SAMANTALA. Nang makita ni Arcellie ang ama at si Mr. Mendoza na nag iisa ay agad na pinuntahan niya ito. “Ano ang ibig sabihin nito, papa? Pinahiya mo kami ni Aika! All this time, buhay pala ang babaeng iyan pero hindi mo man lang ipinaalam ito sa amin? Para ano? Dahil balak mo kaming ipahiya ng ganito ng anak ko?” Kalmadong sumagot si Hnery dito. “Hindi ko kayo pinahiya, Arcellie. Kung may namahiya man sa inyo, kayo mismo iyon ng sarili mong anak.” “Papa!” “Bakit, Arcellie? Sinabi ko ba sa inyo ni Aika na kayo ang tinutukoy ko para umasa kayo ng ganito?” hindi nakasagot si Arcellie. “Hindi bat alam mo na hindi lamang si Aika ang apo ko? Bakit mo naisip na wala na akong ibang apo maliban sa anak mo?” Kumuyom ang kamao ni Arcellie, kanyang pakiwari ay may laman ang sinasabi nito. “Pero sana ay sinabi mo sa amin ng anak ko ang tungkol sa kanya! Papa, naman… hindi kami ibang tao ng anak ko. Pamilya mo din kami.” “Hindi ba’t alam mo ang tungkol kay Hazel?” nagpatuloy si Henry ng hi
BUMUNTONG HININGA si Hazel habang nakasandal sa pader at pinapakinggan ang pagatatalo sa loob. Katulad ng kanyang inasahan, hindi pumayag ang ibang kaanak ng lolo niya sa desisyon nito. Limang taon na din ang nakakalipas simula ng dalhin siya sa Amerika ng lolo niya para ipagamot. Mabuti nalang at nakalabas na siya ng gusali ng tumawag sa kanya si Steve kaya hindi siya malubha ang tinamo niyang pinsala. Pero dahil tinamaan ang binti niya, kailangan niyang dalhin sa ibang bansa para maipagamot at makalakad. Gusto niya sanang sabihin sa mga kaibigan niya na buhay siya at ligtas, ngunit tumutol si Lolo Henry. Mas makabubuti daw na ilihim muna niya na ligtas siya dahil baka muling malagay sa alanganin ang buhay niya. Naniniwala kasi ito at si Steve na sinadya ang pagsabog ba yon para mapahamak siya. Nang makaramdam ng tawag ng kalikasan ay nagtungo siya sa restroom, nagretouch na rin siya ng makeup. Tumingin siya sa daliri niya kung nasaan ang singsing na galing kay Steve. Noong un
Kumuyom ang kamao ni Yassie, hindi niya nagustuhan kung paano siya ipakilala ni Hazel. Tahimik na sinuri niya ang kapatid. Ayaw man niya aminin, inaamin niya na nagulat siya sa malaking pinagbago nito.Lalo itong gumanda. Nag-matured mana ng itsura nito, nagmistula naman itong artista, hindi lamang sa katawan, lalo din itong gumanda. Wala na ang old-fashion-style na dating nito. Nagmistula itong ibang tao ngayon kung ikukumpara sa ayos nito noon.Nang mapansin ni Hazel ang paninitig ni Yassie ay hindi niya maiwasan ang matawa. Halata naman na nagulat ito sa ginawa niya.“Come on, Katya. Hanapin na natin si Tito Samsung.” Tumango si Katya at sumunod na kay Hazel, ngunit bago iyon ay maldita itong tumingin kay Yassie. “Better watch your mouth next time, bitch. Hindi ako namimili ng sasampalin.”Inis na inis na sinundan ng tingin ni Yassie ang dalawa. Mukhang wala naman ibang nagbago kay Yassie bukod sa itsura nito. Pero nagkaroon naman ito ng kakampe ngayon. Kailangan niyang tawagan an
Nang makita ni Steve si Hazel ay nilapitan agad ito ng binata. “Where have you been? Kanina ka pa hinahanap sa akin ni Katya.” nang matawa si Hazel ay natawa na rin siya. “You know my sister very well, Hazel. Hindi niya ako titigilan hanggat hindi ka niya nahahanap.”Daig pa ng dalawa ang magkapatid. Nang nasa Amerika pa sila ay mas madalas na magkasama ang dalawa kesa sa kanila ng nobya. Paano ay walang inatupag si Katya kundi ang guluhin sila kapag may pagkakataon. Siguro dahil naghahanap ng sister figure ang dalawa, at natagpuan nila iyon sa isa’t isa.Hinawakan ni Steve ang braso ni Hazel na namumula. “Napano ito?” Saglit na nag-isip si Hazel ng maidadahilan. “Hmm, may maduming bagay kasi na dumapo sa balat ko.”“Hazel!” kumaway si Katya sa dalaga ng makita ito. “Pumayag si Kuya na pumunta tayo ng Paris next week!” masayang balikat nito. Tumingin si Hazel sa nobyo, tumango naman ito.,“Ano ang magagaw ako? Sigurado naman ako na hindi niya ako titigilan kapag hindi kita pinayaga
