Mag-log inShare
Chapter 7
Huling Na-update:
2025-02-22 22:21:39“Good morning po Señorita, Ako po si Lianda, kapag may kailangan po kayo sa akin po kayo lumapit at gagawin ko ‘yon agad.” naka ngiting wika ng isang babae. Nginitian ko rin naman ito
Kahit papaano ay gumaan na rin ang pakiramdam ko dahil may makakasama na ako dito na isa ring babae. Halos lahat kasi ng narito ay mga lalaki, Lahat pa sila ay hindi ko pwedeng kausapin “May kailangan ka po ba ngayon señorita?” Umiling naman ako, “wala po, pwede bang manatili ka muna dito sa tabi ko?” Nahihiyang napakamot naman ito ng batok, “ayos lang naman sa’kin, ang kaso ang bilin ng señorito e pagkatapos kong gawin ang mga utos mo ay lumabas na ako rito sa kwarto mo.” Ang lupit niya talaga. “samahan mona lang ako sa labas.” saad ko, agad naman itong tumango. Nauna akong lumabas at ramdam ko naman ang pag sunod nito sa aking likuran. Nagtungo kame sa isang cr na nasa labas, dito kung saan alam kong walang cctv na nakakabit “ano pong gagawin natin dito?” tanong nito“Ano pong ginagawa natin dito?” tanong nito “May cellphone kaba dyan?” “M-meron po.” agad kong hinawakan ang kamay nito “Lianda, Please tulungan mo ako. Tulungan mo akong makatakas dito.” pagsusumamo ko habang hawak-hawak ang kamay nito “Señorita…” “Please Lianda, Alam kong may pamilya ka rin, ‘yung mga magulang ko, Panuguradong sobra na silang nag aalala sa’kin, Si papa may sakit siya sa puso. Nag-aalala ako sa pwedeng mangyari sakanya. Please…” lumuhod na’ko sa harap nito. Desperado akong makatakas dito kaya lahat gagawin ko “Señorita, Tumayo ka po dyan.” tinulungan ako nitong makatayo “Tutulungan kita, Hintayin mo ako dito, Nasa kwarto ang cellphone ko.” Tila nabuhayan ako dahil sa sinabi nito. Laking pasasalamat ko naman sakanya “Salamat Lianda, tatanawin kong utang na loob ito.”Pinatong nito ang kanyang kamay sa aking kamay, “babalik ako agad.” aniya, tumango-tango naman ako saka ito umalis. Kinakabahan habang hinihintay na makabalik si Lianda. Sana ay walang makahalata sa’min. Ayoko nang may mapahamak pa ng dahil sa’kin, wala lang akong ibang paraan na maisip para makatakas dito kaya humingi ako ulit ng tulong Pabalik-balik ang lakad ko sa loob ng cr. Ilang minuto na ay hindi parin nakakabalik si Lianda. Nag-aalala na ako sakanya Nang makarinig ng mga yabag sa labas ay tila nakahinga naman ako ng maluwag dahil nakabalik na ito Pero nang bumukas ang pinto ay hindi si Lianda ang bumungad “Damian?..” “May iba kapa bang inaasahan?” Anong ginagawa niya rito, Paano niya nalaman na narito ako. “W-wala.” “Come with me.” aniya, kahit kabado ay sumunod ako sakanya. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko sa hindi malamang dahilan “Bakit tayo nandito?” tanong ko nang makapasok kame sa kwarto niya. Siguro ay ako nalang ang pupunta sa kwarto ni Lianda mamaya, may tyansa nga na mahuli kame roon ni Damian o kahit sino sa tauhan niya “I’ve got all your clothes in my room now. Meaning, Dito kana rin matutulog sa kwarto ko.” aniya habang inaayos ang mamahaling relo na suot nito ngayon “Bakit? Bakit kailangan pa na dito ako matulog?” may tinutuluugan na rin ako ngayon, hindi na kailangan pang lumipat sa kwarto niya “Because i want to, is there a problem with that?” bumaba na lamang ang aking tingin saka umiling bilang tugon. May problema talaga ako dyan, P-problemahin ko talaga ‘yan ang kaso ay wala naman akong magagawa kahit magsalita pa ako Buong araw na narito sa bahay si Damian, hindi naman ito madalas dito, hindi kona nga siya halos makita sa bahay na ‘to na pinasasalamat ko rin naman “Thinking of escaping again?” Napalunok naman ako, sa lalim ng iniisip ko ay siguro napapaisip na rin ito na balak kona namang tumakas.