LIKE 👍
TAWA NANG TAWA si Aling Fatima pagkatapos niyang ikuwento ang nangyari. Sa kanilang dalawa ay mukhang siya lang ang kinakabahan. Mabuti nalang at nasalubong niya rin kanina si Gladys. Inalalayan siya nito na bumaba ng hagdan. Sobrang labo kasi ng mata niya kaya delikado kung maglalakad siya ng mag isa sa hagdan ng walang salamin. "Aling Fatima, naman eh! Pagagalitan tayo tapos tumatawa ka pa! P-paano na ngayon 'yan?" "Loko kang bata ka! Sinong hindi matatawa sa simabi mo!" Pinahid nito ang mata na halos maluha sa kakatawa. "Hindi ka magkakakuliti at mabubulag. Sinabi lang 'yun sayo ng nanay-nanayan mo para umiwas kang makakita ng gano'ng bagay. Hindi mo naman sinadya kaya ayos lang 'yun. Saka si Sir Frank naman ang nakitaan mo." Kumunot ang noo ni Hazel. "Okay lang po makitaan si kuya Frank?" Muli na naman itong natawa kaya napanguso siya. "Ang ibig kong sabihin ay maraming babae ang gugustuhin na mapunta sa pwesto mo kanina. Marami ang nagkakandarapa di'yan kay Sir. Wala lan
ALA-una ng madaling araw. Agad sinalubong si Frank ng kanyang mga tauhan. Walang katao-tao na makikita. Ang lahat ay nagpapahinga na sa kani-kanilang kwarto, maliban sa mga lalaking tauhan ng binata. Habang tinatahak ang daan papunta sa sasakyan ay hindi mapigilan na magtanong ng isa sa tauhan ni Frank, si Jobert. “Sir, sigurado ka ba na ititigil na ang pagpapahirap sa babaeng ‘yon?” Bago sumakay ng kotse si Frank ay sinagot nito ang tauhan. “Pabayaan na siya. Sapat na ang ilang taon na paghihirap niya para pagdusahan ang ginawa sa kapatid ko. Hindi siya pwedeng ipatumba dahil kapatid pa rin siya ni Mikael. Sabihan ang mga tao sa loob na itigil na ang pagpapahirap kay Sofia sa loob ng kulungan.” “Masusunod, sir!” Tugon ni Jobert. Nang makasakay ng sasakyan ay sumenyas si Frank sa driver na paandarin na ang sasakyan, na agad naman nitong sinunod. Inabot ng halos isang oras ang kanilang biyahe bago nakarating sa private property na pag aari ng binata. Pagkababa ni Frank ay pi
Nagmamadaling kinuha ni Hazel ang sinahod niya ngayong araw. Tuwing may event ay binibigay agad ni Sir Aeros ang sahod nila pagkatapos. Iyon kasi ang gusto ng karamihan, ang makuha ng cash ang sahod. “Bente mil! Ang laki talaga magpasahod ni Sir Aeros!” Sigurado na kapag sunod-sunod ang kliyente ay tuloy-tuloy din ang malaki nilang kita. Makakaipon na siya at mapupuntahan si Aling Nita. Makakapag aral din siya! “Ito ba ang dahilan kaya ka palaging late na umuuwi?” Sa gulat ay nabitiwan ni Hazel ang pera dahilan para kumalat ito sa paligid. “Ang pera ko!” Nagmamadali na pinulot niya isa-isa ang mga ito. Pero napahinto ang dalaga at agad na nanlaki ang mata ng mapagtanto kung sino ang nasa harapan niya. “K-kuya Frank, ikaw pala!” Pagkatapos ibulsa ang lahat ng pera ay tumayo ang dalaga at humarap rito. ‘Akala niya ay hindi ito uuwi ngayon?‘ nakakagulat naman ito. Bigla nalang sumusulpot. “Good night po! Sweet dreams!” Natutunan niya iyon kay Aling Nita. Binati siya ng ganito n
