NANGINGINIG ang buong katawan ko dahil sa matinding sarap. O hindi ko alam kung sapat ba ang salitang iyon para ipaliwanag kung gaano katindi ang epekto sa akin ng ginagawa ng daliri ni Marius.
Hindi ako naive sa ganoon mga bagay. Dahil kailangan kong aminin na may mga pagkakataon na nakapanood ako ng mga pornographic videos. At ngayon ko lubusang naunawaan kung bakit ganoon nalang ang epekto ng mga babaeng porn stars na nakikita ko noon. Talaga nga palang napakasarap ng ganito at ako santa para sabihing hindi ko na ito uulitin.
Aware ako na maraming beses pa itong mangyayari. At open ako sa possibilities dahil ang totoo may bahagi ng pagkatao ko ang ginising ni Marius na alam kong sa kaniya ko lamang kayang ibigay.
Oo, iyon ang totoo. At alam ko rin na sa kanya lamang ako magiging tuluyang mahina. Sa kaniya lamang ako paulit-ulit na bibigay.
Naputol ang pag-iisip ko nang maramdaman kong binigla ni Marius ang sumunod na pagpasok ng daliri nito sa aking pagkababae. Umungol ako at hindi ko napigilan iyon. Pero mukhang hindi pa siya kontento sa ginawa niya. Dahil isinagad pa niya ng husto sa loob ang ang sumunod nitong pagpasok kaya naman lalo akong pinanginigan ng kalamnan dahil sa sobrang kaligayahan.
Hindi ko na alam kung paano ako hihinga nang mga sandaling iyon. Naramdaman ko ang pamamasa ng hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita. Patunay lamang iyon na talagang nagugustuhan ko ang ginagawa sa akin ni Marius.
"Sam, why you're so fucking wet," bulong ni Marius sa akin saka pa nito banayad na kinagat ang aking punong tainga. Dahilan kaya marahas akong napasinghap.
"My god, Marius you're so good!" nagmistulang pasmado ang mga kamay ko nang hawakan ko ng mahigpit ang matipunong mga braso niya.
Nanghihina na ako sa labis na sarap at feeling ko, kapag ginawa ko iyon ay mapapawi ng kahit kaunti ang panghihina na nararamdaman ko.
Nang yukuin niya ako para halikan, katulad kanina ay mariin kong tinugon ang mga halik na iyon. Ginaya ko ang paraan niya ng paghalik sa akin. Nang pagkawalan niya ang mga labi ko ay parang may bahagi ng pagkatao ko ang gustong magprotesta. Pero ang lahat ay pinawi ni Marius nang maramdaman ko ang unti-unting pagbaba ng halik niya.
"A-Anong gagawin mo?" ang kinakabahan kong tanong nang maramdaman ko ang mga halik ni Marius na nasa bahagi na ng aking puson.
Isang pilyong ngiti ang nakita kong pumunit sa kaniyang mga labi dahil sa tanong na iyon. "Magugustuhan mo ito," ang tanging isinagot niya saka hinawakan ang likuran ng aking mga hita at pagkatapos ay isinampay ang mga iyon sa kaniyang mga balikat.
Masarap na kilabot ang naramdaman ko nang hugutin ni Marius ang daliri niya mula sa aking bukana. Parang nahuhulaan ko na ang susunod niyang gagawin. At hindi nga ako nagkamali. Dahil nagawa kong pigilan ang paghinga ko nang maramdaman ko ang banayad na ngayong paghalik ni Marius sa labi ng aking pagkababae.
"Oh my god!" ang naibulalas ko sa pagitan ng paghahabol ko ng hininga.
Ilang sandali pa at nagpatuloy si Marius sa kaniyang ginagawa. Hinahalikan niya ang aking bukana sa paraan na para bang sinasabik ako nito ng husto. At masasabi ko na nagtatagumpay ito sa kung anuman ang gusto nitong mangyari.
"Shit! It's so good, hmnnn..." ang mahaba kong d***g nang maramdaman kong ang paghagod ni Marius sa kuntil ng aking pagkababae paraan na paikot.
"Oh Sam, napakabango mo," si Marius iyon sa tono na sabik na sabik.
Hindi ako sumagot at nanatiling nakahiga lang. Hanggang sa tuluyan na ngang inangkin ng buo ng bibig ni Marius ang buong pagkababae ko.
