Nag-angat ito ng tingin sa kanya at umiling. “Hindi na, hija. Hayaan mo na ako rito.” “Nasaan po ba ang mga kasambahay sa bahay?” she can’t help but ask. “Kanina ko pa po kasi napapansing tayo lang dalawa ang na sa bahay.” “Umalis sila kasama ni Beau para mag-asikaso sa funeral ng Lolo niyo kaya a
“Maraming salamat, Manang.” Tipid siyang ngumiti sa ginang nang maglapag ito ng juice sa mesa. Ngumiti pabalik ang ginang saka ito umalis para magpatuloy sa ginagawa nito sa hardin. She looked at the woman named Violet and saw her still looking at her wedding photo with Beau. “He doesn’t look happ
E ano naman ngayon? Kung hindi siya masaya, e ‘di hindi rin siya masaya. Sino ba naman kasing matutuwa kung ipapakasal ka sa taong hindi mo pa nakilala, ‘di ba? It’s a total bullshit. Naglakad na siya paakyat sa kanyang silid at humiga sa kama. And just like that, her whole mood is ruined. Hindi ni
Beau didn’t have to lift his head to see who it was. Umismid lamang siya at inubos na ang laman ng kanyang dalang bote ng alak. At nang wala na itong laman ay agad na siyang tumayo at nakahanda na para umalis. Ngunit sa kanyang pagtayo ay nakaramdam siya ng pagkahilo. Pinilit ng binata ang sarili n
Sobrang tahimik ni Emory habang tinititigan ang mukha ng matandang Khaleesi. He looks so peaceful. Na para bang kampante na ito sa paglisan dahil naayos na nito ang mga dapat ayusin bago ito tuluyang humimlay. Her hand caressed the clear glass above his face as tears started flooding down her cheek
Hindi niya pwedeng pabayaan ang baby nila ni Beau. Besides, Beau is surely going to be happy with this news. Tumango naman ang ginang sa kanyang sinabi. “Okay, sige, hija. Mag-iingat ka pauwi.” Tipid siyang ngumiti rito saka siya lumabas ng silid. Nang makapasok sila sa loob ng sasakyan at muli ni
Emory took a deep breath and smiled. “Okay lang po ako, Manang. Nalulungkot lang po ako sa nangyari.” Tinapik nito ang kanyang balikat at ngumiti. “Lahat ng tao ay lilipas din at ‘yon ang dapat nating tanggapin. Hindi lahat nananatili.” She’s right. Manang Tere is right. Death is inevitable. Lahat
Hindi na mabilang ni Emory kung ilang beses na siyang humugot ng malalim na hininga. Hindi na rin niya mabilang kung ilang beses na siyang paulit-ulit na sumulyap sa wall clock ng kanilang sala. She fidgeted her hand as she kept glancing on the envelope placed above the center table. Hinihintay niy
“You wanted this,” he replied and looked at her. “You wanted this and there’s no need to be sorry. You chose him.”“He’s the father of my children.”“And you think he loves you?”“I love him,” she replied in a very low voice. “I… I don’t need him to love me. I love him, and that’s all matters.”Pans
Nang ilang hakbang na lang ang layo ay narinig nila itong nagsalita.“I was told you’re coming over.” Lumingon ito sa kanilang pwesto at tinaasan siya ng kilay. “You came here for what? To brag how happy you are right now?”Umiling siya at napalunok. “Brille…”“Have a seat,” saad nito at iminuwestra
“Are you sure about this?”Hindi na niya mabilang kung pang-ilang beses na siyang tinanong ni Beau tungkol sa bagay na ‘yon. She frowned at him and then smiled. Humilig siya sa balikat ng kanyang katipad at niyakap ito sa beywang.“You’re by my side. I’m always sure, Beau. Alam ko namang hindi mo ak
“What do you mean seeing me in person?”“Hindi mo ba alam? Your secretary contacted me to be your wedding planner. So I guess I have to see you soon?” Humagikhik ito. “Anyways, it’s morning here. Mag-iimpake pa ako para makapagkita na tayo.”Magsasalita pa sana siya nang margining niya ang malumanay
“Ako ang mauunang papasok,” he replied coldly. “I want to see him as well.”“Why now?” pangungulit nito. “Are you trying to win your parents back?”Napaismid siya sa tanong nito at mahinang napailing. “I don’t even give a fuck about them. Pinagbibigyan ko lang ang fiancée ko. I want her to be happy.
The flight bounce back to the Philippines was quiet. Kasama nila si Selim na umuwi. According to him, he just wanted to be back in the Philippines and spend more time with the kids. Hindi rin naman problema ‘yon sa kanya. Mas mainam na rin ‘yon dahil gusto niyang makabawi sa binata dahil sa mga sakr
“Let’s just say… he’s in good place.”“In paradise?” Suminghap si Melissa. “He’s dead?”Mahina siyang natawa sa sinabi nito. “No. I mean, he’s in a place well taken care of.”Ang pagkakakunot ng noo nito ay unti-unting nawala hanggang sa unti-unti nitong na-gets kung ano ang ibig niyang sabihin. “Oh
"Iinom lang ako ng tubig," sagot nito at tipid na ngumiti. "Congratulations once again. Kailan ang nalalapit na kasal?" She chuckled."Hindi ko alam kung kailan. Kaka-engage pa lang namin, e. How have you been, by the way? Are you up for a little chitchat?""Of course!" sambit nito at ngumiti sa kan
"What exactly happened?" malumanay niyang tanong sa kanyang kaibigan na ngayon ay kaharap niyang nakaupo sa silya rito sa hardin ng bahay ni Beau na binili para sa kanya. "You made me worry, Selim. I was so damn worried about you. Halos araw-araw kong iniisip kung bakit mo ginawa ang bagay sa 'yon p