Mag-log inShare
Chapter 07
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Nang dahil sa sinabi niyang 'yon parang mayroon sa loob ko na na-excite. Ito naman ang hinihintay ko simula pa lang. At ngayong magaganap na ay hindi ko maiwasan na mapangiti dahil lang sa sinabing 'yon ni Louis. Parang nagising lahat ng parte ng katawan ko dahil sa excite na naramdaman ko.
Pero bigla kong naisip ang magulang ko. Kahit papaano ay mahal na mahal ko pa rin sila, hindi ko kayang talikuran ang ginawa nila sa akin. I still love them, regardless. Sisiguraduhin ko na lang na hindi sila masasali o madadamay 'man dito.
"Uhm, I just want to make it clear that you must not involve my parents in this," sabi ko kay Louis dahil ayaw ko silang makasama rito. Awkward pa akong ngumiti dahil sa hiya at tinitigan niya lang ako na parang may hinihintay pa siyang sasabihin ko. "I just wanted to take vengeance on my ex, and I am all right with my sister, af
Kaugnay na kabanata
Reddish Tulips Chapter 08
Third Person POV. Lumipas muli ang ilang linggo at paunti-unti nang bumababa ang Perez's Company. Marami na ang wala nang interes sa kumapanyang ito. Parami nang parami na ang mga taong sinasabi ang karanasan nila sa kumpanyang ito na hindi kaaya-aya. Kalat na kalat ito sa bawat sulok ng bansa at talagang nahirapan na rin ito na makabangong muli. Wala nang nagtitiwala sa mga ito, at kahit subukan 'man nilang muling iangat ang kumpanya nila ay hindi na talaga ito magawa pa. Hindi na nila alam ang gagawin nila, kung 'di imbestigahan kung sino ang may kagagawan ang lahat ng ito. Kung sino ang nasa likod ng pangyayari nilang ito ngayon, at kinasusuklaman nila ito nang sobra-sobra. Matagal din nila itong hinanap, at hanggang ngayon ay hindi pa rin nila alam kung sino ang may kagagawan ang lahat ng 'yon. Ang tagal nilang nanahimik sa media, at k
Reddish Tulips Chapter 09
"Please, anak..." Pinunasan ni Allison ang kanyang luha at saka napahawak sa kanyang bibig upang mapigilan at mapakalma ang kanyang sarili. Pero dahil sa tindi ng kanyang nararamdaman ay hinayaan niya lang na iiyak nang iiyak ang kanyang nararamdaman. Kausap niya ngayon mula sa kabilang linya ang kanyang Mommy at kanilang pinag-uusapan ang tulungan sila sa nangyayari sa kanila, dahil walang-wala na sila. Napapikit naman siya nang mariin dahil sa sobrang tagal na niyang hindi narinig ang pagtawag sa kanya ng anak na mula sa kanyang magulang. Nasasaktan siya dahil bakit ngayon lang? Ang dami niyang gustong sabihin, marami siya gustong isumbat sa kanila. Ang dami niyang hinanakit na gusto niya itong ilabas, at wala siyang magawa at masabi at tanging iyak na lang ang kaya niyang magawa. Ngayon na ring pumapasok sa isip niya ang mga sinabi sa kanya
Reddish Tulips Chapter 10
Matapos ng nangyari sa labas kanina ay naging tahimik na silang muli, naiilang sila pareho. Pero umakto pa rin sila na parang wala lang ding nangyari. Inasikaso na muli nila ang pinamili nila kanina at sabay nila itong inayos, habang nag-aayos sila ay hindi na ring naiwasan na mag-usap silang dalawa tungkol sa nangyari sa araw na ito. Puro tawanan at ingay nilang dalawa ang naririnig at dahil mayroon pang natitira sa kotse ni Louis na pinamili nila ay nagprisinta si Allison ito na siya na ang kukuha. Lumabas na muna si Allison mula sa kusina at saka papalabas, habang naglalakad siya papunta roon ay may nakita siyang mga bulaklak sa gilid, at chocolates, at marami pang iba sa sala. "Kanino 'to?" bulong ni Allison at saka tinignan niya ito nang mabuti, inisa-isa niya pa kung ano pa 'yong iba. Nakita niya 'yong iba pang pagkain, 'tulad ng ice cream, at sobrang dami n