Para akong mawawala sa sarili dahil sa kakaibang hagod ng kaligayahan na lumaganap sa kabuuan ko. Kasabay iyon ng nararamdaman kong nakakabaliw na paghagod ng dila ni Marius sa aking hiyas sa paraan na para bang sinasabi nitong kaniya iyon at walang ibang pwede kumain niyon maliban rito.
Suminghap ako nang magkakasunod.
Nagmistula akong isda na inalis sa tubigan dahil sa patuloy kong pagpapakawala ng malalalim na buntong hininga habang kusa namang nanunulas sa mga labi ko ang pinong mga ungol na alam kong nagugustuhan ng husto ng aking katalik.
"Please, don't stop! I want more!" iyong ang totoo at kahit hindi ko iyon gustong sabihin ay hindi ko magawang pigilan ang sarili ko.
Gusto ko pa. Dahil gusto kong maramdaman ang mas nakakabaliw pang kaligayahan na pwedeng ibigay sa akin ni Marius. Alam kong hindi lamang iyon ang kaya niyang ibigay. Dahil kahit sabihin pang ito ang unang pagkakataon na gagawin ko ito. Sa paraan pa lamang ng paghagod ng kaniyang dila at maging ang mapang-angkin na paraan ng pagsibasib ng mga labi niya sa pagkababae ko, sigurado ako na eksperto si Marius sa pagpapaligaya ng mga babae.
Hindi na importante kung pang-ilang ako.
Ang gusto ko lang nang mga sandaling iyon ay bigyan niya ako ng satisfaction sa bagay na sinimulan nito.
"Marius, ang galing mo. My god, sige pa, please, don't stop," pakiusap ko sa kaniya saka ko iyon sinundan ng isang nasasarapan na halinghing.
Hindi ko alam kung gaano kami katagal sa ganoong ayos. Hindi ko rin alam kung ilang beses akong nagmura dahil sa sobrang kaligayahan na nagpawala ng husto sa katinuan ko. Kinain nga ako ng husto ni Marius. Sa paraan na para itong s********p ng ulo ng tilapya at talagang gustong-gusto ko iyon.
Baliw na kung baliw pero kulang ang salitang iyon upang mailarawan kung ano ang estado ng kaligayahan na mayroon ako nang mga sandaling iyon. At lalo pa iyong nagtumindi nang maramdaman ko na habang sinisibasib niya nang walang patawad ang aking bukana ay ang muli na naman pagpasok ng daliri niya sa hiwa ng aking hiyas.
Hindi ko na alam kung paano ako magre-react.
Kung ano ang tamang paraan para maipakita ko sa kaniya kung gaano katindi ang sarap na ibinibigay sa akin ng lahat ng ginagawa niya.
Nakakakuryente pero sa masarap na paraan. At lalo pang umikot ang paningin ko nang ilang sandali, matapos maglabas-masok ng daliri ni Marius doon ay pinalitan naman iyon ng dila niya mismo.
Oo, tama.
Katulad narin ng sinabi ko, umikot ng husto ang paningin ko nang maramdaman ko na ang mismong dila na ngayon ni Marius ang siyang naglalabas-masok sa pinakahiwa ng aking pagkababae.
"Fuck!" ang naisigaw ko kasunod ang isang impit na tila.
Para akong kinukuryente dahil sa matinding kaligayahan na nararamdaman ko.
Ang sarap pala ng pakiramdam kapag ang mismong dila na ni Marius ang naglabas-masok sa akin. Diyos ko, kung ilang beses akong suminghap, d*****g at umungol ay hindi ko na mabilang.
Basta ang alam ko lang hindi ko magawang idilat ang mga mata dahil kapag ginagawa ko iyon, parang umiikot ang kabuuan ng silid dahil sa labis na kaligayahan na nararamdaman ko.
O baka mas tamang sabihin na katulad ng isip ko na hindi na nakakapag-isip ng maayos. Ganoon narin ang mga mata ko. Dahil sa nakakabaliw na sarap. Dahil sa hindi maipaliwanag na sarap na hindi niya kayang ipaliwanag dahil kulang ang kahit anong salita para doon.
"My god Marius, I'm going to come! Mmmmnnn!" pagbibigay alam ko sa kaniya nang maramdaman ko ang tila paglapit ko sa dako pa roon dahil sa mapagpalang dila ng aking katalik.
