Mag-log inShare
SCALPEL'S KISS CHAPTER 111
Huling Na-update:
2025-01-11 21:45:37
Kaugnay na kabanata
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 112
Nagkatitigan sila ni Vash at Sugar, at sa hindi inaasahang sagot, sabay nilang binanggit ang tanong na iyon. Napangiti silang pareho, at sa isang saglit, naramdaman nila ang magaan na hangin ng kanilang mga pag-iisip. Isang tawa ang sumingaw mula sa kanilang mga labi, isang malambing na tawa na nagbigay liwanag sa kanilang pag-uusap."Ang saya, hindi ba?" sabi ni Sugar, habang pinupunasan ang mga mata na medyo nabasa mula sa kakatawa. "Nagmumukha tayong magkapareho sa huling tanong na iyon."Ngumiti si Vash, ang kanyang mga mata ay puno ng pag-unawa at saya. "Siguro pareho lang tayo ng nararamdaman. Sa lahat ng nangyari, napansin ko lang na hindi ko pa pala tinatanong ito sa’yo. Siguro oras na rin."Sabay silang naglakad papunta sa isang malapit na kainan, at sa bawat hakbang na kanilang tinahak, naramdaman nila ang bigat na unti-unting nawawala. Sa kanilang mga ngiti at tawanan, unti-unting nawala ang lahat ng alalahanin, at natutunan nilang tanggapin na hindi laging ang mga sagot sa
Huling Na-update : 2025-01-12SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 113
"Tapos na, Stephan. Wala nang halaga ang mga salitang iyon," sabi ni Pia, ang kanyang boses ay nagsimulang manghina dahil sa kalungkutan. "Ang tanging halaga na meron ako ngayon ay ang pagpapatawad sa sarili ko at ang pag-pili na magpatuloy."Tumalikod si Pia, hindi na kayang magpatuloy sa kanilang pag-uusap. Ang sugat na iniwan ni Stephan ay napakabigat, at alam niyang hindi na ito maghihilom sa isang iglap. Ngunit sa huli, napagtanto ni Pia na siya lamang ang may kapangyarihan upang makapagpatuloy at makapagpatawad sa kanyang sarili. Niyakap siya ni Stephan. "Pia, mahal kita, alam mo yan... no worries, gagamitin ko ang lahat para mapatawad mo ako," pagsumamo na sabi ni Stephan.Dahil sa matinding tensyon, tumigil si Pia saglit at naramdaman ang init ng mga kamay ni Stephan sa kanyang katawan. Isang bahagi ng kanya ang nais na magpatawad, ngunit ang isang bahagi ay naglalaban pa rin dahil sa mga sugat na iniwan niya. Nang humarap siya kay Stephan, ang kanyang mga mata ay puno ng sama
Huling Na-update : 2025-01-12SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 114
Ang malamlam na ilaw ng paligid at ang malamig na hangin sa gabi ay naging tamang pagkakataon upang magsimula ng bagong yugto sa kanilang buhay. Kasama ang pagnanasa na maranasan ang mga simpleng sandali, naglakad sila sa magkabilang gilid ng daan, ang mga kamay nilang magkahawak ay sumasalamin sa kanilang ugnayang hindi na natitinag ng mga pagsubok na kanilang hinarap.“Alam mo ba, Vash?” tanong ni Sugar, ang mata niya ay kumikislap sa ilalim ng mga ilaw ng sinehan. “Sa lahat ng nangyari sa buhay ko, hindi ko akalain na darating ang isang taong magpapaalala sa akin kung gaano kalaga ang mga maliliit na bagay.”“Hindi ba’t ganoon talaga, Sugar?” sagot ni Vash, na tinitingnan siya ng buong pagmamahal. “Minsan, ang mga simpleng bagay na inaasahan mong hindi mangyayari, ay siya pang nagdadala ng pinakamatinding kaligayahan.”Nang makapasok sila sa loob ng sinehan, nagsimula na ang pelikula. Ngunit sa halip na tumutok sa mga eksena, ang kanilang mga mata ay magkaibang nakatutok sa isa’t
Huling Na-update : 2025-01-12SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 115
Sa isang marangyang event hall sa gitna ng lungsod, ginanap ang engrandeng promotion para sa bagong produkto ng Pineapple Soda. Ang paligid ay punung-puno ng dekorasyon—mga gintong palamuti, malalaking LED screen na nagpapakita ng mga ads, at mga standees ng produkto. Ang mga tauhan sa industriya at media ay nagtipon-tipon, at ang lugar ay umaapaw sa enerhiya.Si Sugar, suot ang isang eleganteng kulay-gintong damit na tila sinadyang tumutugma sa tema ng event, ay naroon bilang special guest ng brand. Katabi niya si Vash, na pormal din ang bihis—isang itim na tailored suit na nagpapakita ng kanyang matikas na tindig. Habang abala si Sugar sa pakikipag-usap sa mga VIP at media, tahimik siyang sinusuportahan ni Vash, laging nasa tabi niya, parang isang matibay na sandigan.Sa kabilang banda ng hall, dumating si Stephan kasama si Pia. Si Stephan, na CEO ng kumpanya, ay may presensiyang hindi maitatanggi—suot niya ang isang navy blue suit na lalong nagpatingkad sa kanyang aurang dominante.
