Run away from my evil husband

“ boy? ” tawag ko sa lalaking laging nagdadala ng pagkain sa kwarto ko. Ngayon ay narito na naman siya para ihanda ang mga pagkain ko. Ako lang ang kumakain pero ang pagkain ay akala mo limang tao ang kakain

“ yes señorita? ” magalang na tugon nito. Hindi ako sanay na señorita ang tawag sa'kin, bakit ba 'yan ang laging tawag nito sa'kin

“ Avril, avril nalang ang itawag mo sa'kin. ”

“ hindi magugustuhan ni señorito 'yan. ” napabuntong hininga na lamang ako. Ang daming ayaw ng señorito nilang 'yon. Masyadong malupit sa lahat

“ hindi man lang ba ako pwedeng lumabas sa kwarto na 'to? Balak ba talaga ng señorito niyong 'yon na mabulok ako dito? ” tanong ko dahil 'yon naman talaga ang gusto kong itanong kanina

Natahimik lamang ito, sa itsura palang na 'yon ay halatang hindi sinabi ng señorito nila na pwede akong lumabas ng kwarto

“ anong gusto niyang gawin ko dito sa loob. ” wika ko sabay libot ng paningin sa buong kwarto

“ sa dami ba naman ng bantay sa labas sa tingin niyo talaga makakatakas pa ako? ”

“ i'll try to ask señorito later. ”

“ ngayon na. Gusto ko nang lumabas dito sa kwarto. ” demanding na kung demanding. Kung siya ang nasa posisyon ko ay hindi niya ring gugustuhin na makulong nalang sa kwarto

“ okay señorita, tatawagan ko muna siya. ” lumabas muna ito ng kwarto

Umupo na muna ako sa gilid ng kama habang inaantay ang pagbalik nito. Hindi ako makaisip ng ibang paraan para makatakas dito. Sa susunod na pagtakas ko ay dapat masiguro ko nang tagumpay akong makakatakas dito

'makatakas ka man ngayon, hindi ka rin magtatagal at babalik kapa rin sa puder ko.' bigla na lamang sumagi sa isip ko ang sinabi ng lalaking 'yon

Huminga ako ng malalim. Inaamin kong natakot ako noong marinig ko 'yon mula sakanya. Parang sinasabi nito na kahit anong gawin kong paglayo ay hindi kona magagawa dahil nakatali na ako mula sakanya

“ señorita. ” nabalik ako sa ulirat nang tawagin ako ng lalaki kaya agad naman ako tumayo

“ ano? Pwede naba akong lumabas? ”

“ Yes you can, señorita. Pumayag na si señorito na lumabas ka sa kwarto mo. Masyadong malaki ang bahay na ito kaya pwede kang pumunta sa kahit saan mo gusto, Maliban nalang sa labas. ”

Tumango na lamang ako. Hindi ko kailangan ng permiso niya para makalabas sa bahay na 'to, sisiguraduhin ko ring makakaalis ako rito.

Naglakad na ako palabas ng kwarto, Nilibot ko naman ang aking paningin, Ngayon ko lamang napansin ang kagandahan nitong bahay.

Napalingon ako nang mapansin kong tila may sumusunod sa'kin, “ susundan mo lang ba ako? ” tanong ko rito pero nanatili lamang itong matuwid ang tayo

“ hindi ako tatakas, Sa dami ba naman ng bantay na 'yan. ” itinuro ko pa ang mga bantay na halos sa kada sulok ng bahay ay meron, bukod don ay napansin ko rin ang mga cctv na nakakabit dito

Napailing na lamang ako. Sinigurado nga talaga nitong hindi ako ganon kadali na makakatas

“ pinapasabi ni señorito na alas sais ng gabi siya makakauwi, And also please take your bath. ”

Napalunok naman ako sa huli nitong sinabi. Naalala kong sinabi rin ng lalaking 'yon saakin kanina 'yan. Seryoso ba talaga siya don

Hindi kona ito pinansin pa at nagsimula nang maglakad. Mabuti na lamang at hindi na ako nito sinundan pa

Sa kakalakad ko ay napadpad ako sa isang storage area. Namangha ako ng makita ang napakaraming wine. Maraming iba't ibang wine na halatang mamahalin. Pati pala wine cellar ay mayroon ito dito, sa nakikita ko ay mukhang mahilig sa mga wine ang señorito nilang 'yon

Marahan kong hinawakan ang kada bote ng mga wine. Hindi pa ako nakakatikim ng ganitong klaseng wine

Nang matapos ako ay umalis na'ko roon. Sunod naman akong umakyat sa hagdan. Sa hagdan na ito ay may nakabantay na dalawang lalaki

