"S-SIGURADO KA BA?" tanong ko sa kaniya nang pareho na kaming nasa kuwarto at wala ni isang saplot sa katawan. Napapikit ako nang ilapat niya ang kaniyang mainit na palad sa balikat ko pababa sa braso ko. He even kissed my shoulder na nagbigay sa akin ng kakaibang sensasyon. Mga boltaheng nabubuhay sa kaugatan ko sa bawat halik at haplos niya. Napalunok ako dahil pakiramdam ko hindi ako humihinga. Tila isang tensyon para sa akon ang kaganapang ito. "Yes, I am dead sure," aniya sa paos na boses. Bigla tuloy nagsitayuan ang mga balahibo ko. "P-pero baka…" naputol ko ang sasabihin ko dahil tila kinapos na naman ako sa hininga ng dumako ang malambot niyang labi sa leeg ko. Hindi ko mapigilan ang mapaungol. Napalunok ako para ituloy ang sasabihin ko. "Mabuntis ulit ako." Nakaramdam ako ng pagsisisi dahil sa sinabi ko nang tinigil niya ang ginagawa niya. Minulat ko ang mga mata ko at nagsalubong ang mga mata naming kapwa nag-aapoy dahil sa paghahangad sa makamundong pagnanasa
Two years later… "AHHHH!" nagulat ako sa isang tili na umalingaw-ngaw sa loob ng bahay nila Edward. Kakapasok ko pa lang sa bakuran nila. Balak ko kasi silang dalawin at para ibigay na rin pasalubong namin galing paris. Tili iyon ni Edward, ah. "Mommy, si Daddy Ed iyon. Ano kayang nangyari?" tanong ng anak kong si Xelarie. Manilis na kaming pumasok sa loob ng bahay upang usisain ang nangyayari. "Ate," gulat na sambit ni Edward ng makita ako. Pawis na pawis siya at namumutla. "A-anong nangyari, Ed?" "Edward!" sigaw ni Cathy. "Ed?" "M-Manganganak na si Cathy," aniya sa malambot na boses saka kinagat pa ang kuko. Mukhang tensyunado siya. "Oh, tapos? Bakit mo iniwan?" "K-kasi…" Narinig na naman namin ang sigaw ni Cathy. "Doc Edward, pumutok na po ang panubigan ni Cathy. Baka bata na po ang susunod no'n," imporma ni Nurse Jean. Hindi ko alam kung bakit nandito siya. "Ano pa bang ginagawa niyo? Dalhin niyo na sa ospital!" bulyaw ko sa katangahan nila. Mangangana
**ERICA POINT OF VIEW** "Congratulations, hija!" Biglang bungad na tili ni mommy sa akin matapos makapasok sa kwarto ko, na siya namang dahilan ng pagkagulat ko na kamuntikan pang ika-injury ng laptop ko.Paano ba kasi, I am in the middle of my intense na story, fucos lang ako sa tina-type ko. Anyway, I am not just a businesswoman, I am also a famous novel writer. Nagtaka ako sa sinabi ni mommy. Wala pa naman kasi akong archivements as of this week. "For what mom?" I asked.Mom smile widely na halos mapunit na ang bibig niya and I see the burst of excitement on her face. Ewan ko dito sa mommy ko maypagka-weird somtimes. "You're now engaged!!" halos pa sigaw na sabi nito, mababakas sa boses ni Mommy ang excitement. Napatigil ako sa narinig ko mula kay mommy.Matagal bago nag-sink in sa isip ko ang sinabi niya, as in napatigil ako na napanganga lang. "What?!" napasigaw na rin ako matapos kong mabawi ang pagkabigla ko. Do'n ko na na realize ang sinabi ni Mo
"Malaki ang respeto no'n sa atin anak. At saka family friend ang mga magulang niya kaya kampanti akong, ipagkatiwala namin ang aming princess sa kanilang prinsipe," ngiting wika ni mommy. I pouted. "Kayo lang naman po ang family friend eh, I even don't know them " kunway tampo kong saad. I saw mom fold his hand across under her chest. At saka tumaas ang isang kilay. Taray! "Paano kasi ayaw mong makipaghalubilo sa