Sobrang tahimik ni Emory habang tinititigan ang mukha ng matandang Khaleesi. He looks so peaceful. Na para bang kampante na ito sa paglisan dahil naayos na nito ang mga dapat ayusin bago ito tuluyang humimlay. Her hand caressed the clear glass above his face as tears started flooding down her cheek
Hindi niya pwedeng pabayaan ang baby nila ni Beau. Besides, Beau is surely going to be happy with this news. Tumango naman ang ginang sa kanyang sinabi. “Okay, sige, hija. Mag-iingat ka pauwi.” Tipid siyang ngumiti rito saka siya lumabas ng silid. Nang makapasok sila sa loob ng sasakyan at muli ni
Emory took a deep breath and smiled. “Okay lang po ako, Manang. Nalulungkot lang po ako sa nangyari.” Tinapik nito ang kanyang balikat at ngumiti. “Lahat ng tao ay lilipas din at ‘yon ang dapat nating tanggapin. Hindi lahat nananatili.” She’s right. Manang Tere is right. Death is inevitable. Lahat
Hindi na mabilang ni Emory kung ilang beses na siyang humugot ng malalim na hininga. Hindi na rin niya mabilang kung ilang beses na siyang paulit-ulit na sumulyap sa wall clock ng kanilang sala. She fidgeted her hand as she kept glancing on the envelope placed above the center table. Hinihintay niy
Sa saglit na usapan na ‘yon ay naramdaman ni Emory ang pagkirot ng kanyang dibdib sa inaasta ng binata sa kanya. Something’s off and she can feel that. Napatingin siya sa mga hawak niyang dalawang envelope. Binuksan niya ang envelope na binigay ni Beau sa kanya kahit na ramdam niya ang panginginig
Agad naman itong napatingin sa kanya at umirap. “Ew! That’s the most absurd thing you could ever tell me.” She laughed at that. Naputol lang ang kanyang panunukso rito nang mag-ring ang kanyang phone. Nabaling ang kanyang tingin dito at nakita ang caller. She bit her lower lip and answered the call
Tahimik na tinahak ni Emory ang tahimik na kalsada ng Denmark. Sobrang tahimik at nakakakalma ng puro at isipan. Hindi niya lubos akalaing makakaramdam siya ng ganitong kaginhawaan dahil lang sa kanyang pag-alis. Sometimes, running away is the most effective thing to do when everything feels like f
Na sa tabi ito ng kanyang natutulog na mga kapatid, si Beckett at Emerald. Mukhang napansin nito ang kanyang pagdating dahil agad itong nag-angat ng tingin. Emory immediately smile. “Why are you still awake?” Maingat itong bumaba sa kama at lumapit sa kanya. Yumukod naman siya’t agad itong binuhat