“ señorita, kwarto po ni Señorito ang nasa taas. ” pigil ng isang lalaki

“ gusto kong makita ang kwarto ng señorito niyo. ” saad ko. Hinayaan na rin nila ako kaya nagsimula na akong maglakad paakyat

Ano nga ba ang gusto kong makita sa kwarto nito. Wala naman akong pakealam kung ano ang itsura ng kwarto niya. Siguro ay maghahanap nalang ako ng daan doon para makatakas

Napatigil ako nang makitang password ang kailangan para makapasok ka sa kwarto nito. Hindi ko naman alam ang password nito kaya paano ako makakapasok sa loob

Napailing na lamang ako at muling bumalik. Masyadong maingat ang lalaking 'yon

Tuloy-tuloy parin ako sa paglilibot hanggang sa nakaramdam na'ko ng pagod kaya naupo na muna ako sa upuan sa labas

“ señorita, kailangan niyo po ba ng tubig? ” tanong ng isang lalaki. Hindi ko ito napansin dahil abala ako sa pag mamasahe ng aking binti

“ sige, salamat. ” wika ko habang minamasahe parin ang aking binti. Sa kakalibot ko rito ay hindi ko napansin na lumubog na pala ang araw, nilibot ko lahat upang makita na rin kung saan ako pwedeng dumaan para makatakas dito, may nakita akong maliit na bintana sa Cr na sa pinakadulo, sinubukan kong silipin ang labas pero bagsak ang balikat nang makita kong sobrang daming bubog ang nasa baba nito, sa tingin ko ay sinadya nila 'yon

“ heto ang tubig niyo madam. ”kinuha ko 'yon nang hindi man lang ito tinitignan kaya naman ay aksidente kong nahawakan ang kamay niya, doon lamang ako napa angat ng tingin at humingi ng pasensya

“ ayos lang señorita. ” naka ngiting aniya. Nangunot ang noo ko nang mapansin na tila pamilyar ang lalaking ito

“ familiar ka. ”

Tumango naman ito, “ paniguradong nakikita niyo po ako dati sa bentahan ng mga pekeng kwintas. ”

“ tama! Ikaw nga 'yon, Ikaw rin 'yung scammer. ” turo ko pa rito. Napa kamot naman ito ng batok

“ teka, matagal kana bang nag t-trabaho dito? ”

“ mahigit dalawang buwan palang señorita. ”

“ kung ganon... ” luminga-linga muna ako bago tumayo at nilapitan ito

“ pwede mo ba akong tulungan na makatas dito. ” bulong ko. Ang inaasahan ko ay mag-iisip muna ito dahil pareho naming alam na kapag tinulungan niya ako, Malalagay na rin sa peligro ang buhay niya, Pero ni hindi man lang siya nag isip bago pumayag sa gusto ko

“ tutulungan mo'ko? ”

Muli itong tumango

“ salamat. ” laking pasasalamat ko sa lalaking ito, Sana ay sa pagkakataong ito magawa ko nang tumakas. Naka ngiti lamang ako sakanya nang biglang may lumapit at tinukan siya ng baril sa ulo. Dalawang tauhan na tinutukan siya ng baril, sa ulo at sa dibdib

“ teka! Anong ginagawa niyo?! ” sigaw ko rito. Sa halip na sumagot ay tahimik lamang sila habang tinututukan ng baril ang lalaking kaisa-isang taong tutulong na sana sa'kin

“ traitor's go to héll. ” nakakakilabot na boses ang aking narinig mula sa likuran. Nandito na siya

Traitors go to hell? Kung ganon narinig nito ang usapan namin

Agad akong humarap sakanya at hinawakan ang kanyang kamay, “ wala siyang kinalaman dito, ako, pinilit ko lang siya na tulungan ako. ”

“ my dear wife, Hindi mo siya kailangang pagtakpan. ”

Umiling-iling ako, “ wala siyang kinalaman dito, pakawalan niyo siya. ”

Kasalanan ko rin naman, alam ko nang pwedeng mangyari 'to pero hinayaan ko parin ang lalaking 'yon na tulungan ako

Napaigtad ako nang makarinig ng malakas na putok ng baril. Hawak ito ng señorito nila at nakatutok sa lalaking hiningan ko ng tulong

Tila nanigas ang aking katawan

Pakiramdam ko ay naubusan ako ng hininga. Ang luha ko ay nag uunahan na sa pagbagsak. Dahan-dahan akong humarap at napa atras na lamang habang nakatakip sa aking bibig nang makita ang wala nang buhay na lalaki

Nang dahil sa'kin... May buhay na nawala

Kasalanan ko kung bakit nadamay siya...