mga amiga ko. Kahit tapunan lang ng tingin, you didn't bother to do it. Minsan ngang nagpunta dito ang Hill couple, dinaanan mo lang. Your so bad," himig pagtatampong saad ng mommy. Napangiti ako na parang napahiya. Kapag isang writer ka at nag-i-imagine ka ng mga susunod na scene na isusulat mo, hindi mo talaga mapapansin ang mga nasa paligid mo. "I'm not interested kasi." At totoo 'yon bukod sa busy ang utak ko. Hindi ako interesado sa mga kung ano-ano at kung sino-sino. Lalo na pag hindi ko kilala. "'Yon na nga eh," pagtataray pa nito. "But a
***Erica POVHindi niya pinansin ang sinabi ko.I can't believe this will happen to me!I see him smiled at the crowd saka inilipat niya ulit ang paningin niya sa akin, habang ako nanatili pa ring tulala habang nakatanga sa kanya. Nagulat pa ako ng walang babalang hinalikan niya ako sa labi na siyang dahilan ng mas lalong ikina ingay ng crowd. Shit! Para akong pinako sa kinatatayuan ko mas lalo lang akong nanigas. Hindi ako makagalaw feeling ko tumakas lahat ng nerve cells ko. "Surprised? I am too," bulong niya sa akin. Kaya natauhan ako. Tumingin ako sa direction nila mommy na kilig na kilig sa nangyayari, halos mangisay na rin si Angeline dahil sa kilig. Habang ako gusto ko na lang magpalamon sa lupa. Para kaming love team sa sikat na teleserye tapos may fan day kami at para namin silang fans. Nakakaloka! "One more kiss!!" sigaw pa ni Angeline Wah!! Gusto ko ng tumakbo, mag walk out doon. Pinukulan ko ng matalim na titig si Angeline pero lalo lang siyang bumungisngis.
Angeline POV "Let's party!" Itinaas pa niya ang kanyang kopita.Dahil sa pag sigaw na ginawa niya ay napalingon sa aming direction ang mga bisita. "Let's party!!" sigaw rin nila. At nagpalit nanga ng tugtugin ang operator. Ang kanina'y malamyos na musika ngayon ay naging maharot na tugtugin na.Nagsisayawan na ang mga tao roon. Nakita ko rin si Erica sa tabi ko na hindi maawat sa kasasayaw. Lasing na nga ito dahil ang likot niya na. Hinanap ng paningin ko ang asawa niya. Hindi ko kasi siya maawat, eh. "Erica, cous, heyy stop tama na lasing kana.." awat ko sa kanya baka kasi mahilo at baka mabagok pa.Hindi ito sanay malasing actually hindi ko pa nga nakikitang na lasing ang babaeng ito eh.Ayaw talaga niyang paawat. Maya maya ay nag hubad na ito ng heal niya. Naku baka ano hubarin nito mamata natataranta na ako. "Nasaan na ba kasi sila, Tita at Tito?" Hindi ko na mapigilang itanong sa sarili ko.Nagpalinga linga ako, nalingat lang ako sandali nang marinig kong sumigaw
Erica POV"Manang ihatid niyo muna ang Señorita n'yo sa kwarto namin para makapag pahinga." Narinig kong utos ni Axel sa pinakamatanda sa lahat. Napatingin ako kay Axel na may pagtataka."Namin?" Refer ko sa sinabi niyang kwarto daw namin. 'Yon ba ang ipinahahanda nito? " W-what do you mean kwarto natin? I don't want to sleep with you," protesta ko.Baka anong gawin niya sa akin, baka... baka, pinag-cross ko ang mga braso ko sa katawan ko na parang niyayakap ko iyon."Erica, pupunta dito sina mommy para tingnan tayo kay..""No!" putol ko sa iba pa sana niyang sasabihin. "I want to have my own room, Axel. Baka anong gawin mo sa akin!" singhal ko sa kanya. Dios ko hindi ko yata kayang isuko ang bataan ko sa lalaking, I don't even loved.Hindi siya sumagot, bagkus ay iniwan na niya ako at naunang pumasok sa mansionNapapadyak ako na parang bata. Sana naman maisip nila mommy na kunin na lang ako ulit at mag file na nang divorce. Ngayon pa lang sumusuko na ako, ayaw ko na. "Señorita, ha
