Agad naman itong napatingin sa kanya at umirap. “Ew! That’s the most absurd thing you could ever tell me.” She laughed at that. Naputol lang ang kanyang panunukso rito nang mag-ring ang kanyang phone. Nabaling ang kanyang tingin dito at nakita ang caller. She bit her lower lip and answered the call
Tahimik na tinahak ni Emory ang tahimik na kalsada ng Denmark. Sobrang tahimik at nakakakalma ng puro at isipan. Hindi niya lubos akalaing makakaramdam siya ng ganitong kaginhawaan dahil lang sa kanyang pag-alis. Sometimes, running away is the most effective thing to do when everything feels like f
Na sa tabi ito ng kanyang natutulog na mga kapatid, si Beckett at Emerald. Mukhang napansin nito ang kanyang pagdating dahil agad itong nag-angat ng tingin. Emory immediately smile. “Why are you still awake?” Maingat itong bumaba sa kama at lumapit sa kanya. Yumukod naman siya’t agad itong binuhat
Hinaplos niya ang mukha ng anak niyang mahimbing ang tulog sa kanyang tabi. Blue is the most unpredictable kid among the three. Minsan lang ito nagiging clingy sa kanya at minsan lang ito umaaktong bata. Most of the time, ito ang kasangga ng nanny nila sa pagsisita sa dalawa pa nitong kapatid na si
Maraming tanong sa isipan niya at isa na roon ay kung makikilala pa ba siya ni Beau pagkatapos ng ilang taong hindi nila pagkikita. Bukod sa kanyang pamilya, wala na rin siyang balita tungkol kay Beau. Kung kinasal na ba ito, kung may anak na ba ito, o kung ano pa man. She cut off her ties with her
Tahimik niyang pinapanood ang mga batang naglalaro. Or more correct way to say, si Emerald na naglalaro. Si Beckett at Blue ay tahimik lang sa gilid na gumagawa ng sand castle habang si Gem ay busy sa pagtatapon ng tubig sa dagat. Nakabantay naman ang nanny nito kaya panatag ang loob niyang hayaan a
“I have to do it,” she said. “And besides, I can’t hide from them forever. I’ll definitely have to approach them again because they’re my family.” Selim tapped her shoulders. “Don’t worry. If you needed me, I can always come with you on your way back to the Philippines.” Mariing kinagat ni Emory a
He took a very deep breath as he started flipping the pages of the folder he was holding. Ilang araw na siyang walang tulog dahil sa pagkakaroon ng problema ng kanilang mga planta. Panay ang pag-iigting ng kanyang panga habang nagbabasa. A knock on his door disturbed him. Kunot-noo siyang nag-angat
“You wanted this,” he replied and looked at her. “You wanted this and there’s no need to be sorry. You chose him.”“He’s the father of my children.”“And you think he loves you?”“I love him,” she replied in a very low voice. “I… I don’t need him to love me. I love him, and that’s all matters.”Pans
Nang ilang hakbang na lang ang layo ay narinig nila itong nagsalita.“I was told you’re coming over.” Lumingon ito sa kanilang pwesto at tinaasan siya ng kilay. “You came here for what? To brag how happy you are right now?”Umiling siya at napalunok. “Brille…”“Have a seat,” saad nito at iminuwestra
“Are you sure about this?”Hindi na niya mabilang kung pang-ilang beses na siyang tinanong ni Beau tungkol sa bagay na ‘yon. She frowned at him and then smiled. Humilig siya sa balikat ng kanyang katipad at niyakap ito sa beywang.“You’re by my side. I’m always sure, Beau. Alam ko namang hindi mo ak
“What do you mean seeing me in person?”“Hindi mo ba alam? Your secretary contacted me to be your wedding planner. So I guess I have to see you soon?” Humagikhik ito. “Anyways, it’s morning here. Mag-iimpake pa ako para makapagkita na tayo.”Magsasalita pa sana siya nang margining niya ang malumanay
“Ako ang mauunang papasok,” he replied coldly. “I want to see him as well.”“Why now?” pangungulit nito. “Are you trying to win your parents back?”Napaismid siya sa tanong nito at mahinang napailing. “I don’t even give a fuck about them. Pinagbibigyan ko lang ang fiancée ko. I want her to be happy.
The flight bounce back to the Philippines was quiet. Kasama nila si Selim na umuwi. According to him, he just wanted to be back in the Philippines and spend more time with the kids. Hindi rin naman problema ‘yon sa kanya. Mas mainam na rin ‘yon dahil gusto niyang makabawi sa binata dahil sa mga sakr
“Let’s just say… he’s in good place.”“In paradise?” Suminghap si Melissa. “He’s dead?”Mahina siyang natawa sa sinabi nito. “No. I mean, he’s in a place well taken care of.”Ang pagkakakunot ng noo nito ay unti-unting nawala hanggang sa unti-unti nitong na-gets kung ano ang ibig niyang sabihin. “Oh
"Iinom lang ako ng tubig," sagot nito at tipid na ngumiti. "Congratulations once again. Kailan ang nalalapit na kasal?" She chuckled."Hindi ko alam kung kailan. Kaka-engage pa lang namin, e. How have you been, by the way? Are you up for a little chitchat?""Of course!" sambit nito at ngumiti sa kan
"What exactly happened?" malumanay niyang tanong sa kanyang kaibigan na ngayon ay kaharap niyang nakaupo sa silya rito sa hardin ng bahay ni Beau na binili para sa kanya. "You made me worry, Selim. I was so damn worried about you. Halos araw-araw kong iniisip kung bakit mo ginawa ang bagay sa 'yon p