Kabanata 1

Mula sa harapan ng Simbahan ay rinig ko na nag pagkalembang ng mga kampana at unting unting lumalakas ang pagpintig ng aking puso habang naririnig ang kuskus ng pinto sa sahig na dahan dahang binubuksan ng dalawa tao. Napahinto nalang ako at huminga ng malalim bago ihakbang ang aking mga paa papasok sa loob ng simbahan na naka suot ang puting eleganteng bistida na kumikinang dahil sa dyamante na nakapalibot. 'Sa wakas, makakasama ko na rin sa iisang bahay ang taong pinakamamahal ko. Ama, kung nasaan ka man. Sana nakikita mo ako, habang papalapit sa lalaking kasama kong bubuo ng pangarap ko na masayang pamilya.'

"Ingatan mo si Olivia," ani ni Marvin bago iabot ang aking kamay kay Adrian. Ngumiti sa' kin si kuya Marvin at pinunasan ang kaniyang luha medyo natawa ako dahil ang weird niya. Si Marvin Ramirez ay itinuturing kong kuya at sekretarya siya ni Dad kaya magkalapit talaga kami simula bata. Ito namang kaharap ko ngayon, ang lalaking magiging asawa ko ay si Adrian Tymothy Fajardo kababata ko at matagal na ko na siyang gusto at nang ipagkasundo ako ni ama sa kaniya bago pumanaw ay walang mapaglagyan ang saya ko at nalaman kong may gusto rin pala siya sa akin mula pa noon.

Ngumiti ako sa kaniya bago humarap sa altar.

"Adrian Tymothy Fajardo tinatanggap mo ba si Olivia Mey Bille bilang iyong kabiak at mangangakong magsasama sa hirap man at ginhawa?" tanong ng padre at walang alin langan itong sinagot ni Adrian, "Opo."

"Ikaw Olivia Mey Bille, tinatanggap mo ba si Adrian Tymothy Fajardo bilang kabiak at mangangakong magsasama sa hirap at ginhawa?"

Nilingon ko siya at sumagot ng, "Oo, padre."

...

Nasa harap ako ng pinto ngayon ng kwarto ng asawa ko at naginginig habang hawak ang doorknob. Umaasang mali ang hinala ko, Sana...

Pinihit ko ang doorknob at namilog ang aking mata na waring binuhusan ng malamig na tubig sa nadatnan. Hindi ko magawang kumilos sa kinatatayuan ko, pinagdarasal ko sana panaginip nalang 'to, nawa' y magising na ako sa bangungot. 

Bumungad sa'kin ang asawa ko na nakapatong sa isang babae habang walang saplot sa katawan. Huminto si Adrian at napatingin sa'kin ng malamig. Mga tingin na lagi kong nakikita matapos kaming ikasal. Ngayon na nahuli ko siya sa akto ay ganoong reaksyon pa  rin ang makikita ko, hindi man lang ba siya magugulat at tatayo sa pagkakapatong sa kirida niya? 

"Baby, bakit ka huminto, lalabasan na k-" napahinto si Aurie matapos bumangon at nasilayan ako.

 "Nandyan ka pala, should I say... The Legal Wife? By the way, you want to join us?" pangangasar niya at halatang walang paki sa pagdating ko. Napaatras ako ng bahagya at napapaling ramdam ko ang panginginig ng tuhod ko kaya humawak ako sa pinto upang mapigilang matumba.

"Mga HAYOP!!" halos umalingaw-ngaw ang boses ko sa buong kwarto at sumugod kay Aurie. Walang alinlangan kong napahampas sa pagmumukha niya ang dala kong shoulder bag at hinablot ang buhok. "Malandi ka! Ang lakas ng loob ninyong gawin pa ang kababalaghan n'yo sa pamamahay ko!"

Halos mapuno ako sa galit at hindi makapaniwala. Gustong sumabog ng d****b ko at pira-pirasohin ang babaeng nasa harap ko.

"Aray! Bitiwan ko! Bitiwan mo sabi ako!" d***g niya habang hawak ko ang buhok niya at kinakaladkad sa sala. Hindi naman sumunod si Adrian dahil nagbibihis pa.

"Anong malandi? Hoy Olivia, ako ang nauna kaya magising ka sa katotohanan!" sigaw niya. 

"Ikaw ang una pero ako ang pinakasalan kaya lumugar ka!" 

Susugurin ko nasa siya ngunit pinigilan ako ni Adrian. 

"Isa ka pa!" Nandilim narin ang paningi ko at malakas na sinampal si Adrian. Bumalik naman ang tingin ko kay Aurie tsaka susugod na. Sisiguraduhin kong pagsisisihan niya ang ginawa nila ngayon! 

