Kabanata 1

"Argen, free ka ba ngayon?" bungad ko sa kaniya nang sagutin niya ang tawag ko.

Inipit ko muna ang cell phone sa pisngi at balikat para kunin si Lili sa kaniyang kuna. Halos hindi ko na marinig si Argen sa kabilang linya dahil sa iyak ng anak.

"Si Lili ba 'yan?" tanong ni Argen.

"Ah, oo. Natamaan ni Coco ng laruan kaya umiiyak."

Sinayaw-sayaw ko si Lili para tumahan. Dinapuan ko pa ng h*lik ang namumula niyang noo. Huwag sanang bumukol ito mamaya.

Tumawa si Argen. "Bibili ako ng isa pang kuna para hindi mo na sila isama sa iisa... Kailangan mo ba 'ko ngayon?"

"Huwag ka na bumili. Ayos lang naman."

Marami na siyang naibigay sa kambal kaya ayaw ko nang dagdagan pa. Isa pa, ngayon lang naman nangyari ito. Hindi naman gaanong malikot si Coco. Aksidente lang talaga.

"Ahm, nga pala. Kung wala kang gagawin ngayon baka... pwedeng pabantay ako ng kambal--"

"Oo naman, Darcy! Iyon lang ba? On the way na ako."

Natawa ako.

"M-Ma... Mam-ma!" Si Coco.

Nilapitan ko ang anak nang tumayo sa kuna at tinataas ang dalawang kamay para magpakarga. Nakasandal ang dibdib niya sa harang para mapanatili ang sariling nakatayo. Nilingon ko si Mama na nasa kwarto. Nakabukas lang ang pinto noon at kitang-kita na dito si Mama na nakahiga sa kama. Mabilis akong pumasok roon para ipahawak muna sa kaniya si Lili. Iyak kaagad ni Coco ang umingay sa sala.

"Wait lang, Coco." marahang sigaw ko sa anak na naiwan doon. "Argen, hintayin na lang kita dito."

"Oh sige. Papunta na ako diyan."

Binaba ko ang cell phone at sinandal si Lili sa tagiliran ni Mama. Agad siyang kinulong nito sa braso para hindi masubsob.

"Bakit, anak?" Umahon nang kaunti si Mama.

"Pahawak po muna."

Tumahan si Lili sa pag-iyak at nag-thumb suck na lamang. Binalikan ko si Coco sa sala na nakaupo na sa kuna at kinukuskos ang mga paa sa sapin.

"Coco."

Humina ang iyak niya nang marinig ako. Tumahan din siya pagkakuha ko. Pinugpog ko ng halik ang kaniyang matambok na pisngi kahit pa puno ng luha iyon. Pakiramdam ko seloso ito kapag si Lili ang kinakarga ko at hindi siya. Napailing na lang ako habang nangingiti.

Kinuha ko ang teether niya sa maliit na ref sa kusina at binigay sa kaniya. Pumasok ako sa kwarto ni Mama. Nilapag ko rin si Coco sa tabi ni Lili.

"Wait lang, Ma. Titimpla ako ng gatas."

Tumango lang si Mama at nilaro na ang kamay ni Lili. Pumunta ako sa kusina. Mabilis akong nagtimpla sa tig-iisang bote. Pagkatapos, kumuha naman ako ng lampin at extrang damit nila sa kwarto ko. Nilagay ko iyon sa upuan sa sala para madaling mahanap ni Argen mamaya. Nag-ayos na rin ako sa sarili para sa pagpasok. First day ko ngayon sa trabaho.

"Si Argen ba iyong tumawag? Bakit, anak?" tanong ni Mama nang bumalik na ako sa kwarto niya.

"Pinapapunta ko po dito."

Kumunot ang kaniyang noo. "Bakit naman inabala mo pa iyong tao? Kaya ko namang bantayan ang mga apo ko."

Bumuntong-hininga ako. "Ma, sabi niyo po masakit ang ulo niyo. Saka hindi mo pa pwedeng buhatin si Coco kapag gustong magpakarga."

