Kabanata 4

Makalipas ang anim na taon...

Binuksan ko ang pinto ng kotse nang makarating kami sa gate ng school ng anak ko. 

"Hon, ipapark ko lang ang kotse then susunod na ako," nakangiting paalam ni Mark sabay paandar sa kotse. Agad akong pumasok sa school at isang iyak ng bata mula sa play ground ang bumanting sa tainga ko. 

"Hindi totoo 'yan. May daddy rin ako! May Daddy ako!" sigaw ng anak ko at natulo na ang sipon kakaiyak. Tumaas ang dugo ko kaya napakuyom ako ng kamao habang nakikita ang anak ko na binubully sa harapan ko. Lalo akong nainis ng itulak ng bata ang anak ko at hindi manlang pinigilan ng mommy nito na nasa gilid lang nanonood sa anak niya. 

"Mommy, inaway niya ako..." iyak ng bata na nanulak sa anak ko. Nang susugurin ng nanay na 'yon ang anak ko ay dali-dali na akong lumapit. 

"Mommy?" d***g ng anak ko na waring nagsusumbong. Tumakbo siya papalapit sa'kin at napayakap.

"Let's go home na," ngiti ko sa anak ko at tumalikod sa mommy na yon bago pa mandilim ang paningin ko. Ayoko makita ng anak ko na makipag-away ako sa taong mahina ang utak. 

"Hoy! ganoon ganoon ka nalang aalis? Sinaktan ng anak mo ang anak ko kaya hindi ko mapapalagpas 'to!" galit na galit na aniya. Ginagalit ko nalang ang ibabang bahagi ng aking labi at huminga ng malalim t'saka lumakad papalayo pero lalo pa siyang sumigaw na nakatawag ng pansin sa iba pang mommy. 

"Kaya pala hindi maganda ang asal ng anak dahil hindi rin marunong makipag-usap ng maayos ang mommy niya," panlalait niya t'saka ko hinarap ang kanina pang putak nang putak na mommy na 'to. 

Ngumiti siya at nagtaas ng kilay. "Gan'to ba talaga ang ugali ng mga nag-aaral rito. Kung ganoon dapat pala lumipat nalang ang anak ko sa ibang school. Walang kwentang paaralan pero ang taas ng tuition," lait niya pa at hindi nakuntento dinamay pa ang school. 

"Base sa pagkakakita ko ang anak mo ang nanulak sa anak ko. Hindi na kita pinansin dahil alam kong mahina ang ulo mo at tinuruan ko rin ang anak ko magpatawad kaya pinalagpag ko," panggagalaiti kong sabi ngunit pinilit kong huminahon alang alang sa anak ko. Nilingon ko ang anak ko na nahikbi habang nakapatong ulunan sa balikat ko. 

"Ako mahina ang utak?!" sigaw niya. "Hindi mo ba kilala ang daddy ng anak ko? Nagtatrabaho kami sa Cubic Corporation kaya matuto kang lumugar!" 

Napatawa nalang ako ng bahagya dahil mukhang nagkataon ata na sa company ni mark ang asawa niya nag tatrabaho. 

"Palibhasa walang daddy ang anak mo at mukhang tinakhuhan ka kaya naawa ako para sayo na mag-isang pinapalaki ang bata!" sigaw niya. 

"Hon, anong kaguluhan ito?" taka ni Mark na kakarating lang. Nilingon niya si Baby Jiah mukhang nakatulog sa kakaiyak. 

"Sir. Morales?" utal na taka ng nanay na nasa harap ko at halata ang pagkamutla. 

"Anong nangyari sa anak ko?" malamig na tono na tanong ni Mark kaya tiningnan ko nalang ang mag-ina na nangangatog na. 

"Patawad po Sir. Morales, wala po akong alam na anak mo po pala si Jiah. Dana, magsorry ka!" ani niya sabay tulak sa anak niya sa harapan ko. 

"H'wag na, hindi kasalanan ng bata na nambubully siya. Kasalanan ng nanay dahil hindi niya tinutuwid ang sungay," ani ko pa at hinele ang anak ko. 

"Hindi mababa ang utak ko para palakihin pa ang gulo na 'to at sa sinabi mong walang kwenta ang school na 'to, siguro nga kaya puputulin na namin ang sponsor namin sa school at lilipat na para mabawasan ang alalahanin mo." Tumalikod ako tsaka humakbang papalayo sa mismong school. 

Lilipat rin naman kami sa Maynila kaya mas mabuti na rin na na announced ko na mag t-transfer ang anak ko. 

Habang nasa kotse ay hindi ko mapigilang mag-alala sa anak ko. Kailan pa kaya siya binubully? Bakit hindi man lang siya nagsumbong sa'kin? 

"Iniisip mo pa rin ba ang nambully kay baby Jiah?" pagbasag ni Mark sa katahimikan. Agad akong tumungo at na kay Jiah pa rin ang atensyon. 

"Don't worry, I'll fire her husband para madala." Nilingon ko si Mark at umiling. 

"H'wag na, hindi kasalanan ng asawa niya kaya 'wag na nating idamay," ngiting ani ko. Nagkaroon ng saglit ulit na katahimikan habang nag d-drive si Mark at nagsalita muli.

"Paano kaya kung magpakasal na tayo agad? Para naman hindi na maramdaman ni Jiah na may kulang pa sa kaniya. Pangako magiging mabuting daddy ako," seryosong aniya. Medyo nag-alangan naman ako kaya hindi makasagot sa alok niya. 

"Hindi mo pa ba siya nakakalimutan hanggang ngayon?" tanong niya ulit. 

