Share

Reddish Tulips
Reddish Tulips
Author: aa_bcdeee

Prologue

Author: aa_bcdeee
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

PRONUNCIATION

Louis Ezekiel Sorreño

lu-wi eh-si-ki-yel so-ren-nyo

Allison Kye Gomez

a-li-son kay go-mes

---

"Ms. Allison! Oh my goodness, you look even more gorgeous!" shouted one from the crowd, and I turned to them, smiled, and waved my hand. Flashes of different cameras and noises and commotions of the people here will be heard. 

"Thank you so much for gathering here for this special event to me!" sigaw ko bago lagpasan ang mga taong kung sinuman ang nagsabi sa akin no'n. Patuloy lang ang pagkaway ko sa mga tao at ngiti sa mga cameras, habang naglalakad ako sa red carpet na narito at ngayong araw ang grand opening ng sarili ko na talagang brand. Nasa harapan na ako ng boutique ko at tumingin ako sa itaas.

"Ali." Basa ko sa pangalan ng aking brand. Hindi ko maiwasan na mapangiti dahil sa pangalan na 'yon, nagmula iyon sa pangalan ko at in Arabic, it means, high, elevated, and champion. Kaya ayon ang napili kong pangalan. Mula ito sa kakayahan at kagustuhan ko, at dito ako masaya. Ngayong masasaksihan ko na ang pagbubuo ng sarili kong pangalan.

Humarap ako sa crowd, naging sikat din talaga ako dahil sa huli kong pinagtrabahuhan na brand. It's in Dior, I have a lot of memories there. I am also thankful for them because that signifies my steppingstone in becoming and making my own brand. I also had some collaborations with different brands so I can really make my own, ang tagal ng process at hindi naging madali sa akin ang lahat.

Pero dahil sa pagpapatuloy at determinasyon kong magkaroon ng sariling akin, ay talagang pinaghusayan ko 'to. Ito na rin ang isa sa masasabi kong biggest achievement ko sa buhay. Nagkaroon ng ribbon cutting at narito rin ang iba't ibang brands para suportahan ako. Sobrang laki talaga ng pasasalamat ko sa mga 'to dahil naging sobrang bait nila sa akin, at sinusuportahan nila ako rito.

"Congratulations, Ms. Allison, you really are a big hit here in Paris. Do you ever cross in your mind to go back home? In The Philippines? And also build your own brand there?" Natigilan ako mula sa nagi-interview sa akin dito, Pilipino rin ito, isang journalist. Inaasahan ko na ring itatanong ito sa akin, at handa akong sagutin ito. Pero sa mga sandaling ito, parang nawala ako sa 'king sarili.

Betrayal. Heartaches. Traumas. And cheated on, are the words that automatically flashed in my mind when I heard The Philippines. Sa bansang 'yon na hindi ako nababagay. Narito na ang buhay ko, dito ko nakikita ang tunay na ako, kaya ano at sino pa ba ang uuwian ko sa bansang 'yon? Si Valentine na lang, at iba ko pang kaibigan. Ganunpaman, ngumiti ako sa nangi-interview sa akin.

"No, I don't have plans... yet. I just established my very own brand here, so I'm just going to focus here first before anything else," I answered straightly, then smiled.

"Is it? Or otherwise?" Nanlaki naman ang mata ko sa tinanong niya sa akin na 'yon. That was so sensitive. Of course, she must know. Kalat na kalat naman 'yon dati, eh. Hindi ko naman itatanggi 'yon, may alam sila. Pangalan pa lang ng lalaking 'yon, iyong lalaking pinagkatiwalaan ko pero ganoon talaga, what to expect from men? Playing women and cheating were their favorite hobbies. Wala na akong magagawa pa. Ano pa nga ba ang inaasahan ko? After all, that's his hobby.

"I'm sorry? Was that necessary?"

"Oh, no. Sorry..." Umalis na ako kung saan ako nakapuwesto at pumunta ako sa iba pang dumalo rito, at kahit papaano ay sa mga nakakausap ko ay nawala ang init ng aking ulo. Wala dapat makakasira ng kasiyahan ko ngayon.