Rinig ko ang bayolenteng paglabas ng hangin sa kaniyang ilong. "Mawawala rin naman ito maya-maya. Anong oras pupunta rito si Argen? Hindi ako nakapagluto. Baka nagugutom iyon."

"Hayaan niyo na po. Kakain naman siguro iyon bago umalis."

Kalaunan, dumating na rin ang hinihintay ko. Mukhang dumaan pa siya sa drive thru dahil sa bitbit niyang paperbag na may logo ng kilalang fastfood.

"Nasaan ang kambal?" nangingiting tanong niya pagkabukas ko pa lang ng pinto.

"Nasa kwarto ni Mama. Kukunin ko."

Nilapag niya sa lamesa ang mga pinamili at naupo na sa mahabang upuan na nasa sala.

Maliit lang itong nabili kong bahay pero mas maayos ito kaysa sa dating tinitirahan namin ni Mama. Bungalow at may sukat na 50 square meter. Dalawa ang kwarto at may nakahiwalay na kusina pero ang dining table ay katabi lang ng sala. Maganda rin na nasa gilid ito ng kalsada para easy access. Kung sakaling kailangan ko ng ambulasya para kay Mama, madali lang siyang maisasakay roon.

Naglatag ako ng mat sa harapan ni Argen at nilagay roon ang mga laruan ng kambal.

"Aalis ka ba?" sinuyod niya ng tingin ang ayos ko.

"Oo. Papasok na ako sa trabaho."

"Kahapon ka lang nag-apply, ah. Ang bilis naman."

"Oo nga, e. Maganda na rin ang ganoon," sagot ko habang papunta sa kwarto ni Mama.

Nilabas ko si Coco na siya namang pag-aliwalas ng mukha ni Argen. Tumayo siya at kinuha na ang inaanak niya sa bisig ko.

"Hello, baby Coco!" aniya sa bata.

Sunod kong nilabas si Lili. Nilapag ko lang siya sa mat dahil hawak pa ni Argen ang isa. Lumipat si Argen sa mat. Nilaro niya si Lili habang kandong niya si Coco. Maya-maya pa, lumabas si Mama mula sa kwarto.

"Kumain ka kaya muna." suhestyon ni Argen pagkatapos niyang batiin ng good morning si Mama.

Sinilip ko ang paper bag na dala niya. Nang may nakitang Mango Pie roon, iyon na lang ang kinuha ko. Pinakita ko iyon sa kaniya.

"Ito na lang. Kakainin ko 'to habang nasa byahe." Sinukbit ko na ang bag sa balikat.

"Hatid na kita?"

Umiling ako. "Huwag na. Ayos lang." Tiningnan ko si Mama. "Ma, alis na po ako."

Pareho silang nagbilin na mag-ingat ako. Hinalikan ko muna ang kambal bago umalis.

"'Yong ninong wala rin bang goodbye kiss?" mahinang tanong ni Argen habang natatawa.

Natawa na lang din ako sa naging biro niya. Paglabas ko ng bahay, napatingin ako sa motor niyang naka-park sa gilid. Tumaas ang kilay ko nang mapansing bago iyon. 

Halos isang oras din nang makarating ako sa Smith Hotel. Mabilis ang lakad ko kahit pa namamangha sa kabuohang hitsura ng bagong pagtatrabahuhan ko. Sa agency kasi ako nag-apply kahapon kaya hindi ko ito nakita. Halatang bigating hotel ito ngunit hindi mangangalahati sa ganda at engrade ng Casa de Saros. 5-star hotel iyon at talagang kilalang hotel pagdating sa mga mayayaman. Ito, 4-star lamang pero hindi ko pa rin kayang i-book ang pinakamurang kwarto rito.

Under training pa lang naman ako ngayon pero may bilang na ito sa sweldo. Ngayon, ginagala kami ng Head Housekeeper sa 20th floor kung saan kami naka-assign. Lima kaming bago rito.

