“KUNG alam ko lang kung nasaan siya hindi ka magdadalawang salita sa akin, Marius.”Si Lana iyon na masuyong ginagap ang kamay niya saka iyon pinisil. Kung hindi siya nagkakamali ng bilang pitong buwan na ngayon ang batang nasa sinapupunan ni Sam. Ang anak nila. Kung hindi lang sana nangyari ang lahat ng ito hindi mag isang dinadala ngayon ng dalaga ang lahat. “Alam ko naman nagkamali ako. Mali ang ginawa ko na pinagplanuhan ko siya. Pero eventually nahulog din naman ako sa kanya. At totoo ang pagmamahal na nararamdaman ko para kay Sam. Kahit kanino hindi ko naramdaman any ganito katinding feelings.”Masamang masama ang loob ni Marius. At hindi niya nagawang ikubli iyon sa tono ng pananalita niya.“Hayaan mo kakausapin ko ulit si Andrew. Baka sakaling may alam na siya. Baka tinawagan siya ni Sam. Ang totoo nag-aalala na rin ako sa hipag kong iyon. Gusto ko na ngang mag-hire ng private investigator para lang makita siya pero paano ko gagawin iyon? Ang alam kong pwede lang gumawa niyo
KATULAD ng napagkasunduan nilang dalawa pinuntahan ni Marius nang gabing iyon pagkatapos niya sa opisina si Lena. Bukas babalik na siya ng Baguio at gusto niyang sulitin ang pagkakataon ngayon para malibang.“Anong gusto mong kainin? Nagugutom ka ba?” iyon ang ibinungad ni Lena kay Marius.Hindi sumagot si Marius. Sa halip ay mabilis niyang hinapit ang baywang ng dalaga saka ito siniil ng halik sa mga labi.Mabilis na nag-init ang katawan ni Marius nang maramdaman niya ang pagtugon ng babae sa mga halik niya. Nilamon ng hindi maipaliwanag na pagnanasa ang kanyang pagkatao. Dahilan kaya naging agresibo siya ng hindi niya namamalayan.*****“M-Marius,” anas ni Lena nang magkaroon siya ng chance na huminga.Wala siyang maramdaman na kahit katiting na pagmamahal sa. mga halik ni Marius. Pero walang anuman ang lahat ng iyon sa kanya. Dahil gaya ng gusto niyang mangyari dati pa, gusto niyang maranasan ang ganito.Gusto niyang ma-experience ang pakiramdam na si Marius ang ka-sex niya at hind
PAGKATAPOS ng init ay pagal ang katawan na inihiga ni Marius ang sarili sa malambot na sofa. Ilang sandali lang naman siyang nanatili sa ganoong ayos. Pagkatapos ay bumangon na siya saka nagbihis. Wala siyang kahit anong sinasabi dahil ang totoo wala siyang ibang maisip.Nakokonsensya siya.Naaalala niya si Sam.Alam niyang oras na malaman ng dalaga ang tungkol dito ay masasaktan at lalo itong magagalit sa kanya. Pero bakit ba niyang iisipan pa iyon? Eh iniwan na rin naman siya nito? Itinago at inilayo nito sa kanya ang anak nila. Kaya may dahilan na rin siya ngayon para magalit rito.Nagpakawala ng mabigat na buntong hininga si Marius.Totoo iyon. Masama ang loob niya kay Sam. Pero hangga’t maaari, hindi niya gustong alagaan sa puso niya ang galit na iyon. Dahil mahal niya si Sam at sa kabila ng lahat ng pinagdaanan nila, walang bang babae pa rin siyang gustong makasama kundi ito lang."Hindi ko gustong aminin sa sarili ko na mali ang desisyon kong hinayaan ko ang puso kong mahulog s
