Nalaman niyang si Aika ang pinsan niya 5 years ago dahil pinakita sa kanya ng lolo niya ang pictures nito kasama ang tita niya. Nagulat siya dahil ang babae na nanakit sa kanya bigla noon, at ang pinsan niya na tinutukoy ng lolo niya ay iisa pala.‘Mang aagaw ka!’Saka niya nalaman ang ibig nitong sabihin sa kanya ng malaman niya na mahal pala nito ang fiance niyang si Steve.Kaibigan din pala ito ni Yassie. Ang liit nga naman ng mundo.“Where’s kuya?” tanong ni Katya na kadarating lang“May pupuntahan lang daw siya saglit.”Maging ito ay napailing ng makita na nagtatalo sila Yassie at Aika, habang umaawat ang kaibigan na si Marga.“I really hate their guts. Pare-pareho sila.” natawa ng mahina si Hazel, kaya tumingin dito si Katya. “Do you hate them? I mean, hindi mo ba naisip na gantihan sila? Nabalitaan ko ang ginawa sayo noon ni Aika, at ng kapatid mo. They are monsters, Hazel. They deserve to be punished for what they have done to you.”“Katya, bahala na ang Diyos sa kanila. As lo
“Ha? Para sa akin?” Tiningnan ni Hazel ang mga bulaklak na dala ni Aling Nita. “Imposible naman na galing kay Steve iyan.” “Kaya nga nagtataka din ako. Kanino kaya galing ito?” Nagtataka din na tanong nito. “May lakad ka? Nakabihis ka yata.” Winaglit niya ang tungkol sa mga bulaklak. “Ah, oho. Balak ko kasing puntahan sila Aling Fatima at sila Toni para ipaalam na buhay pa ako. Sigurado ako na nasaktan sila noon sa nangyari sa akin.” “Ang bilin sa akin ng lolo mo ay wag kang hayaan na umalis ng walang bantay. Kaya hindi ka pwedeng umalis ng walang kasamang bodyguards.” Tinawag ng matanda ang mga bodyguards at binilinan. “Wag na wag mong hayaan na mawala si Hazel sa paningin ninyo. Kung hindi ay pareho tayong malilintikan kay Chairman.” “Anong kaguluhan ito?” “Lolo!” Lumapit ang dalaga sa abuelo at humalik sa pisngi nito. “Ang aga niyo naman bumalik. Nasaan na si Allan?” Tukoy niya sa personal nurse nito. “May inutos lang ako saglit sa kanya.” KUMUNOT ANG NOO ni Frank ng
“ANO? Hindi bat kabilin-bilinan ko na bawal kang lumabas ng walang bantay? Nakakalimutan mo yata na ikaw na ngayon ang CEO ng Montefalco Company.” “Eh, lolo. Wala naman akong balak maging CEO, mapilit ka lang— “Hazel!” Mahinang suway ni Aling Nita sa dalaga. Bumuntonghininga si Hazel at hindi na nakipagtalo pa. “Sir, dumating sila Ma’am Arcellie at Ma’am Aika dala ang mga gamit nila.” Tumikwas ang kilay ni Henry. “Good morning, papa.” Bati ni Arcellie, kasunod na bumati si Aika dito. “Napagpasyahan namin ni Aika na dito muna tumira para makilala ng lubos ang anak ni Harley.” Nakangiting bumaling ito kay Hazel, nagulat ang dalaga ang bume-so din ito sa kanya katulad ng anak na si Aika. “Tama ka, papa. May kasalanan din ako dahil naglihim ako. Kaya ngayon ay babawi kami sa inyo, lalo na sa anak ni Harley. Welcome home, iha. Kung nabubuhay lamang si Harley ay tiyak kong masaya siyang narito ka na.” “Coz, I’m sorry sa nagawa ko noon ha. L-lasing lang ako noon at wala sa h
