“WALA yata akong ibang gustong gawin ngayon Sam but to make love to you, until the break of dawn,” anas pa ni Marius nang pakawalan nito ang mga labi ko para lang muling angkinin ang mga iyon.“P-Pero nanghihina pa ako,” protesta ko naman saka sapilitang pinakawalan ang sariling mga labi mula sa malalim nitong mga halik.Inasahan ko magsasalubong ang mga kilay ni Marius sa sinabi kong iyon. Pero nabigo ako. Sa halip, maganda at maluwanag ang pagkakangiting nagsalita ito.“Why don’t we have a quick shower break?” anito saka tumayo.Agad na nagsalubong ang mga kilay ko sa sinabing iyon ni Marius. Sa totoo lang gusto kong isiping suhestiyon iyon. Pero dahil nga nakatayo na ito at mabilis na akong nagawang buhatin ay hindi na rin ako kaagad nakapagsalita.Sa banyo agad akong iniupo ni Marius sa kanyang bath tub. Pagkatapos ay sinimulan na nga nitong punuin iyon ng tubig. Maaligamgam ang tubig. At dahil nga kapwa kami mga hubad ay walang pangingimi na rin niya akong sinamahan doon.Inasah
PARANG isda na inalis sa tubigan. Ganoon niya mailalarawan si Sam bilang reaksyon nito at pagtugon sa ginagawa niyang pagsuyo sa dulo ng magkabila nitong mga s**o.“So soft,” bulong pa niya saka ibinalik ang mga labi sa ngayon ay awang na bibig ng dalawa.Napakabango ng hininga ni Sam. At palagi, isa iyon sa napakaraming dahilan na mayroon siya kaya nababaliw siya palagi rito.Nagpatuloy sa palalabas-masok ang daliri niya sa kaselanan nito. Habang hindi na niya hinayaang maghintay pa ng matagal ang dalaga. Unti-unti niyang ibinaba ang halik niya. Pinaliguan niya ng maliliit na halik ang katawan nito. Dinama niya ang pinanggigilan ng husto ang maputi at napaka-kinis nitong kutis. Iniwanan niya ng malilit na marka ang puno ng magkabila nitong dibdib. Ang tiyan nito. Gusto niyang habang nakikita iyon ni Sam ay maalala ng dalaga kung sa papaanong paraan niya ito inangkin. At higit sa lahat gusto niyang maalala rin ni Sam ang kainitan at kapusukan ng una nilang p********k makalipas ang isa
HINDI ko pinansin si Marius sa sinabi niyang iyon. Sa halip, nang makalabas ay isa-isa kong dinampot ang nagkalat kong damit sa sahig saka isinuot ang mga iyon. “Bakit ka ba nagmamadali? Ni hindi pa tayo kumakain ng agahan?” tanong ni Marius na sinimulan na rin ang pagbibihis."Hindi na. Gusto ko nang umuwi at makita ang anak ko,” ang maikli kong tugon. Dinampot ko ang bag ko saka ko iyon isinukbit sa aking balikat.“Ihahatid kita. Sandali lang,” ani Marius matapos maisuot ang huling saplot sa kanyang katawan.Hindi na ako kumibo sa sinabing iyon ni Marius. Nasa elevator na kami nang muli itong magsalita. “Pwede ko bang malaman kung bakit nag-blush ka kanina?” Naitanong niya sa akin.Salubong ang mga kilay kong nilingon si Marius. At dahil nga hanggang balikat lang niya ako ay kinailangan ko siyang tingalain.“Nang iinis ka ba?” ang pasuplada kong tanong saka ko siya inirapan.Hindi ko naman pwedeng aminin kay Marius na dahil naalala ko ang dahilan kung bakit naiwan sa sala ang mga