Erica POV It was 5pm when I woke up, nakita ko pa ang nag o-orange na kalangitan sa labas. Glass kasi ang ding ding at nakahawi rin ang kurtina kaya kita ang labas Tumayo ako at lumapit doon. I was surprised when I found out,hindi pala 'yon basta ding ding pintuan pala iyon papuntang balcony. I opened it, at tinungo ang balcony. Sinalubong ako ng sariwang hangin, and it feels good. Ang ganda ng arrangement ng balcony, there is a long rattan chair with 3 white throw pillows, and beside it is a circle type single rattan chair na may backrest. May green plant sa gilid niyon. Maganda rin ang mesa, round table rattan rin, pinatungan ng round glass at may nakapatong sa ibabaw na white square pot na may color gold ang edge niyon, with succulent and beside of it is a 3 books na nakapatong sa isa't-isa.That is perfectly beautiful, it is so minimalistic. Nagtungo ako sa glasssiding ng balcony . Every edge of the area is Gold, ang mga bakal ay kulay Gold. Napapikit ako at ninamnam ko ang
Two years later… "AHHHH!" nagulat ako sa isang tili na umalingaw-ngaw sa loob ng bahay nila Edward. Kakapasok ko pa lang sa bakuran nila. Balak ko kasi silang dalawin at para ibigay na rin pasalubong namin galing paris. Tili iyon ni Edward, ah. "Mommy, si Daddy Ed iyon. Ano kayang nangyari?" tanong ng anak kong si Xelarie. Manilis na kaming pumasok sa loob ng bahay upang usisain ang nangyayari. "Ate," gulat na sambit ni Edward ng makita ako. Pawis na pawis siya at namumutla. "A-anong nangyari, Ed?" "Edward!" sigaw ni Cathy. "Ed?" "M-Manganganak na si Cathy," aniya sa malambot na boses saka kinagat pa ang kuko. Mukhang tensyunado siya. "Oh, tapos? Bakit mo iniwan?" "K-kasi…" Narinig na naman namin ang sigaw ni Cathy. "Doc Edward, pumutok na po ang panubigan ni Cathy. Baka bata na po ang susunod no'n," imporma ni Nurse Jean. Hindi ko alam kung bakit nandito siya. "Ano pa bang ginagawa niyo? Dalhin niyo na sa ospital!" bulyaw ko sa katangahan nila. Mangangana
"S-SIGURADO KA BA?" tanong ko sa kaniya nang pareho na kaming nasa kuwarto at wala ni isang saplot sa katawan. Napapikit ako nang ilapat niya ang kaniyang mainit na palad sa balikat ko pababa sa braso ko. He even kissed my shoulder na nagbigay sa akin ng kakaibang sensasyon. Mga boltaheng nabubuhay sa kaugatan ko sa bawat halik at haplos niya. Napalunok ako dahil pakiramdam ko hindi ako humihinga. Tila isang tensyon para sa akon ang kaganapang ito. "Yes, I am dead sure," aniya sa paos na boses. Bigla tuloy nagsitayuan ang mga balahibo ko. "P-pero baka…" naputol ko ang sasabihin ko dahil tila kinapos na naman ako sa hininga ng dumako ang malambot niyang labi sa leeg ko. Hindi ko mapigilan ang mapaungol. Napalunok ako para ituloy ang sasabihin ko. "Mabuntis ulit ako." Nakaramdam ako ng pagsisisi dahil sa sinabi ko nang tinigil niya ang ginagawa niya. Minulat ko ang mga mata ko at nagsalubong ang mga mata naming kapwa nag-aapoy dahil sa paghahangad sa makamundong pagnanasa