“h-hindi.” “D-damian, Pwede bang kahit balita nalang tungkol sa mga magulang ko ang sabihin mo sa’kin? Nag-aalala na ako sakanila.” Tumigil ito sa ginagawa niya sakanyang loptop at inalis ang eyeglasses na suot niya “Do you want news about your parents?” Tumango ako. Sa isang folder ay may nilabas itong mga litrato. Agad akong lumapit upang makita ‘yon Dapat ay magiging masaya ako dahil kahit man lang sa litrato ay nakita ko sila ulit, pero bakit… Bakit sa litratong ito ay masaya pa rin sila ni papa May kasama rin silang isang babae na sa tingin ko ay kasing edad ko lang. They seems like a happy family. Hindi pamilyar ang babaeng ito sa’kin Nawawala ako, Nakidnap ako. Bakit pakiramdam ko ay walang bahid ng pag-aalala sakanila “Now what?” napatingin ako sakanya nang magsalita ito, mukhang kanina panito pinagmamasdan ang reaksiyon ko dahil dito “Hinahanap naman nila ako diba?” “They seem so happy in that photo, Avril. Do you think they’re still searching for you?” Nag-iwas ako ng tingin sabay pahid ng luha sa aking pisngi Wala na akong sinabi pa at iniwan ito. Bumalik ako sa kwarto, hindi ganon sina mama at papa. Alam kong hinahanap parin nila ako Alam kong nag-aalala sila sa’kin bilang anak. Alam kong hindi nila ako kakalimutan bilang anak. Sunod-sunod na nagsibagsakan ang aking mga luha. Umupo ako sa sahig habang yakap-yakap ang aking tuhod “This is the last time you’ll bother me about your parents. Just forget about them.” hindi ko namalayan na sinundan pala ako nito. “Hinahanap parin nila ako.” pagpipilit ko. Litrato lang ‘yon. Hindi ako naniniwala na tuluyan na akong nakalimutan ng mga magulang ko“Sige, ipilit mo ‘yan sa sarili mo.” Naglakad ito at naupo sa gilid ng kama, “marami kang hindi naiintindihan Avril.” “At marami kang naiintindihan? Bakit hindi mo ipaliwanag sa’kin lahat ng ‘to ngayon.” “Take a rest.” aniya at tumayo “Damian. Gusto kong malaman ang totoo. Lahat-lahat ng dapat mong sabihin sa’kin, sabihin mo ngayon.” “Isa lang ang masasabi ko Avril. Kalimutan mona sila dahil kahit minsan ay hindi ka naman nila tinuring bilang anak. Sad but that’s the reality.” aniya bago umalis sa kwartong ito. Naiwan naman akong tila nawala sa sarili matapos marinig ‘yon mula sakanya Hindi ko alam kung dapat ko bang paniwalaan ang mga sinabi niya Pero, ano rin namang dahilan para magsinungaling sa’kin si Damian? Kung ‘yon ang totoo, Bakit? Ang dami paring katanungan sa isip ko.Alas syete ng gabi nang lumabas ako sa kwarto. Sa kaiyak ko ay nakatulog na rin ako. “Señorita, Nasa labas si Señorito.” saad ni Daryl kahit hindi ko naman tinanong. Tumango na lamang ako at nagtungo sa kusina. Nagsalin ako ng tubig saka uminom “Kakain na kayo señorita.” saad ni Daryl. Muli akong tumango “Nasaan si Lianda?” tanong ko nang biglang sumagi sa isip ko si Lianda “Siya ang nagluluto.” sagot nito. Tumango na lamang ako, Mabuti