NAKITA kong mabilis na nag-ulap ang mga mata ni Lana habang pinagmamasdan ang mukha ng anak ko. Hanggang nang sa kalaunan ay hindi na rin niya napigilan ang sariling mapaiyak. At alam ko kung para saan at para kanino ang mga luhang iyon. Walang iba kundi kay Marius. Maging sa nasira naming pagsasama.“You look so much like your father,” ani Lana na umakmang kukunin si MJ.Ibinigay ko kay Lana ang kung tutuusin ay pamangkin na rin nito dahil asawa ito ng kapatid ko. Agad niyang hinalikan sa pisngi si MJ at pagkatapos ay mahigpit na niyakap. Ilang sandali pa at isang maliit na tinig ang narinig kong tumawag sa pangalan ko. Sa puntong iyon ay ako naman ang nag-init ang sulok ng mga mata. Si Andrea, at mas malaki na ito kumpara nung huli kong makita.“Where have you been? I missed you,” anitong mahigpit na yumakap sa akin nang yukuin ko ito para halikan sa pisngi.“I’m sorry, sweetheart,” iyon lang ang nasabi ko na sa tingin ko ay safe.“You know, palagi kang tinatanong sa akin ni Tito Ma
“HINDI ko alam kung paano ako magre-react sa nalaman kong ito. Matutuwa ba ako o maiinis? Ano sa tingin mo? O baka naman dapat na magalit ako?” Iyon ang magkakasunod na tanong ni Marius sa kaibigang si Patrick nang gabing iyon.Masama ang loob niya at hanggang ngayon ay hindi pa rin siya maka move on sa birthday invitation. Kahit kung tutuusin dalawang araw na rin ang nakalipas mula nang matanggap niya iyon.Naiiling siyang pinakatitigan ni Patrick. “Bakit hindi mo piliin na matuwa?” ang simpleng sagot tanong sagot nito sa kanya saka inabot ang tasa ng kape sa harapan ang inubos.May pina-finalize silang bagong proyekto ni Patrick. Hangga’t maaari dapat sana ay nakatuon ang buong atensyon niya doon. Pero dahil nga sa hindi naman simple lang ang nangyari nitong nakalipas na araw ay hindi niya iyon magawang alisin sa isipan niya.“Pinilit ko naman. Pero mahirap. Masama talaga ang loob ko sa kanya. Ang totoo, galit ako sa kanya,” pag-amin niya.Bukod kay Lana si Patrick ang matagal na ni
WALA nang narinig pang sagot si Marius mula kay Patrick pagkatapos ng sinabi niyang iyon. Marahil hindi na rin nito gustong kontrahin ang sinasabi niya dahil kung tutuusin siya lang din naman ang talagang makakaunawa sa sarili niya. Mabilis ang naging pagtakbo ng mga araw. Para kay Marius mayroon siyang dalawang dahilan para manabik ng husto sa pagsapit ng kaarawan ng anak niya. Una sa lahat, makikita na niya si MJ na ayon kay Lana ay lalaki raw. Napangiti siya saka hinaplos ang magandang mukha ni Sam sa kanyang cellphone. “Kamukha mo siya, Marius. Parang mini version mo!” Nang minsang nagkausap silang dalawa ni Lana sa telepono ay iyon ang natatandaan niyang sinabi nito sa kanya. Bagay na lalong nagpasidhi ng pananabik niyang makita at makarga ang anak niya. “Bakit mo ginawa sa akin ang ganito, Sam?” iyon ang naibulong niya saka nagbuntong hininga. Ilang araw na rin siyang destructed dahil sa mga nangyayari. Pero hindi siya pwedeng manatiling ganoon. Lalo at mayroon silang bago
PRIVATE ang party na iyon kaya hindi ganoon karami ang mga bisita. Hindi rin naman nakarating ang mga magulang namin ni Andrew dahil abala ang mga ito sa pag-aasikaso sa mga negosyo. Bukod pa roon, well, hindi ko na rin talaga sila inobligang umuwi pa. Baka kasi magkaroon pa ng komprontasyon ang mga ito kay Marius. Si Marius na hindi naman kilala ng mga magulang ko kung tutuusin. Masama ang loob ni Papa nang ipagtapat ko sa kanila ang tungkol sa pagbubuntis ko. Malapit na malapit ako sa kanya. Syempre, babae ako at para sa kanya ako ang kanyang prinsesa. Kaya iyon nalang ang labis na hinanakit niya nang ipagtapat ko sa kanila ni Mama ang tungkol sa pagbubuntis ko. Pero sa kalaunan ay natanggap rin naman nila ang lahat. Sa kalaunan ay sila mismo ang naging sandigan ko maliban kay Calum na kasama ko sa bahay at kay Andrew na kapatid ko. Syempre present ang mga magulang ko nang manganak ako. At nakita ko sa mga mukha nila ang labis na kasiyahan nang masilayan nila si MJ. Ayos na an