Reddish Tulips Chapter 11
Allison's POV. Nagising ako dahil sa ingay na naririnig ko mula sa ibaba, itinakip ko ang mukha ko gamit ang unan dahil sa ingay na iyon. Ang aga-aga nag-iingay naman kaagad si Louis. Panigurado ay siya lang naman iyon, siya lang naman ang maingay palagi. Natawa naman ako dahil sa iniisip ko na iyon. Sinubukan ko pa ang sarili ko na matulog pero hindi na talaga ako makatulog. Tumingin ako sa kisame habang iniisip ang mga nangyari kahapon sa amin ni Louis. Hindi ko maiwasan na mapangiti dahil sa masasayang nangyari kahapon, naging malungkot din ako kaagad dahil kahapon din kung paano tumawag ang magulang ko sa akin. Malalim akong bumuntonghininga at saka inisip na lang kung paano naging masaya ang alaala na nangyari sa amin ni Louis. Napangiti naman muli ako nang wala sa oras. Doon ko mas lalong nakilala si Louis, unang-una na kung paano si
Reddish Tulips Chapter 12
Dahil sa l*ntek na lalaki na iyon ay parang wala na ako sa aking sarili ngayon. Lutang ako sa lahat ng bagay dahil unang-una iyong pagkakita niya sa akin na tanging towel lang ang mayroon ako, actually naka-move on na ako kanina no'n, eh. Pero hindi ko talaga maiwasan na isipin 'yon. Napapikit naman ako nang mariin habang inaalala iyon. Iyong pangalawa na 'yong sa pagkain niya, parang nagutom ako bigla. Tinignan ko ang paper bag na kanina ko pa gustung-gustong tingnan pero pinipigilan ko ang aking sarili na huwag 'yon tignan, at surprise dapat iyon kapag lunch na namin. Sa ngayon ay hinihintay ko ang oras na umusad at nakatitig pa ako mismo sa orasan na mayroon kami rito. Habang iniisip ko 'yon ay nalipat naman ang isip ko sa nangyari kanina sa parking area, iyong pagtawag niya sa akin ng Wife, iyong pagbigay niya sa akin nitong hinanda niyang pagkain par
Reddish Tulips Chapter 13
Inalis ko na sa isipan na muna ang text ng lalaking 'yon at kailangan kong mag-focus sa trabaho ko. Hindi ko alam kung bakit at paano nangyari 'yon, pero nakatapos ako ng trabaho na sa dami na hindi ko inaasahan. Ang dami kong nagawa, ang dami kong na-contact na kliyente namin na ang sinasabi kong mapapaaga ang pagtatapos ng pinapagawa nilang damit. Mayroon din akong nasagot na inqueries na gustong bumili ng orders namin na out of stock, at sinasabi kong magre-restock kami within one week. Hindi ko alam kung bakit itong lahat ay nangyayari sa akin, pati si Amiel ay nagulat dahil sa sobrang dami kong nagawa ngayon. "Hello! Good afternoon, this is A.A. Studio! How may I help you?" bungad ko pagkasagot na pagkasagot ko ng tawag. Ayon ang pangalan ng aming clothing line, A.A. na ibig sabihin na Amiel at Allison. Pinagsama lang namin ni Amiel ang aming ngalan dito.&nbs
Reddish Tulips Chapter 14
"Oh my g! Mga anak!" sigaw ni Tita, Mommy ni Louis sa amin. Napangiti naman ako dahil sa pagtawag niya rin sa akin ng anak. It sounds music to my ears calling me that, how I missed it. Nakipagbeso naman siya sa amin, at pagkatapos ay niyakap naman kaagad ni Louis ang Mommy niya. Ang gandang panoorin ng ganitong scenario, talagang Mommy's boy talaga siya kahit ilang taon na 'tong lalaking 'to. Nag-usap lang sila nang tahimik at ako naman ay pumunta kay Tito dahil nasa tabi lang din siya at nakipagbesuhan din ako sa kanya. "Kumusta kayo ng anak ko?" nakangiting tanong ni Tito at napangiti rin naman ako kaagad. "Okay naman po, Tito. Maayos naman po. Nagulat pa nga po pala ako dahil ang galing po magluto ni Louis." Tumawa naman nang malakas si Tito, at hindi ko maiwasan na matawa rin dahil nakakatawa kung paano siya tumawa.