“Good job, Miss Hazel. As I expected ay mabilis kang matuto kesa sa inaasahan ko. Iba talaga ang nagagawa ng taong may sipag at determinasyon. Ang mga tao na may qualities na gaya mo ang mga umaangat at malayo ang nararating sa buhay.” Namula ang pisngi ni Hazel sa papuri ng ginang. “Thank you po, Mrs. Galoso. Mabilis po akong natututo dahil magaling ka po magturo. Marami pong salamat sa pasensya niyo. Kayo po ang dahilan kaya nadadagdagan ang kaalaman ko.” Yumuko ang dalaga. “Maraming salamat po talaga!” Gumuhit ang ngiti sa labi nito. Noong una ay nagdawalang isip ito na tanggapin ang trabahong ito dahil sa napapabalitang ‘masama’ na ugali ng kaisa-isang anak na lalaki ni Alexander Evans. Hindi pala magiging mahirap ang kanyang trabaho dito. Bukod sa mabilis matuto ang dalaga, mabait ito at magalang. Katangian ng mga estuduyante na madalang na makita ngayon. “Hindi ako ang dapat pasalamatan mo kundi si Sir Evans, Miss Hazel. Wala ako dito ngayon kung hindi dahil sa kanya. Sige, a
Hinatid ni Fatima si Yassie sa guestroom na gagamitin nito. Pagkahatid ay umalis agad ang matanda at iniwan ang babae para ikuha ito ng juice. Iginala ni Yassie ang mata sa kwarto. This room is huge and clean. Sa unang tingin ay malalaman agad na mamahalin ang mga kagamitan na nasa silid. Nilabas niya ang çellphone at sinubukan na tawagan si Frank. Ngunit katulad nitong nakaraang buwan ay hindi nito sinasagot ang kanyang tawag. Nababagot na binato ng dalaga ang cellphone sa ibabaw ng kama. Hindi sanay si Yassie na hindi sinasagot ni Frank ang tawag niya. Dati naman ay tumatawag ito after three or four missed calls, pero ngayon ay inabot nalang ng tatlong buwan pero hindi pa rin siya nito tinatawagan pabalik. She missed him. Simula ng mag usap sila ay nagbago na ito. Siguro ay masama pa rin ang loob nito dahil pinilit niya ito sa bagay na ayaw nitong gawin. Nakangiting tiningnan ni Yassie ang singsing na nasa kanyang daliri. Galing ito kay Frank. Ito mismo ang nagsuot nito ng singsi
Napalundag si Hazel sa malakas na sigaw ng binata. Ito na ang may kasalanan, ito pa ang galit? Humawak siya sa ulo ng maramdaman na kumirot na naman ito. Para itong binibiak sa sakit. "A-Ang sakit..." aniya na naluluha at nagsisimulang mahilo. Naramdaman niya na may likod na umagos galing sa ilong niya pababa sa kanyang labi. Kumunot ang noo ni Frank ng makita na hindi man lang natinag sa kinatatayuan ang nakatalikod na sa kanya na dalaga. Galit niya itong nilapitan at hinarap sa kanya. "Damn!" mura niya ng makita ang dugo sa ilong nito. "K-kuya Frank-" Bago ito bumagsak sa sahig ay nasalo ito ng binata. Binuhat niya ito hanggang sa parking lot. Agad na sinenyasan ni Frank ang driver niya na buksan ang sasakyan. Nang mabuksan ang sasakyan ay mabilis niya itong isinakay. "Sa hospital tayo!" utos niya. Nagising si Hazel na nasa hospital na naman siya. Bumungad ang nag aalalang mukha ni Aling Fatima sa kanya. "Maayos na ba ang pakiramdam mo? Ang sabi ng doktor ay nasobrahan ka sa p
Lalong nakadama ng inis si Hazel. Namumula na ang pisngi niya dahil nagawa pa nitong tawanan ang sinabi niya. Ayaw niya sa lalaking nananakit—naaalala niya kasi ang Ate Sharie niya kasi nananakit daw ang asawa nito. Tandang-tanda pa niya noon ng dumating ito sa bahay nila. Puro ito pasa at sugat sa ulo. Nagsumbong ito sa papa nila pero pinabalik lang nito ang ate niya at pinauwi sa asawa. Hindi man lang nito pinakinggan ang kapatid niya. Kaya naman ang pinakaayaw niya sa lalaki ay ang nananakit. Sayang. Ang bait pa naman ng tingin ko sa kanya kasi tinulungan niya ako na magkaro’n ng tutor. Binilhan niya pa ako ng salamin. Isip-isip niya. Sinubukan niya itong lagpasan ulit pero humarang na ito mismo sa kanya. “So, dahil sa nakita mo ay mabubura nalang ang mga kabutihan na ginawa ko para sayo?” Napipilan si Hazel at hindi nakapagsalita. “Ako ang dahilan kaya nakatakas ka sa inyo. Ako din ang dahilan kaya nakakapag aral ka at nakakapagtrabaho. Kaya magpasalamat ka sa akin da