Huling Na-update : 2025-01-13SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 116
Halos sabay na lumitaw si Vash sa eksena, tahimik ngunit puno ng presensya. Tumabi siya kay Sugar at marahang hinawakan ang kanyang kamay. "Tama si Sugar," sabi ni Vash, ang kanyang tono ay kalmado ngunit puno ng awtoridad. "Kung mahal mo talaga siya, Stephan, dapat noon pa ipaglaban mo na siya. Pero hindi mo ginawa. At ngayon, huli na ang lahat."Tahimik si Stephan, tila natatalo sa bigat ng kanyang emosyon. Alam niyang may punto si Vash, at sa likod ng kanyang galit, naroon ang katotohanang hindi niya maitatanggi.Tumalikod si Sugar at Vash, iniwan si Stephan na nakatayo sa gitna ng crowd. Habang papalayo sila, sabi pa ni Sugar, "Ano, Vash? Kapani-paniwala ba ang drama ko? Hehehe. Gusto kong mabaliw si Stephan para magkasira sila ni Pia," natatawang sabi ni Sugar. "Oo naman, Sugar, nagseselos na nga ako na para tuloy kayong magkasintahan. Sure ka ba na walang nangyari sa inyo?" pag-aalalang tanong ni Vash. Lumapit si Sugar kay Vash at niyakap ng mahigpit. "Walang nangyari sa amin,
Huling Na-update : 2025-01-13SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 117
Habang ang mga magulang ni Champagne, sina Mercy at Herbert, ay tahimik na nag-aalala, nagsimula nang magtangka si Herbert na magplano ng kanilang pag-uwi sa Pilipinas. Sa kabila ng masalimuot na taon, hindi nila maiwasang magtaka kung bakit hindi pa rin nakakontak ang kanilang anak. Hindi na nga nila naririnig ang boses ni Champagne, at ang mga tawag nila ay tila nauurong palagi. Nagsimula silang mag-isip kung ano ba talaga ang nangyari."Herbert, bakit kaya hindi pa siya tumatawag? Isang taon na ang lumipas, at kahit hindi pa tayo nakikita, hindi man lang tayo pinapaalalahanan ni Champagne," sabi ni Mercy, habang tinitingnan ang mga sulat na natanggap nila mula kay Amorsolo at Stephan. "Alam ko naman na busy sila, pero hindi ba't natural na ipaalam sa atin kung anong nangyayari sa kanya? Kung may mabigat na nangyari, hindi ba't tayo ang unang tatawagan niya?""Naisip ko na rin, Mercy," sagot ni Herbert, ang boses ay puno ng kabalisahan. "Pero baka hindi lang nila kami iniiwasan. Nai
Huling Na-update : 2025-01-14SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 118
Habang ang mag-asawang Herbert at Mercy ay patuloy na nag-uusap sa kanilang mga plano, ang mga mata nila ay puno ng pangungulila at takot. Hindi nila kayang itago ang bigat ng kanilang nararamdaman—isang paghihirap na dulot ng pagkawalay kay Champagne, at ang hindi pagkakaroon ng kasiguraduhan kung nasaan siya ngayon. Ang bawat hakbang na kanilang tinatahak ay nagiging mas mabigat at mas mahirap, ngunit sa kabila ng lahat, isang malakas na determinasyon ang humawak sa kanila—ang makuha ang mga sagot na matagal na nilang hinahanap."Herbert, hindi ko alam kung paano ko haharapin ang lahat ng ito," sabi ni Mercy, ang kanyang mga mata ay namumugto sa mga luhang pinipilit pigilan. "Ang puso ko ay naglalakad sa dilim. Kung ano mangyari, gusto ko lang makita si Champagne. Gusto ko siyang makausap, malaman kung ano ang nangyari sa kanya.""Gusto ko rin siyang makita, Mercy," sagot ni Herbert, ang tono ng boses ay puno ng pagsisisi at kabuntot na takot. "Pero kailangan natin ng lakas, lakas n
Huling Na-update : 2025-01-15SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 119