Nang subukan ni Frank na habulin si Hazel ay ikinawit naman ni Yassie ang kamay sa braso nito.“Come on, Frank. Mukhang marami ka ng nainom.” sinubukan niya na yakagin ang nobyo paalis ngunit hindi ito nagpadala, nasa mukha ng binata ang kagustuhan na si Hazel ay habulin pa.“Are they a lovely couple, right? Just like the two of you, Mr. Evans.”Hindi sumagot si Frank, nakapinid ang kanyang labi habang nakatingin sa apo nitong papalayo kasama si Steve. Damn! Gusto niya itong habulin.“Steve is a good man. Kung may lalaki man ako na gusto para sa aking apo, siya iyon at wala ng iba.” may riin na dugtong ni Henry, na ikinaigting ng panga ni Frank. “Nabalitaan ko na naging malapit kayo sa isa’t isa noon ng aking apo. Salamat sa pagiging parte NOON ng buhay ng aking apo, Mr. Evans. Hindi mo na siya kailangan alalahanin ngayon dahil nasa mabuti na siyang kalagayan, kasama ako, at si Steve na kanyang pakakasalan.”Noon? Pakakasalan? Dama ni Frank ang riin sa bawat katagang iyon na sinabi n
Nalaman niyang si Aika ang pinsan niya 5 years ago dahil pinakita sa kanya ng lolo niya ang pictures nito kasama ang tita niya. Nagulat siya dahil ang babae na nanakit sa kanya bigla noon, at ang pinsan niya na tinutukoy ng lolo niya ay iisa pala.‘Mang aagaw ka!’Saka niya nalaman ang ibig nitong sabihin sa kanya ng malaman niya na mahal pala nito ang fiance niyang si Steve.Kaibigan din pala ito ni Yassie. Ang liit nga naman ng mundo.“Where’s kuya?” tanong ni Katya na kadarating lang“May pupuntahan lang daw siya saglit.”Maging ito ay napailing ng makita na nagtatalo sila Yassie at Aika, habang umaawat ang kaibigan na si Marga.“I really hate their guts. Pare-pareho sila.” natawa ng mahina si Hazel, kaya tumingin dito si Katya. “Do you hate them? I mean, hindi mo ba naisip na gantihan sila? Nabalitaan ko ang ginawa sayo noon ni Aika, at ng kapatid mo. They are monsters, Hazel. They deserve to be punished for what they have done to you.”“Katya, bahala na ang Diyos sa kanila. As lo
“Ha? Para sa akin?” Tiningnan ni Hazel ang mga bulaklak na dala ni Aling Nita. “Imposible naman na galing kay Steve iyan.” “Kaya nga nagtataka din ako. Kanino kaya galing ito?” Nagtataka din na tanong nito. “May lakad ka? Nakabihis ka yata.” Winaglit niya ang tungkol sa mga bulaklak. “Ah, oho. Balak ko kasing puntahan sila Aling Fatima at sila Toni para ipaalam na buhay pa ako. Sigurado ako na nasaktan sila noon sa nangyari sa akin.” “Ang bilin sa akin ng lolo mo ay wag kang hayaan na umalis ng walang bantay. Kaya hindi ka pwedeng umalis ng walang kasamang bodyguards.” Tinawag ng matanda ang mga bodyguards at binilinan. “Wag na wag mong hayaan na mawala si Hazel sa paningin ninyo. Kung hindi ay pareho tayong malilintikan kay Chairman.” “Anong kaguluhan ito?” “Lolo!” Lumapit ang dalaga sa abuelo at humalik sa pisngi nito. “Ang aga niyo naman bumalik. Nasaan na si Allan?” Tukoy niya sa personal nurse nito. “May inutos lang ako saglit sa kanya.” KUMUNOT ANG NOO ni Frank ng
“ANO? Hindi bat kabilin-bilinan ko na bawal kang lumabas ng walang bantay? Nakakalimutan mo yata na ikaw na ngayon ang CEO ng Montefalco Company.” “Eh, lolo. Wala naman akong balak maging CEO, mapilit ka lang— “Hazel!” Mahinang suway ni Aling Nita sa dalaga. Bumuntonghininga si Hazel at hindi na nakipagtalo pa. “Sir, dumating sila Ma’am Arcellie at Ma’am Aika dala ang mga gamit nila.” Tumikwas ang kilay ni Henry. “Good morning, papa.” Bati ni Arcellie, kasunod na bumati si Aika dito. “Napagpasyahan namin ni Aika na dito muna tumira para makilala ng lubos ang anak ni Harley.” Nakangiting bumaling ito kay Hazel, nagulat ang dalaga ang bume-so din ito sa kanya katulad ng anak na si Aika. “Tama ka, papa. May kasalanan din ako dahil naglihim ako. Kaya ngayon ay babawi kami sa inyo, lalo na sa anak ni Harley. Welcome home, iha. Kung nabubuhay lamang si Harley ay tiyak kong masaya siyang narito ka na.” “Coz, I’m sorry sa nagawa ko noon ha. L-lasing lang ako noon at wala sa h