Hindi mapakali si Hazel habang paroon at parito sa kanyang kwarto. Akala niya ay matagal niyang makakausap ang kapatid ni Frank pero mali siya. Dumating agad ang asawa nito para sunduin ito. Nakakapanghinayang dahil halata naman na gusto pa nilang makausap ng matagal ang isa't isa. Nagulat si Aling Fatima ng makita ang naka-impake niyang bag pagkapasok nito. "Hazel, ano ang ibig sabihin nito?" Bumuntong-hininga siya. "Aalis na ako, Aling Fatima. Kailangan kong umalis bago pa makabalik dito si Kuya Frank." Wala kasi ito dahil sumama ito sa mag asawang umalis kanina. Kaya naman kailangan niyang makaalis bago pa ito makabalik. "Pero, Hazel," "Aling Fatima, ayoko na dito. B-baka kasi saktan niya ako eh, natatakot ako. Nakita niyo naman po kung gaano siya kagalit sa akin kanina. P-paano po kung hindi dumating si Ate ganda?" Nangingilabot na niyakap niya ang sarili. Maisip palang niya na masasaktan siya nito ay natatakot na siya. Kaya naman hindi na niya hihintayin na maabutan pa
“Aling Fatima, nasaan ho si Frank?” Tanong niya pagkadating niya. Ngayong araw kasi ay may usapan silang magkikita. Pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ito tumatawag at nagtetext kaya nagtataka siya, at pumunta na siya dito. “Naku, Hazel, hindi ba niya nasabi sayo? Umalis siya at pumunta ng Germany… ahm, sa Canada yata. Ah basta nagpunta siya ng ibang bansa,” hindi sigurado na sabi nito. Kumunot ang noo niya. “Ibang bansa?” “Oo. Bakit, hindi ba talaga niya nasabi sayo?” Nang umiling siya ay nagtaka din ito, “Hayaan mo at tatawagan ko siya agad para ipaalam na nandito ka. Kanina lang ay halatang excited siya. Ang sabi niya pa nga ay pupuntahan ka niya,” Pupuntahan? Bigla tuloy siyang kinabahan. Kahit si Aling Fatima ay hindi ito makontak. Bakit kaya? Wala sanang nangyaring masama sa nobyo niya. Pagdating sa bahay ay naabutan niya ang ate Sharie at kuya Yael niya. “Ate, kuya!” “Hazel!” Yumakap agad si ate sa kanya, maging ang kuya niya. “Napadalaw kayo,” “Siyempre n
Alam niya kasi na hindi titigil ang papa niya at sila Yassie kung hahayaan niya ang nga ito. Noong isang araw ay may sumubok na sagasaan siya at nalaman niyang si Yassie ang gumawa nito. Sumusobra ang babaeng iyon! Dahil hindi safe kung pupunta siya doon ng mag-isa ay nagsama siya ng mga bodyguards. Hindi naman sila natagalan sa biyahe dahil nasa Maynila lang ang mga ito. “Dapat ipakulong mo na ang babaeng iyon, Hazel. Delikado siya. Paano kung sa sunod ay magtagumpay na siyang saktan ka?” Naaawa na tumingin ito sa kanya. “Kahit ang papa mo ay napakasama ng ugali. Hindi ko talaga akalain na pamilya mo sila!” Pagbubunga pa ng kaibigan niya. Pagdating nila ay agad na bumaba sila ng sasakyan ni Toni kasama ang mga bodyguards na kasama niya. Kumunot ang noo ni Hazel ng makita si Mr. Mendoza, pero ng kumurap siya ay bigla itong nawala. Mukhang namamalikmata lang siya. “Tara na,” kumapit si Toni sa braso niya. Habang sakay sila ng elevator ay kinuha niya ang cellphone at tinawa
