greetings, senyoras! pasensya na po kung wala akong update kahapon. napahaba po ang long weekend e hehe. babawi po ako sainyo. thank you so much, senyoras!
“Maraming salamat, Manang.” Tipid siyang ngumiti sa ginang nang maglapag ito ng juice sa mesa. Ngumiti pabalik ang ginang saka ito umalis para magpatuloy sa ginagawa nito sa hardin. She looked at the woman named Violet and saw her still looking at her wedding photo with Beau. “He doesn’t look happ
E ano naman ngayon? Kung hindi siya masaya, e ‘di hindi rin siya masaya. Sino ba naman kasing matutuwa kung ipapakasal ka sa taong hindi mo pa nakilala, ‘di ba? It’s a total bullshit. Naglakad na siya paakyat sa kanyang silid at humiga sa kama. And just like that, her whole mood is ruined. Hindi ni
Beau didn’t have to lift his head to see who it was. Umismid lamang siya at inubos na ang laman ng kanyang dalang bote ng alak. At nang wala na itong laman ay agad na siyang tumayo at nakahanda na para umalis. Ngunit sa kanyang pagtayo ay nakaramdam siya ng pagkahilo. Pinilit ng binata ang sarili n
Sobrang tahimik ni Emory habang tinititigan ang mukha ng matandang Khaleesi. He looks so peaceful. Na para bang kampante na ito sa paglisan dahil naayos na nito ang mga dapat ayusin bago ito tuluyang humimlay. Her hand caressed the clear glass above his face as tears started flooding down her cheek
Hindi niya pwedeng pabayaan ang baby nila ni Beau. Besides, Beau is surely going to be happy with this news. Tumango naman ang ginang sa kanyang sinabi. “Okay, sige, hija. Mag-iingat ka pauwi.” Tipid siyang ngumiti rito saka siya lumabas ng silid. Nang makapasok sila sa loob ng sasakyan at muli ni
Emory took a deep breath and smiled. “Okay lang po ako, Manang. Nalulungkot lang po ako sa nangyari.” Tinapik nito ang kanyang balikat at ngumiti. “Lahat ng tao ay lilipas din at ‘yon ang dapat nating tanggapin. Hindi lahat nananatili.” She’s right. Manang Tere is right. Death is inevitable. Lahat
Hindi na mabilang ni Emory kung ilang beses na siyang humugot ng malalim na hininga. Hindi na rin niya mabilang kung ilang beses na siyang paulit-ulit na sumulyap sa wall clock ng kanilang sala. She fidgeted her hand as she kept glancing on the envelope placed above the center table. Hinihintay niy
Sa saglit na usapan na ‘yon ay naramdaman ni Emory ang pagkirot ng kanyang dibdib sa inaasta ng binata sa kanya. Something’s off and she can feel that. Napatingin siya sa mga hawak niyang dalawang envelope. Binuksan niya ang envelope na binigay ni Beau sa kanya kahit na ramdam niya ang panginginig
Napahilamos siya sa kanyang mukha at nilapitan ang anak. Ngunit sa kanyang gulat, agad itong nagtago sa likod ni Selim.“Baby,” he called but Gem hid even more.Rinig niya ang paghugot ng malalim na hininga ni Emory. Napatingin siya rito at nakita ang naluluha nitong mga mata habang nakatingin sa ka
Mayroon bumati sa kanila ngunit hindi niya ito binigyang pansin. Dire-diretso lang siyang pumasok sa loob ng resort na hindi na hinintay ang kanyang mga kaibigan. Malalaki na sila. Kaya na nila ang mga sarili nila.Hindi siya dumiretso sa front desk. Sa halip ay sinundan niya lamang ang red dot kung
SABIK NA si Beau sa kanyang patutunguhan. He wanted to hug Emory so tight. And most of all, he wanted to explain his side. The travel on their way to Batanes was long, but he knows it will be worth it. Magiging worth it talaga kung ang misyon niya ay mabuo ang kanyang pamilya.“Damn,” rinig niyang u
Isa ‘yon sa rason kung bakit ayaw niyang matagalan pa ang kanilang kasal. It must be question why it took him a year to prepare everything. It was because he knew that Emory wanted Selim to be on their wedding day. Kaya’t hinintay niyang tuluyang gumaling ang binata bago siya nagsimulang mag-prepare
Napakagat labi si Emory. May sense ang mga sinasabi sa kanya ni Selim, ngunit hindi niya matanggap ‘yon sa kanyang sarili. She bit her lower lip and sighed. Muling umihip ang malakas na hangin.Hindi sinasadyang mapuwing ang dalaga sa buhangin na nadala dulot ng biglang paghangin.“Aw!” mahina niyan
THE WAVES crashing against the shore, the cold breeze that his blowing some strands of her hair, and the laughter of her babies as they chased each other along the shore. In other words, heaven. She’s now in heaven.Ngunit bakit sa kabila ng kagandahan ng senaryong na sa kanyang harapan, hindi niya
Marahil ay ito rin ang sigaw ng puso niya.“Mommy!”Sunod-sunod na yapak ang kanilang narinig na pababa ng hagdanan. Umupo si Emerald sa silya at hinintay na makalapit dito ang mga bata. Napailing naman si Selim at walang ibang choice kundi ang mapahugot ng malalim na hininga at magdagdag ng tatlong
Matapos ng ilang segundong pagmumuni-muni habang nakatinign sa kalangitan ay nagdesisyon na siyang maligo. Sinarado niya muna ang pinto ng kanyang terrace bago siya nagtungo sa banyo. Medyo nagulat pa siya nang kanyang mapansin kung gaano kaganda ang banyo.“Damn,” she whispered. “I thought this was
NAGISING NA lamang siya nang maramdaman niyang may kung anong tumakip sa kanyang katawan. Dahan-dahan niyang dinilat ang kanyang mga mata at ang unang bumungad sa kanya ay ang malabong imahe ng isang lalaki.“Sleep back, aşkım.”Hindi niya maintindihan ang sinabi nito. Hindi niya rin makilala kung s