“ anong ginagawa mo? ” kunot noong sabi ko. Isasara kona sana ang pinto ng kwarto kung nasaan ang kapatid ni bruce nang bigla niya itong harangin “ i'm coming in, i'm allowed, aren't i? ” Ano 'to, bibisitahin at kakamustahin niya ba ang taong muntik niya nang mapàtay? “ damian. ” May pagbabanta sa tono ng pananalita ko. I don't want him to cause trouble here “ i won't do anything. ” paninigurado nito “ Damian, gising na ang kapatid ni Bruce. Hindi ka man lang ba natatakot na pwede ka niyang ituro ngayon dito sa mga ginawa mo sakanya? ” “ you're worried. ” “ of course i am! ” kontrolado ko parin ang aking boses. Sinigurado kong hindi lalakas ang aking pagsigaw upang hindi 'yon marinig ni bruce at ng kapatid niya I admit, i'm also worried about damian, kaya saan niya nakukuha ang lakas ng loob niyang bisitahin pa ang taong pwedeng pwede siyang ituro at ipakulong ngayon “ avril- ” “ Avril, sinong kausap mo?- ikaw pala Mr. damian ” “ bakit nakatayo lang kayo dyan? ”
we all have our own dreams in life. Ako, Ang pangarap ko ay maging Isang ganap na Architect. Aside from that, gusto ko ring bigyan ng magandang buhay ang magulang ko who have already sacrificed a lot for me. 'yun lang ang nais ko sa buhay, Lahat ay para rin lang saaking pamilya. Nbsb ako, wala na sa isip ko ang pag bo-boyfriend dahil sa mas nag fo-focus ako sa Pag-aaral, Iniisip ko lagi na kailangan kong suklian ang mga pag hihirap nila para saakin, kaya ayokong masira lahat ng pangarap ko, o ayokong sirain ng kahit na sino ang pangarap ko. “ Avril! Hali ka rito. ” tawag saakin ni Mama. Nagmamadaling lumabas naman ako ng kwarto “ bakit po? ” magalang na tanong ko. Magkayakap sila ni Papa habang ang mga ngiti ay abot hanggang tenga. Hindi ko tuloy maiwasang ma curious kung ano ang dahilan ng mga ngiting 'yon “ Ano pong meron? ” “ Tada! ” nilabas ni mama mula sa likod ang hawak nito. Nanlaki naman ang mga mata ko nang makita ang box ng cellphone “ saakin po ito? ” “ oo, Pina
Kanina ko pa hinahalungkat ang drawer rito. Nagbabakasakaling may mahanap akong magagamit ko para tumakas o kahit cellphone na baka naiwan nila. Pero ilang minuto na akong naghahalungkat ay wala man lang akong magamit o makita. Bagsak ang balikat na napaupo ako sa kama, “ Ano ba talaga ang kailangan nila sa'kin. ” Namimiss kona ang mga magulang. Uminit ang aking mga mata at naramdaman na lamang na may mainit na dumadaloy saaking pisngi. Agad akong naalerto nang may kumatok, tumayo ako at inabangan ang papasok. “ Señorita, Narito ang mga damit na ipinbili ni Señorito para sa'yo. ” iisang lalaki lang ang pumapasok sa kwarto nito mula nang makulong ako dito, Ito panigurado ang pinagkakatiwalaan ng señorito na tinutukoy nito. “ Please, Tulungan mo akong makatakas dito. ” pakikiusap ko habang hawak-hawak ang braso nito. Agad naman itong lumayo sa'kin. Hindi pa katandaan ang lalaking ito, Hindi ko alam pero mukhang kaedad ko lamang ito. “ señorita, 'wag niyo na po akong haha