KUNG ang kalahating bahagi ng puso ko ang pakikinggan ko, nang mga sandaling iyon ay gusto kong yakapin ng mahigpit si Marius. Gusto ko siyang halikan. Dahil ang totoo labis akong nananabik para sa kanya.Hindi ko maipaliwanag kung gaano katindi ang pagpipigil na ginamit ko para lang magawa kong kontrolin ang aking sarili. Walang duda. Walang kahit anong gawin ko. Walang pag-aalinlangan na ang pangalan lamang niya ang tanging kilala ng puso ko. Sa madaling salita, mahal na mahal ko pa rin talaga siya. At ang pagmamahal na nararamdaman ko para sa kanya ay natitiyak kong mananatili sa aking puso, magpakailanman.“Calum!” Ilang sandali pa at tinawag ko na ang kaibigan ko. Agad rin naman itong humarap sa akin. At dahil na-briefing ko na ito, hindi na ako nagtaka sa napakagwapo at makatunaw puso nitong ngiti na hindi napalis kahit nasa harapan na namin ito ni Marius.“Sa tingin ko mas interesado akong makilala ang anak ko,” ang narinig ko mula kay Marius sa halip.Walang pag-aalinlanga
MALAKAS ang kabog ng dibdib ni Lena pero mas pinagsikapan niyang huwag iyong pansinin. Sa madaling salita, minabuti niyang ignorahin ang lahat at piliting maging kalmado. “Hey,” ang lalaking katabi niya na ngayon ay nakaupo sa harapan ng manibela. Hinawakan nito ang kamay niya saka iyon itinaas at dinampian ng halik. “Everything will be okay,” anito sa kanya saka ngumiti. Simpleng ngiti ang pumunit sa mga labi ni Lena. Pagkatapos ay pinisil niya ang kamay ni Calum na hindi binitiwan ang kanya. “Kung sakali pala parang gusto kong maging kapitbahay ka nalang,” ani Calum na tumawa ng mahina bago nito pinatakbo ang bagong bili nitong SUV. Takang napalingon si Lena nang marinig ang sinabing iyon ng binata. “Seryoso ka?” tanong niya. Nangungusap ang mga matang sandali siyang sinulyapan ni Calum bago nito nakangiti pa ring sinagot ang kanyang tanong. “Mukha ba akong nagbibiro?” ang isinagot nito sa kanya saka siya kinindatan. Humaplos sa puso ni Lena ang ginawing iyon ng binat
NAKAGAT ko ang aking lowerlip nang simulan akong paulanan ni Marius ng hindi makataong kaligayahan gamit ang dila at bibig niyang sinusuyo ang aking bukana. At dahil nga nakatali ang dalawang mga kamay ko gaya ng hiningi ko sa kanya kanina na gusto kong gawin niya ay literal na wala na nga akong iba pang pwedeng gawin kundi ang tanggapin ang walang patumanggang ligaya na nagaganap ngayon sa buo kong pagkatao.“This is so good, mmmnnn—Sam,” ang mga sinasabi ni Marius habang nasa kalagitnaa siya ng pagkain sa pagkababae ko ay nakadagdag rin sa orgasmong nararamdaman ko.Suminghap ako. Nakikita ko kung paano niya panggigilan ang ginagawa niya sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita. Pero alam kong hindi ito magpapaawat. Lalo na ngayon obvious ang panginginig ng buong katawan ko.Hindi ko naman talaga mapigilan ang magkaganoon. Kahit kung tutuusin ay pinipilit ko.Sinusubukan ko ng maging mahinahon at kontrolin ang lahat. Pero dahil nga yata goal ni Marius ang marinig ang pag-iingay ko