nalang at ayos lang siya Nagtungo na ako sa dining area matapos non. Nang makarating ay nadatnan kong naka upo na rin si Damian at nagsisimula nang kumain, Umupo na rin naman ako. Sinulyapan ko pa ito na tahimik lamang na kumakain “Want to say something?” aniya nang hindi inaangat sa’kin ang tingin “Wala.” sagot ko Tahimik kaming kumain hanggang sa pareho kaming natapos. Dumiretso na ako sa kwarto at naligo. Pakiramdam ko ay ang lagkit ng katawan ko kaya naligo na ako. Sa bathroom na ako nagbihis pa dahil baka maaabutan ako ni Damian sa kwarto Matapos ko namang mag bihis ay lumabas na ako sa bathroom. Wala parin si Damian dito, mabuti nalang Kinuha ko muna ang blower at pinatuyo ang aking buhok. Mahirap na pag natulog akong basa ang buhok Nakaupo ako habang binoblower ang aking buhok. Naiisip rin kaya ako nina mama at papa ngayon? Nag aalala rin kaya sila sa’kin ngayon? Kung nakakatulog ba ako ng maayos? Kung anong kalagayan ko ngayon? Kasi ako, Mula pa nang mapunta ako dito, O nung nakidnap ako. Sila lang ang pumapasok sa isip ko, Kung kamusta sila, kung ayos lang ba sila, Kung nalulungkot ba sila sa pagkawala ko… Nabalik ako sa wisyo nang biglang may umagaw sa blower na hawak ko, “ginagamit ko pa.” “Ako na ang gagawa, Wala ka sa sarili habang ginagawa mo ‘yan. ”“Kaya ko ‘to.” akmang aagawin kona ang blower sakanya pero inangat niya ‘yon. Napa buntong hininga naman ako at umayos na ng upo Wala rin naman akong magagawa dahil sino ba naman ang masusunod dito kundi siya Ramdam ko pa ang pagdami ng daliri nito sa balikat ko habang hinahawakan ang ilang buhok ko Ni minsan ay wala pang gumawa sa’kin nito. Si Damian palang Hindi ko alam na sa kabila ng kasamaan nito may ganitong side rin pala siya Ilang minuto pa ay natapos na rin ito, Tumayo naman ako at maglalakad na sana patungo sa kama pero pinigilan ako nito “A-ano?” Tinitigilan lamang ako nito sabay lapag ng blower “Come closer.” utos nito. Dahan-dahan naman akong lumapit. Hindi ko alam kung bakit pagdating sakanya ay bigla nalang ako nagiging sunod-sunuran. Sa pagkakataong ito ay hindi ko naman ramdam ang takot sa tabi niya Naka angat ang aking mukha dahil sa tangkad nito. Hinawakan nito ang aking kamay nang hindi inaalis ang tingin sa aking mga mata Hinayaan ko lamang siya na gawin ‘yon. Dinala nito ang aking kamay sa adams apple nito na agad ko namang naramdaman ang paglunok niya One of his hands is around my waist, “Damian..” mahinang tawag ko “Hm?” “Inaantok na ako.” saad ko. Ayoko nang maulit pa ang nangyari sa’min “Then?” “Take your hands off my waist.” saad ko “Oh yeah.” binitawan niya nga ang isa kong kamay at inalis naman niya ang kamay niyang nasa bewang ko pero mabilis rin naman akong naitulak sa kama “Damian?” tawag kong muli rito nang hubarin nito ang kanyang shirt. “What?” “You’re not using protection, Aren’t you?” “I’m not.” agad akong bumangon at muntikan pang mahulog sa kama sa sobrang taranta na baka makalapit na ito “Lumayo ka sa’kin.” kinuha ko ang unan at hinarang ‘yon saaking katawan. Tumigil naman ito at napabuntong hininga, Napailing pa ito at bago muling isuot ang damit niya saka lumabas ng kwarto Hindi ba siya nag iisip sa pwedeng mangyari. Ayokong may mabuo Babalik pa ako sa pamilya ko at itutuloy ang pangarap ko. Hindi dito matatapos ‘yon.