"We would like to call on Ms. Allison to officially announce her brand, Ali!" the host announced and with that, I already know what I am going to do. I stood up, smiled, and waved my hand as I walked gracefully toward the small stage. I grabbed the microphone, and I'm about to say my speech.

"Good evening, ladies and gentlemen! First, I would like to lend my sincerest gratitude to you all for making it here despite your busy schedules. I really appreciate it. I, Allison Gomez, would enthusiastically announce that finally, I have my brand; Ali!" I heard claps and cheers, and I smiled sweetly at them, even if the lights were too strong to handle. I still managed to see them clearly.

I proceeded to my speech; I gave my motivation to them. On how I started from scratch and making it this far now. I also thanked those people who have helped me to get this through and to step in where I am.

"Especially to my best friend, from The Philippines, Valentine Gravani, to Amiel, and to others. I wished you were all here, my girls! I can't wait to finally see you soon enough! I missed you all and I know you are all watching me now." I even winked at the camera where we are live through social media platforms. "Finally, lift your head, heels, and standards, and you will be able to conquer anything. So, continue marching.," I said confidently, then gave them my sweetest smile as I heard their applause.

Bumaba na ako mula sa stage at papunta sana ako sa banyo rito para mag-retouch pero natigilan ako nang mayroon akong naramdaman na pamilyar na presensya. Alam ko na kaagad kung sino 'yon, bumilis kaagad ang tibok ng puso ko dahil lang sa dating lang niyang 'yon iba pa rin ang epekto no'n sa akin.

"Congratulations, you did so well," he said, in a manly voice. I am still shocked because why is he here? But I remained to compose myself and I breathe in and out. I wasn't prepared for this. But I had mastered the faking so it could easily be applied to this one. I smirked at what he said. Muli siyang nagsalita.

"You deserved this, I'm proud of you."

"Well, who wouldn't?" pagtataray ko. At saka ano ba talagang agenda niya rito? Hindi ko na dapat siya kilala. Also, why would I even care? I rolled my eyes and looked at him. "So... you're here? Why?" I asked and crossed my arms because I'm curious. Nothing more, nothing less.

"You still care? But yeah, I guess... I got invited?"

Napairap naman ako sa sinabi. Ano at sino? Wala akong naalala na may sinabi akong i-invite siya, at ayaw ko naman talaga siyang narito. Pero wala pa rin talaga akong panama sa connections niya, mas malawak na iyon kaya siguro nakakuha pa rin siya ng imbitasyon mula rito. Some say that it's a privilege to have him, but for me? Not really.

"I don't care, you may leave." I gestured to where the exit was.

"Why would I? I'm not the one who leaves without saying anything," he said, having a double meaning. I rolled my eyes, how pathetic. Pa-victim, ah.

"Whose fault? Not me." I saw how he loosened up a bit, I laughed sarcastically.

"If only you were—"

"—Stop it, I don't wanna hear it. 4 years have passed, and we should have moved on. Ang tagal na rin, we already have different responsibilities in life. And we should be focusing on what we have and what we have become now. That's the best we can do."

He talked so fine. So am I.

He didn't seem to have done anything to me four years ago. But those years have allowed me to become the best version of myself.

I don't want to go through that trauma and betrayal again. But through it all, I've grown wiser and stronger.

However, it continues to haunt me day by day. But now I know what to do and how to deal with such situations. I don't want to live and go back there again, in his arms?

Never again and never will be.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