“ANONG nangyari dun?” takang tanong sa akin ni Calum nang makalapit ako.Malungkot ang mukha kong kinuha sa kanya si MJ na mahigpit kong niyakap pagkatapos.“Hey, magsalita ka,” untag pa sa akin ni Calum nang manatili akong walang imik.Noon ako bumalik sa garden set na kinauupuan ko kanina. Pagkatapos ay malungkot kong sinulyapan ang kape ni Marius na hindi man lang nito napangalahati. Naupo na rin si Calum sa silyang okupado kanina ng dati kong nobyo. “Sabihin mo sa akin, anong nangyari?” tanong ulit ni Calum sa tono na pamilyar sa akin. Mabait aat nakakauna.Tinitigan ko si Calum. Pagkatapos ay nagbuntong hininga muna ako saka ko hinalikan ang noo ni MJ na nang mga sandaling iyon ay mahimbing nang natutulog sa aking mga bisig.“Lalaki daw kita,” sagot ko saka naiiling na pineke ang pinakawalan kong tawa.Umangat ang mga kilay ni Calum. At kasabay niyon ay ang pagpunit ng malaking ngiti sa kanyang mga labi. Pati na rin ang pamimilog ng kanyang mga mata. “Really? Sinabi n
“ANG mabuti pa siguro umuwi na tayo,” upang maputol o matapos na ang usapang iyon ay pinili kong iyon nalang ang sabihin.“Seriously?” ani Calum na nakataas ang isang kilay na nagtanong sa akin. Hindi pa nakuntento sa ganoon ang kaibigan ko. Binigyan pa niya ako ng meaningful look.Alam ko kung ano ang ibig niyang sabihin. At sa huli ay sumang-ayon rin naman ako sa kanya sa parteng iyon. Mahimbing ang tulog ni MJ at tiyak na magigising at maiistorbo ang tulog nila kung masusunod ang gusto kong mangyari.Pumasok na ako sa loob ng bahay pagkatapos niyon. At dahil nga napasarap ng husto ang tulog ni MJ ay sinuggest ni Lana na kinabukasan na kami umuwi. At dahil nga wala naman akong nakikitang masama roon ay pumayag ako.“Bakit ba hindi ka nalang dito tumira, Sam?” Si Lana iyon. Nasa kusina kami at kasalukuyang naghahanda ng hapunan.Maang akong napatitig sa kanya.Ang totoo, sinusukat ko kung seryoso ba ito sa sinabi o nagbibiro lang. “Seryoso ka?” ang hindi makapaniwala kong tanong.Tum
AMINADO naman ako sa sarili ko na mahal na mahal ko pa rin si Marius. At kung kanina, kahit pa sabihing gusto kong paniwalaan ang lahat ng sinabi ni Lana tungkol sa posibleng totoong nararamdaman ni Marius tungkol sa akin. Nag-aalangan talaga ako. Dahil takot na akong umasa at masaktan. At kapag naiisip ko kung gaano ang klase ng pinagdaanan ko noon dahil sa kanya. Mas nauuna ang pangamba na nararamdaman ko sa dibdib ko. At iyon ang pumipigil sa akin.Hindi ko tiyak kung hanggang kailan ko mapagkakasya ang sarili ko sa mga alaalang ganito. Gaya ng ginagawa ko ngayon. Nagkakasya akong balikan nalang sa alaala ko kung sa papaanong paraan ako inangkin ni Marius kagabi. At gaya nga ng nasabi ko na kanina, iyon ang nagbibigay ng kakaibang alab ng paghahangad sa pagkatao ko. Sa kabila ng katotohanang air conditioned ang buong silid.*****MALAKAS ang ungol na pinakawalan ko nang bigla ay naramdaman ko ang pagsibasib ni Marius sa pagkababae ko. Ang totoo, expected ko naman na iyon. Pero hindi
GAYA ng gusto kong mangyari at gusto rin naman gawin sa akin ni Marius, kinain niya ako ng husto. Parang wala na yatang katapusan ang kaligayahan nararamdaman ko na kung ilalarawan ko ay tunay na mas mataas pa sa akin.Kinain ako ni Marius. At sa pagkakataong ito mas agresibo siya at mas naramdaman ko ang gigil niya sa akin. Pero ang lahat ng iyon ay nakapagpataas lang ng paghahangad na nararamdman ko. Ang lahat ng iyon ay parang nagbigay lang sa akin ng mas malalim na dahilan upang hayaan si Marius na gawin sa akin at sa katawan ko ang kung anumang gusto niyang gawin.Ilang sandali lang at naramdaman ko ang kamay ni Marius na sumapo sa puwitan ko. Pero hindi niya inalis ang bibig niya sa pagkababae ko.Ramdam ko ang pag-angat ng puwitan ko nang itulak iyon ni Marius upang magkaroon ito ng mas mainam na access. Para mas makain niya ito ng mabuti at husto. At ako bilang isang pinarurusahan ng masarap ay muling napaungol.Mahihina pero hindi ko nagagawang itago kung gaano kalupit ang li