Noon kumilos si Marius saka nakangiting akong niyuko at mariin na hinalikan sa mga labi. "Ready?" tanong niya habang nangingislap ang mga mata na ikiniskis ang matigas nitong pagkalalaki sa aking bukana.
"Oh shit!" ang nasambit ko nang ipagpatuloy ni Marius ang pagkiskis niya ng kaniyang pagkalalaki sa aking bukana.
"Papasok na ako, Sam," paalam pa ni Marius saka ako niyuko at muling hinalikan.
Tumango lang ako. "O-Okay," sagot ko sa nanginginig na tinig.
"It will be painful but I will do my best to be gentle. Okay?" ang mabait niyang sabi,
Ngumiti lang ako saka ko hinaplos ang napakagwapo at perpekto niyang mukha. "I know, just go on. I'll be fine," sagot ko naman sa tono na binibigyan siya ng katiyakan na magiging maayos ako. Dahil iyon naman talaga ang totoo.
KATULAD ng sinabi ni Marius sa akin, sinubukan niyang maging marahan. Totoo naman iyon, naging marahan ang paggalaw nito pero naroroon parin ang panunukso. Lalo nang maramdaman ko ang ari niya na nasa unahan na ng aking pagkababae.Hindi pa man iyon tuluyang nakakapasok ay ramdam ko na ang hindi maipaliwanag na sensasyon at masarap sa buong katawan ko. Hanggang sa unti-unti, nararamdaman ko na ang tila ba humihiwang sakit sa ibabang bahagi ng aking katawan. Masyadong malaki at makisig ang pagkalalaki ni Marius at iyon ang isa sa mga dahilan kaya naging mas masakit ang nararamdaman ko. Nanginginig ang mga kamay na kumapit ako sa kaniyang mga braso habang patuloy ito sa tila ba panliligaw sa pagkababae ko upang tuluyan iyong makatuloy doon."M-Marius," ang nasambit ko kasunod ang isang mahinang paghikbi. Hindi ko narin napigilan ang pag-agos ng aking mga luha dahil sa habang tumatagal ay lalong nagtutumindi ang sakit na nararamdaman ko.Noon ako niyuko ni Marius saka hinalikan sa akin
Andrew and Lana's Wedding..."LET'S go sweetie, hayaan muna natin si Mommy mauuna na tayo sa church para hintayin doon si Mommy," ang malambing kong paliwanag sa pamangkin kong si Andrea na nang mga sandaling iyon ay ayaw talagang iwan ang ina nitong si Lana na hindi pa tapos ayusan ng stylist na kinuha ng kuya kong si Andrew."Pero Tita Sam gusto kong samahan si Mommy," giit ni Andrea na sa kabila ng pagtanggi nito ay nagawa paring iabot sa akin ang maliit niyang kamay.Natawa ako ng mahina saka nakangiting sinulyapan si Lana na tahimik na nakikinig lang sa usapan namin ng kaniyang anak. "Si Daddy nalang muna ang samahan mo tapos si Mommy sasamahan ni Lola," ang tinutukoy ko ay ang tiyahin ni Lana na si Mama Cecille.Noon ko nakitang lumabi ang maganda kong pamangkin. Kahit hindi naman sabihin obvious na photocopy ko ang batang ito. At kapag tinitingnan ko siya parang tinitingnan ko ang batang version ng sarili ko."Mauna na kami," paalam ko kay Lana kasabay ng isang simpleng senyas
"WHAT do you think you are doing?" ang naiinis kong bungad kay Marius nang makalapit ako sa kaniya. Sinadya ko talagang ipakita sa kaniya ang inis na nararamdaman ko dahil sa ginawa niya. Pakiramdam ko kasi isa akong daga na na-corner ng isang pusa at si Marius ang pusa na iyon. Pero sa halip na maapektuhan sa pagtataray na ginawa ko ay matamis pa niya akong nginitian, pagkatapos ay niyuko at saka dinampian ng simpleng halik sa pisngi bilang pagbati. "Pauwiin mo na ang driver mo, ihahatid nalang kita kung saan mo man gustong umuwi ngayong gabi," ang sa halip ay isinagot niya sa akin saka na nagpatiuna sa pagbubukas ng pintuan ng passenger side ng kotse nito. Noon lalong nagtumindi ang iritasyon na nararamdaman ko para sa kanya. Pero kahit naiinis ako sa kanya, bakit ba para akong wala sa sarili ko na humakbang at sumakay sa kotse nito. Pagkatapos noon ay tinawagan ko pa si Mang Poldo para sabihan itong mauna nang umuwi dahil sumama akong mag-dinner sa isang kaibigan. "So, saan mo g