“ she's still sleeping, 'wag niyo nang gisingin. ” rinig kong boses ng isang lalaki. Nagkukunwari na lamang akong natutulog, May naiisip na akong plano, bahala na kung ano man ang mangyari. Susubukan ko parin, gustong-gusto ko nang makatakas rito Minulat ko ang aking mga mata, nakatalikod ito habang inaayos ang lamesa para saaking Umagahan. Agad kong kinuha ang vase at malakas na hinampas 'yon sa ulo niya “ i am sorry.. ” bulong ko nang mawalan ito ng malay, Naniniwala parin akong mabait ito, kaya lang ay hindi niya ako matulungan dahil sa demónyong kapatid niya Agad ko nang kinuha ang pagkakataon na ito para tumakas, wala pang masyadong bantay rito, Ang iba naman ay abala sa paglalaro ng baraha at ang iba ay abala sa paglilinis ng mga armas nila Halos hindi na ako makahinga sa pag takas ko. Maingat ang bawat takbo ko hanggang sa makalabas na ako Doon ako tuluyang naka hinga at tila nabunutan ng tinik sa lalamunan. Nilibot ko ang aking paningin, Nasa kalagitnaan yata ng gubat
“ boy? ” tawag ko sa lalaking laging nagdadala ng pagkain sa kwarto ko. Ngayon ay narito na naman siya para ihanda ang mga pagkain ko. Ako lang ang kumakain pero ang pagkain ay akala mo limang tao ang kakain “ yes señorita? ” magalang na tugon nito. Hindi ako sanay na señorita ang tawag sa'kin, bakit ba 'yan ang laging tawag nito sa'kin “ Avril, avril nalang ang itawag mo sa'kin. ” “ hindi magugustuhan ni señorito 'yan. ” napabuntong hininga na lamang ako. Ang daming ayaw ng señorito nilang 'yon. Masyadong malupit sa lahat “ hindi man lang ba ako pwedeng lumabas sa kwarto na 'to? Balak ba talaga ng señorito niyong 'yon na mabulok ako dito? ” tanong ko dahil 'yon naman talaga ang gusto kong itanong kanina Natahimik lamang ito, sa itsura palang na 'yon ay halatang hindi sinabi ng señorito nila na pwede akong lumabas ng kwarto “ anong gusto niyang gawin ko dito sa loob. ” wika ko sabay libot ng paningin sa buong kwarto “ sa dami ba naman ng bantay sa labas sa tingin niyo tal
“ señorita, kumain kana. ” nakahiga lamang ako sa kama, Hanggang ngayon ay iniisip ko parin ang nangyari kahapon. Kung paano niya barilin ang lalaki at ang duguang katawan nito “ señorita? ” doon lang ako nabalik sa ulirat nang tawagin ako nito “ Kumain kana, Utos 'yan ng señorito. ” “ wala akong gana. Ibalik mona 'yan doon. ” “ pero señorita- ” “ ayokong kumain. ” narinig ko pa ang pag buntong hininga nito. “ iiwan kona lang ito dito. ” hindi kona pinansin pa hanggang sa umalis na ito. Ilang minuto lang ay muli ko na namang narinig ang pag bukas ng pinto “ ayokong kumain, Pwede ba, wala akong pakealam kung utos 'yan ng señorito niyo. ” pangunguna ko dahil alam kong ipipilit na naman nito na kumain ako kesyo 'yon ang utos ng señorito nila “ ginugutom mo ang sarili mo dahil lang sa nangyari kagabi? ” Ang akala ko ay ang lalaking nandito lamang ang pumasok “ Hindi mo alam ang nararamdaman ko dahil sanay kana riyan sa mga ginagawa mong kademónyohan. ” saad ko habang
Ngayon ay kada labas ko sa kwarto ay halos takot na akong kahit titigan man lang ng mag tauhan niya rito. They all witnessed what happened to that man, kahit ako ay wala na akong balak na kausapin pa ang kahit na sino rito dahil ayoko nang mandamay pa. Ayoko nang maulit pa ang nangyaring 'yon “ use that dress only when you're in the room, you're not allowed to use it when you're outside. ” napalingon ako sa lalaking nagsalita Bumaba naman ang aking tingin sa suot kong masyadong sexy, Kulay puting dress ito na hanggang hita lang ang haba, Pinagdamit pa talaga ako sa suot na ito, nahiya pa, edi sana 'wag nalang diba! “ hindi kona kasalanan pa 'to, una sa lahat ganitong mga damit lang ang nasa closet, Hindi ba't ito naman talaga ang gusto mong isuot ko? ” hindi ko alam kung bakit tila gusto ko itong mainis sa'kin ngayon. Wala na akong pakealam kung saktan niya man ako o ano sa oras na mainis siya, atleast feeling satisfied naman ako sa nagawa ko “ Daryl. ” tawag nito, Agad namang