MALUNGKOT ang buntong hiningang pinakawalan ko matapos ang alaalang iyon. Hindi ko talaga mapigilan ang magkakahalong emosyon sa puso ko nang mga sandaling iyon. Muli kong nilingon ang kuna ng anak ko na mahimbing na natutulog. Pagkatapos ay nagbuntong hininga ulit ako. “Sana talaga nandito ka. Katulad kagabi, magkatabi tayong natulog,” sambit ko. Nagbuntong hininga ulit ako. Pakiramdam ko sa ganoong paraan kasi kahit papaano ay maiibsan man lang ng kahit bahagya ang pangungulila ko kay Marius. Kahit kung tutuusin kaninang umaga lang kami huling nagkausap. Pero nagtalo na naman kami. Sa naisip ay muli na naman akong nagbuntong hininga. Tahimik kong pinagtawanan ang sarili ko pagkatapos niyon. Wala na yata akong ibang alam gawin kundi ang magbuntong hininga. Parang pakiramdam ko kasi kapag ganoon ang ginawa ko kahit papaano eh maiibsan ang pamimigat ng dibdib ko. Bagay na hindi naman nangyari dahil ganoon pa rin naman. Nanatiling mabigat ang pakiramdam ko dahil sa kalungkuta
MALAKAS ang kabog ng dibdib ni Lena pero mas pinagsikapan niyang huwag iyong pansinin. Sa madaling salita, minabuti niyang ignorahin ang lahat at piliting maging kalmado. “Hey,” ang lalaking katabi niya na ngayon ay nakaupo sa harapan ng manibela. Hinawakan nito ang kamay niya saka iyon itinaas at dinampian ng halik. “Everything will be okay,” anito sa kanya saka ngumiti. Simpleng ngiti ang pumunit sa mga labi ni Lena. Pagkatapos ay pinisil niya ang kamay ni Calum na hindi binitiwan ang kanya. “Kung sakali pala parang gusto kong maging kapitbahay ka nalang,” ani Calum na tumawa ng mahina bago nito pinatakbo ang bagong bili nitong SUV. Takang napalingon si Lena nang marinig ang sinabing iyon ng binata. “Seryoso ka?” tanong niya. Nangungusap ang mga matang sandali siyang sinulyapan ni Calum bago nito nakangiti pa ring sinagot ang kanyang tanong. “Mukha ba akong nagbibiro?” ang isinagot nito sa kanya saka siya kinindatan. Humaplos sa puso ni Lena ang ginawing iyon ng binat
NAKAGAT ko ang aking lowerlip nang simulan akong paulanan ni Marius ng hindi makataong kaligayahan gamit ang dila at bibig niyang sinusuyo ang aking bukana. At dahil nga nakatali ang dalawang mga kamay ko gaya ng hiningi ko sa kanya kanina na gusto kong gawin niya ay literal na wala na nga akong iba pang pwedeng gawin kundi ang tanggapin ang walang patumanggang ligaya na nagaganap ngayon sa buo kong pagkatao.“This is so good, mmmnnn—Sam,” ang mga sinasabi ni Marius habang nasa kalagitnaa siya ng pagkain sa pagkababae ko ay nakadagdag rin sa orgasmong nararamdaman ko.Suminghap ako. Nakikita ko kung paano niya panggigilan ang ginagawa niya sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita. Pero alam kong hindi ito magpapaawat. Lalo na ngayon obvious ang panginginig ng buong katawan ko.Hindi ko naman talaga mapigilan ang magkaganoon. Kahit kung tutuusin ay pinipilit ko.Sinusubukan ko ng maging mahinahon at kontrolin ang lahat. Pero dahil nga yata goal ni Marius ang marinig ang pag-iingay ko