[Hazel] Tinikman niya ang niluluto niya. Nang ma-satisfy siya sa lasa ay ngumiti siya. Pagkatapos utusan ang kasambahay na tawagin ang lolo niya ay naghain na siya. “Mukhang napakasaya mo ngayon, apo,” puna ng lolo niya ng makita ang malaking ngiti sa labi niya. “Siyempre po, lolo. Hindi lang po ako masaya dahil legal na kami ni Frank, masaya din po ako kasi pumayag ka nang magpakasal kami,” pagkatapos lagyan ng pagkain ang plato nito ay lumapit siya sa kanyang lolo at parang batang yumakap dito, “Thank you po talaga, lolo,” Kumalat ang halakhak nito sa buong dining area, “Ang totoo apo ay gusto kong bawiin ang mga sinabi ko,” “Lolo!” Lalong lumakas ang tawa nito, “Mawawala ka na kasi sa akin… at hindi pa ako handa,” Lumamlam ang mata niya ng marinig ang sinabi nito. “Matanda na ako ng makita ka. Sayang, kung noon pa sana kita natagpuan ay nagkasama tayo ng mas matagal. Ngayon malapit ka nang ikasal, mayron sa puso ko na pakiramdam na para akong nanakawan,” hinawakan ng lolo
Umiiyak na yumakap si Lolo sa kanyang lolo, “Lolo, maraming salamat po,” akala niya ay hindi sila agad matatanggap ni Frank ngunit mali siya, matatanggap pala agad silang dalawa ng lolo niya. Ang lahat ng worries niya nitong mga nakaraan ay tuluyan ng tinangay ng hangin, Hinawakan ng lolo niya ang kamay niya at puno ng pagmamahal na tumingin ito sa kanya, “Apo, patawarin mo si lolo. Inisip ko na gaganda ang buhay mo kaya ipinagkasundo kita, ganun din dati ang inisip ko ng ipagkasundo ko ang iyong ina. Inisip ko na para iyon sa inyo… hindi ko inisip ang nararamdaman ninyo,” “Nang dumating dito si Frank at sinasabi sa akin na nasa panganib ang buhay mo, saka ko lamang napagtanto ang mga maling nagawa ko… mali ako na ipagkasundo ka at pilitin ka katulad ng ginawa ko sa iyong ina,” tumulo ang luha ni Lolo, puno ito ng pagsisisi, “A-ako ang dahilan kaya nasira ang pamilya namin… kung noong una palang sana ay nakinig na ako sa kanya at kina Arcellie… kung pinakinggan ko lang sana ang mg
Pagdating sa bahay, binuhat siya ni Frank papasok. Mahina niya itong tinampal sa braso. “Frank, kaya kong maglakad,” sabi niya rito, “Shhh. Paano ako makakapasok sa inyo kung wala akong dahilan,” sabi nito. Kahit na mabigat ang dibdib niya dahil sa mga nangyari kanina, hindi niya maiwasan na matawa sa sinabi ng nito. Ginamit pa siyang dahilan para makapasok. Pagdating sa dala, naabutan nila si lolo Henry kasama sila Allan at Mr. Mendoza. Nang makita siya ni Aling Nita ay luhaan itong tumakbo para lumapit sa kanya at hawakan ang kamay niya. “Diyos ko! Mabuti naman at ligtas kang bata ka,” sabi nito na bakas ang labis na pag-aalala sa mukha. Nang mapansin nito na buhat siya ni Frank ay lalo itong nag-alala, “Ranz! Dalhin natin sa ospital si Hazel, mukhang hindi maganda ang lagay niya,” pagkatapos ay bumaling ito sa kanya, “m-may sugat ka ba? M-may masakit ba sayo?” Umiling siya dito, “Wala po, Aling Nita. Nanghihina lang po ako dahil sa kakaiyak,” pagdadahilan niya. Tumikhim
“Sinungaling! Wag mo akong daanin sa mga kasinungalingan mo! Kilala ko si papa, hinding-hindi niya sasabihin iyan! Wala akong halaga sa kanya! Wala kaming halaga ng anak ko sa kanya!” Galit na singhal ni Arcellie. Hinablot niya ang mga papeles para umalis, pero bago iyon, nilingon muna nito si Hazel. “Hindi kayang baguhin ng mga salita mo ang lahat ng galit sa dibdib ko.” Sabi nito bago lumabas ng silid. Pinahid ni Hazel ang luha at tahimik na umiyak. Hindi natagal, nakarinig siya ng malakas na putukan sa labas, kaya takot na takot siyang tumakbo sa sulok ng silid at nanginginig na sumandal doon. Malakas siyang napatili ng biglang bumukas ang pinto. “F-frank…” agad siyang tumakbo at yumakap dito, at parang bata na umiyak siya sa dibdib nito. “Shhh, stop crying, baby. You’re safe now,” alo ng binata sa nobya. Umigting ang kanyang panga ng maramdaman na nanginginig ito. Halatang takot na takot ito. Humigpit ang yakap niya kay Hazel, ligtas na ito ngayon habang nasa bisig ni