“DALIAN NINYO, GUYS! We need to prepare everything in just one hour! Kailangan natin makaalis bago mag alas dyis ng umaga!” “Yes, sir!” sagot ng lahat, kabilang nina Toni at Tes.Kailangan nilang makaalis bago mag alas dyis dahil sa Batangas ang venue ng event na iki-catering nila mamayang gabi. Nauna na doon ang iba pa nilang kasama para magprepara ng iba pang kailangan gawin.“What the—” agad na tumakbo sila Aeros at sina Toni ng marinig nila ang magkakasunod ng pagkabasag ng alak.“Rade! Bakit naman hindi ka nag iingat! Alam mo naman na mamahalin ang alak na iyan—”Sabay na napanganga sina Aeros at Toni kagaya ng iba, ang kadarating lang na si Tes ay namutla at nawalan pa ng malay ng makita si Hazel na nakangiti sa kanila.“Hazel!”Walang pagtigil na kamustahan ang naganap, nang magising din si Tes ay hindi ito makapaniwala na talagang buhay ang kaibigan niyang si Hazel. Marami na palang nagbago, may mga asawa na ang mga ito. Si Giselle naman ay buntis at isa ng fulltime mom ngay
“OH MY GOD!” kilig na tili ng dalawa. “Ikakasal ka na pala!!!”Nakangiting inangat niya ang daliri at pinakita sa mga ito ang engagement ring nila ng nobyo. “Yes, ikakasal na kami after 5 months.”“Congratulations, Hazel. Nasaktan ka man noon, naging way naman yon para makilala mo si Sir Steve. Masaya kami para sayo!”Tinitigan ni Hazel ng may ngiti ang singsing niya na nasa daliri. Tama si Toni, nasaktan man siya, naging daan naman iyon para makilala niya ang tamang lalaki para sa kanya.KUMUNOT ang noo ni Toni habang nakatingin sa cellphone niya. Nagtataka siya dahil hindi sinasagot ni Aling Fatima ang tawag niya. Sa tuwing tatawag kasi siya sa matanda ay agad itong sumagot, kung may ginagawa man ito, agad itong magpapadala ng message para sabihin na busy ito.Wala na si Gladys, umalis na ito pagkatapos magpakasal sa nobyo na nakapagtapos na nang pag aaral, kaya naman ang madaldal na driver nalang ng dating amo niya ang tinawagan niya, na si Joemar. “Hello, Joemar, si Aling Fatima
“HINDI PA RIN BA siya dumarating?” irita na tanong ni Frank kay Joemar, kanina pa siya paroo’t parito sa sala habang naghihintay kay Hazel. Ngunit gabi na ay hindi parin ito dumarating.Hindi ba talaga ito pupunta ngayong araw?SAMANTALA, hindi maintindihan ni Aling Fatima kung bakit bigla na lamang siyang pina-hatiran nila Joemar ng isang set ng Puzzle board. Ayon sa lalaki, bibigyan siya ng malaking halaga sa oras na mabuo niya ito.Hmmm… mukhang mabubuo ito sa loob ng isang linggo dahil maliliit na piraso lamang ito.Matanda na siya…. Ngunit hinahamon pa ni Joemar ang talas ng kanyang mata at memorya? Mapagbigyan nga ang binatang iyon. Isip-isip ng matanda na nagsisimula ng buohin ito.“ANO ANG IBIG MONG SABIHIN na hindi kayo magkasama ngayon?” “Mommy, I don’t know, okay? Sa tingin ko nawawala din si Hazel kagaya ko.” pinahid ni Aika ang pawis niya sa noon. Kanina pa siya narito sa palengke at paikot-ikot, hinanap na niya si Hazel ngunit hindi niya ito makita. Kahit ang mga tauhan
“BYE, Ate Rose! Ikamusta mo nalang ako kay Tita Freya. Hayaan mo, kapag may time ako ay bibisita ako sa kanya.” “Make sure you will do it, Hazel. Dahil kung hindi, sigurado ako na magtatampo sayo si mommy.” ani Rose bago sumakay ng kotse.Kumaway si Hazel dito hanggang sa mawala ito sa paningin niya. Unexpected ang pagkikita nila pero inaamin niya na isa ito sa masayang ‘unexpected’ na nangyari sa kanya simula ng makabalik siya ng bansa. Kailan niya kaya makikita si Tita Freya?Napasinghap siya sa gulat ng tumama ang mukha niya sa dibdib ng isang lalaki ng pumihit siya paharap. Nabura ang ngiti niya ng makilala ito.Great. Ang magandang ‘unexpected’ na sinabi niya kanina ay napalitan agad ng isang ‘hindi nakakatuwang pagkikita.“Hazel—” Frank pursed his lips when Hazel immediately moved her hands away before he could reach it. Kanina lamang ay nakita niya na napakaganda ng ngiti nito, ngunit ng makita siya nito ay agad na nawala ang ngiti at kinang sa maganda nitong mukha ng makita