"Hindi ko alam, Herbert," patuloy ni Mercy, "pero hindi ko na kayang maghintay pa. Kinakabahan na ako. Bawat minuto na lumilipas, parang palayo ng palayo si Champagne sa atin. Kung may nangyaring masama, hindi ko kakayanin.""Pati ako, Mercy," sagot ni Herbert, ang boses ay nahirapan, "Kahit anong mangyari, gusto ko lang na makita siya. Kahit na may mga tanong tayo, hindi tayo magpapatalo sa takot. Kung kinakailangan pa natin maghanap, gagawin natin. Hindi ako titigil."Ang mag-asawa ay patuloy na nagpupunyagi, at sa kabila ng kanilang kalungkutan at takot, tanging ang pag-asa na muling makita si Champagne ang nagtutulak sa kanila patungo sa kanilang misyon. Ngunit ang lahat ng kanilang mga hakbang ay tinatamaan ng mga tanong na wala pang kasagutan."Sana hindi tayo magkamali," sabi ni Mercy, ang kanyang kamay ay bahagyang nanginginig. "Sana hindi tayo maligaw. Hindi ko kayang mawala si Champagne. Hindi ko kayang harapin ang katotohanan na baka hindi na siya nandoon.""Mercy, sana mag
Huling Na-update : 2025-01-15
Pinakabagong kabanata
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 179
Ramdam ko ang kanyang kamay na humahagod sa aking ari habang inaabot ko at sinasaliksik ang kanyang katawan gamit ang aking kamay at mata. Madali siyang gustuhin, sabik na sabik sa pakiramdam ng kanyang mainit, basang butas na bumabalot sa akin. Pagkatapos ng ilang minuto, matigas na ang titi ko at, nang hindi naghihintay ng kumpirmasyon, sumisid ako muli. Hindi lang ang kanyang p**i ang sabik na yumayakap sa akin, kundi pati na rin ang buong katawan niya. Nagmamalupit ako sa kanyang yakap, nagsusumikap na dalhin siya sa r***k. Hinihimas ko ang kanyang malambot, pamilyar na mga labi, s********p ang kanyang mga tigas na u***g, anumang maisip ko para mapasaya siya. Dahil pangalawang round na ito, mas matagal akong makakapagtrabaho bago ako labasan, at gusto kong gamitin ang pagkakataong iyon para mapasaya ang aking baby Sugar. Nagpapalitan kami ng pwesto at nagsimula kaming makipag-wrestling, hindi para sa labanan ng kapangyarihan, kundi para magdagdag sa masaganang halo ng mga sensa
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 178
Hinila niya ang sarili mula sa aking yakap, hinahaplos ang aking tumitigas na ari na may mapanlikhang ngiti, pagkatapos ay humarap at nagmadaling pumunta sa aming silid-tulugan. Sinimulan kong sundan siya, pero natapilok ako sa aking pantalon at kinailangan pang tapusin ang paghubad bago ko siya masundan. Pagdating ko sa pintuan ng kwarto, nakatayo siya sa gitna ko at ng kama, ang kanyang wedding dress nakalugmok sa kanyang mga bukung-bukong."Ang tagal mo," tumatawa siya habang dumadating ako.Baka balang araw ang tanawin ng kanyang hubad na katawan ay maging pamilyar na sapat na hindi na ako magpapaantala. Pero hindi ngayong gabi. Ang ganda-ganda niya, ang kanyang puting lace na lingerie ay pumapansin sa kanyang mga pinaka-sensitibong bahagi na labis na kaiba sa simpleng kababaang-loob ng kanyang damit. Ang bra ay may mga paru-paro na nakabrod sa mga utong at ang kanyang--"Buong panahon ba ay wala kang suot na underwear?" tanong ko."Oo, hindi ko mahanap yung thong na gusto ko
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 177
Hindi pa natatapos ang kanilang sayaw, isang malakas na hiyawan ang dumating mula sa mga bisita. "Kiss! Kiss! Kiss!" ang sigaw nila, ang kanilang mga mata ay masaya at punung-puno ng kasiyahan. Tumawa si Sugar at Vash, nagkatinginan at bahagyang nag-pause, ngiting-ngiti ang bawat isa, hanggang sa tumango si Vash at bumulong, "Puwede ba, mahal?""O-o," sagot ni Sugar, nahihiya ngunit ang puso'y puno ng kilig. "Baka magka-crush ako sa'yo, Vash."Ang mga mata ni Vash ay kumislap ng tuwa, "Bakit, hindi ba kita kayang i-crush, mahal?""Siguradong hindi!" sagot ni Sugar, ngunit hindi napigilan ng kanyang mga labi ang magtulungan at magtaglay ng isang matamis na halik. Hindi na napigilan pa ng mga bisita, nagsimula silang maghiyawan at magpalakpakan. Tumawa ang lahat sa saya."Haha! 'More! More! More!'" isang malakas na hiyaw mula sa isang bisita ang nagsimula. Kasunod nito ang kalansing ng mga wine glasses na naging tanda ng kasiyahan at kaguluhan sa paligid. Ang tunog ng mga baso na tinata
