Chapter 5

Erica POV

"Manang ihatid niyo muna ang Señorita n'yo sa kwarto namin para makapag pahinga." Narinig kong utos ni Axel sa pinakamatanda sa lahat. 

Napatingin ako kay Axel na may pagtataka.

"Namin?" Refer ko sa sinabi niyang kwarto daw namin. 'Yon ba ang ipinahahanda nito? " W-what do you mean kwarto natin? I don't want to sleep with you," protesta ko.

Baka anong gawin niya sa akin, baka... baka, pinag-cross ko ang mga braso ko sa katawan ko na parang niyayakap ko iyon.

"Erica, pupunta dito sina mommy para tingnan tayo kay.."

"No!" putol ko sa iba pa sana niyang sasabihin. "I want to have my own room, Axel. Baka anong gawin mo sa akin!" singhal ko sa kanya. 

Dios ko hindi ko yata kayang isuko ang bataan ko sa lalaking, I don't even loved.

Hindi siya sumagot, bagkus ay iniwan na niya ako at naunang pumasok sa mansion

Napapadyak ako na parang bata. Sana naman maisip nila mommy na kunin na lang ako ulit at mag file na nang divorce. Ngayon pa lang sumusuko na ako, ayaw ko na.

"Señorita, hali na po kayo baka napagod kayo sa byahe." Narinig kong akay ng matandang katulong sa akin.

Wala akong ibang magawa kun'di ang sumunod sa katulong, gusto ko rin malaman kung nasaan ang mga gamit ko. Kaya sinunadan ko na siya nasa likod niya lang ako.

"Ah, nanay," tawag ko sa matanda. Hindi ako sanay tawaging manang o yaya ang mga katulong. Mas na sanay ako sa nanay kung matanda or ate kung medyo nakakatanda sa akin.

Lumingon naman ito sa akin ng may ngiti sa mga labi.

"Yes, Señorita?" tanong nito.

"Did you know where my things are?" tanong ko rito.

"Opo, Señorita nasa kwarto po ninyo ni Señorito," sagot naman nito at nagpatuloy sa paglalakad. 

Nagpatuloy na rin akong sumunod sa kanya.

Umaakyat na kami sa mahabang hagdan ng mansion. Ang ganda rin ng loob ng mansion parang kaharian iyon. Lahat ng bagay combination ng white gold, pati na ang eleganting chandelier white gold din ang combination, pati railings ng hagdan. Para talagang disney palace, mahilig ba si Axel sa mga disney movies? Ako ba si Cinderella? Ay hindi naman mayaman ako eh. Si Princess Anastasia siguro.

Nang makarating na kami sa harap ng pintuan na sa wari ko ay kwarto na namin ng asawa ko, ay binuksan iyon ni Nanay. 

Tumambad sa amin ang malaking kwarto na hugis pabilog at kama na hugis ulo ni doraemon. Matitingkad ang kulay ng kobre kama na white gold and rose gold combination ng mga unan at kumot. Animo higaan iyon ng hari. Napataas ang isa kung kilay sana naman maging reyna talaga ako dito. Baka daigin ko pa si Cinderella sa pagpapahirap sa akin ng lalaking iyon.

May sofa rin sa kwartong iyon, may mini ref, sa kabilang side ng kama at may study table na nakaharap sa may bintana. 

Pumasok na kami ng tuluyan sa loob, maas lalo akong napahanga pagpasok namin sa loob. Itinuro sa akin ni nanay ano..hindi ko pa kasi alam ang name niya.

Pinasyal niya ako sa malaking kwarto na iyon. May walk in closet rin doon. Pagpasok namin sa walk in closet ay para iyong RTW department ng mall. 

Sa kanang bahagi nakita ko ang mga naka hanger sa cloth rack na mga damit ko at malinis na nakasalansan ang mga healed shoes ko at iba pang footwear at bags, sa salamin na lagayan nito.

Sa kaliwang bahagi naman ay siguro mga damit ni Axel iyon dahil more on polo and coat, mga panlalaking gamit. May mga nagkikintabang sapatos, may mga nakasabit sa lagayan na mga necktie na may tag pa. May ibang necktie rin na nakalukot sa salaming lalagyan. There's a lot of watches too, na may iba't-ibang kulay at disenyo at mga latest iyon. May mga bags rin doon mga Designer's stuff. 