HINDI ko alam kung dahil ba sa ininom kong alak pero talagang hindi lang ang pakiramdam ko ang nag-aalab nang mga sandaling iyon. Pati na rin ang lakas ng loob ko. Dahil nang hindi ako makatiis, kinuha ko ang kamay ni Marius saka ko iyon inilagay sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita. Bilang pagtugon sa ginawa ko ay magkakasunod ang paghingang pinakawalan ni Marius. Kasunod niyon ay ang biglaang pagbabago ng paraan ng paghalik niya. Napansin ko kasing bigla itong naging marahas. Kung tutuusin expected ko naman na ang tungkol sa bagay na iyon. Tungkol sa pwede niyang gawin. Pero sa kabila ng katotohanang ang lahat ng ginagawa ni Marius kadalasan ay inaasahan ko na, dumarating pa rin talaga sa point na nasosorpresa ako dahil nagbabago ang istilo niya. Kung hindi naman ay binibigla niya ako. “Ang init mo ngayon, Sam,” aniya sa akin nang simulan niyang paliguan ng maliliit na haliit ang mukha ko. Pababa sa aking leeg. “Oh, Marius, palagi naman akong mainit kapag nasa ganitong e
IYON ang unang pagkakataon matapos naming magkahiwalay ni Marius na nakasama ko siya sa isang passionate na inuman. Kaya naman pala gusto niyang dito kami sa kwarto niya ay may nakahanda na itong dalawang baso at isang espesyal na wine na nasa isang maliit at candlelit na mesa. Mula nang umalis ako sa bahay na iyon isang taon na rin mahigit ang nakalilipas ay ngayon lang ulit ako pumasok sa loob ng silid ni Marius. At iyon ang dahilan kaya medyo naiilang ako. “Gusto kasing maisayaw kita ng sweet kaya kita niyaya dito,” ani Marius na binuksan ang maliit nitong component sa loob kwarto. Ilang sandali pa at pumapailanlang na ang isang maganda at malamyos na love song. “Halika na,” aniya sa akin sabay lahad ng kamay. Tinanggap ko iyon. “First and last yata nating ganito eh sa condo ko ano?” ani Marius na kinuha ang kopita na nasa maliit na mesa saka uminom ng wine. Ngumiti lang ako sa tahimik na pinagmasdan ang mukha niya. “Teka, alam kong gwapo ako eh. Pero huwag mo naman akong titi
MASAYA ako sa lahat ng nangyayari sa buhay namin ni Marius. Sa totoo lang wala na akong mahihiling pa dahil ang lahat ay umaayon sa mga gusto ko. Sa lahat ng pinapanalangin at pinapangarap ko.“Mabuti naman at happy ka. Kunsabagay, wala naman akong ibang pinangarap kundi ang makita kang masaya. Alam mo ba iyon ha? Sana lagi kang maging masaya kasi love kita,” ani Calum na kausap ko sa kabilang linya.Awtomatiko na ang matamis na ngiting pumunit sa mga labi ko. Nasa veranda ako noon ng kwarto ko. Palubog na ang araw at abala na si Manang Sela sa pag-aasikaso sa kusina habang si MJ naman ay nasa crib nito. Gising na gising at nakikipaglaro sa mga laruang nakabitin doon.“So, tell me, kumusta ka naman diyan sa Davao,” ang naisipan kong itanong nang manatiling tahimik si Calum na nasa kabilang linya.“Okay naman. Ang totoo malapit na akong bumalik ng Manila. Maybe this week,” sagot niya.Lalong umaliwalas ang mukha ko sa narinig. “Really? Saan mo gustong tumuloy? Doon ba sa bahay ko?”“Hi
“WOW,” ang tanging sinambit ni Calum. Tumango si Lena saka matamis na ngumiti. Deep inside nami-miss niya si Marius. Alam niya iyon at sigurado siya. At kung noon ang nakasaksak sa utak niya ay ang isang beses na namagitan sa kanilang dalawa, ngayon, nakatitiyak siyang ang malalim at magandang pagkakaibigan nila noon ang hinahanap niya. Iyon ang dahilan ng madalas na kalungkutan niya. Huli na nga lang siguro para sa kanya na mapagtanto iyon. At kung tutuusin, hindi niya iyon mare-realize kung hindi lang dahil sa ginawang ito ni Calum. Kung hindi lang dahil sa pag-uusap na ito.“Pero wala na siya,” iyon ang malungkot na pagtatapat ni Lena sabay lingon sa binata.Noon niya nakitang nagsalubong ang mga kilay ni Calum dahil sa sinabi niya. “You mean, dead? Patay na ang bestfriend mo?” tanong-sagot ng binata sa tono na tila humihingi ng paglilinaw sa sinabi niya.Magkakasunod na umiling si Lena saka humugot at nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga. Kahit ilang beses pa yat