Kaugnay na kabanata
RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 8
NANG makalabas sa kwarto ay nadatnan kong naglilinis si Lianda sa sala. Kakatapos lang nito linisin ang mga furniture at sunod niya namang kinuha ang vacuum cleaner “ Good morning Señorita. ” agad na bati nito nang mapansin ako. Ngumiti rin naman ako saka lumapit at naupo sa sofa “ nakapag almusal kana ba Lianda? ” tanong ko “ tapos na po ma'am, 'yung Almusal niyo naka handa na, Gusto niyo po bang ipaghain ko kayo? ” Umiling naman ako, hindi parin naman ko nagugutom “ sige señorita, Itutuloy kona ito. ” aniya. Naka ngiting tumango naman ako. Umangat ang aking tingin sa isang cctv, gustuhin ko mang lapitan si Lianda para sa plano namin ay hindi ko magawa dahil dito Lumabas na muna ako upang magpahangin. Masyadong malawak dito sa loob. Ang labas nito ay hindi mo mahahalatang nasa kalagitnaan ng gubat Napa buntong hininga ako saka nagtungo sa garden. Kahit papaano ay gumagaan na rin ang pakiramdam ko sa tuwing nakikita at naamoy ko ang halimuyak ng mga bulaklak na narito
Huling Na-update : 2025-02-22RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 9
Agad akong nagbihis nang makaalis si Damian, narinig kong mamayang alas syete ng gabi pa ang uwi nito Matapos kong magbihis ay sumilip muna ako sa labas ng kwarto. Alam kong maraming bantay ang nandito pero kailangan kong gawan ng paraan 'to. Gustong gusto ko nang makatakas sakanya " pst! " sitsit ko sa isang bantay, agad naman itong lumapit sakin " Ano po 'yun señorita? " " Nauuhaw ako, Gusto ko ng tubig. " saad ko. Tumango naman ito " Sandali lang po. " Nilibot ko ang aking paningin. Ang ibang bantay ay abala sa paglilinis ng mga armas nila. Kaya naman dahan dahan akong naglakad, halos hindi na ako makahinga dahil sa ginagawa kong ito. Natatakot ako na baka maalerto sila sa pagtakas ko. Konti nalang ay malapit na rin ako sa pinto konti nalang... Makakatakas rin ako rito.. Makakasama kona ulit sina mama at papa Bubuksan kona sana ang pinto ngunit agad 'yong bumukas at bumungad saakin ang madilim na mukha ni Damian " trying to escape again? " " damian.. " umat
Huling Na-update : 2025-02-22RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 10
Tumaas ang kilay nito nang pagkabukas niya nang pinto ng kwarto ay naka abang ako habang naka crossed arm “ you're waiting for me? ” “ tapos naba kayong mag-usap? Kasi tayo naman. ” “ about that again. ” aniya at sinarado na ang pinto saka ako nilagpasan, bagsak na binaba ko naman ang aking kamay at sinundan ito “ Damian, wala kaba talagang sasabihin? ” “ i'll tell you the truth. ” aniya at humarap sa'kin “ now. I want you to tell me now. ” i demand “ and if i tell you the truth, may magbabago ba? Will you still see me as the one who kidnapped and ruined your dreams? ” Mababago nga ba non ang lahat “ Just say it Damian. ” “ ganyan nga dapat, Avril. Nakikita kong hindi na mahina ang loob mo habang patagal ng patagal. ” umupo ito sa gilid ng kama habang naka harap sa'kin Gàguhan ba 'to. Bakit parang wala naman siyang balak na sabihin sa'kin ang mga nalalaman niya “ 'wag mong masyadong ipahalata na masyado nang nauubos ang pasensya mo ngayon. ” aniya. Matagal na
Huling Na-update : 2025-02-22RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 11