TUNOG ng cell phone ko ang gumising sa akin kinabukasan. Agad ko iyong dinampot upang tingnan kung sino ang nag-text. Para lang matigilan nang makita kong si Marius iyon. “Ang aga naman,” ang reklamong kumawala sa mga labi ko saka nagbuntong hininga at bumangon. Alas-singko na rin naman ng umaga kung tutuusin. Pero inunahan pa ni Marius ang alarm clock ko kaya medyo nainis ako. At dahil nga inis ako ay hindi ko siya ni-reply-an sa pagbati niya sa akin ng “good morning”. Although deep in my heart, alam kong napakilig niya ako kahit na papaano. Pero mas nangingibabaw lang talaga sa akin ang inis na nararamdaman ko nang mga sandaling iyon. Dahil una sa lahat pagod na pagod pa rin ako at gusto ko pang matulog. May thirty minutes pa ako kung tutuusin. Pero dahil nga sa si Marius na ang nagmistulang alarm clock ko. Wala ng sense kung babalik pa ako sa tulog ko. Nagtuloy na ako sa banyo para maligo. Alam kong busy na sa kusina ang mga kasambahay na naghahanda ng almusal. Well, mainam na r
“WALA ka bang pinagkakaabalahan sa buhay at ako ang palagi mong napagti-tripan ng ganito?” Nang makabawi ako sa sinabi niya ay iyon ang nasambit ko. Hindi pa rin nagbabago ang tono ko. At dahil nga hindi sa akin nakatingin si Marius, kahit pa naiinis ako sa kanya ay nagkaroon ako ng chance na pagmasdan siya kahit na papaano. Well, at least maitatago ko iyon o mas madali kong maide-deny dahil sa pagsaalubong ng mga kilay ko. “Sa totoo lang sobrang busy kong tao, Sam,” ang maikling salitang isinagot sa akin ni Marius. “Ganoon naman pala eh. Bakit parang ang dami mong time?” tanong ko ulit sa kanya. Pilit na iniignora ang posibleng ibig niyang sabihin sa huli niyang sinabi. “Alam kong alam mo kung bakit ako nagkakaganito, Sam,” aniyang sandali akong sinulyapan kasabay ng pag-angat ng makakapal nitong mga kilay. Sa totoo lang, bulag lang ang hindi hahanga sa angking karisma at kagwapuhan ng lalaking ito. Aminado naman ako doon kahit kung tutuusin ay sanay ang mga mata ko sa mga gwapo
MABILIS ang naging paglipas ng mga oras. Ni hindi ko namalayan na lunch time na pala kung hindi pa sa ginawang pagpapaalala sa akin ni Alicia, ang bagong hire kong sekretarya.“Gusto po ba ninyong ipag-order ko nalang kayo para hindi na kayo lumabas?” ang mabait pa nitong tanong sa akin.“Yes, please,” sagot kong tipid siyang nginitian.Tanging iyon lang at iniwan na nga niya ako. Ilang sandali pa at muli na naman akong nilamon ng kaabalahan ko sa pagtatrabaho. Wala pa naman ang pagkaing inorder ni Alicia para sa akin kaya gugugulin ko nalang muna ang oras ko para tapusin ang iba pang kailangang tapusin.Nasa ganoong ayos ako nang marinig ko ang pagtunog ng message alert tone ng cellphone ko. Parang wala lang ko iyong dinampot at tiningnan upang mapangiti. Si Marius.“Kumain kana, huwag puro trabaho. Baka magkasakit ka,” ang text message na ipinadala ni Marius sa akin.Sa totoo lang, hindi ko alam kung kinailangan lang na magkaroon ng closure ang inis na nararamdaman ko sa kanya kanin