HINDI ko alam kung dahil ba sa ininom kong alak pero talagang hindi lang ang pakiramdam ko ang nag-aalab nang mga sandaling iyon. Pati na rin ang lakas ng loob ko. Dahil nang hindi ako makatiis, kinuha ko ang kamay ni Marius saka ko iyon inilagay sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita. Bilang pagtugon sa ginawa ko ay magkakasunod ang paghingang pinakawalan ni Marius. Kasunod niyon ay ang biglaang pagbabago ng paraan ng paghalik niya. Napansin ko kasing bigla itong naging marahas. Kung tutuusin expected ko naman na ang tungkol sa bagay na iyon. Tungkol sa pwede niyang gawin. Pero sa kabila ng katotohanang ang lahat ng ginagawa ni Marius kadalasan ay inaasahan ko na, dumarating pa rin talaga sa point na nasosorpresa ako dahil nagbabago ang istilo niya. Kung hindi naman ay binibigla niya ako. “Ang init mo ngayon, Sam,” aniya sa akin nang simulan niyang paliguan ng maliliit na haliit ang mukha ko. Pababa sa aking leeg. “Oh, Marius, palagi naman akong mainit kapag nasa ganitong e
IYON ang unang pagkakataon matapos naming magkahiwalay ni Marius na nakasama ko siya sa isang passionate na inuman. Kaya naman pala gusto niyang dito kami sa kwarto niya ay may nakahanda na itong dalawang baso at isang espesyal na wine na nasa isang maliit at candlelit na mesa. Mula nang umalis ako sa bahay na iyon isang taon na rin mahigit ang nakalilipas ay ngayon lang ulit ako pumasok sa loob ng silid ni Marius. At iyon ang dahilan kaya medyo naiilang ako. “Gusto kasing maisayaw kita ng sweet kaya kita niyaya dito,” ani Marius na binuksan ang maliit nitong component sa loob kwarto. Ilang sandali pa at pumapailanlang na ang isang maganda at malamyos na love song. “Halika na,” aniya sa akin sabay lahad ng kamay. Tinanggap ko iyon. “First and last yata nating ganito eh sa condo ko ano?” ani Marius na kinuha ang kopita na nasa maliit na mesa saka uminom ng wine. Ngumiti lang ako sa tahimik na pinagmasdan ang mukha niya. “Teka, alam kong gwapo ako eh. Pero huwag mo naman akong titi
MASAYA ako sa lahat ng nangyayari sa buhay namin ni Marius. Sa totoo lang wala na akong mahihiling pa dahil ang lahat ay umaayon sa mga gusto ko. Sa lahat ng pinapanalangin at pinapangarap ko.“Mabuti naman at happy ka. Kunsabagay, wala naman akong ibang pinangarap kundi ang makita kang masaya. Alam mo ba iyon ha? Sana lagi kang maging masaya kasi love kita,” ani Calum na kausap ko sa kabilang linya.Awtomatiko na ang matamis na ngiting pumunit sa mga labi ko. Nasa veranda ako noon ng kwarto ko. Palubog na ang araw at abala na si Manang Sela sa pag-aasikaso sa kusina habang si MJ naman ay nasa crib nito. Gising na gising at nakikipaglaro sa mga laruang nakabitin doon.“So, tell me, kumusta ka naman diyan sa Davao,” ang naisipan kong itanong nang manatiling tahimik si Calum na nasa kabilang linya.“Okay naman. Ang totoo malapit na akong bumalik ng Manila. Maybe this week,” sagot niya.Lalong umaliwalas ang mukha ko sa narinig. “Really? Saan mo gustong tumuloy? Doon ba sa bahay ko?”“Hi
“WOW,” ang tanging sinambit ni Calum. Tumango si Lena saka matamis na ngumiti. Deep inside nami-miss niya si Marius. Alam niya iyon at sigurado siya. At kung noon ang nakasaksak sa utak niya ay ang isang beses na namagitan sa kanilang dalawa, ngayon, nakatitiyak siyang ang malalim at magandang pagkakaibigan nila noon ang hinahanap niya. Iyon ang dahilan ng madalas na kalungkutan niya. Huli na nga lang siguro para sa kanya na mapagtanto iyon. At kung tutuusin, hindi niya iyon mare-realize kung hindi lang dahil sa ginawang ito ni Calum. Kung hindi lang dahil sa pag-uusap na ito.“Pero wala na siya,” iyon ang malungkot na pagtatapat ni Lena sabay lingon sa binata.Noon niya nakitang nagsalubong ang mga kilay ni Calum dahil sa sinabi niya. “You mean, dead? Patay na ang bestfriend mo?” tanong-sagot ng binata sa tono na tila humihingi ng paglilinaw sa sinabi niya.Magkakasunod na umiling si Lena saka humugot at nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga. Kahit ilang beses pa yat