“ napaka démonyo mo! Hayóp! ” sunod-sunod na sigaw ko sakanya. Nanginginig ang aking kamay at nanlalamig na dahil sa aking nakikita. Hindi ako sanay na makakita ng duguang katawan. Lalo na't alam kong ako ang dahilan kung bakit siya nariyan sa posisyon niya

“ wala kang awa. ” umiiyak na sabi ko

“ burn his body. ” tila wala lang sakanya ang ginawa niya. Kalmado parin ito

Hindi ko lubos maisip kung paano niya nagagawa ito. Ang lahat ng ito...

“ and you, ” hinawakan nito ang aking kamay “ you should take my punishment. ” aniya saka ako kinaladkad

“ bitawan mo ako! ” gamit ang isang kamay ay pinaghahampas ko ang likod nito

“ bitawan mo ako! Démonyo ka! ”

Tuloy parin ito sa paglalakad habang hawak-hawak ang aking kamay

“ bitawan mo'ko! ”

“ shut the fúck up, will you? ” tumigil ito at napa sigaw nalang ako nang bigla ako nitong buhatin

“ ano ba! ”

Umakyat ito sa hagdan. Ang pagkakatanda ko ay papunta ito sa kwarto niya

“ ibaba mo ako! Hayóp ka! ”

Hindi ko namalayan na nakapasok na pala kame sa kwarto niya. Binaba ako nito kaya agad ko siyang sinampal

“ ano? Pàpatayin mo rin ako? ” lakas loob na sabi ko, Hingal na hingal ako kakapalag at kakasigaw sa lalaking 'to

Hanggang ngayon ay hindi mawala sa isip ko ang duguang lalaki

Nakita ko ang pandidilim ng mukha nito, Napapikit na lamang ako nang hampasin nito 'yung pinto na akala ko ay para sa'kin

“ ang mga bantay sa labas, hindi ko sila binabayaran para kausapin mo lang at para tulungan kang tumakas dito. I already told you Avril, Kahit anong gawin mo hindi kana makakatakas pa dito, ” hinawakan nito ang aking panga at inangat ang aking mukha

“ bakit mo ba talaga ginagawa ang lahat ng 'to? ” muli na namang nagsibagsakan ang mga luha ko. Marahan nitong pinahid ang aking pisngi. Maingat 'yon na para bang ayaw niya na masaktan ako

Napapikit ako pero agad ring napamulat nang mahigpit nitong hawakan ang aking panga, “ don't cry in front of me. Why are you so weak? Dapat masanay kana sa ganoong mga bagay Avril, Dahil kapag paulit-ulit kang lumapit sa mga tauhan sa labas at kausapin man lang sila, paulit-ulit ka ring makakakita ng duguang katawan. ” matigas na sabi nito. Walang tigil na ako sa pag-iyak, masyado na akong natatakot sakanya

“ i said don't cry. ”

“ Avril. ” nagbabantang sambit nito sa pangalan ko

Anong magagawa ko kung masyado na akong natatakot sakanya. Wala akong magawa kundi ang umiyak na lang

“ then cry and beg in my bed. ” aniya at sinunggaban ako ng halik. Nagpumiglas ako, Sinubukan ko itong itulak pero masyadong mahina ang katawan ko para sakanya

Bumaba ang halik nito saaking leeg at naramdaman ko pang tila nag-iwan ito ng marka roon.

“ lumayo ka sa'kin. ”

Nanghihina na rin ang katawan ko. Hindi ko alam ang nangyayari pero tila sanay na sanay siya sa ganito. Pakiramdam ko ay malapit na ring bumigay ang aking katawan dahil sa ginagawa. Inangat nito ang aking isang binti habang hinahalikan ang aking leeg

Hinihimas nito ang aking binti at nang matauhan ay agad rin akong nagmulat at malakas na itinulak ito

“ 'wag mong gagawin 'to. ” tinakpan ko ang dibdib at nilayo ang tingin sakanya. Mabilis ang pag hinga nito habang nakatingin sa'kin, nakikita ko yun mula sa gilid ng aking mg mata

Hindi ako pwedeng bumigay sa lalaking 'to. Wala na itong sinabi pa at lumabas na ng kwarto. Nakahinga naman ako ng maluwag at napaupo na lamang sa sahig, Pakiramdam ko ay nanghina ang aking mga tuhod

Hindi kona alam kung ano pa ang pwede kong gawin. Pag tumigil ako sa pag iisip ng paraan para lang makatakas para kona ring tinanggap ang buhay dito nang kasama siya.

Hindi ko kayang manatili sa tabi niya. Hindi ko kaya ang mga nasasaksihan rito.

Tahimik at masayang buhay ang hangad ko, Hindi ang ganito...