"Adrian, Help me!" sumbong pa niya at sinasalag lang ang bawat hampas at pag sasabunot ko sa buhok niya. Hindi ko na alam ang ginagawa ko at ang gusto ko lang ay mapatay ang babaeng nasa harap ko ngayon. Hanggang sa isang malaking palad nag malakas na dumampi sa pisngi ko at ikinawingig ng mukha ko. 

Napahinto ako at nabasag ang mundo dahil mas kinampihan pa ni Adrian si Aurie. "Adrian, look. Madami akong pasa dahil sa hampas niya!" lingkis niya na mala pusa sa asawa ko. 

"Isa pang na magtangka kang saktan si Aurie, ako na mismo ang makakalaban mo," pagbabanta ng mismong asawa ko na may malamig na tono habang yakap yakap ang kabit niya. 

"Poor you, Olivia. Hindi mo pa rin ba gets o masyado ka lang slow? Haha. You know what, uto uto ka rin e no?" Lumapit siya sa'kin at marahas akong hinawakan sa magkabilang pisngi gamit ang kaniyang kamay. Hindi ako nagpatinag at kinalas agad ang kamay niya tsaka tumayo.

"Ay matapang, Haha." Napa cross arm siya at pinagmasdan ako mula ulo hanggang paa. 

She signed. "Masasayang kasi ang Biller Company kung sayo mapupunta at baka malugi lang. So, I plan to be a new CEO of that company kaso hindi naman tayo magkamag-anak at isa lang ako sa maliit at tinatapak-tapak sa Company ninyo kaya pinilit ko si hubby na pakasalan ka." Kumulo naman ang dugo ko at pinilit siya sugurin pero mabilis lang niyang nahawakan ang kamay ko at sinampal ako. 

"Look at you Olivia, dati kailangan ko pang magbigay pugay sayo at kulang nalang luhuran kita, pero masyado kang bobo kaya napagbaliktad ko na sitwasyon." 

"Hayop kayo! Mga walang hiya!" 

"Yaya, ikulong niya sa Basement!" utos niya at ang dating nasunod sa'king mga katulog namin sa bahay ay walang alin langan akong hinawakan sa magkabilang braso. "Sandali, ako ang nag papasahod sa inyo kaya s'ya ang kaladkarin ninyo palabas sa pamamahay ko!" utos ko pero hinila lang nila ako at marahas na tinapon sa basement. 

Pinilit kong tumayo at tumakbo hinabol ang pagsara sa pinto ngunit bigo ako. 

"Bukas niyo 'to! Mga walang hiya! Bukas niyo sabi! Pakawalan niyo ko!" paulit ulit kong sigaw na may pag hahampas sa pinto. "Pakiusap bukas niyo' to." Nagsimulang tumulo ang aking mga luha at napaupo sa sahig. "Bakit? Hindi ka gantong tao 'diba, Adrian? Hindi mo 'to gagawin para sa pera 'diba? Adrian..." walang pag-asang tanong ko at iniisip ang dahil ngunit walang pumapasok sa isip ko. "ADRIAN!!" Binuhos ko sa pagsigaw ko ang aking galit at hindi ko mapigilit ang luhang dumadaloy mula sa aking mga mata.

Bago tayo kinasal, tinanong kita. Handa akong magparaya dahil ayokong matali sa taong hindi ako minamahal. Ayoko maiwan ng mag-isa. Handa akong talikuran ang binilin ni Daddy pero bakit kailangan niyo akong lokohin para sa pera? 

Hindi ko na kinaya ang sakit ng ulo ko at napasabunot nalang at kulang nalang maglagas ang mga hibla ng buhok.  "Argh!"

Oo, naka arrange marriage lang kami at ito ang binilin ni daddy bago si pumanaw para hindi ako maiwan ng mag-isa at may pamilya pa ring mauwian kahit wala na siya. Nagkamali ba ako? Ang pamilyang hinahanggad ko ay naiwi sa mala teleserye at hindi makatotoohanang palabas. Mahal ko si Adrian simula bata kami at nang sinabi ni Tita at Dad na ikakasal kami ay tuwang tuwa ako. Pero, nang malaman kong may girlfriend si Adrian na hindi legal kay Tita dahil walang magandang family background si Aurie ay kusa akong umatras. Naawa ako kay Aurie at inalam ang lugar ko. 

"Pero bakit napunta pa ako sa malalang sitwasyon matapos ang desisyon na pinili ko?" patanong ko sa sarili at napabuntong hininga. Napalingon ako sa maliit na bintana at napapunas ng luha ko sa pisngi. Tumayo ako at pumunta sa bintana ng pinto. 'Hindi pwedeng wala akong gawin. Kailangang may gawin ako!" 

"Tulong! Tulungan niyo ako! Palabasin niyo ko rito!"