Ang sakit ng ulo ni Hazel ng magising siya. Nilibot niya ang mata sa paligid, at nakita na nasa isang hindi pamilyar na silid siya. “Anong ginagawa ko dito?” Ang huli niyang natatandaan ay kasama niya si Aika sa loob ng sasakyan, tapos biglang may humarang na mga sasakyan sa daanan nila at sapilitan silang isinama. ‘Na-kidnapped kami!’ Iyon agad ang pumasok sa isip niya. Lumapit siya sa pintuan, binuksan niya ito pero naka-lock ito mula sa labas. Naisip niya bigla si Aika. Hindi niya mapigilan na mag-alala dito. Kasama niya kasi ito ng madukot sila. Takot na umatras siya at umupo sa gilid ng kama, pumikit siya habang nanginginig sa takot. Bigla niyang naalala si Aika. Nasan kaya ito? Napasuksok siya sa sulok ng biglang bumukas ang pintuan. “Tita Arcellie?” Kung ganon ay ito pala ang nagpadukot sa kanila. “Mabuti naman at gising ka na, hindi na kita kailangan buhusan nitong malamig na tubig,” nilapag nito ang dalang balde na may lamang tubig sa gilid. “Dahil gising ka na, gu
“Ma’am, nasa baba ho si Sir Frank,” imporma kay Freya ni Inday, ang kanilang kasambahay. “Pakisabi na bababa na kami,” “Sige po, ma’am.” Sabi ng kasambahay at umalis na. “Ano kaya ang kailangan ng anak mo? Aba, himala at dumaan siya dito kahit hindi weekend.” sabi ni Freya na ikinatawa ng kanyang asawa na si Alexander. “Sa palagay ko ay may mahalaga siyang sadya dahil hindi niya dinaan sa tawag. Halika ka na at bumaba na tayo.” “Sabagay, tama ka,” Kasalukuyan silang nasa kwarto at naghahanda ng mga gamit dahil nagpasya silang sumama kina Rose sa Switzerland para magbakasyon na rin. Niyakag ni Alexander si Freya pababa. Habang pababa sila ng hagdan ay magkahawak sila ng kamay ng kanyang asawa. Naabutan nila si Frank sa sala na hindi mapakali, nang makalapit ay bume-so ito sa ina at bumati sa kanila. “Dad, I need your help,” sinabi agad nang binata ang pakay niya. “Dinukot si Hazel?!” Gulat na gulat naman si Freya, agad siyang nag-aalala sa dalaga. “Yes, mom. Si Arcel
Kinuha ni Aika ang kanyang cellphone ng tumunog ito. “Ate Aika, may nakakita kay kuya Spencer na dinukot siya!” Umiiyak na bungad sa kanya ng kapatid ni Spencer ng sagutin niya ang tawag. Walang namutawing salita sa labi ni Aika, nahulog ang cellphone sa nanginginig niyang kamay. “H-hindi…!!!” Bumalong ang luha sa mga mata niya, bago pa makapag-isip ng tama, nilapitan niya ang mommy niya. “Sa-saan mo dinala si Spencer?” Napahinto naman si Arcellie ng harangan siya ng anak. “What are you talking about, Aika—“ “Pwede ba, mommy! Wag ka nang magsinungaling! Someone saw Spencer kidnapped, a-alam kong ikaw ang gumawa noon sa kanya!” “Calm down, anak—“ “Paano ako kakalma kung pinadukot mo siya!” Luhaang sigaw ni Aika. Galit naman na sinunggaban ni Arcellie ang anak at dinala sa loob ng opisinq niya. “Wag kang gumawa ng gulo, Aika! Nasa opisina na tayo!” Hinila nang dalaga ang braso sa kanyang ina at luhaang tumingin dito, “Bakit? Dahil nahihiya kang marinig nila kung gaano ka k