Bago tuluyang umalis ay tiningnan ni Hazel ng may pang uuyam si Yassie na lalong ikinagalit nito.Masama ang loob na tumingin siya sa nobyo. “Ano ‘yon, Frank? Hinayaan mo na pagsalitaan niya ako ng ganon?”“What are you doing here?” Tanong ni Frank imbes sagutin ang nobya. “I’m asking you, Yas! Sagutin mo ang tanong ko… ano ang ginagawa mo dito? Sinusundan mo ba ako?”Hindi makapaniwala na tiningnan ni Yassie ang nobyo. “Bakit, Frank? Masama ba na puntahan ka—““You follow me without my permission! That’s a different thing!” Galit na sabi niya bago ito iniwan. “Saan ka pupunta? Wag mo sabihin sa akin na susundan mo na naman ang babaeng ‘yon?! Babe, naman! Bakit ba nagagalit ka sa akin ng ganyan? Hindi ba dapat sa babaeng ‘yon ka magalit dahil ang dami niyang arte? Humingi ka na nga ng tawad, umaayaw pa siya! Ang kapal talaga ang mukha ng babaeng ‘yon. Naging mayaman lang, akala niya kung sino na siya!“Nang mapansin ni Yassie na hindi siya pinapakinggan ni Frank ay humawak siya sa br
“Aling Fatima, nasaan ho si Frank?” Tanong niya pagkadating niya. Ngayong araw kasi ay may usapan silang magkikita. Pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ito tumatawag at nagtetext kaya nagtataka siya, at pumunta na siya dito. “Naku, Hazel, hindi ba niya nasabi sayo? Umalis siya at pumunta ng Germany… ahm, sa Canada yata. Ah basta nagpunta siya ng ibang bansa,” hindi sigurado na sabi nito. Kumunot ang noo niya. “Ibang bansa?” “Oo. Bakit, hindi ba talaga niya nasabi sayo?” Nang umiling siya ay nagtaka din ito, “Hayaan mo at tatawagan ko siya agad para ipaalam na nandito ka. Kanina lang ay halatang excited siya. Ang sabi niya pa nga ay pupuntahan ka niya,” Pupuntahan? Bigla tuloy siyang kinabahan. Kahit si Aling Fatima ay hindi ito makontak. Bakit kaya? Wala sanang nangyaring masama sa nobyo niya. Pagdating sa bahay ay naabutan niya ang ate Sharie at kuya Yael niya. “Ate, kuya!” “Hazel!” Yumakap agad si ate sa kanya, maging ang kuya niya. “Napadalaw kayo,” “Siyempre n
Alam niya kasi na hindi titigil ang papa niya at sila Yassie kung hahayaan niya ang nga ito. Noong isang araw ay may sumubok na sagasaan siya at nalaman niyang si Yassie ang gumawa nito. Sumusobra ang babaeng iyon! Dahil hindi safe kung pupunta siya doon ng mag-isa ay nagsama siya ng mga bodyguards. Hindi naman sila natagalan sa biyahe dahil nasa Maynila lang ang mga ito. “Dapat ipakulong mo na ang babaeng iyon, Hazel. Delikado siya. Paano kung sa sunod ay magtagumpay na siyang saktan ka?” Naaawa na tumingin ito sa kanya. “Kahit ang papa mo ay napakasama ng ugali. Hindi ko talaga akalain na pamilya mo sila!” Pagbubunga pa ng kaibigan niya. Pagdating nila ay agad na bumaba sila ng sasakyan ni Toni kasama ang mga bodyguards na kasama niya. Kumunot ang noo ni Hazel ng makita si Mr. Mendoza, pero ng kumurap siya ay bigla itong nawala. Mukhang namamalikmata lang siya. “Tara na,” kumapit si Toni sa braso niya. Habang sakay sila ng elevator ay kinuha niya ang cellphone at tinawa