ISANG amused na tawa ang pinakawalan ni Calum bago nito kinurot ng bahagya ang pisngi ni Lena.“Syempre tungkol sa iyo,” anitong naupo sa tabi niya saka siya inakbayan.Sa ginawang iyon ni Calum ay biglang nakaramdam ng tila kapaguran ang dalaga. Hindi niya alam kung para saan ang kapagurang iyon. Pero kung mayroon man siyang isang bagay na natitiyak, iyon ang ang kaligayahang bigla niyang naramdaman ngayon.“Alam mo bang ang kailangan lang nating dalawa ngayon ay isang mabuti at magandang usapan para magkaunawaan?” ang pagpapatuloy pa ni Calum.Hindi maunawaan ni Lena kung para saan ang sinasabi iyon ni Calum. Pero bigla ay parang nakita niya sa katauhan ng binata ang matalik niyang kaibigan. Walang iba kundi si Marius. Sa naisip ay muli siyang napaiyak.“Hey! Bakit na naman?” tanong ng binata saka mahinang tumawa.Hindi maunawaan ni Lena kung sa papaanong paraan hindi siya napipikon kahit pa tumatawa si Calum sa ganoong mga sitwasyon. Siguro kung ibang lalaki ito baka napikon
“KAUSAPIN mo ako, Lena,” giit nito sa tono na nakikiusap.Napabuntong hininga si Lena saka hinarap ang lalaki. Katulad ng inasahan niya, sinundan siya nito hanggang sa kanyang apartment. At dahil nga hindi niya gustong may makakita sa kanila ay minabuti niyang papasukin na ito.“Ano bang gusto mong pag-usapin natin, Celso?” tanong ng dalaga.“Ang tungkol sa atin. Sa ating dalawa, Lena. Hindi naman yata tamang ganito nalang ang lahat? Miss na miss na kit at gustong-gusto ko nang maranasan muli ang mga dati nating ginagawa,” anito sa kanya.Nakita ni Lena na humakbang si Celso palapit sa kanya. Natayo noon ang dalaga sa may mesa sa kusina. Habang ito naman ay nasa dalawang hakbang ang layo mula sa kanya.“Miss na miss ko na ang lahat ng ginagawa natin sa kubo, Lena,” anito sa kanya.Parang sinampal si Lena sa narinig. Pagkatapos niyon ay isang dry na tawa ang pinakawalan niya.“Sex? Iyon ang dahilan mo kaya nandito ka? Gusto mo akong ikama at nami-miss mo ang lahat ng bagay na hi
MABILIS na nagsalubong ang mga kilay ni Lena nang makilala ang lalaking nakatayo at nakatingin sa kanya sa di-kalayuan. Pauwi pa lamang siya galing sa kanyang shift. Kapuputok lang ng araw. At dahil sa ibang bansa ang kompanya na pinagtatrabauhan niya ay iba ang timezone sa Pilipinas.“Kumusta kana, Lena?” Nang makalapit sa kanya si Celso ay iyon agad ang naging pagbati nito sa kanya habang matamis na nakangiti.Titig na titig si Lena sa mukha nito. “Mabuti naman ako. Ikaw? Kumusta ka? Bakit ka nandito? Paano mo nalaman na dito ako nagtatraaho?” ang magkakasunod ko pang tanong.“Sa tiyahin mo,” ang maikli nitong sagot sa kanya.Agad na nagsalubong ang mga kilay ni Lena. Kasama na rin doon ang labis na pag-aalalang biglang nabuhay sa puso niya. “May nangyari ba sa Tiya Lourdes ko?” hindi naitago ng dalaga ang magkahalong nerbiyos at takot sa kanyang puso.Noong ngumisi si Celso. “Wala, walang nangyari sa kanya. Pero sa sinabi mong iyon, mukhang meron na akong ideya ngayong kung paa