Pumunta ako sa kabilang side kung nasaan ang mga gamit ko. Cheneck ko kung narito ba lahat. 

Pero nagulat ako ng wala ang mga favorite clothes ko na pambahay. Where are they? Wala naman na kasi akong mga gamit sa bahay so ibig sabihin dapat nandito lahat. But where? 

"Nanay ano.." napatigil ako ng hindi alam ang itatawag kong pangalan niya. "Ano nga pala name niyo po?" tanong ko sa kanya. Nakabuntot pa rin ito sa akin na parang sales lady ng mall. 

"Belen, Señorita, " nakangiting sagot nito.

"Nanay Belen, just call me Erica," I said with a smile.

"Ah eh , S-señorita, nakaka walang galang po kasi kung tatawagin kita sa pangalan mo at saka baka magalit si Señorito," anang matanda.

"Or else just call me maam," i said habang iniisa-isang tiningnan ang mga damit ko.

"Sige po maam," sang-ayon nito.  

"Ah, anyway.." baling ko ulit sa kanya ng maalala ko ang gusto ko sanang itanong. "Nanay Belen, where's my other clothes?" tanong ko rito.

"Alin po ba do'n?" Takang tanong ng matanda habang kunwari nag-iisip.

"'Yong mga loss shirt ko at mga shorts?" sagot ko naman. 

I like wearing those clothes 'pag nasa bahay lang ako. I feel refreshed at saka mas comfortable ako suotin ang mga iyon. 

Nakita ko ang pag-iiba ng expression ng mukha ng matandang katulong.

"A-Ah, m-maam kasi..." 'di matapos tapos ang sasabihin ni nanay Belen. Nakita ko pang napakamot siya sa kanyang sentido at hindi mapakali. I know there's something wrong.

"What?" Parang naiinis na ako dahil parang hindi ko magugustuhan ang sasabihin niya.

"P-pinatapon po ni Señorito, k-kasi daw po mga basahan iyon." Utal-utal pang sagot nito. 

"What!" sigaw ko, na siya namang kinagulat ng matanda. 

"Ay, kalabaw!" bulalas ng matanda dahil sa gulat.

Lumabas ako ng kwarto at bumaba na. Susugurin ko ang h*******k na 'yon. How could is he make a decision without my permission at sa mga gamit ko pa siya nakialam.

Napatigil ako sa ikahuling baitang ng hagdanan ng may maalala ako, hindi ko nga pala alam kung nasaan ang demonyo kong asawa. Nakasunod pa rin si Nanay Belen sa akin at hinihingal pa ito.

"'Nay belen," baling ko sa kanya. 

"Yes ,Maam?"

"Nasaan pala ang demonyo kong asawa!" Sigaw ko. 

"Ahh M-ma'am.. shhhh." Sabay lapat ng kanyang hintuturo sa bibig niya. 

"'Wag mo siyang tawaging demonyo , baka marinig ka," aniya na namimilog ang mata.

"Eh, demonyo naman talaga 'yon eh! Nasaan ba siya?" Irita kong sabi. 

"Eh, hindi ko po alam kasi magkasama po tayo eh."

Oo, nga pala.

Pumunta ako sa dining area at nakita ko ang ibang katulong roon na naghahanda ng lulutuin. 

"Nasaan ang demonyo n'yong amo!" Sigaw ko sa kanila.

Sabay naman silang lumingon sa akin na may mga gulat na itsura. 'Yong iba parang natatakot.

"N-nasa library po, Señorita," anang isang katulong na sa tantiya ko nasa 30 years old na iyon.

"'Nay belen," baling ko sa matandang katulong na nasa gilid ko. "Nasaan ang library niya?"

"Eh Maam, kapag nasa library po kasi si sir Axel bawal po storbuhin."

Mas lalong nag init ang ulo ko sa turan niya ayaw pala pa storbo ah. 

"I don't care, ituro mo sa akin ang empernong library niya!" sigaw ko. 

Wala na akong pakialam kung anong sabihin nila sa ugali ko. Galit ako, I hate him!

"Dios mio, maryusip kang bata ka," tulirong saad ng matanda. 

"'Nay?" pilit pakahinahong turan ko. Pero wala na eh nagliliyab na ako sa galit.

"Oh, s'ya sige halika," akay niya sa akin.

Bumalik kami sa sala ng mansion. 

"Nasa underground, ang opisina niya." Tinuro niya ang isang pinto. 