"Dahil nasa top floor kayo, mga mamahalin na ang mga rooms dito kaya dapat doblehin ang paglilinis at sundin ang standard ng hotel," pagbibigay alam ni Mrs. Garcia

Marami pa siyang sinabi na tinandaan ko. Iniisip ko kung bakit dito sa top floor ako nilagay. Pang-apat na hotel ko na itong pinasukan. Hindi naman sa bini-bring down ko ang sarili sa kung anong kaya kong gawin para sa trabaho. Malaking puntos siguro sa kanila na galing ako sa Casa de Saros Hotel. Malaki ang tiwala nila sa akin kahit pa 1 year lang naman akong nagsilbi roon.

Pagkatapos ng lunch break, pumasok ako sa staff room. Nag-angat ng tingin sa akin ang Head Housekeeper. "Check out na ng guest sa Presidential suite. Kakalabas niya lang. Pakilinis na. Solo ka muna kasi hindi pa bumabalik 'yong iba. May lilinisin ding room 'yang si Ms. Mendoza," aniya.

Tatlo lang kaming nandito. Abala na ang iba dahil maraming nagchi-check out ngayon. Nagkatinginan kami ni Ms. Mendoza at nginitian ako. Sabay pa kaming kumuha ng trolley na naglalaman ng cleaning materials para pumunta na sa designated rooms namin.

"Ako nga pala si Rylie." Naglahad siya ng kamay paglabas namin sa staff room. Kasabayan ko siya sa pag-apply kahapon. Natandaan ko ang mukha niya.

Tinanggap ko iyon. "Ako naman si Darcy."

Tumango siya at nahihiyang ngumiti. "Napansin na kita kahapon pero nahihiya akong kausapin ka. Akala ko kasi mataray ka. Ganoon kasi ang impression ko sa mga magaganda."

Natawa ako. Nagkakwentuhan kami habang naglalakad sa hallway. Siya na ang unang nagpaalam dahil pumasok na siya sa room na naka-assign sa kaniya. Ako naman, pumasok na ako sa suite na sinasabi ng head. Nilibot ko ang tingin sa paligid. Maayos naman ito na parang hindi nagamit.

Gaya ng paraan namin kung paano maglinis, inuna ko ang banyo. Almost 5 minutes lang ang ginugol ko sa CR para malinis. Pagkatapos kong magtanggal ng gloves, lumabas na ako para ang kama naman ang susunod kong aayusin. Nang biglang bumukas ang pinto...

"The guest left--"

Natigilan siya nang magkatinginan kami. Kumabog nang malakas at mabilis ang puso ko ngayong nandito siya sa harapan ko. Humigpit ang hawak ko sa gloves. Hindi ko alam kung anong gagawin. Hindi ako makahinga. Parang gusto ko na lang matunaw o maglaho sa harapan niya. Hindi ko inaasahan ito at sa ganitong sitwasyon pa talaga kami muling nagkita. Nakakahiya. Nakasuot siya ng suit at maayos ang hitsura samantalang ako... nakasuot ng hotel maid uniform, may hawak na gloves panlinis ng toilet at pawisan pa.

Nanliit ako sa kinatatayuan. Hindi ko kayang tagalan ang titig niya kaya binalingan ko na lang ang kama.

Pagkatapos ng higit dalawang taon, nagbago na ang hitsura niya. Parang mas tumangkad at lumaki pa ang katawan. Mayroon na siyang kaunting balbas. Umitim ng kaunti rin ang kanyang balat pero mas dumagdag iyon sa kaguwapuhan niya. Dalawang taon na ang nagdaan pero aminado akong siya pa rin. Akala ko, wala na akong mararamdaman pa sa kaniya kapag nagkita kami ulit. Hindi ko na makilala ang paraan ng pagtitig niya kaya alam kong hindi na siya ang dating Caledon Aurelius Melgarejo na minahal ko... ang ama nina Lili at Coco.