[Hazel] Tinikman niya ang niluluto niya. Nang ma-satisfy siya sa lasa ay ngumiti siya. Pagkatapos utusan ang kasambahay na tawagin ang lolo niya ay naghain na siya. “Mukhang napakasaya mo ngayon, apo,” puna ng lolo niya ng makita ang malaking ngiti sa labi niya. “Siyempre po, lolo. Hindi lang po ako masaya dahil legal na kami ni Frank, masaya din po ako kasi pumayag ka nang magpakasal kami,” pagkatapos lagyan ng pagkain ang plato nito ay lumapit siya sa kanyang lolo at parang batang yumakap dito, “Thank you po talaga, lolo,” Kumalat ang halakhak nito sa buong dining area, “Ang totoo apo ay gusto kong bawiin ang mga sinabi ko,” “Lolo!” Lalong lumakas ang tawa nito, “Mawawala ka na kasi sa akin… at hindi pa ako handa,” Lumamlam ang mata niya ng marinig ang sinabi nito. “Matanda na ako ng makita ka. Sayang, kung noon pa sana kita natagpuan ay nagkasama tayo ng mas matagal. Ngayon malapit ka nang ikasal, mayron sa puso ko na pakiramdam na para akong nanakawan,” hinawakan ng lolo
Umiiyak na yumakap si Lolo sa kanyang lolo, “Lolo, maraming salamat po,” akala niya ay hindi sila agad matatanggap ni Frank ngunit mali siya, matatanggap pala agad silang dalawa ng lolo niya. Ang lahat ng worries niya nitong mga nakaraan ay tuluyan ng tinangay ng hangin, Hinawakan ng lolo niya ang kamay niya at puno ng pagmamahal na tumingin ito sa kanya, “Apo, patawarin mo si lolo. Inisip ko na gaganda ang buhay mo kaya ipinagkasundo kita, ganun din dati ang inisip ko ng ipagkasundo ko ang iyong ina. Inisip ko na para iyon sa inyo… hindi ko inisip ang nararamdaman ninyo,” “Nang dumating dito si Frank at sinasabi sa akin na nasa panganib ang buhay mo, saka ko lamang napagtanto ang mga maling nagawa ko… mali ako na ipagkasundo ka at pilitin ka katulad ng ginawa ko sa iyong ina,” tumulo ang luha ni Lolo, puno ito ng pagsisisi, “A-ako ang dahilan kaya nasira ang pamilya namin… kung noong una palang sana ay nakinig na ako sa kanya at kina Arcellie… kung pinakinggan ko lang sana ang mg
Pagdating sa bahay, binuhat siya ni Frank papasok. Mahina niya itong tinampal sa braso. “Frank, kaya kong maglakad,” sabi niya rito, “Shhh. Paano ako makakapasok sa inyo kung wala akong dahilan,” sabi nito. Kahit na mabigat ang dibdib niya dahil sa mga nangyari kanina, hindi niya maiwasan na matawa sa sinabi ng nito. Ginamit pa siyang dahilan para makapasok. Pagdating sa dala, naabutan nila si lolo Henry kasama sila Allan at Mr. Mendoza. Nang makita siya ni Aling Nita ay luhaan itong tumakbo para lumapit sa kanya at hawakan ang kamay niya. “Diyos ko! Mabuti naman at ligtas kang bata ka,” sabi nito na bakas ang labis na pag-aalala sa mukha. Nang mapansin nito na buhat siya ni Frank ay lalo itong nag-alala, “Ranz! Dalhin natin sa ospital si Hazel, mukhang hindi maganda ang lagay niya,” pagkatapos ay bumaling ito sa kanya, “m-may sugat ka ba? M-may masakit ba sayo?” Umiling siya dito, “Wala po, Aling Nita. Nanghihina lang po ako dahil sa kakaiyak,” pagdadahilan niya. Tumikhim
“Sinungaling! Wag mo akong daanin sa mga kasinungalingan mo! Kilala ko si papa, hinding-hindi niya sasabihin iyan! Wala akong halaga sa kanya! Wala kaming halaga ng anak ko sa kanya!” Galit na singhal ni Arcellie. Hinablot niya ang mga papeles para umalis, pero bago iyon, nilingon muna nito si Hazel. “Hindi kayang baguhin ng mga salita mo ang lahat ng galit sa dibdib ko.” Sabi nito bago lumabas ng silid. Pinahid ni Hazel ang luha at tahimik na umiyak. Hindi natagal, nakarinig siya ng malakas na putukan sa labas, kaya takot na takot siyang tumakbo sa sulok ng silid at nanginginig na sumandal doon. Malakas siyang napatili ng biglang bumukas ang pinto. “F-frank…” agad siyang tumakbo at yumakap dito, at parang bata na umiyak siya sa dibdib nito. “Shhh, stop crying, baby. You’re safe now,” alo ng binata sa nobya. Umigting ang kanyang panga ng maramdaman na nanginginig ito. Halatang takot na takot ito. Humigpit ang yakap niya kay Hazel, ligtas na ito ngayon habang nasa bisig ni