“ nakakamiss ring mag-aral. ” bulong ko habang hawak ang isang baso na lamang juice “ namimiss kona si Pia, kamusta na kaya ang babaeng 'yon. ” Ang huli naming kita ay noong gabing na late kame sa kakagawa ng project. “ Daryl? ” tawag ko kay Daryl na seryosong nakatayo sa gilid ko. Nakabantay na naman ito na animo'y tatakas ako “ hindi kaba nag-aaral? ” tanong ko “ sigurado akong magkasing edad lang tayo. ” dagdag ko pa “ nakapag tapos na ako, last year. ” saad niya “ talaga? Ilang taon kana ba? ” “ 22. ” tipid na sagot nito “ isang taon lang pala ang agwat. ” Biglang sumagi sa isip ko si Damian. Wala akong alam na kahit ano tungkol sakanya maliban sa pangalan nito “ eh 'yung kapatid mo, ilang taon na 'yon? ” curious na tanong ko “ 28. ” sagot nito. Napalunok na lamang ako ng sariling laway. Para kona rin pala talagang kuya ang lalaking 'yon “ uhm, Daryl? ” “ yes señorita? ” “ hindi ba... ako pwedeng lumabas? Ni hindi kona alam 'yung mga ganap sa labas,
Huling Na-update : 2025-02-23RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 12
I had just finished taking a bath at nang makalabas sa bathroom ay nadatnan kong nakahiga na si Damian. Mukhang nakatulog na rin o nag tutulog tulugan lang dahil ayaw akong makausap. Umupo ako at humarap sa vanity mirror. Pasimple ko pang tinignan ang repleksyon nito sa salamin, nakapikit parin, baka nga talagang nakatulog na Sinimulan ko nang i blower ang basa kong buhok. Mas sanay akong si Damian ang gumagawa nito sa'kin Napailing na lamang ako dahil sa mga pinag iisip Ano ba naman! Kaya ko namang gawin 'to sa buhok ko. “ give it to me. ” napaigtad ako nang bigla ko na lamang narinig ang malamig na boses nito. Hindi ko namalayang nakatayo na pala ito sa gilid ko Akala ko ba natutulog na 'to “ kaya kona 'to, hindi mona ako kailangan pang tulungan sa ganitong ka simpleng bagay. ” ayan, nag inarte pa talaga “ i won't help you. Kukunin ko lang kasi ibabalik kona 'yan kay Percy. Pagmamay-ari niya 'yan. ” turo nito sa blower na hawak. Napalunok na lamang ako ng ilang beses
Huling Na-update : 2025-02-23RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 13
I was just sitting in bed when Damian came in. Mukha itong pagod nang makapasok dito sa kwarto. Kamusta kaya ang araw nito, mukhang may nangyari na naman, base lang sa mukha nito Minamasahe nito ang kanyang balikat nang maka upo, inaalis na nito ang kanyang necktie Dapat koba siyang tulungan? Napalunok ako't dahan-dahang lumapit sakanya. Nasa likuran niya ako kaya hindi ako nito napapansin Tumigil lang ako nang nasa likod na'ko nito. I took a deep breath at Dahan-dahang inangat ang aking kamay Nasa magkabilang balikat na nito ngayon ang aking kamay, ramdam kong tila nagulat pa ito sa ginawa ko pero sinimulan ko nang masahihin ang kanyang balikat “ hm, it feels so good. ” Napa ngiti na lamang ako habang patuloy sa pag mamasahe ng kanyang balikat. Pasalamat siya at mabait ako sakanya ngayon “ Nagka problema sa mga client, we almost got scammed fûck. ” aniya “ kaya ba mukhang problemado ka ngayon? ” “ yeah. ” “ i'm feeling better now, Thanks for the massage. ” “ marunong ka
Huling Na-update : 2025-02-23RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 14
“ Avril. ” napalingon ako sa boses ng isang lalaki. Takha ko naman itong tinignan. Ito ang unang beses na may narinig akong mismong pangalan ko ang tinawag, lahat sila rito ay señorita ang tawag saakin dahil sa takot kay Damian. “ this is your chance. ” aniya na mas lalong ipinagtakha ko “ chance? ” magkasalubong ang kilay na sabi ko “ chance to escape from him. ” natigilan ako dahil doon. Escape from him? “ wala paring malay si Damian hanggang ngayon, mahina si Damian ngayon, hindi mo ba naisip na pagkakataon mona 'to para tumakas? ” Bigla namang sumagi sa isip ko si Damian. Ang walang malay at nanghihinang Damian ngayon Tama ngang nahihina si damian ngayon, tama na pagkakataon ko na ito para tumakas pero... Mula nang makita kong duguan si Damian at walang malay, naisip ko na mas kailangan niya ako sa tabi niya Escaped wasn't even on my mind. Tumingin ako sa mga mata ng lalaking kaharap ko ngayon, “ sino ka? ” “ hindi na mahalaga pa 'yan Avril, nandito ako para