“Good morning po Señorita, Ako po si Lianda, kapag may kailangan po kayo sa akin po kayo lumapit at gagawin ko ‘yon agad.” naka ngiting wika ng isang babae. Nginitian ko rin naman ito Kahit papaano ay gumaan na rin ang pakiramdam ko dahil may makakasama na ako dito na isa ring babae. Halos lahat kasi ng narito ay mga lalaki, Lahat pa sila ay hindi ko pwedeng kausapin “May kailangan ka po ba ngayon señorita?” Umiling naman ako, “wala po, pwede bang manatili ka muna dito sa tabi ko?” Nahihiyang napakamot naman ito ng batok, “ayos lang naman sa’kin, ang kaso ang bilin ng señorito e pagkatapos kong gawin ang mga utos mo ay lumabas na ako rito sa kwarto mo.” Ang lupit niya talaga. “samahan mona lang ako sa labas.” saad ko, agad naman itong tumango. Nauna akong lumabas at ramdam ko naman ang pag sunod nito sa aking likuran. Nagtungo kame sa isang cr na nasa labas, dito kung saan alam kong walang cctv na nakakabit “ano pong gagawin natin dito?” tanong nito“Ano pong ginagawa na
“ anong ginagawa mo? ” kunot noong sabi ko. Isasara kona sana ang pinto ng kwarto kung nasaan ang kapatid ni bruce nang bigla niya itong harangin “ i'm coming in, i'm allowed, aren't i? ” Ano 'to, bibisitahin at kakamustahin niya ba ang taong muntik niya nang mapàtay? “ damian. ” May pagbabanta sa tono ng pananalita ko. I don't want him to cause trouble here “ i won't do anything. ” paninigurado nito “ Damian, gising na ang kapatid ni Bruce. Hindi ka man lang ba natatakot na pwede ka niyang ituro ngayon dito sa mga ginawa mo sakanya? ” “ you're worried. ” “ of course i am! ” kontrolado ko parin ang aking boses. Sinigurado kong hindi lalakas ang aking pagsigaw upang hindi 'yon marinig ni bruce at ng kapatid niya I admit, i'm also worried about damian, kaya saan niya nakukuha ang lakas ng loob niyang bisitahin pa ang taong pwedeng pwede siyang ituro at ipakulong ngayon “ avril- ” “ Avril, sinong kausap mo?- ikaw pala Mr. damian ” “ bakit nakatayo lang kayo dyan? ”
Nagising ako sa isang katok mula sa labas ng pinto, My eyes widened when i saw 8. Am on the clock “ late na'ko! ” lagot ako kay madam nito Dali-dali kona ring pinagbuksan ang kumatok, “ Bruce, ikaw pala. ” “ ayos ka lang ba? Nag-aalala ako dahil wala ka pa sa kalenderya, hindi ka naman nala-late e, masama ba ang pakiramdam mo? ” bakas ang pag aalala sa mukha nito “ ayos lang ako Bruce, tinanghali lang talaga ako ng gising. ” “ sige na, maligo kana, ako na ang maghahanda ng mga gamit mo papunta sa kalenderya. ” aniya at kinuha ng bag ko. Hindi na rin ako kumontra pa at dali daling pumasok sa kwarto upang kunin ang damit na susuutin ko saka dumiretso sa Banyo Matapos ko namang maligo at magbihis sa banyo ay lumabas na'ko. nadatnan kong kakatapos lang din linisan ni Bruce ang makalat kong sala “ Bruce, hindi mo na dapat ginawa 'yan. ” nahihiyang sabi ko nang makalapit. Masyadong mabait 'to, nakakahiya na rin minsan sakanya “ tapos kana ba? Tara na? ” “ teka- ” “ nasa b