Napailing ako at tumingin sa malayo. "Hindi pa ako handa, t'saka kahit pa sabihin patay na ako bilang Olivia ay hindi pa rin maitatanggi na kasal na ako at lalo pang malait ang anak ko. Hindi ko kayang makitang nasasaktan siya," paliwanag ko pa. 

...

Ilang araw nang mag-impake kami ng gamit ay sa wakas nasa nakarating na kami sa Maynila kaya napabuntong hininga ako. Ilang taon na rin nang lumipat ako sa Quezon province para lumayo sa Fajardo Family at kanina Adrian at Aurie. 

"Mommy, dito na po ba tayo maninirahan?" tanong niya kaya tumango ako at ngumiti.  

Napatakbo siya at pilit na binubuksan ang malaking pinto ng mansion kaya napatawa kami ni Mark. Lumapit si Mark at bunuhat si Jiah. 

"Sabay nating itulak. Ready, set, Go!" 

Bumukas ang pinto at bumungad

sa'min ang maraming katulong at yaya. 

"Young Lady," bati nila kay Jiah. Napatakbo ang anak ko sa'kin at agad napabuhat. "Mommy, bakit pare-pareho suot nila?" taka pa niya kaya napatawa pati mga katulong. 

"Baby Jiah. Ito pala si Yaya Loleng ang bagong yaya mo. Simula ngayon siya na ang mag-aalaga sayo," paliwanag ni Mark pero umiling si Jiah. 

"Gusto ko si mommy lang," aniya sabay yakap sa'kin. 

"Masasanay rin s'ya," ani ko kay Mark. 

"Nga pala, Baby Jiah 'diba gusto mo ng mga rubrics cube and library. Nagpalagay ako non sa kwarto mo." Kuminang ang mata ng anak ko at halos mapunit na ang bibig sa sobrang ngiti. 

"Talaga po?" tanong niya tsaka bumaba. 

"Baby Jiah, sasamahan na po kita," alalay ni yaya Loleng. Masaya kong pinagmasdan ang patakbo anak ko.

"Olivia, nalakad ko na pala ang papel mo para mapalitan ang name mo. Tungkol naman kay Jiah, nilalakad ko na rin para tumayo ako bilang daddy niya." Inabot ni Mark sa'kin ang brown envelope kaya binuksan ko agad. Olivia pa rin ang pangalan ko pero nag-iba nga lang ng apelyedo kaya napangiti ako. 

"Sana sa pinili kong desisyon ay hindi ko pagsisihan," bigkas ko. 

"Sir. Mark. Nandito po ang abugado na naglakad ng papeles ni Ms. Olivia. Gusto n'ya po daw kayong makausap," bungad ng isang katulong kaya ng lingonin ko kung sino ang abugado na tinutukoy nila ay hindi ako nakagalawa sa gulat. Namilog ang mata ko sabay lapit sa kaniya. 

"K-Kuya?" taka ko at ganoon rin siya. 

"Teka, Olivia. B-Buhay ka?" tanong niya. Hindi ko na napigilan ang sarili ko kaya niyakap ko siya at umiyak na mala-bata.

"Kuya, akala ko 'di na kita makikita." Napahingpit ako sa pagkakayakap at ramdam ang sipon ko na gusto ng tumulo makakaiyak.  

"Mommy?" taka ni Baby Jiah kaya nilingon ko siya. Lumapit siya kay kuya Marvin at pinagmasdan ito.

"Kayo po ba ang daddy ko?" taka pa niya. Tumingin sa'kin si kuya at hindi ako makapagsalita.

"Kuya ako ng mommy mo kaya tawagin mo nalang akong Uncle Marvin," paliwanag ni kuya. Ramdam ko ang lungkot sa mukha ng anak ko ng malaman niyang uncle niya. Habang palaki nang palaki ang anak ko ay lalo siyang nagtatanong tungkol sa tunay niyang dad. Wala na akong alam pang palusot para maiwasang masagot ang tanong niya.

"Anak, pwede laro ka muna ulit sa room mo. Kakausapin lang ni mommy si uncle Marvin," kausap ko ng mahinahon. Pumunta kami ni kuya Marvin sa living room para pag-usapan ang nangyari sa'kin kaya 'di ako nakabalik.

"Walang mga puso! Hindi ko sila mapapatawad! Sisiguraduhin kong mabubulok sa kulungan ang hayop na lalaking 'yan!" sigaw ni kuya Marvin pero umiling ako.

"Pagsiniwalat ko na buhay pa ako ay magugulo lang ang buhay ng anak ko. Ayokong kunin uli ang pasanin nang nakaraan. Gusto ko nang magbagong buhay kasama ang anak ko," paliwanag ko kay kuya. 

"Paano na ang kakulangan mo sa hustisya?" tanong niya. 

"Napatawad ko na 'yon. Ang hiling ko na lang ay matahimik ang buhay ko kasama ang anak ko," sagot ko tsaka napangiti nang matamis.

"O, sige. Basta kung magbago ang isip mo ay nasa tabi mo lang ako. Pwede ko bang makita si Jiah?" tanong niya at tumango ako tsaka hinatid si kuya sa room ng anak ko. 

"Mommy!" sigaw niya sa excite nang lumapit sa kaniya si kuya Marvin ay hindi niya pinansin. Dinampot ni kuya ang gulo-gulong rubrics cube at inayos ito dahilan kaya napamangha ang anak ko. 

"Ang bilis po," mangha niya at ginulo ulit ang cube at ibinigay kay kuya. 

Mukhang magkakasundo itong dalawa.