Sa saglit na usapan na ‘yon ay naramdaman ni Emory ang pagkirot ng kanyang dibdib sa inaasta ng binata sa kanya. Something’s off and she can feel that. Napatingin siya sa mga hawak niyang dalawang envelope. Binuksan niya ang envelope na binigay ni Beau sa kanya kahit na ramdam niya ang panginginig
Agad naman itong napatingin sa kanya at umirap. “Ew! That’s the most absurd thing you could ever tell me.” She laughed at that. Naputol lang ang kanyang panunukso rito nang mag-ring ang kanyang phone. Nabaling ang kanyang tingin dito at nakita ang caller. She bit her lower lip and answered the call
Tahimik na tinahak ni Emory ang tahimik na kalsada ng Denmark. Sobrang tahimik at nakakakalma ng puro at isipan. Hindi niya lubos akalaing makakaramdam siya ng ganitong kaginhawaan dahil lang sa kanyang pag-alis. Sometimes, running away is the most effective thing to do when everything feels like f
Na sa tabi ito ng kanyang natutulog na mga kapatid, si Beckett at Emerald. Mukhang napansin nito ang kanyang pagdating dahil agad itong nag-angat ng tingin. Emory immediately smile. “Why are you still awake?” Maingat itong bumaba sa kama at lumapit sa kanya. Yumukod naman siya’t agad itong binuhat
Hinaplos niya ang mukha ng anak niyang mahimbing ang tulog sa kanyang tabi. Blue is the most unpredictable kid among the three. Minsan lang ito nagiging clingy sa kanya at minsan lang ito umaaktong bata. Most of the time, ito ang kasangga ng nanny nila sa pagsisita sa dalawa pa nitong kapatid na si
Maraming tanong sa isipan niya at isa na roon ay kung makikilala pa ba siya ni Beau pagkatapos ng ilang taong hindi nila pagkikita. Bukod sa kanyang pamilya, wala na rin siyang balita tungkol kay Beau. Kung kinasal na ba ito, kung may anak na ba ito, o kung ano pa man. She cut off her ties with her
Tahimik niyang pinapanood ang mga batang naglalaro. Or more correct way to say, si Emerald na naglalaro. Si Beckett at Blue ay tahimik lang sa gilid na gumagawa ng sand castle habang si Gem ay busy sa pagtatapon ng tubig sa dagat. Nakabantay naman ang nanny nito kaya panatag ang loob niyang hayaan a
“I have to do it,” she said. “And besides, I can’t hide from them forever. I’ll definitely have to approach them again because they’re my family.” Selim tapped her shoulders. “Don’t worry. If you needed me, I can always come with you on your way back to the Philippines.” Mariing kinagat ni Emory a