“ anong ginagawa mo? ” kunot noong sabi ko. Isasara kona sana ang pinto ng kwarto kung nasaan ang kapatid ni bruce nang bigla niya itong harangin “ i'm coming in, i'm allowed, aren't i? ” Ano 'to, bibisitahin at kakamustahin niya ba ang taong muntik niya nang mapàtay? “ damian. ” May pagbabanta sa tono ng pananalita ko. I don't want him to cause trouble here “ i won't do anything. ” paninigurado nito “ Damian, gising na ang kapatid ni Bruce. Hindi ka man lang ba natatakot na pwede ka niyang ituro ngayon dito sa mga ginawa mo sakanya? ” “ you're worried. ” “ of course i am! ” kontrolado ko parin ang aking boses. Sinigurado kong hindi lalakas ang aking pagsigaw upang hindi 'yon marinig ni bruce at ng kapatid niya I admit, i'm also worried about damian, kaya saan niya nakukuha ang lakas ng loob niyang bisitahin pa ang taong pwedeng pwede siyang ituro at ipakulong ngayon “ avril- ” “ Avril, sinong kausap mo?- ikaw pala Mr. damian ” “ bakit nakatayo lang kayo dyan? ”
“ seryoso kaba talaga Avril? Iiwan mo nalang si Damian ng ganon ganon? Ngayon ka niya mas kailangan. ” naglalakad nako palabas ng university habang si Tim ay panay sunod sa'kin “ Tim, 'wag ngayon. ” wala ako sa mood para pag-usapan yan ngayon. Kahapon pa masama ang pakiramdam ko “ nakakulong na siya Avril. ” napatigil ako sa paglalakad at mahigpit na napakapit sa bag “ nagamit nila yung ebidensya na nakita nila. ” Nanatili akong nakatalikod sakanya, habang ang luha ang pinipigilan na wag bumuhos. “ alam mo ba yung sinabi niya sa'kin nung dumalaw ako? ” Napalunok ako ng sariling laway, bigla kona namang nararamdaman ang paninikip ng dibdib ko “ look after Avril for me. Keep her safe from those who might hurt her, mahihirapan akong protektahan siya ngayong nakakulong ako, but i'll make sure na ihaharap ko sakanya ang tunay na pumatáy sa mga magulang niya. ” Tuluyan nang bumagsak ang mga luha ko nang ulitin ni Tim lahat ng sinabi sakanya ni Damian Hanggang ngayon ay ak
Kahit malakas ang apoy at puno na ng usok ang buong bahay ay sinubukan ko paring pumasok, hindi kona iniisip ang pwedeng mangyari, ang iniisip kona lang ay ang mailigtas si mama at papa Tinakpan ko ang ilong ko upang hindi ko masyadong malanghap ang usok. Napapa atras ako sa tuwing may mahuhulog na kahoy na may apoy “ ma! Pa! ” “ ma! ” “ pa! ” “ Avril! Anak! Lumabas kana! Mapapahamak ka sa ginagawa mo! ” rinig kong sabi ni mama, napatingin ako sa kwarto at nakita sila ni papa roon, hindi sila makalabas dahil sa malaking kahoy na nakaharang sa pinto na may apoy “ ma! Sandali lang po, hihingi ako ng tulong, antayin niyo po ako. ” umiiyak na sabi ko at muling lumabas “ miss, anong ginagawa mo, hindi ka pwedeng pumasok sa loob, delikado yang ginawa mo. ” “ sir, please, tulungan niyo po ang mama at papa ko. Nasa loob po sila, hindi makalabas ng kwarto dahil sa nakaharang na malaking apoy. ” pagmamakaawa ko sakanila. natatakot ako na mas lalong lumala ang apoy sa loob “ k
“ alam mo, dapat pumunta ka rin sa café na pinagtatrabahuhan ko, hindi ka magsisisi pag natikman mo ang mga coffee don. Don't worry, treat kona 'yon. ” naka ngiting sabi ni Pia at dahil hindi na rin kaya ng lola niya ang mga gastos sa pag-aaral niya ay naghanap na rin siya ng part time job para makatulong sa mga gastos. masyadong madiskarte ang babaeng 'to “ hindi na ako tatanggi, libre mona 'yan e. ”She just chuckled. Nakabalik na rin si Ms. Percy sa university kaya wala na si Damian at bumalik na rin sa trabaho niya, sa totoo lang, i really miss having him around at school. Like wow, nakakasama ko naman na siya pagdating sa bahay pero hinahanap ko parin ang presensya niya adik. “ H-hi Ms. Quizon, Good morning po. ” noong unang beses na nagkita kame para ko pa siyang tinuturing na ate, ngayong nasa harap ko siya, isa naman siyang professor “ Good morning Avril. ” she greeted back and smiled “ so, kamusta naman ang pagiging temporary na professor ni Damian dito? ” ang pag