:>

Related chapters

  • Reddish Tulips   Chapter 01

    Nahulog ang hawak-hawak kong cellphone pagkapasok na pagkapasok ko sa kuwarto ni Ate, mabilis kong pinulot ang cellphone ko kahit nanginginig na ang kamay at paa ko. Nang makatayo na ako ay natigilan ako sa aking kinakatayuan. Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa sa nakikita ko. Totoo ba 'to? Sana panaginip na lang itong nakikita ko ngayon. Tinakpan ko ang aking bibig dahil ayaw kong magdulot ng ingay muli. Naramdaman ko ang pag-iinit ng mata ko, at sa mata kong iyon kitang-kita ko ang magiging asawa ko na magkasama silang matulog ng kapatid ko sa iisang kama. Mas lalo kong hinigpitang ang pagkakahawak sa aking bibig dahil naramdaman ko na ang pagbagsak ng mga luha ko. Pero imbis na magmukmok ako rito ay tinulungan ko ang sarili ko, sinubukan kong tumayo sa sarili kong paa. Pumunta ako sa closet ng Ate ko at doon ko naisipang na magtago. Gusto kong malaman kung ano ang maaari nilang gawin dito. Kahit na hindi ko pa rin matanggap ang ganitong ginawa nila sa akin. Sa lahat ng tao

  • Reddish Tulips   Chapter 02

    Third Person POV. Nagising si Allison dahil sa sinag ng araw na tumatama sa kanyang mukha. Dahan-dahan niyang minulat ang mga mata niya at pinunasan pa ang mga ito upang malinaw siyang makakita. Nanlaki kaagad ang mata niya dahil nasa hindi pamilyar na lugar at kwarto siya, hindi niya alam kung nasaan siya. Kinabahan siya bigla at napahawak sa kumot na nakatakip sa kanyang katawan at nanlaki ang mata niya nang makita na underwears lang ang tanging suot niya. Tumingin siya sa kanyang gilid at lalong nanlaki ang mga mata niya dahil nakita niya ang isang hindi niya kilalang lalaki. Napahawak siya sa ulo dahil sa hangover. Naalala niya na rin ang mga nangyari sa kanya kagabi. Kung paano niya pinagsusuntok ang mga tao sa bar, at kung paano siya nagsisisigaw ng kung anu-ano at sigawan kung sinu-sino. "Ako ba 'yon?" mahinang sambit niya dahil hindi siya makapaniwala sa mga pinaggagawa niya at ngayong napunta na siya rito. Tumingin siyang muli sa lalaking kasama niya at tumibok nang mabi

  • Reddish Tulips   Chapter 03

    "What?!" malakas na sigaw ni Louis sa telepono, napakamot siya sa kanyang batok at sinubukang kumalma. Umupo siya sa couch niya't napabuntonghininga. Hindi na niya nagugustuhan ang mga nangyayari nitong lumipas na mga araw, dahil ang tagal niya nang naghihintay pero hindi pa rin nangyayari ang inaasahan niya. "Pasensya na po, boss. Hindi po namin siya mahanap, hindi po talaga namin siya ma-track kahit saan na po kami nagpupupunta," sambit mula sa kabilang linya. Napahilamos si Louis sa kanyang mukha dahil halos tatlong linggo na siyang naghihintay at wala pa ring nangyayaring maganda sa paghahanap sa babaeng nagbayad sa kanya sa nangyari sa kanila matapos ng gabing 'yon. "Kahit saan po, hinalughog na po namin ang buong lungsod, pero wala pa rin po. Hindi po talaga namin siya mahanap, mukhang mayroon pong malakas na koneksyon na nagpipigil para po hindi natin siya matagpuan," dagdag pa nito. Bumuntonghininga muli si Louis upang mapakalma ang kanyang sarili at saka na siya nagsalita.

  • Reddish Tulips   Chapter 04

    Allison's POV. Hindi na ako makahinga nang maayos. Sinubukan kong lumangoy at tulungan ang sarili ko para makaligtas dito. Sobrang lalim ng ilog na ito, angat ako nang angat pero napapalubog din ako kaagad. Hindi ko na kaya pa, samu't saring emosyon at naiisip ko rito. Nawawalan ako ng pag-asa kung paano ko ililigtas ang sarili ko. Nanghihina na ako. Nawawalan na 'ko ng pag-asang maiangat ang sarili ko. Sino ang sasagip sa akin? Naiiyak na ako sa sitwasyon ko. Ang bilis ng tibok ng puso ko dahil sa sobrang kaba, nawawalan na ako ng hangin. Habang iniisip ko iyon ay bigla akong nakaahon. Mayroong tao mula sa likod ko. Hindi ko muna iyon inisip kung sino 'yon. Kumuha muna ako ng hangin at pinakalma ko ang aking sarili. Huminga ako nang dahan-dahan at hinayaan ko ang sarili ko na makahinga nang maayos. Nang naging maayos na ako, kaninang ang kamay ng kung sino ay nasa bewang ko ay nakapulupot na sa akin ang buo niyang braso. Sino ba 'to? Humarap na ako at nagulat ako kung sino ito. N