Huling Na-update : 2025-03-01RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 15
“ how dare him! ” malakas na hinampas ni Damian ang table nang malaman nito ang tungkol sa espiya “ narinig ko ring pinagbantaan niya si Señorita. ” saad ni Daryl He clenched his fist, “ who's the spy? ” “ Diego. ” “ that bâstard. ” “ have you found him? ” “ not yet señorito. ” sagot ni Daryl. Naka upo lamang ako dito habang pinapakinggan ang mga usapan nila “ Tim, track down his location. ” “ copy. ” nag thumbs up pa ito “ why didn't you inform me earlier? ” baling nito sa'kin “ nagpapagaling ka palang, bibigyan naba agad kita ng problema? ” Lumapit naman ito sa'kin, “ but avril, you were threatened by that asshôle. ” “ i'm not afraid. ” kalmado kong wika “ what the hêll? ” tila hindi ito makapaniwala sa narinig mula saakin. I'm not afraid of that threat. I have nothing to fear kasi alam kong nasa tabi ko si Damian “ what? Hindi ba't ikaw ang nag turo sa'kin na wag maging mahina? ” Narinig ko naman ang pekeng pag ubo ni Tim at Sandro “ah, kunwari nalang
Huling Na-update : 2025-03-01
Pinakabagong kabanata
RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 28
“ anong ginagawa mo? ” kunot noong sabi ko. Isasara kona sana ang pinto ng kwarto kung nasaan ang kapatid ni bruce nang bigla niya itong harangin “ i'm coming in, i'm allowed, aren't i? ” Ano 'to, bibisitahin at kakamustahin niya ba ang taong muntik niya nang mapàtay? “ damian. ” May pagbabanta sa tono ng pananalita ko. I don't want him to cause trouble here “ i won't do anything. ” paninigurado nito “ Damian, gising na ang kapatid ni Bruce. Hindi ka man lang ba natatakot na pwede ka niyang ituro ngayon dito sa mga ginawa mo sakanya? ” “ you're worried. ” “ of course i am! ” kontrolado ko parin ang aking boses. Sinigurado kong hindi lalakas ang aking pagsigaw upang hindi 'yon marinig ni bruce at ng kapatid niya I admit, i'm also worried about damian, kaya saan niya nakukuha ang lakas ng loob niyang bisitahin pa ang taong pwedeng pwede siyang ituro at ipakulong ngayon “ avril- ” “ Avril, sinong kausap mo?- ikaw pala Mr. damian ” “ bakit nakatayo lang kayo dyan? ”
RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 27
Nagising ako sa isang katok mula sa labas ng pinto, My eyes widened when i saw 8. Am on the clock “ late na'ko! ” lagot ako kay madam nito Dali-dali kona ring pinagbuksan ang kumatok, “ Bruce, ikaw pala. ” “ ayos ka lang ba? Nag-aalala ako dahil wala ka pa sa kalenderya, hindi ka naman nala-late e, masama ba ang pakiramdam mo? ” bakas ang pag aalala sa mukha nito “ ayos lang ako Bruce, tinanghali lang talaga ako ng gising. ” “ sige na, maligo kana, ako na ang maghahanda ng mga gamit mo papunta sa kalenderya. ” aniya at kinuha ng bag ko. Hindi na rin ako kumontra pa at dali daling pumasok sa kwarto upang kunin ang damit na susuutin ko saka dumiretso sa Banyo Matapos ko namang maligo at magbihis sa banyo ay lumabas na'ko. nadatnan kong kakatapos lang din linisan ni Bruce ang makalat kong sala “ Bruce, hindi mo na dapat ginawa 'yan. ” nahihiyang sabi ko nang makalapit. Masyadong mabait 'to, nakakahiya na rin minsan sakanya “ tapos kana ba? Tara na? ” “ teka- ” “ nasa b
RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 26