Reddish Tulips Chapter 15
Ilang linggo na ang nakakaraan at talagang hindi ko makakalimutan ang araw na 'yon. At dahil din sa araw na 'yon ay natakot ako, hindi ko alam kung bakit. Pero natakot ako, alam ko na itong nararamdaman ko o namin. Inaamin ko 'man, oo sa sarili ko. Pero hinding-hindi ko ito sasabihin. Alam ko naman sa sarili ko na hindi pa ako fully moved on sa nakaraan ko. Alam ko naman sa sarili ko na unahin ko munang muling buuin ang aking sarili. Ayaw kong gumamit ng ibang tao para lang ma-fulfill ko kaagad iyon any time soon. Nang dahil doon ay medyo naiilang na rin ako kapag kasama ko si Louis. Sa kanya ay okay na okay ang pakikitungo niya pero sa akin ay iwas na iwas ako sa kanya. Pero sinusubukan ko pa rin namang maging normal at maayos ang pakikitungo ko sa kanya. Ayaw ko namang makahalata siya o may isipin na iba. Hangga't maaari ay huwag na muna, umiwas na muna. Kahit i
Pinakabagong kabanata
Reddish Tulips Special Chapter 4
"Look, Daddy! I have a perfect score!" bungad kaagad sa akin ni Philo pagkadating na pagkadating ko sa school nila para sunduin na sila. Hawak-hawak niya pa ang notebook niya para maipakita niya sa akin ang score niya at nakita ko nga roon ang perpekto niyang marka. "Wow! Well done, Philo!" Ngumiti naman siya nang matimis at si Allistair naman ay nahihiya niyang nilahad sa akin ang notebook niya at puro numbers 'yon kaya hindi na ako magdadalawang-isip na Math subject 'yon at perfect niya dahil paborito niya itong subject. Ginulo ko ang buhok ni Allistair at saka ko siya pinuri sa perfect score niya rin. "Ang galing ng mga anak ko ngayon, ah. We need to celebrate these small wins!" "Yay!" masayang sigaw ni Philo at si Allistair naman ay nakangiti lang. Sabay-sabay na kaming pumunta sa kotse ko at saka muna kami dumaan sa isang paborito nilang kainan after ng classes nila. Isa itong kilalang kainan dito dahil sa pang-snacks ang mga ito 'tulad ng mga donuts, drinks na mga milktea or
Reddish Tulips Special Chapter 3
Louis' POV "Daddy, Daddy, Daddy! Wake up! Please! Wake up, wake up!" sigaw ng matinis na boses at kahit inaantok pa ako ay pinilit ko namang imulat ang aking mata at nakita ko ang mala-angel na mukha ng anak kong babae. Napangiti naman ako dahil do'n, nakikita ko kasi si Allison sa kanya kaya tuwang-tuwa ako sa kanya. "Daddy, please! Stand up now, I'm getting mad already!" Natawa naman ako sa aking isipan ko dahil sa sinabi niya, para talagang makita kung magagalit talaga siya kaya nagtulug-tulugan pa muna ako para asarin siya. "Daddy, no!" Minulat ko ang aking mata at nakita kong namula na ang mata niya, malapit nang tumulo ang luha niya. Mabilis ko naman siyang niyakap at saka hiniga ko siya sa akin at saka mahigpit ko siyang niyakap, hindi ko na maramdaman sa aking tabi si Allison siguro ay hinahanda na si Allistair sa unang araw ngayon sa eskwelahan nila na ngayong dalawa. Nakapang-alis na nga ang anak kong babae, baka magusot ko ang damit niya kaya nagrereklamo na siya. "Dadd
Reddish Tulips Special Chapter 2