  • Reddish Tulips   Chapter 05

    "Richest man in our city?" Tinignan ko pa nang mabuti kung tama ang pagkakakita at pagkakabasa ko online. Hindi pa rin ako makapaniwala na siya pala iyon? Ang Sorreño Company ay siya pa lang nagmamay-ari?! Sabay siya ang naka-one-night stand ko?! Napahawak na lang ako sa bibig ko dahil sa nalaman ko ngayon. Hindi ako makapaniwala sa impormasyon na ito. Naalala ko kung ano ang mga pinaggagawa ko sa kanya. Hiyang-hiya na ako at napapatanong na lang ako sa sarili ko kung bakit ko ba ginawa ang mga bagay na 'yon? Ngayon lang tumaktak sa isipan ko na ngayon din pa lang araw ay magkakaroon na kami ng contracted marriage. Napatakip ako sa buong mukha ko dahil sa kahihiyang ginawa ko sa kanya. Pero kahit na! Kahit siya pa ang pinakamayaman sa buong mundo, tao pa rin naman siya at hindi ko babaguhin ang trato ko sa kanya. Weird pa rin

  • Reddish Tulips   Chapter 06

    Because I had the assurance from him, I am just going to enjoy this moment. But I can't stop myself from missing that this could also be what happen if I and Neon were married. We have this nice reception, great party, seeing the smiles from our loved ones. Must be nice to have it, but it's fine. Nangyayari na rin naman na rin ito sa kasalukuyan, ano pa ba ang magagawa ko? Nakita ko ang pagkaway ng magulang ni Louis at napakaway na rin ako, sinenyasan nila akong lumapit muli sa kanila at ayon naman ang aking ginawa. Pagkalapit na pagkalapit ko sa kanila ay saka akong muling niyakap ng Mommy ni Louis, medyo nagulat pa ako pero sa huli ay niyakap ko rin naman siya pabalik. Sa tabi nito ang asawa niya, hinalikan lang naman ako sa pisngi at saka niyaya na nila akong makisali sa circle nila. Pinaupo naman nila ako sa available seats nila at mayroon silang kausap na iba

  • Reddish Tulips   Chapter 07

    Nang dahil sa sinabi niyang 'yon parang mayroon sa loob ko na na-excite. Ito naman ang hinihintay ko simula pa lang. At ngayong magaganap na ay hindi ko maiwasan na mapangiti dahil lang sa sinabing 'yon ni Louis. Parang nagising lahat ng parte ng katawan ko dahil sa excite na naramdaman ko. Pero bigla kong naisip ang magulang ko. Kahit papaano ay mahal na mahal ko pa rin sila, hindi ko kayang talikuran ang ginawa nila sa akin. I still love them, regardless. Sisiguraduhin ko na lang na hindi sila masasali o madadamay 'man dito. "Uhm, I just want to make it clear that you must not involve my parents in this," sabi ko kay Louis dahil ayaw ko silang makasama rito. Awkward pa akong ngumiti dahil sa hiya at tinitigan niya lang ako na parang may hinihintay pa siyang sasabihin ko. "I just wanted to take vengeance on my ex, and I am all right with my sister, af

