“I have to do it,” she said. “And besides, I can’t hide from them forever. I’ll definitely have to approach them again because they’re my family.” Selim tapped her shoulders. “Don’t worry. If you needed me, I can always come with you on your way back to the Philippines.” Mariing kinagat ni Emory a
He took a very deep breath as he started flipping the pages of the folder he was holding. Ilang araw na siyang walang tulog dahil sa pagkakaroon ng problema ng kanilang mga planta. Panay ang pag-iigting ng kanyang panga habang nagbabasa. A knock on his door disturbed him. Kunot-noo siyang nag-angat
“She? Babae ang architect mo?” Humugot ng malalim na hininga si Beau at tumayo na. “If you still need anything, just tell my secretary. I have some important business to deal with.” Matapos nitong sabihin ‘yon ay agad niyang inabot ang kanyang suit. Narinig niya pang nagsalita si Violet ngunit hin
Those words haunted her. Kahit nang naputol na ang kanilang tawag ay paulit-ulit pa rin na nag-e-echo sa utak niya ang mga sinabi ng kanyang kapatid. Ang pagmamakaawa sa tinig nito ang siyang nagpapasikip sa kanyang dibdib. “Emory?” She didn’t have to lift her head to know who called her. Narinig
She took a very deep breath as she roamed her eyes all over the place. Umiihip ang malamig na hangin at nakaramdama siya ng kaunting panginginig. It feels so good to be back. Na matapos ng ilang taon niyang paglisan ay muli siyang babalik sa bansa kung saan siya sinilang. Tumingin siya sa kanyang p
“Mama,” sambit ni Gem sa kanyang tabi. “Where are we?” Nilingon niya ito at nginitian. “We’re in the Philippines, baby.” “What country is that?” tanong nito at humikab. “Is it in Europe?” “It’s in Asia,” bagot na sagot ni Blue. Hindi na nagsalita si Gem. Tinignan niya ito at nakitang nakasandal
Lumamig ang kanyang tinig at agad na tumalikod. Binuksan niya ang sasakyan at papasok na sana siya rito nang hawakan nito ang kanyang braso. Nilingon niya ito at nakita itong nakatitig sa kanya. “We’re not still done talking!” sambit nito. “What do you mean I should go back? Iniwan ko ang marangyan
Paulit-ulit na tinignan ni Emory ang kanyang phone screen habang iniisip ang sinabi ng kaibigang si Lyla kagabi. Who is Violet? Parang narinig na niya ang pangalang ‘yon ngunit hindi niya matandaan kung saan. “Er du på vej på arbejde?” kaswal na tanogn sa kanya ng kaibigang si Selim. [translation:
Napahilamos siya sa kanyang mukha at nilapitan ang anak. Ngunit sa kanyang gulat, agad itong nagtago sa likod ni Selim.“Baby,” he called but Gem hid even more.Rinig niya ang paghugot ng malalim na hininga ni Emory. Napatingin siya rito at nakita ang naluluha nitong mga mata habang nakatingin sa ka
Mayroon bumati sa kanila ngunit hindi niya ito binigyang pansin. Dire-diretso lang siyang pumasok sa loob ng resort na hindi na hinintay ang kanyang mga kaibigan. Malalaki na sila. Kaya na nila ang mga sarili nila.Hindi siya dumiretso sa front desk. Sa halip ay sinundan niya lamang ang red dot kung
SABIK NA si Beau sa kanyang patutunguhan. He wanted to hug Emory so tight. And most of all, he wanted to explain his side. The travel on their way to Batanes was long, but he knows it will be worth it. Magiging worth it talaga kung ang misyon niya ay mabuo ang kanyang pamilya.“Damn,” rinig niyang u
Isa ‘yon sa rason kung bakit ayaw niyang matagalan pa ang kanilang kasal. It must be question why it took him a year to prepare everything. It was because he knew that Emory wanted Selim to be on their wedding day. Kaya’t hinintay niyang tuluyang gumaling ang binata bago siya nagsimulang mag-prepare
Napakagat labi si Emory. May sense ang mga sinasabi sa kanya ni Selim, ngunit hindi niya matanggap ‘yon sa kanyang sarili. She bit her lower lip and sighed. Muling umihip ang malakas na hangin.Hindi sinasadyang mapuwing ang dalaga sa buhangin na nadala dulot ng biglang paghangin.“Aw!” mahina niyan
THE WAVES crashing against the shore, the cold breeze that his blowing some strands of her hair, and the laughter of her babies as they chased each other along the shore. In other words, heaven. She’s now in heaven.Ngunit bakit sa kabila ng kagandahan ng senaryong na sa kanyang harapan, hindi niya
Marahil ay ito rin ang sigaw ng puso niya.“Mommy!”Sunod-sunod na yapak ang kanilang narinig na pababa ng hagdanan. Umupo si Emerald sa silya at hinintay na makalapit dito ang mga bata. Napailing naman si Selim at walang ibang choice kundi ang mapahugot ng malalim na hininga at magdagdag ng tatlong
Matapos ng ilang segundong pagmumuni-muni habang nakatinign sa kalangitan ay nagdesisyon na siyang maligo. Sinarado niya muna ang pinto ng kanyang terrace bago siya nagtungo sa banyo. Medyo nagulat pa siya nang kanyang mapansin kung gaano kaganda ang banyo.“Damn,” she whispered. “I thought this was
NAGISING NA lamang siya nang maramdaman niyang may kung anong tumakip sa kanyang katawan. Dahan-dahan niyang dinilat ang kanyang mga mata at ang unang bumungad sa kanya ay ang malabong imahe ng isang lalaki.“Sleep back, aşkım.”Hindi niya maintindihan ang sinabi nito. Hindi niya rin makilala kung s