Parang pinto iyon ng elevator. 

"Nasa 1st floor po ng underground, tatlong floor po kasi 'yan," wika ni nanay Belen.

Namangha naman ako sa sinabi niya. May three floor underground pala ang mansion na ito.

Sinugod ko na ang elevator at pinindot ang open button, pagbukas pa nito ay agad akong pumasok. Pagharap ko sa matanda ay nakikita ko sa mukha nito ang pag-aalala. Welll, I don't care.

Pinindot ko ang number 1 na botton, at naramdamn ko na ang pagbaba ng elevator. 

Maya maya pa ay bumukas na ito ng kusa. Kahit hindi pa ito fully open ay humakbang na ako para saktong pag bukas nakalabas na ako ngunit na pako ako sa kinatatayuan ko ng madilim na anyo ng asawa ko ang bumungad sa pinto ng elevator. 

Parang tigreng ulol ang p*ta. 

Parang gusto ko tuloy bumalik sa taas, pero nandito na ako. Kaya fighting!

"What are you doing here?!" Matigas niyang sabi na parang manlalapa ng buhay. 

Parang umurong naman ang tapang ko, sa kalamigan ng boses niya. Pero pilit kong nilabanan iyon. Humakbang ako para lumabas ng elevator dahil nagbabadya na iyong sumara. Nilagpasan ko siya at binangga ko pa siya. 

"I said, what are you doing here?! No one is allowed here, you're not supposed to be here, just me!" Bulyaw niya sa akin.

"Bakit? Dito mo ba tinatago ang bangkay ng mga biktima mo!?" Bulyaw ko ring sagot sa kanya nang balingan ko siya na noo'y nasa likod ko 

Tapang tapangan yarn.

"What?" taka niyang sabi.

"Para ka kasing tigreng olol!" Sigaw ko rito.

Mas lalo lang nagdilim ang anyo nito. May kademonyohan talaga. 

"What do you want, Erica? " Matigas pa rin niyang sabi. 

Lumapit ako sa kanya.

"How dare you throw my favorite clothes away?!" Sigaw ko ulit. Yes nag sisigawan kami.

 Bumalik na ang inis ko at sama ng loob. 

Ilang saglit itong nag-isip. At saka siguro naalala niya kung ano ang ibig kong sabihin. 

He smirks. 

And that smirk makes my head blown away. 

"Ah, 'yon. I thought that was a rag," she said as if it's nothing.

 Napanganga ako sa sinabi niya, saka I gritted my teeth. What fuck?!

"Rag? Are you crazy?" Hindi makapaniwalang sabi ko. And then I smirk.

Naglakad siya patungo sa kanyang mesa at umupo sa swivel chair niya.

"Why are you wearing those rags? By the way?" Sarcastiko niyang saad habang nilaro laro ang ballpen niya. 

Gago ba 'to! I can't believe it, he called my things a rag?

"Those are not rags! And how dear you, na pakialaman ang gamit ko, huh? Hindi mo man lang ako kinunsulta. You don't have a rights to do that! Yes, asawa mo ako, pero sa papel lang 'yon. You don't own me, wala kang karapatan na pakialaman ang mga gamit ko dahil hindi iyon sayo! You demon!" diin ko pa sa huli kong sinabi kaya napatayo siya at pinukulan ako ng masakit na tingin na kung may espada lang ang titig niya ay kanina pa ako nakahandusay. 

Nagulat pa ako ng inilapit niya ang mukha niya sa akin. 

"Do you think I am?" Sarcastic niyang tanong. 

"Y-Yes you are," Sh*t nautal ako ang lapit na kasi ng mukha niya sa akin. 

And the next second ay namalayan ko na lang that his lips touched mine. He kissed me! 

Siniil niya ako ng halik, hindi ko feel na gumanti. No, never! Sinubukan ko siyang itulak pero mas malakas siya sa akin. Naramdaman ko ang mamasamasa niyang labi na pilit naglulumikot sa labi ko. Pinipilit pa niyang ipasok ang dila niya dahil ayaw kong buksan ang mga labi ko. And it's hurting me.

Hanggang sa nag ipon ako ng lakas at mabilis ko siyang natulak. At ginawaran ng malutong na sampal. Bali 360 degree iyon. Na siyang dahilan na mabaling ang mukha niya sa kaliwang bahagi niya. 