  • Reddish Tulips   Chapter 08

    Third Person POV. Lumipas muli ang ilang linggo at paunti-unti nang bumababa ang Perez's Company. Marami na ang wala nang interes sa kumapanyang ito. Parami nang parami na ang mga taong sinasabi ang karanasan nila sa kumpanyang ito na hindi kaaya-aya. Kalat na kalat ito sa bawat sulok ng bansa at talagang nahirapan na rin ito na makabangong muli. Wala nang nagtitiwala sa mga ito, at kahit subukan 'man nilang muling iangat ang kumpanya nila ay hindi na talaga ito magawa pa. Hindi na nila alam ang gagawin nila, kung 'di imbestigahan kung sino ang may kagagawan ang lahat ng ito. Kung sino ang nasa likod ng pangyayari nilang ito ngayon, at kinasusuklaman nila ito nang sobra-sobra. Matagal din nila itong hinanap, at hanggang ngayon ay hindi pa rin nila alam kung sino ang may kagagawan ang lahat ng 'yon. Ang tagal nilang nanahimik sa media, at k

Latest chapter

  • Reddish Tulips   Special Chapter 4

    "Look, Daddy! I have a perfect score!" bungad kaagad sa akin ni Philo pagkadating na pagkadating ko sa school nila para sunduin na sila. Hawak-hawak niya pa ang notebook niya para maipakita niya sa akin ang score niya at nakita ko nga roon ang perpekto niyang marka. "Wow! Well done, Philo!" Ngumiti naman siya nang matimis at si Allistair naman ay nahihiya niyang nilahad sa akin ang notebook niya at puro numbers 'yon kaya hindi na ako magdadalawang-isip na Math subject 'yon at perfect niya dahil paborito niya itong subject. Ginulo ko ang buhok ni Allistair at saka ko siya pinuri sa perfect score niya rin. "Ang galing ng mga anak ko ngayon, ah. We need to celebrate these small wins!" "Yay!" masayang sigaw ni Philo at si Allistair naman ay nakangiti lang. Sabay-sabay na kaming pumunta sa kotse ko at saka muna kami dumaan sa isang paborito nilang kainan after ng classes nila. Isa itong kilalang kainan dito dahil sa pang-snacks ang mga ito 'tulad ng mga donuts, drinks na mga milktea or

  • Reddish Tulips   Special Chapter 3

    Louis' POV "Daddy, Daddy, Daddy! Wake up! Please! Wake up, wake up!" sigaw ng matinis na boses at kahit inaantok pa ako ay pinilit ko namang imulat ang aking mata at nakita ko ang mala-angel na mukha ng anak kong babae. Napangiti naman ako dahil do'n, nakikita ko kasi si Allison sa kanya kaya tuwang-tuwa ako sa kanya. "Daddy, please! Stand up now, I'm getting mad already!" Natawa naman ako sa aking isipan ko dahil sa sinabi niya, para talagang makita kung magagalit talaga siya kaya nagtulug-tulugan pa muna ako para asarin siya. "Daddy, no!" Minulat ko ang aking mata at nakita kong namula na ang mata niya, malapit nang tumulo ang luha niya. Mabilis ko naman siyang niyakap at saka hiniga ko siya sa akin at saka mahigpit ko siyang niyakap, hindi ko na maramdaman sa aking tabi si Allison siguro ay hinahanda na si Allistair sa unang araw ngayon sa eskwelahan nila na ngayong dalawa. Nakapang-alis na nga ang anak kong babae, baka magusot ko ang damit niya kaya nagrereklamo na siya. "Dadd

  • Reddish Tulips   Special Chapter 2

    "Allistair Kyzen Gomez Sorreño." Natuwa naman ako nang tawagin ko ang pangalan ng aking anak, nasa kamay ko na siya at ang liit-liit niya. Kakaibang tuwa ang aking naramdaman. Ang tuwang walang katumbas na tanging iisang tao lang ang makakapagbigay nito sa akin. Hinaplos ko nang dahan-dahan ang mukha ng anak ko habang natutulog ito. Dahan-dahan ko pa hinalikan ang pisngi nito at saka nilapit ko ang pisngi ko sa kanya. Pumikit ako at dinamnam ang pagkakataon at saka minulat ang aking mga mata at nakita ko na si Louis ito, nakangiti nang matamis at saka niya ako hinalikan sa noo. "Thank you for this, love." Nantubig ang mata ko dahil sa kakaibang saya na naging hatid nito sa amin 'to ni Louis para sa aming dalawa. Ang tagal ko na ring inaasam ang ganitong klaseng pangyayari sa aking buhay at si Louis ang kasama ko. Tinignan ko ulit ang anak naming dalawa at nakita ko kung paano sumilay ang ngiti niya. Lumigaya naman ang puso ko dahil lang sa simpleng gano'n. Lumipas ang ilang araw a