“SERYOSO ka bang mahihintay ka dito?”Kalahating oras na ang nakalilipas mula nang dumating si Marius nang itanong ko iyon sa kanya.Nagtatrabaho pa rin naman ako. Siya nang mga sandaling iyon ay hindi kumilos at nanatiling nakaupo sa silyang nasa harapan ng working table ko. Habang inaabala niya ang kanyang sarili sa binubuklat na magazine.“Pwede kang lumipat doon sa couch para mas komportable ka,” ang muli kong sambit nang sulyapan lang niya ako saka nginitian.“Seryoso naman talaga ako sa lahat ng ginagawa ko para sa’yo eh,” aniyang sinagot ang una kong sinabi. “At sa totoo lang, hindi ko alam kung matutuwa ako o mao-offend sa pangalawa mong sinabi,” pagpapatuloy pa niya.Agad na nagsalubong ang mga kilay ko matapos kong marinig ang huling sinabi ni Marius.“Bakit ka naman mao-offend eh ikaw lang ang inaalala ko?” tanong ko sa kanyang hindi napigilan ang matawa ng mahina pagkatapos.Nagkibit ng mga balikat niya si Marius bago sumagot. “Naalala ko lang kasi na baka nagsasawa ka na
MASASABI kong malaki ang pagkakaiba ng dinner na iyon kung ikukumpara sa ginawa namin kahapon ng gabi ni Marius. Siguro nga dahil officially ay magkaibigan na kaming dalawa. “Okay ka na?” tanong sa akin ni Marius nang mapuna niyang tapos na akong kumain. Tumango ako saka sa panghuling pagkakataon ay uminom ng tubig sa baso ko. “Yeah, grabe nabusog ako ng sobra,” pagsasabi ko ng totoo saka ko iyon sinundan ng mahinang tawa. Nakita kong nangislap ang maiitim na mga mata ni Marius habang nanatili siyang nakatitig sa akin. Nasa mga iyon ang paghanga na aware naman akong noon pa mang umpisa ay hindi na niya itinago sa akin. “Gusto mo na bang umuwi?” tanong niya sa akin nang naglalakad na kaming dalawa patungo sa kinapaparadahan ng kotse niya. Mabilis akong nagkibit ako ng mga balikat bago nagsalita. “Okay lang naman sa akin kung gusto mong maglakad-lakad muna sa park,” sabi ko. Hindi kasi malayo sa kinaroroonan namin ay tanaw ang isang parke na may nangilan-ngilan ring naglalakad. Paw
MALAKAS ang kabog ng dibdib ni Lena pero mas pinagsikapan niyang huwag iyong pansinin. Sa madaling salita, minabuti niyang ignorahin ang lahat at piliting maging kalmado. “Hey,” ang lalaking katabi niya na ngayon ay nakaupo sa harapan ng manibela. Hinawakan nito ang kamay niya saka iyon itinaas at dinampian ng halik. “Everything will be okay,” anito sa kanya saka ngumiti. Simpleng ngiti ang pumunit sa mga labi ni Lena. Pagkatapos ay pinisil niya ang kamay ni Calum na hindi binitiwan ang kanya. “Kung sakali pala parang gusto kong maging kapitbahay ka nalang,” ani Calum na tumawa ng mahina bago nito pinatakbo ang bagong bili nitong SUV. Takang napalingon si Lena nang marinig ang sinabing iyon ng binata. “Seryoso ka?” tanong niya. Nangungusap ang mga matang sandali siyang sinulyapan ni Calum bago nito nakangiti pa ring sinagot ang kanyang tanong. “Mukha ba akong nagbibiro?” ang isinagot nito sa kanya saka siya kinindatan. Humaplos sa puso ni Lena ang ginawing iyon ng binat
NAKAGAT ko ang aking lowerlip nang simulan akong paulanan ni Marius ng hindi makataong kaligayahan gamit ang dila at bibig niyang sinusuyo ang aking bukana. At dahil nga nakatali ang dalawang mga kamay ko gaya ng hiningi ko sa kanya kanina na gusto kong gawin niya ay literal na wala na nga akong iba pang pwedeng gawin kundi ang tanggapin ang walang patumanggang ligaya na nagaganap ngayon sa buo kong pagkatao.“This is so good, mmmnnn—Sam,” ang mga sinasabi ni Marius habang nasa kalagitnaa siya ng pagkain sa pagkababae ko ay nakadagdag rin sa orgasmong nararamdaman ko.Suminghap ako. Nakikita ko kung paano niya panggigilan ang ginagawa niya sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita. Pero alam kong hindi ito magpapaawat. Lalo na ngayon obvious ang panginginig ng buong katawan ko.Hindi ko naman talaga mapigilan ang magkaganoon. Kahit kung tutuusin ay pinipilit ko.Sinusubukan ko ng maging mahinahon at kontrolin ang lahat. Pero dahil nga yata goal ni Marius ang marinig ang pag-iingay ko