Parang namaga rin ang palad ko sa pagsampal sa kaniya. Ibinalik niya ang tingin niya sa akin. At hinilot hilot pa ang panga niya. Kitang kita ko ang unti-unting pamumula ng maputi niya mukha.

Malalalalim ang hininga ko ng mga sandaling iyon, dahil halos maubusan na ako ng hangin sa ginawa niya. Dagdagan pa na nagpupuyos ang puso ko sa galit. 

Gusto ko na ngang ma iyak. How could he kiss me like that? 

"Mr Hill if you think na makukuha mo ako ngayong gabi. Pwes nagkakamali ka!" Nangangalit kong sigaw habang humihingal. 

Gusto ng sumabog ang nagbabadya kong luha, kaya napayuko ako. Ang hirap naman ng buhay na binigay sa akin. Araw-araw ba akong magiging ganito? 

Muli akong napatingin sa kanya, nakita ko lang siyang naka smirk.

Walang hiya, ang demonyo talaga. 

"Pagsisisihan mo 'to!" Pagkawika kong iyon ay agad ko siyang tinalikuran at pumasok na sa elevator ng bumukas ito.

Kung alam ko lang na siya pala ang mapapangasawa ko sana tumakas na lang ako o 'di kaya pumayag ako sa offer ni mommy. 

Demonyo pala ang asawa ko! Paano naatim ng magulang ko na ihain ako sa demonyong 'yon.

"Maam, ayos lang po ba kayo?" May pag aalalang tanong ni nanay Belen, pag labas ko sa elevator. 

Hindi ko na pala namalayan na kumuwala na pala ang luha ko. Hindi ko na pala napigilan, ang sama ng loob ko. Nilagoasan ko lang ang matanda at hindi na ako sumagot. Gusto kong magkulong sa kuwarto gusto kong umiyak ng umiyak hanggang sa mapagod ako, hanggang sa makatulog ako. At sana paggising ko, ok na ako.

Sinubukan kong isa isahin ang mga pintuan ng makaakyat ako sa taas. Pinipihit ko ang mga siradura sa pag-asang may bukas na kuwarto roon ngunit nabigo ako. Walang ni isa ang bukas, tanging kwarto lang namin ni Axel. Kaya doon na lang ako pumasok. At ini-lock ko ang pinto. 

Pabagsak akong dumapa sa malambot na kama. Habang patuloy pa rin sa pagdaloy ang mga luha ko. 

Napahawak ako sa labi kong hinalikan ng asawa ko. Nag flashback sa akin ang pag halik niya sa akin kanina.

Aaminin kong muntik na akong matangay kanina. Dahil sa kakaibang sensayong nadama ko ng malanghap ko ang mabango niyang hininga. Buti na lang at hindi ako nagpaubaya kun'di baka, iwan.

Iwinaksi ko ang mga isiping iyon.

Pumunta ako sa walk-in closet.

Tinungo ko ang damitan niya at naghanap ng oversized na t-shirt, nakahanap ako ng V-neck shirt na kulay gray. May medyo maluwang naman akong short na natira taslan ang tela niyon. Nabili ko 'yon sa palengke ng minsan kong tinry na mag-tour sa palengke ng makita ko ng personal kung ano ang itsura ng palengke para sa ginawa kong kwento. At na love at first sight ako rito at bumili ako ng marami dahil tig 3 for 100 pesos lang naman ang mga iyon pero, isa na lang ang natira ngayon sa 30 pcs ko na binili at kulay krema pa.

Buti at may tinira pa ang hayop na 'yon hindi niya siguro nakita. 

Pagkatapos kong kumuha ng underwear ay lumabas na ako ng closet at tumungo sa banyo dala-dala ang susuotin ko. Sa banyo ako magbibihis pagka paligo ko.

Matapos kong maligo at magbihis ay humarap ako sa vanity dresser. 'Di hamak na mas malaki ito kaysa sa vanity ko sa kwarto ko. May bagong pambabaeng skin care rin doon na talagang ginagamit ko. At meron din panlalaki. Puro mga bago lahat dahil naka sealed pa. Nag blower lang ako ng buhok, pagkatuyo ay humiga ako ng patihaya sa kama.

Hay, what a life. Nakatitig lang ako sa sarili ko na blangko ang isip. May salamin kasi ang kisame. 

Hanggang sa bumigat ang talukap ng mga mata ko at tuluyan na akong nakatulog.