ISANG amused na tawa ang pinakawalan ni Calum bago nito kinurot ng bahagya ang pisngi ni Lena.“Syempre tungkol sa iyo,” anitong naupo sa tabi niya saka siya inakbayan.Sa ginawang iyon ni Calum ay biglang nakaramdam ng tila kapaguran ang dalaga. Hindi niya alam kung para saan ang kapagurang iyon. Pero kung mayroon man siyang isang bagay na natitiyak, iyon ang ang kaligayahang bigla niyang naramdaman ngayon.“Alam mo bang ang kailangan lang nating dalawa ngayon ay isang mabuti at magandang usapan para magkaunawaan?” ang pagpapatuloy pa ni Calum.Hindi maunawaan ni Lena kung para saan ang sinasabi iyon ni Calum. Pero bigla ay parang nakita niya sa katauhan ng binata ang matalik niyang kaibigan. Walang iba kundi si Marius. Sa naisip ay muli siyang napaiyak.“Hey! Bakit na naman?” tanong ng binata saka mahinang tumawa.Hindi maunawaan ni Lena kung sa papaanong paraan hindi siya napipikon kahit pa tumatawa si Calum sa ganoong mga sitwasyon. Siguro kung ibang lalaki ito baka napikon
“KAUSAPIN mo ako, Lena,” giit nito sa tono na nakikiusap.Napabuntong hininga si Lena saka hinarap ang lalaki. Katulad ng inasahan niya, sinundan siya nito hanggang sa kanyang apartment. At dahil nga hindi niya gustong may makakita sa kanila ay minabuti niyang papasukin na ito.“Ano bang gusto mong pag-usapin natin, Celso?” tanong ng dalaga.“Ang tungkol sa atin. Sa ating dalawa, Lena. Hindi naman yata tamang ganito nalang ang lahat? Miss na miss na kit at gustong-gusto ko nang maranasan muli ang mga dati nating ginagawa,” anito sa kanya.Nakita ni Lena na humakbang si Celso palapit sa kanya. Natayo noon ang dalaga sa may mesa sa kusina. Habang ito naman ay nasa dalawang hakbang ang layo mula sa kanya.“Miss na miss ko na ang lahat ng ginagawa natin sa kubo, Lena,” anito sa kanya.Parang sinampal si Lena sa narinig. Pagkatapos niyon ay isang dry na tawa ang pinakawalan niya.“Sex? Iyon ang dahilan mo kaya nandito ka? Gusto mo akong ikama at nami-miss mo ang lahat ng bagay na hi
MABILIS na nagsalubong ang mga kilay ni Lena nang makilala ang lalaking nakatayo at nakatingin sa kanya sa di-kalayuan. Pauwi pa lamang siya galing sa kanyang shift. Kapuputok lang ng araw. At dahil sa ibang bansa ang kompanya na pinagtatrabauhan niya ay iba ang timezone sa Pilipinas.“Kumusta kana, Lena?” Nang makalapit sa kanya si Celso ay iyon agad ang naging pagbati nito sa kanya habang matamis na nakangiti.Titig na titig si Lena sa mukha nito. “Mabuti naman ako. Ikaw? Kumusta ka? Bakit ka nandito? Paano mo nalaman na dito ako nagtatraaho?” ang magkakasunod ko pang tanong.“Sa tiyahin mo,” ang maikli nitong sagot sa kanya.Agad na nagsalubong ang mga kilay ni Lena. Kasama na rin doon ang labis na pag-aalalang biglang nabuhay sa puso niya. “May nangyari ba sa Tiya Lourdes ko?” hindi naitago ng dalaga ang magkahalong nerbiyos at takot sa kanyang puso.Noong ngumisi si Celso. “Wala, walang nangyari sa kanya. Pero sa sinabi mong iyon, mukhang meron na akong ideya ngayong kung paa