“ anong ginagawa mo? ” kunot noong sabi ko. Isasara kona sana ang pinto ng kwarto kung nasaan ang kapatid ni bruce nang bigla niya itong harangin “ i'm coming in, i'm allowed, aren't i? ” Ano 'to, bibisitahin at kakamustahin niya ba ang taong muntik niya nang mapàtay? “ damian. ” May pagbabanta sa tono ng pananalita ko. I don't want him to cause trouble here “ i won't do anything. ” paninigurado nito “ Damian, gising na ang kapatid ni Bruce. Hindi ka man lang ba natatakot na pwede ka niyang ituro ngayon dito sa mga ginawa mo sakanya? ” “ you're worried. ” “ of course i am! ” kontrolado ko parin ang aking boses. Sinigurado kong hindi lalakas ang aking pagsigaw upang hindi 'yon marinig ni bruce at ng kapatid niya I admit, i'm also worried about damian, kaya saan niya nakukuha ang lakas ng loob niyang bisitahin pa ang taong pwedeng pwede siyang ituro at ipakulong ngayon “ avril- ” “ Avril, sinong kausap mo?- ikaw pala Mr. damian ” “ bakit nakatayo lang kayo dyan? ”
RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 25
“ seryoso kaba talaga Avril? Iiwan mo nalang si Damian ng ganon ganon? Ngayon ka niya mas kailangan. ” naglalakad nako palabas ng university habang si Tim ay panay sunod sa'kin “ Tim, 'wag ngayon. ” wala ako sa mood para pag-usapan yan ngayon. Kahapon pa masama ang pakiramdam ko “ nakakulong na siya Avril. ” napatigil ako sa paglalakad at mahigpit na napakapit sa bag “ nagamit nila yung ebidensya na nakita nila. ” Nanatili akong nakatalikod sakanya, habang ang luha ang pinipigilan na wag bumuhos. “ alam mo ba yung sinabi niya sa'kin nung dumalaw ako? ” Napalunok ako ng sariling laway, bigla kona namang nararamdaman ang paninikip ng dibdib ko “ look after Avril for me. Keep her safe from those who might hurt her, mahihirapan akong protektahan siya ngayong nakakulong ako, but i'll make sure na ihaharap ko sakanya ang tunay na pumatáy sa mga magulang niya. ” Tuluyan nang bumagsak ang mga luha ko nang ulitin ni Tim lahat ng sinabi sakanya ni Damian Hanggang ngayon ay ak
RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 24
Kahit malakas ang apoy at puno na ng usok ang buong bahay ay sinubukan ko paring pumasok, hindi kona iniisip ang pwedeng mangyari, ang iniisip kona lang ay ang mailigtas si mama at papa Tinakpan ko ang ilong ko upang hindi ko masyadong malanghap ang usok. Napapa atras ako sa tuwing may mahuhulog na kahoy na may apoy “ ma! Pa! ” “ ma! ” “ pa! ” “ Avril! Anak! Lumabas kana! Mapapahamak ka sa ginagawa mo! ” rinig kong sabi ni mama, napatingin ako sa kwarto at nakita sila ni papa roon, hindi sila makalabas dahil sa malaking kahoy na nakaharang sa pinto na may apoy “ ma! Sandali lang po, hihingi ako ng tulong, antayin niyo po ako. ” umiiyak na sabi ko at muling lumabas “ miss, anong ginagawa mo, hindi ka pwedeng pumasok sa loob, delikado yang ginawa mo. ” “ sir, please, tulungan niyo po ang mama at papa ko. Nasa loob po sila, hindi makalabas ng kwarto dahil sa nakaharang na malaking apoy. ” pagmamakaawa ko sakanila. natatakot ako na mas lalong lumala ang apoy sa loob “ k
RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 23
“ alam mo, dapat pumunta ka rin sa café na pinagtatrabahuhan ko, hindi ka magsisisi pag natikman mo ang mga coffee don. Don't worry, treat kona 'yon. ” naka ngiting sabi ni Pia at dahil hindi na rin kaya ng lola niya ang mga gastos sa pag-aaral niya ay naghanap na rin siya ng part time job para makatulong sa mga gastos. masyadong madiskarte ang babaeng 'to “ hindi na ako tatanggi, libre mona 'yan e. ”She just chuckled. Nakabalik na rin si Ms. Percy sa university kaya wala na si Damian at bumalik na rin sa trabaho niya, sa totoo lang, i really miss having him around at school. Like wow, nakakasama ko naman na siya pagdating sa bahay pero hinahanap ko parin ang presensya niya adik. “ H-hi Ms. Quizon, Good morning po. ” noong unang beses na nagkita kame para ko pa siyang tinuturing na ate, ngayong nasa harap ko siya, isa naman siyang professor “ Good morning Avril. ” she greeted back and smiled “ so, kamusta naman ang pagiging temporary na professor ni Damian dito? ” ang pag
RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 22
“ good morning Mr. Miller ” abala kame sa pagsusulat nang biglang pumasok ang isang teacher “ good morning. ” bati pabalik ni Damian. Pasimple ko silang pinagmasdan nang lumapit sakanya ang babaeng teacher. “ dinalhan nga pala kita ng lunch, baka lang hindi ka pa kumakain. ” pa-sweet na sabi nito. Binalik ko sa notes ang aking atensyon. Nasa notes ang tingin ko pero nasa kanila ang pandinig ko Aba, hindi pa 'yan nakakapag lunch kaya hayaan mona dahil malaki na 'yan “ Thank you Ms. Narivine, nag-abala ka pa. ” agad akong napatigil sa pagsusulat at nanliliit ang mga mata na tinignan ito. Nakatingin din pala siya sa'kin Ngumisi lamang ito sa'kin at muling bumaling kay Ms. Narivine Nang-aasar ba ang baliw na 'to? “ my wife will surely love this. ” aniya. Nalaglag ang panga nito nang marinig 'yon mula kay Damian. Paniguradong nagulat ito nang marinig na may asawa na ang lalaking nakaagaw ng atensyon niya Tapos na po ang pila, may nanalo na. “ w-wife? ” “ yes. ” tugon
RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 21
With arms crossed and eyebrows lifted, naka upo ako habang hinihintay ang paliwanag ni Damian Matapos kasi ng first subject ay vacant na kame kaya sinundan ko ito rito sa office para marinig ang paliwanag nito Nasa opisina kame ni Ms. Quizon, at dahil siya rin naman ang pansamatalang pumalit kay Ms. Quizon ay gagamitin niya rin muna ang opisina nito “ the office is too small, i'm not sure if it's suitable for me. ” nilibot pa nito ang tingin sa buong office Napabuntong hininga naman ako, explanation ang ineexpect ko sakanya pero mukhang mas pinoproblema niya pa itong magiging temporary office niya “ Care to explain this to me, Mr. Miller? ” taas kilay na tanong ko Tumingin naman ito sa'kin at naglibot sa table upang umupo sa swivel chair, bago pa siya umupo ay tila sinuri niya pa 'yung swivel chair Hindi ko alam na may kaartehan pala ang lalaking 'to Nang maka upo na siya at tila nakapag relax naman ito saka tumingin sa'kin ng naka ngiti “ surprise? ” Mariin akon
RUN AWAY FROM MY EVIL HUSBAND Chapter 20
“ good morning. ” I greeted him with a smile when he woke up “ ang aga mo naman. ” aniya nang nakahiga parin at pinagmamasdan ako “ huh? Maaga ba masyado? ” napatingin naman ako sa wall clock. Oo nga dahil 5:30 am palang at tapos nakong maligo at mag bihis samantalang 7:30 pa naman ang klase namin Ngumiti naman ako, “ hayaan mona, mag breakfast na tayo? ” “ you seem very happy today. ” bumangon na ito “ excited na akong bumalik ulit Damian. ” naka ngiting sabi ko “ i see. ” nag lakad na ito patungo sa pinto. Hindi ko naman maiwasan na mapa ngiti habang pinag mamasdan ito. Wala, i just feel extremely happy today because of him “ hindi ba tayo mag b-breakfast? ” tanong nito nang mapansin akong nakatayo parin, Mabilis akong naglakad at sumunod na sakanya. “ did you cook this? ” tanong nito nang maka upo. Naka handa na lahat ng breakfast sa table at sobrang ayos pa ng mga pagkain kung tignan. But i actually didn't do it, lahat ng ito ay gawa ni Daryl “ hindi, si D