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 176
"Oo nga," wika ni Herbert, ang mga mata ay puno ng pagnanasa at pagmamalaki. "Tinutulungan ni Vash ang aming anak na bumangon mula sa lahat ng dilim na kanyang dinaanan. Hindi matutumbasan ang saya na nararamdaman namin bilang mga magulang."Muling nagsalita si Sharon, ang ina ni Vash, ang boses niya ay puno ng pagmamahal kay Sugar, "Hindi ko akalain na darating tayo sa puntong ito. Sugar, anak, masaya kami na ikaw ang napili ng anak namin. Walang kasing saya.""Salamat po, Tita Sharon," sagot ni Sugar, ang kanyang boses ay maluha-luha. "Walang mas hihigit pa sa pasasalamat ko sa inyo. Kung wala po ang pagmamahal at suporta ninyo, hindi ko siguro nakayang magpatuloy."Sa kabila ng lahat ng luha, ng mga kasayahan, at mga damdaming pumapaloob sa kanilang mga puso, ang kasal na ito ay hindi lamang tungkol sa dalawang tao na nagmamahalan. Ito ay isang patunay na ang bawat isa sa kanila, kasama na ang kanilang pamilya, ay lumaban at nagtagumpay. Ang kasal ay isang bagong simula ng pagmamah
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 175
Nakatayo si Sugar sa harap ng salamin, ang gown na suot niya ay isang eleganteng white lace dress na may intricate beading at kumikinang sa bawat galaw. Parang prinsesa siya sa suot na iyon, pero halatang hindi pa rin siya makapaniwala na ikakasal na talaga siya kay Vash."Ma, ayoko namang magmukhang Christmas tree sa dami ng palamuti," reklamo niya, parang may pagkabahala."Excuse me, anak. Hindi ito Christmas tree. Ito ang modern Cinderella look! Saka ito ang kasal mo. Gusto kong maging engrande!" sagot ni Mercy, ang mga mata niyang kumikislap sa kasiyahan.Napapalatak na lang si Sugar, hindi alam kung anong sasabihin. Pero habang tinitingnan niya ang sarili sa salamin, ang mga mata ni Vash ang nahanap niya. Si Vash, tahimik na nakaupo sa isang sulok ng bridal boutique, ang mukha’y may seryosong ekspresyon, ngunit halatang ipinagmamalaki siya."Alam mo, Vash, parang hindi ko pa rin magets na ikakasal na tayo," wika ni Sugar, habang tinutukso siyang tinatanaw ng kanyang mga mata.Ngu
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 174
Kinabukasan, masayang binalita ni Sugar sa kanyang mga magulang na ikakasal na siya, at laking tuwa ni Mercy at Herbert nang malaman ito. Pinakita niya ang engagement ring na ibinigay sa kanya ni Vash, na galing pa sa lola nito, hanggang sa kanyang ina at ngayon sa kanya—isang 6-karat diamond gold ring. "Talaga, anak? Pero ayoko pang mamatay sa kaba!" sigaw ni Mercy habang pilit na pinakakalma ang sarili. Nakaupo siya sa harap ng kanyang anak na si Sugar at asawang si Herbert, na nakatulala kay Sugar. Para silang nakakita ng multo, o mas malala pa—isang engagement ring.Mataas ang kilay ni Mercy habang nakatitig sa makintab na singsing sa kamay ng anak. "Anak, hindi ko alam kung matutuwa ako o mahihimatay. Kailan pa ‘to? Bakit ngayon mo lang sinabi? At... Diyos ko, anim na karat ba ‘yan? Baka mamaya, pag nawala ‘yan, maibenta na pati bahay natin!"Natawa si Vash, na tahimik na nasa tabi ni Sugar. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ng kasintahan at tiningnan ito ng puno ng pagmamahal.