HINDI ko alam kung dahil ba sa ininom kong alak pero talagang hindi lang ang pakiramdam ko ang nag-aalab nang mga sandaling iyon. Pati na rin ang lakas ng loob ko. Dahil nang hindi ako makatiis, kinuha ko ang kamay ni Marius saka ko iyon inilagay sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita. Bilang pagtugon sa ginawa ko ay magkakasunod ang paghingang pinakawalan ni Marius. Kasunod niyon ay ang biglaang pagbabago ng paraan ng paghalik niya. Napansin ko kasing bigla itong naging marahas. Kung tutuusin expected ko naman na ang tungkol sa bagay na iyon. Tungkol sa pwede niyang gawin. Pero sa kabila ng katotohanang ang lahat ng ginagawa ni Marius kadalasan ay inaasahan ko na, dumarating pa rin talaga sa point na nasosorpresa ako dahil nagbabago ang istilo niya. Kung hindi naman ay binibigla niya ako. “Ang init mo ngayon, Sam,” aniya sa akin nang simulan niyang paliguan ng maliliit na haliit ang mukha ko. Pababa sa aking leeg. “Oh, Marius, palagi naman akong mainit kapag nasa ganitong e
IYON ang unang pagkakataon matapos naming magkahiwalay ni Marius na nakasama ko siya sa isang passionate na inuman. Kaya naman pala gusto niyang dito kami sa kwarto niya ay may nakahanda na itong dalawang baso at isang espesyal na wine na nasa isang maliit at candlelit na mesa. Mula nang umalis ako sa bahay na iyon isang taon na rin mahigit ang nakalilipas ay ngayon lang ulit ako pumasok sa loob ng silid ni Marius. At iyon ang dahilan kaya medyo naiilang ako. “Gusto kasing maisayaw kita ng sweet kaya kita niyaya dito,” ani Marius na binuksan ang maliit nitong component sa loob kwarto. Ilang sandali pa at pumapailanlang na ang isang maganda at malamyos na love song. “Halika na,” aniya sa akin sabay lahad ng kamay. Tinanggap ko iyon. “First and last yata nating ganito eh sa condo ko ano?” ani Marius na kinuha ang kopita na nasa maliit na mesa saka uminom ng wine. Ngumiti lang ako sa tahimik na pinagmasdan ang mukha niya. “Teka, alam kong gwapo ako eh. Pero huwag mo naman akong titi
MASAYA ako sa lahat ng nangyayari sa buhay namin ni Marius. Sa totoo lang wala na akong mahihiling pa dahil ang lahat ay umaayon sa mga gusto ko. Sa lahat ng pinapanalangin at pinapangarap ko.“Mabuti naman at happy ka. Kunsabagay, wala naman akong ibang pinangarap kundi ang makita kang masaya. Alam mo ba iyon ha? Sana lagi kang maging masaya kasi love kita,” ani Calum na kausap ko sa kabilang linya.Awtomatiko na ang matamis na ngiting pumunit sa mga labi ko. Nasa veranda ako noon ng kwarto ko. Palubog na ang araw at abala na si Manang Sela sa pag-aasikaso sa kusina habang si MJ naman ay nasa crib nito. Gising na gising at nakikipaglaro sa mga laruang nakabitin doon.“So, tell me, kumusta ka naman diyan sa Davao,” ang naisipan kong itanong nang manatiling tahimik si Calum na nasa kabilang linya.“Okay naman. Ang totoo malapit na akong bumalik ng Manila. Maybe this week,” sagot niya.Lalong umaliwalas ang mukha ko sa narinig. “Really? Saan mo gustong tumuloy? Doon ba sa bahay ko?”“Hi