BUTI at naawat ko si Edward, pati na rin sarili ko. Kaya hindi natuloy ang init na namamagitan sa amin na muntik na ring maghatid sa amin sa pagkalimot. Naghanda na rin ako ng pananghalian dahil dito raw siya kakain. May dala rin siyang ulam kaya lang naiwan sa kotse niya. Na-excite daw siya masyado na makita ako kaya bulaklak lang ang bitbit niya.Napangiti ako, ngiting may kilig at galak. Kailan ko kaya matatanggap na totoo lahat ng ito. Para kasing panaginip lang, mahal ako ng taong mahal ko. Hindi lahat biniyayaan ng ganito, hindi lahat ng bakla papatol sa isang katulad ko. Tanggapin ko na kaya ngayon? Okay fine totoo 'to, this is the reality. I chuckled dahil sa mga naiisip ko. Tsk. Naiiling na rin ako sa kabaliwan ko."Mukhang masaya ka."Napapitlag ako dahil may baretonong boses na bigla na lang nagsalita sa likod ko. Agad naman akong lumingon."Nanggugulat ka, Edward," paninitang sabi ko saka pinanlakihan siya ng mata habang himas-himas ko ang dibdib ko.He smiled an
NAKALABAS na ako ng hospital isang linggo na ang lumipas. Masaya ako dahil unti-unti nang bumubuti ang pakiramdam ko. Araw-araw din akong dumadalaw sa mga anak ko. Napaisip akong umupa ng bahay noong lumabas ako para sa matutuluyan ko. Hindi pa kasi ako handang sumama kay Edward. Not because galit ako sa kaniya o may tampo ako. Nahihiya lang ako sa kaniya. Noong sunduin nga niya ako sa hospital ay sa bahay pa sana niya ako itutuloy pero pinigilan ko siya. Pinilit niya akong tumira sa bahay niya pero hindi ako pumayag kasi nga 'di ba nahihiya pa ako. Hindi pa masyado gano'n kalakas ang loob ko. Kalaunan naman ay pumayag na rin siya na bumukod na muna ako, tinulungan nga niya akong maghanap ng apartment. Pero hindi niya gusto ang mga apartment na napupuntahan namin. Hanggang sa nagdesisyon siyang dito na lang ako sa condo niya. S'yempre hindi ako pumayag noong una dahil mas nakakahiya pero pinipilit niya ako. "Dito ka sa condo ko o doon ka sa mga unsafety apartments pero sasamah
PAGPASOK ko sa silid ni Cathy ay naabutan ko siyang tulog. Minsan lang ako nagpapakita sa kaniya dahil baka sumama ang loob niya kapag makita ako. Napangiti ako nang paglapit ko ay napansin ko na konti na lang ang mga prutas. Ibig sabihin kumakain na siya ng maayos. Napangiti ako. This is a signed of her progress sana magtuloy-tuloy na ito. Nakita ko na yakap-yakap niya ang ipad. Hindi niya raw ito binibitawan sabi ng mga nurse na tumitingin sa kaniya kaya hinayaan ko munang gamitin niya. Pero na-curios ako kung ano ang mga ginagawa niya sa ipad kasi sabi rin nila Nanay no'ng minsang dumalaw sila ay may kinakalikot daw si Cathy sa Ipad. Sinubukan kong abutin ang kamay niya at dahan-dahang itinaas upang makuha ko ang aparato sa dibdib niya. Succes naman dahil nakuha ko nga na hindi siya nagigising. Pag-open ko pa lang sa screen ng ipad ay nakarehistro na sa screen saver ang naka-collage na larawan ng kuwadro. Napangiti ako nang makita ko ang mga pangalan na nakatapat sa larawa
NAKATULALA lang ako sa kawalan habang nakahiga sa hospital bed na naka-recline. Iniisip ko kung ayos lang ba ang mga anak ko. Kung bakit nangyayari ang lahat ng pahirap na ito sa buhay ko. Pati mga anak ko na inosente nadamay. Pinahid ko ang luhang kumuwala mula sa mga mata ko. Gusto kong magalit sa mundo. Hindi ko naiintindihan ang sarili ko. Galit ako sa sarili ko dahil pabaya akong ina. Wala akong kwenta, ang hirap mabuhay. Minsan nagsisisi ako kung bakit pa ako nabuhay. "Anak Cathy, kumain ka muna. Hindi ka pa kumakain eh. Kailangan mong magpalakas." Napalingon ako sa nagsalita saka bumaba ang tingin ko sa hawak niyang binalatang mansanas. Nag-iwas ako ng tingin. Wala akong ganang kumain, pakiramdam ko wala na akong sikmura. Hindi ako makaramdam ng gutom. "Busog po ako, Nanay Celia," sabi ko na lang out of respect. "Pero wala ka pang kinakain simula nang magising ka kahapon," anito. Bumuntonghininga ako saka umiling. Hindi naman niya ako pinilit. Napatingin ako sa