"Allistair Kyzen Gomez Sorreño." Natuwa naman ako nang tawagin ko ang pangalan ng aking anak, nasa kamay ko na siya at ang liit-liit niya. Kakaibang tuwa ang aking naramdaman. Ang tuwang walang katumbas na tanging iisang tao lang ang makakapagbigay nito sa akin. Hinaplos ko nang dahan-dahan ang mukha ng anak ko habang natutulog ito. Dahan-dahan ko pa hinalikan ang pisngi nito at saka nilapit ko ang pisngi ko sa kanya. Pumikit ako at dinamnam ang pagkakataon at saka minulat ang aking mga mata at nakita ko na si Louis ito, nakangiti nang matamis at saka niya ako hinalikan sa noo. "Thank you for this, love." Nantubig ang mata ko dahil sa kakaibang saya na naging hatid nito sa amin 'to ni Louis para sa aming dalawa. Ang tagal ko na ring inaasam ang ganitong klaseng pangyayari sa aking buhay at si Louis ang kasama ko. Tinignan ko ulit ang anak naming dalawa at nakita ko kung paano sumilay ang ngiti niya. Lumigaya naman ang puso ko dahil lang sa simpleng gano'n. Lumipas ang ilang araw a
Reddish Tulips Special Chapter 1
Allison's POV. "Love, pretty please?" pagpipilit ko pa sa kanya dahil hindi niya pa rin siya pumapayag sa gusto ko. Gustung-gusto ko na kasing gawin sa akib ni Louis ang isang bagay na kahit ito na lang kasi wala eh... bored ako. Gusto ko lang talaga gawi ni Louis ang bagay na hinihiling ko sa kanya. "Are you even serious?" Tumango naman ako sa kanya kaagad at saka nag-pretty eyes pa sa kanya para sundin niya na ako, hindi ko na nga alam kung maayos pa ba ang itsura ko at kung may kinang pa ba 'yong ganda ko, wala na akong pakialam. Bumuntonghininga naman siya at saka niya kinuha ang kamay ko at saka niya lang naman hinilot ang mga ito, pero... ang sinabi ko sa kanya na hanggang gabi niya gagawin 'yon. Natawa naman ako sa pinapagawa ko sa kanya. Talagang lahat ng gusto ko ay susundin niya, kahit ano pa 'yan. Well, siguro kaya niya ginagawa because I'm happy to announce that I'm already 9 months pregnant! Ang bilis talaga ng mga araw na nagdaan parang kahapon lang ay sinasabi lang
Reddish Tulips Epilogue (4th Part of 4)
"Allison!" tawag ko at saka naman nagtuluy-tuloy ang pagdaan ng mga tao, nakita ko na tumingin pabalik si Allison at hindi akong magkakamali na siya 'yon. Sabi ng tauhan ko na nasa airport ang mahal ko at papaalis na ito. Ayaw kong iwanan niyang ganito lang kami, ang halos tatlong taon namin o dalawang taon na magkasama kami ay matatapos lang din nang ganu'n-gano'n lang, hindi ako papayag. Nangako rin isyang kakauspain niya ako, na magkakaayos kami at papakinggan niya na ako. Kung ano ba talaga ang tunay na nangyari, nalaman ko na lang din sa mga katulong na kinuha na raw lahat ni Allison ang mga gamit niya. Ngayon ay ito pala ang rason, may kinailangan lang akong asikasuhin sa kumpanya at ito na pala kaagad ang malalaman ko... iiwan niya na ako. Pero huli na ang lahat, wala na siya. Tuluyan na siyang nawala hanggang sa tinitigan ko na lang kung paano lumipad ang eroplanong sinasakyan niya at tuluyang na nga siyang nawala sa kamay ko. Gusto kong sumigaw, gusto kong magwala, gusto kon
Reddish Tulips Epilogue (3rd Part of 4)
"Okay then, if that makes you feel okay. I'll do it, anything for you. Just name it, my love," sabi ko at kung ano ang gusto ng mahal ko ay gagawin ko. Nakakainis kasi 'yong nurse na 'yon kaya pinatanggal ko, i know that I acted so immatured pero hindi ko kasi mapigilan at 'yong mga tinginan no'ng lalaking 'yon. Kaya talagang galit na galit ako sa hospital at tinakot ko na kayang-kaya kong pabagsakin 'yon para lang matanggal nila 'yong nurse. Pero nalaman ng mahal ko, at sinabi niya na ngayon ang dapat kong gawin at mas alam niya. Kaya makikinig din ako sa kanya, wala, eh... under ako. Pagkatapos no'n ay balik na ulit kami sa kailangan naming gawin. Habang nagscro-scroll ako online at nakita ko na may mga alagang hayop ang iba't ibang celebrities at kahit papaano ay nakakuha ako ng idea na kumuha na rin ako ng isa, matagal ko na ring pangarap na mag-alaga ng mga hayop at nakakaginhawa siya kapag pag-uwi mo sa bahay na makikita sila na kasama ang Mommy nila, si Allison. Natawa naman