“WOW,” ang tanging sinambit ni Calum. Tumango si Lena saka matamis na ngumiti. Deep inside nami-miss niya si Marius. Alam niya iyon at sigurado siya. At kung noon ang nakasaksak sa utak niya ay ang isang beses na namagitan sa kanilang dalawa, ngayon, nakatitiyak siyang ang malalim at magandang pagkakaibigan nila noon ang hinahanap niya. Iyon ang dahilan ng madalas na kalungkutan niya. Huli na nga lang siguro para sa kanya na mapagtanto iyon. At kung tutuusin, hindi niya iyon mare-realize kung hindi lang dahil sa ginawang ito ni Calum. Kung hindi lang dahil sa pag-uusap na ito.“Pero wala na siya,” iyon ang malungkot na pagtatapat ni Lena sabay lingon sa binata.Noon niya nakitang nagsalubong ang mga kilay ni Calum dahil sa sinabi niya. “You mean, dead? Patay na ang bestfriend mo?” tanong-sagot ng binata sa tono na tila humihingi ng paglilinaw sa sinabi niya.Magkakasunod na umiling si Lena saka humugot at nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga. Kahit ilang beses pa yat
ISANG amused na tawa ang pinakawalan ni Calum bago nito kinurot ng bahagya ang pisngi ni Lena.“Syempre tungkol sa iyo,” anitong naupo sa tabi niya saka siya inakbayan.Sa ginawang iyon ni Calum ay biglang nakaramdam ng tila kapaguran ang dalaga. Hindi niya alam kung para saan ang kapagurang iyon. Pero kung mayroon man siyang isang bagay na natitiyak, iyon ang ang kaligayahang bigla niyang naramdaman ngayon.“Alam mo bang ang kailangan lang nating dalawa ngayon ay isang mabuti at magandang usapan para magkaunawaan?” ang pagpapatuloy pa ni Calum.Hindi maunawaan ni Lena kung para saan ang sinasabi iyon ni Calum. Pero bigla ay parang nakita niya sa katauhan ng binata ang matalik niyang kaibigan. Walang iba kundi si Marius. Sa naisip ay muli siyang napaiyak.“Hey! Bakit na naman?” tanong ng binata saka mahinang tumawa.Hindi maunawaan ni Lena kung sa papaanong paraan hindi siya napipikon kahit pa tumatawa si Calum sa ganoong mga sitwasyon. Siguro kung ibang lalaki ito baka napikon
“KAUSAPIN mo ako, Lena,” giit nito sa tono na nakikiusap.Napabuntong hininga si Lena saka hinarap ang lalaki. Katulad ng inasahan niya, sinundan siya nito hanggang sa kanyang apartment. At dahil nga hindi niya gustong may makakita sa kanila ay minabuti niyang papasukin na ito.“Ano bang gusto mong pag-usapin natin, Celso?” tanong ng dalaga.“Ang tungkol sa atin. Sa ating dalawa, Lena. Hindi naman yata tamang ganito nalang ang lahat? Miss na miss na kit at gustong-gusto ko nang maranasan muli ang mga dati nating ginagawa,” anito sa kanya.Nakita ni Lena na humakbang si Celso palapit sa kanya. Natayo noon ang dalaga sa may mesa sa kusina. Habang ito naman ay nasa dalawang hakbang ang layo mula sa kanya.“Miss na miss ko na ang lahat ng ginagawa natin sa kubo, Lena,” anito sa kanya.Parang sinampal si Lena sa narinig. Pagkatapos niyon ay isang dry na tawa ang pinakawalan niya.“Sex? Iyon ang dahilan mo kaya nandito ka? Gusto mo akong ikama at nami-miss mo ang lahat ng bagay na hi
MABILIS na nagsalubong ang mga kilay ni Lena nang makilala ang lalaking nakatayo at nakatingin sa kanya sa di-kalayuan. Pauwi pa lamang siya galing sa kanyang shift. Kapuputok lang ng araw. At dahil sa ibang bansa ang kompanya na pinagtatrabauhan niya ay iba ang timezone sa Pilipinas.“Kumusta kana, Lena?” Nang makalapit sa kanya si Celso ay iyon agad ang naging pagbati nito sa kanya habang matamis na nakangiti.Titig na titig si Lena sa mukha nito. “Mabuti naman ako. Ikaw? Kumusta ka? Bakit ka nandito? Paano mo nalaman na dito ako nagtatraaho?” ang magkakasunod ko pang tanong.“Sa tiyahin mo,” ang maikli nitong sagot sa kanya.Agad na nagsalubong ang mga kilay ni Lena. Kasama na rin doon ang labis na pag-aalalang biglang nabuhay sa puso niya. “May nangyari ba sa Tiya Lourdes ko?” hindi naitago ng dalaga ang magkahalong nerbiyos at takot sa kanyang puso.Noong ngumisi si Celso. “Wala, walang nangyari sa kanya. Pero sa sinabi mong iyon, mukhang meron na akong ideya ngayong kung paa