  • Reddish Tulips   Special Chapter 1

    Allison's POV. "Love, pretty please?" pagpipilit ko pa sa kanya dahil hindi niya pa rin siya pumapayag sa gusto ko. Gustung-gusto ko na kasing gawin sa akib ni Louis ang isang bagay na kahit ito na lang kasi wala eh... bored ako. Gusto ko lang talaga gawi ni Louis ang bagay na hinihiling ko sa kanya. "Are you even serious?" Tumango naman ako sa kanya kaagad at saka nag-pretty eyes pa sa kanya para sundin niya na ako, hindi ko na nga alam kung maayos pa ba ang itsura ko at kung may kinang pa ba 'yong ganda ko, wala na akong pakialam. Bumuntonghininga naman siya at saka niya kinuha ang kamay ko at saka niya lang naman hinilot ang mga ito, pero... ang sinabi ko sa kanya na hanggang gabi niya gagawin 'yon. Natawa naman ako sa pinapagawa ko sa kanya. Talagang lahat ng gusto ko ay susundin niya, kahit ano pa 'yan. Well, siguro kaya niya ginagawa because I'm happy to announce that I'm already 9 months pregnant! Ang bilis talaga ng mga araw na nagdaan parang kahapon lang ay sinasabi lang

  • Reddish Tulips   Epilogue (4th Part of 4)

    "Allison!" tawag ko at saka naman nagtuluy-tuloy ang pagdaan ng mga tao, nakita ko na tumingin pabalik si Allison at hindi akong magkakamali na siya 'yon. Sabi ng tauhan ko na nasa airport ang mahal ko at papaalis na ito. Ayaw kong iwanan niyang ganito lang kami, ang halos tatlong taon namin o dalawang taon na magkasama kami ay matatapos lang din nang ganu'n-gano'n lang, hindi ako papayag. Nangako rin isyang kakauspain niya ako, na magkakaayos kami at papakinggan niya na ako. Kung ano ba talaga ang tunay na nangyari, nalaman ko na lang din sa mga katulong na kinuha na raw lahat ni Allison ang mga gamit niya. Ngayon ay ito pala ang rason, may kinailangan lang akong asikasuhin sa kumpanya at ito na pala kaagad ang malalaman ko... iiwan niya na ako. Pero huli na ang lahat, wala na siya. Tuluyan na siyang nawala hanggang sa tinitigan ko na lang kung paano lumipad ang eroplanong sinasakyan niya at tuluyang na nga siyang nawala sa kamay ko. Gusto kong sumigaw, gusto kong magwala, gusto kon

  • Reddish Tulips   Epilogue (3rd Part of 4)

    "Okay then, if that makes you feel okay. I'll do it, anything for you. Just name it, my love," sabi ko at kung ano ang gusto ng mahal ko ay gagawin ko. Nakakainis kasi 'yong nurse na 'yon kaya pinatanggal ko, i know that I acted so immatured pero hindi ko kasi mapigilan at 'yong mga tinginan no'ng lalaking 'yon. Kaya talagang galit na galit ako sa hospital at tinakot ko na kayang-kaya kong pabagsakin 'yon para lang matanggal nila 'yong nurse. Pero nalaman ng mahal ko, at sinabi niya na ngayon ang dapat kong gawin at mas alam niya. Kaya makikinig din ako sa kanya, wala, eh... under ako. Pagkatapos no'n ay balik na ulit kami sa kailangan naming gawin. Habang nagscro-scroll ako online at nakita ko na may mga alagang hayop ang iba't ibang celebrities at kahit papaano ay nakakuha ako ng idea na kumuha na rin ako ng isa, matagal ko na ring pangarap na mag-alaga ng mga hayop at nakakaginhawa siya kapag pag-uwi mo sa bahay na makikita sila na kasama ang Mommy nila, si Allison. Natawa naman