Ang sakit ng ulo ni Hazel ng magising siya. Nilibot niya ang mata sa paligid, at nakita na nasa isang hindi pamilyar na silid siya. “Anong ginagawa ko dito?” Ang huli niyang natatandaan ay kasama niya si Aika sa loob ng sasakyan, tapos biglang may humarang na mga sasakyan sa daanan nila at sapilitan silang isinama. ‘Na-kidnapped kami!’ Iyon agad ang pumasok sa isip niya. Lumapit siya sa pintuan, binuksan niya ito pero naka-lock ito mula sa labas. Naisip niya bigla si Aika. Hindi niya mapigilan na mag-alala dito. Kasama niya kasi ito ng madukot sila. Takot na umatras siya at umupo sa gilid ng kama, pumikit siya habang nanginginig sa takot. Bigla niyang naalala si Aika. Nasan kaya ito? Napasuksok siya sa sulok ng biglang bumukas ang pintuan. “Tita Arcellie?” Kung ganon ay ito pala ang nagpadukot sa kanila. “Mabuti naman at gising ka na, hindi na kita kailangan buhusan nitong malamig na tubig,” nilapag nito ang dalang balde na may lamang tubig sa gilid. “Dahil gising ka na, gu
“Ma’am, nasa baba ho si Sir Frank,” imporma kay Freya ni Inday, ang kanilang kasambahay. “Pakisabi na bababa na kami,” “Sige po, ma’am.” Sabi ng kasambahay at umalis na. “Ano kaya ang kailangan ng anak mo? Aba, himala at dumaan siya dito kahit hindi weekend.” sabi ni Freya na ikinatawa ng kanyang asawa na si Alexander. “Sa palagay ko ay may mahalaga siyang sadya dahil hindi niya dinaan sa tawag. Halika ka na at bumaba na tayo.” “Sabagay, tama ka,” Kasalukuyan silang nasa kwarto at naghahanda ng mga gamit dahil nagpasya silang sumama kina Rose sa Switzerland para magbakasyon na rin. Niyakag ni Alexander si Freya pababa. Habang pababa sila ng hagdan ay magkahawak sila ng kamay ng kanyang asawa. Naabutan nila si Frank sa sala na hindi mapakali, nang makalapit ay bume-so ito sa ina at bumati sa kanila. “Dad, I need your help,” sinabi agad nang binata ang pakay niya. “Dinukot si Hazel?!” Gulat na gulat naman si Freya, agad siyang nag-aalala sa dalaga. “Yes, mom. Si Arcel
Kinuha ni Aika ang kanyang cellphone ng tumunog ito. “Ate Aika, may nakakita kay kuya Spencer na dinukot siya!” Umiiyak na bungad sa kanya ng kapatid ni Spencer ng sagutin niya ang tawag. Walang namutawing salita sa labi ni Aika, nahulog ang cellphone sa nanginginig niyang kamay. “H-hindi…!!!” Bumalong ang luha sa mga mata niya, bago pa makapag-isip ng tama, nilapitan niya ang mommy niya. “Sa-saan mo dinala si Spencer?” Napahinto naman si Arcellie ng harangan siya ng anak. “What are you talking about, Aika—“ “Pwede ba, mommy! Wag ka nang magsinungaling! Someone saw Spencer kidnapped, a-alam kong ikaw ang gumawa noon sa kanya!” “Calm down, anak—“ “Paano ako kakalma kung pinadukot mo siya!” Luhaang sigaw ni Aika. Galit naman na sinunggaban ni Arcellie ang anak at dinala sa loob ng opisinq niya. “Wag kang gumawa ng gulo, Aika! Nasa opisina na tayo!” Hinila nang dalaga ang braso sa kanyang ina at luhaang tumingin dito, “Bakit? Dahil nahihiya kang marinig nila kung gaano ka k