“ good morning Mr. Miller ” abala kame sa pagsusulat nang biglang pumasok ang isang teacher “ good morning. ” bati pabalik ni Damian. Pasimple ko silang pinagmasdan nang lumapit sakanya ang babaeng teacher. “ dinalhan nga pala kita ng lunch, baka lang hindi ka pa kumakain. ” pa-sweet na sabi nito. Binalik ko sa notes ang aking atensyon. Nasa notes ang tingin ko pero nasa kanila ang pandinig ko Aba, hindi pa 'yan nakakapag lunch kaya hayaan mona dahil malaki na 'yan “ Thank you Ms. Narivine, nag-abala ka pa. ” agad akong napatigil sa pagsusulat at nanliliit ang mga mata na tinignan ito. Nakatingin din pala siya sa'kin Ngumisi lamang ito sa'kin at muling bumaling kay Ms. Narivine Nang-aasar ba ang baliw na 'to? “ my wife will surely love this. ” aniya. Nalaglag ang panga nito nang marinig 'yon mula kay Damian. Paniguradong nagulat ito nang marinig na may asawa na ang lalaking nakaagaw ng atensyon niya Tapos na po ang pila, may nanalo na. “ w-wife? ” “ yes. ” tugon
With arms crossed and eyebrows lifted, naka upo ako habang hinihintay ang paliwanag ni Damian Matapos kasi ng first subject ay vacant na kame kaya sinundan ko ito rito sa office para marinig ang paliwanag nito Nasa opisina kame ni Ms. Quizon, at dahil siya rin naman ang pansamatalang pumalit kay Ms. Quizon ay gagamitin niya rin muna ang opisina nito “ the office is too small, i'm not sure if it's suitable for me. ” nilibot pa nito ang tingin sa buong office Napabuntong hininga naman ako, explanation ang ineexpect ko sakanya pero mukhang mas pinoproblema niya pa itong magiging temporary office niya “ Care to explain this to me, Mr. Miller? ” taas kilay na tanong ko Tumingin naman ito sa'kin at naglibot sa table upang umupo sa swivel chair, bago pa siya umupo ay tila sinuri niya pa 'yung swivel chair Hindi ko alam na may kaartehan pala ang lalaking 'to Nang maka upo na siya at tila nakapag relax naman ito saka tumingin sa'kin ng naka ngiti “ surprise? ” Mariin akon
“ good morning. ” I greeted him with a smile when he woke up “ ang aga mo naman. ” aniya nang nakahiga parin at pinagmamasdan ako “ huh? Maaga ba masyado? ” napatingin naman ako sa wall clock. Oo nga dahil 5:30 am palang at tapos nakong maligo at mag bihis samantalang 7:30 pa naman ang klase namin Ngumiti naman ako, “ hayaan mona, mag breakfast na tayo? ” “ you seem very happy today. ” bumangon na ito “ excited na akong bumalik ulit Damian. ” naka ngiting sabi ko “ i see. ” nag lakad na ito patungo sa pinto. Hindi ko naman maiwasan na mapa ngiti habang pinag mamasdan ito. Wala, i just feel extremely happy today because of him “ hindi ba tayo mag b-breakfast? ” tanong nito nang mapansin akong nakatayo parin, Mabilis akong naglakad at sumunod na sakanya. “ did you cook this? ” tanong nito nang maka upo. Naka handa na lahat ng breakfast sa table at sobrang ayos pa ng mga pagkain kung tignan. But i actually didn't do it, lahat ng ito ay gawa ni Daryl “ hindi, si D