  • Reddish Tulips   Epilogue (2nd Part of 4)

    "Bro, what do you think? Punta ka na rin para pupunta na rin ako! Nakakatamad kasi baka mamaya ay wala akong kilala ro'n. Inimbita magulang ko sabay idadamay nila ako, eh, ayaw ko ngang dumalo roon," pagpipilit pa ng kaibigan kong si Hermes. Ilang beses niya na akong niyaya na um-attend ako ng isang kasal, isang kasal sa dami kong ginagawa. At sa tingin niya ba ay libre ako no'ng araw na 'yon? Hindi. Hindi na ako puwedeng gumawa pa ng ibang bagay dahil tambak ako ng daming gawain. "No," simple kong sagot sa kanya at natawa naman siya agad. "Ayan kasi! Lasing pa, inom pa, babae pa! Ano ka ngayon? Ang dami mong gagawin ngayon sa kumpanya niyo, tambak na tambak ka!" pang-aasar niya at saka siya tumawa nang malakas, sinamaan ko naman siya ng tingin. Palagi na lang sinasabi na kung sinu-sino ang babae ko, sila naman itong nagi-insist sa akin pero hindi ko tinutuloy hangga't walang consent nila. Ayaw ko rin namang gumawa ng gano'ng klaseng bagay lang ng walang permisyon ng babae at syemp

  • Reddish Tulips   Epilogue (1st Part of 4)

    "Bakit naman ako iiyak? Sino ba kayo?" narinig ko 'yon mula sa malapit na parte sa paligid ko kaya humarap ako kung saan-saan hanggang sa narinig kong muli ang boses ng matinis na babae. Nang makita ko na ay mayroong nakapalibot sa kanyang dalawang babae at mukhang inaasar siya nito. "Ano naman ngayon kung may bungal ngipin ko?! Eh, maganda pa rin naman ako. Eh, kayo ba?" dagdag pa ng babae, at hindi ko maiwasan na masiyahan dahil sa kung papaano siya magsalita.Maldita ito pero ramdam mo na tinatapangan niya lang ang kanyang boses para maipakitang matapang siya. Tinuruan ako ni Mommy na huwag akong makialam sa ginagawa ng ibang tao, pero naramdaman ko ngayon ay gulo naman ito at gusto kong maging maayos lang ang lahat ng ito kaya naman napagpasyahan ko na lapitan sila at awatin.Tinulak no'ng babae na inaasar 'yong babaeng tinatapangan ang kanyang sarili para hindi maapi, nag-alala naman ako kaagad kaya mabilis akong pumunta sa gawi nila. "Eh, bungal ka kasi! Ang pangit! At saka iiya

  • Reddish Tulips   Chapter 60

    "Huh? Puwede bang ipaliwanag mo muna sa akin kung ano'ng nangyayari? Akala ko ba ay may nangyayari kay Louis? Nasaan ba siya? Pinag-aalala niyo pa ako, lalo ka na! 'Yong mga sigaw-sigaw mo pa sa akin kanina, nag-aalala talaga ako nang sobra!" irita kong sabi sa kanya at siya naman ay nag-peace sign lang at tumawa. Napairap naman ko dahil kalokohan niya na naman ata kung anu-ano ang mga sinabi niya kanina. "Huwag ka nang maraming tanong at sinasabi basta ang malinaw ay narito ka na! Kapag sinabi ko sa 'yo, edi hindi na siya surprise, 'di ba? Okay 'yang pag-aalala mo, ibig sabihin lang no'n na sobra-sobra mong mahal si Louis, ayie!" Tinulak niya pa ako nang mahina at patuloy pa rin ang kasiyahan sa aking gilid, pero limited pa 'yong ilaw, may iba pang parte ng venue ay walang ilaw. "Well, ang galing ko na atang umarte at napaniwala kitang may nangyari nga sa mahal na mahal mo!" Tumawa naman siya nang malakas kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. "At saka huwag mo muna siyang hanapin,

DMCA.com Protection Status