Reddish Tulips Epilogue (2nd Part of 4)
"Bro, what do you think? Punta ka na rin para pupunta na rin ako! Nakakatamad kasi baka mamaya ay wala akong kilala ro'n. Inimbita magulang ko sabay idadamay nila ako, eh, ayaw ko ngang dumalo roon," pagpipilit pa ng kaibigan kong si Hermes. Ilang beses niya na akong niyaya na um-attend ako ng isang kasal, isang kasal sa dami kong ginagawa. At sa tingin niya ba ay libre ako no'ng araw na 'yon? Hindi. Hindi na ako puwedeng gumawa pa ng ibang bagay dahil tambak ako ng daming gawain. "No," simple kong sagot sa kanya at natawa naman siya agad. "Ayan kasi! Lasing pa, inom pa, babae pa! Ano ka ngayon? Ang dami mong gagawin ngayon sa kumpanya niyo, tambak na tambak ka!" pang-aasar niya at saka siya tumawa nang malakas, sinamaan ko naman siya ng tingin. Palagi na lang sinasabi na kung sinu-sino ang babae ko, sila naman itong nagi-insist sa akin pero hindi ko tinutuloy hangga't walang consent nila. Ayaw ko rin namang gumawa ng gano'ng klaseng bagay lang ng walang permisyon ng babae at syemp
Reddish Tulips Epilogue (1st Part of 4)
"Bakit naman ako iiyak? Sino ba kayo?" narinig ko 'yon mula sa malapit na parte sa paligid ko kaya humarap ako kung saan-saan hanggang sa narinig kong muli ang boses ng matinis na babae. Nang makita ko na ay mayroong nakapalibot sa kanyang dalawang babae at mukhang inaasar siya nito. "Ano naman ngayon kung may bungal ngipin ko?! Eh, maganda pa rin naman ako. Eh, kayo ba?" dagdag pa ng babae, at hindi ko maiwasan na masiyahan dahil sa kung papaano siya magsalita.Maldita ito pero ramdam mo na tinatapangan niya lang ang kanyang boses para maipakitang matapang siya. Tinuruan ako ni Mommy na huwag akong makialam sa ginagawa ng ibang tao, pero naramdaman ko ngayon ay gulo naman ito at gusto kong maging maayos lang ang lahat ng ito kaya naman napagpasyahan ko na lapitan sila at awatin.Tinulak no'ng babae na inaasar 'yong babaeng tinatapangan ang kanyang sarili para hindi maapi, nag-alala naman ako kaagad kaya mabilis akong pumunta sa gawi nila. "Eh, bungal ka kasi! Ang pangit! At saka iiya
Reddish Tulips Chapter 60
"Huh? Puwede bang ipaliwanag mo muna sa akin kung ano'ng nangyayari? Akala ko ba ay may nangyayari kay Louis? Nasaan ba siya? Pinag-aalala niyo pa ako, lalo ka na! 'Yong mga sigaw-sigaw mo pa sa akin kanina, nag-aalala talaga ako nang sobra!" irita kong sabi sa kanya at siya naman ay nag-peace sign lang at tumawa. Napairap naman ko dahil kalokohan niya na naman ata kung anu-ano ang mga sinabi niya kanina. "Huwag ka nang maraming tanong at sinasabi basta ang malinaw ay narito ka na! Kapag sinabi ko sa 'yo, edi hindi na siya surprise, 'di ba? Okay 'yang pag-aalala mo, ibig sabihin lang no'n na sobra-sobra mong mahal si Louis, ayie!" Tinulak niya pa ako nang mahina at patuloy pa rin ang kasiyahan sa aking gilid, pero limited pa 'yong ilaw, may iba pang parte ng venue ay walang ilaw. "Well, ang galing ko na atang umarte at napaniwala kitang may nangyari nga sa mahal na mahal mo!" Tumawa naman siya nang malakas kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. "At saka huwag mo muna siyang hanapin,