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 173
Hinawakan ni Vash ang kamay niya at idiniin iyon sa kanyang puso. "Ako rin, Sugar," mahina nitong sagot. "Akala ko kakayanin kong lumayo sa'yo. Pero hindi ko kaya. Hindi ko kayang hindi ka nakikita. Hindi ko kayang hindi maramdaman ang init mo sa tabi ko."Napaluha si Sugar. "Ano'ng gagawin natin ngayon?" bulong niya, puno ng pag-aalinlangan. "Ganito," sagot ni Vash, hinila siya papasok sa bahay at mahigpit siyang niyakap. "Pakasal na tayo, Sugar."Nagulat siya, ngunit kasabay nito ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. "Mahal kita," bulong ni Vash sa kanyang tainga. "At hindi ko hahayaan na mapunta ka pa sa iba o malayo ka sa akin. Gusto kong magising sa umaga na ikaw ang katabi ko. Gusto kong ipagmalaki sa mundo na ikaw ang babaeng mahal ko. Kaya pakasal na tayo."Nanginginig ang labi ni Sugar, hindi makapaniwala sa sinabi nito. "Hindi ko alam kung anong isasagot ko," bulong niya, nangingiti ngunit umiiyak. Ngumiti si Vash, hinaplos ang kanyang pisngi, at hinalikan siya sa noo. "Sab
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 172
Sa loob ng isang linggo, parang nawalan ng saysay ang mundo ni Vash. Kahit anong pilit niyang ituon ang isip sa trabaho, kahit gaano karaming pasyente ang harapin niya araw-araw, may isang bagay siyang hindi kayang ayusin—ang puso niyang uhaw sa presensya ni Sugar.Isang linggo lang ang lumipas mula nang maghiwalay sila, pero para kay Vash, parang isang buong buhay na. Lagi niyang naiisip ang matamis na ngiti ni Sugar, ang paraan nitong tumingin sa kanya na parang siya lang ang lalaking mahalaga sa mundo nito. At ang huli nilang sandali bago ito tuluyang bumalik sa pamilya nito—ang yakap, ang pagtitig, ang tila hindi kayang sabihin ng kanilang mga puso.Nagkikita sila paminsan-minsan, oo. Pero hindi sapat. Hindi sapat ang mabilis na sulyap, hindi sapat ang ilang minutong pag-uusap. Hindi sapat para sa isang lalaking handang ibigay ang lahat para lang makasama ang babaeng minamahal niya.At ngayong gabi, hindi na niya kayang tiisin pa.Walang pag-aalinlangan, sumakay siya ng sasakyan a
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 171
Malalim ang buntong-hininga ni Vash habang nakatayo sa balkonahe ng kanyang penthouse. Mula roon, tanaw niya ang lungsod na kumikislap sa liwanag ng gabi. Pero kahit gaano kaganda ang tanawin, hindi nito mapunan ang kakulangang nararamdaman niya sa puso.Si Sugar. O mas tamang sabihin—si Champagne.Matapos ang lahat ng nangyari, matapos ang kanilang laban para sa hustisya, napagdesisyunan ni Sugar na bumalik sa piling ng kanyang mga magulang. Naiintindihan ni Vash ang desisyon niya. Matagal na panahong nawala si Champagne sa kanila. Ngayon, gusto niyang bumawi. Gusto niyang maranasan muli ang buhay na nawala sa kanya—ang buhay bilang isang anak nina Herbert at Mercy.Ngunit hindi maitatangging masakit ito para kay Vash.Nasanay siyang laging nasa tabi ni Sugar, siya ang naging lakas nito sa mga panahong wala siyang ibang masasandalan. Pero ngayon, parang bigla siyang nawalan ng lugar sa mundo niya."Miss mo na siya, 'no?" isang pamilyar na tinig ang pumukaw sa kanyang atensyon.Si Dr.