NAKATUNGHAY lang ako kay Cathy habang siya ay mahimbing na natutulog. Nasasaktan akong nakikita siya habang nakahiga sa hospital bed at may tubo sa bibig na nagsusuporta sa buhay niya. Everytime the monitor's beep natatakot ako dahil baka biglang mag-straight line na naman ito. Hinawakan ko ang malamig na kamay ni Cathy at hinatid sa bibig ko saka hinalikan. Isang linggo na ang lumipas pero hindi pa rin siya nagigising. On-duty ako para anytime na may mangyari ay nandito ako at p'wede akong makialam. Dumukwang ako para halikan ang noo niya saka muling umupo."Cathy, stay with me, please. Magpakatatag ka, nandito lang ako naghihintay sa 'yo. Sabik na akong marinig ang boses mo. Please, wake up," nagsimulang gumaralgal ang boses ko. Pero pinigilan kong mapaiyak. Alam kong naririnig niya ako, ayaw kong marinig niya na pinanghinaan ako ng loob."The kids are under monitoring, kailangan ka nila para lumakas ang loob nila. Kaya gumising ka na..." natigilan ako sa pagsasalita ng mari
"HANGGANG dito ka lang Doc Alcantara," pigil nang isang doctor ng maipasok si Cathy sa delivery room. "Please, Doctora Rodriguez, let me in," pagpupumilit ko habang may dalawang nurse na lalaki na nakahawak sa magkabila kong braso para mapigilan ako. "Alam mong hindi ka p'wede dito!" asik ni Doctora. "But I can't just stay outside. Hindi ako mapakali, please. Just this once," pagsusumamo ko. Tumulo na rin ang luha ko, natatakot ako na baka may mangyaring masama kay Cathy at sa mga anak ko. Mahina na ang pulso ni Cathy no'ng ipasok namin siya dito. Gusto kong pumasok para makasiguro na magiging maayos siya. Mababaliw ako sa kakaisip kapag dito lang ako sa labas. "Okay fine. Boys, let him in," she demand. Agad naman akong binitawan ng mga nurses at sinundan na si Doctora Rodriguez na papasok sa room. Binihisan na nila si Cathy. Nangingig ang mga kamay ko habang nakatingin sa kaniya. Panay mura ko dahil sa kaba na nararamdaman ko. Kinabitan na si Cathy ng kung ano-anong
AKALA KO pagkatapos nilang mamanhikan sa bahay ay iiwan na nila kami. Pero spoiled brat nga talaga si Ate Erica kahit kuwarenta na. Paano ba naman kasi pinipilit niya ako na sumama na sa kanila pauwi. Pero kapag si Ate Erica na ang namilit mapipilitan ka talaga dahil hindi ka titigilan hangga't hindi nasusunod ang gusto niya. Kaya 'eto ako ngayon dalawang araw na kami sa mansion ng mga Hill sa syudad. Ayaw rin akong pabukurin, magrerenta na lang sana ako ng bahay pero ayaw rin niya. Gusto nila na nakikita ako lalo't alam nila na sa mga susunod na buwan mahihirapan ako sa pagbuntis ko dahil sobrang laki na talaga ng t'yan ko. Halos ayaw rin nila akong paggalawin. Napaka-over protective nila sa akin. Well, ayos lang din naman, hindi naman ako nagrereklamo. Because I'm happy to have them, they are my family and I know they're just thinking about my own good. Si Edward rin bumalik na sa pagtatrabaho. Hindi rin siya umuuwi sa sarili niyang bahay dahil gusto niya lagi niya akon