“ good morning Mr. Miller ” abala kame sa pagsusulat nang biglang pumasok ang isang teacher “ good morning. ” bati pabalik ni Damian. Pasimple ko silang pinagmasdan nang lumapit sakanya ang babaeng teacher. “ dinalhan nga pala kita ng lunch, baka lang hindi ka pa kumakain. ” pa-sweet na sabi nito. Binalik ko sa notes ang aking atensyon. Nasa notes ang tingin ko pero nasa kanila ang pandinig ko Aba, hindi pa 'yan nakakapag lunch kaya hayaan mona dahil malaki na 'yan “ Thank you Ms. Narivine, nag-abala ka pa. ” agad akong napatigil sa pagsusulat at nanliliit ang mga mata na tinignan ito. Nakatingin din pala siya sa'kin Ngumisi lamang ito sa'kin at muling bumaling kay Ms. Narivine Nang-aasar ba ang baliw na 'to? “ my wife will surely love this. ” aniya. Nalaglag ang panga nito nang marinig 'yon mula kay Damian. Paniguradong nagulat ito nang marinig na may asawa na ang lalaking nakaagaw ng atensyon niya Tapos na po ang pila, may nanalo na. “ w-wife? ” “ yes. ” tugon niya at
“ alam mo, dapat pumunta ka rin sa café na pinagtatrabahuhan ko, hindi ka magsisisi pag natikman mo ang mga coffee don. Don't worry, treat kona 'yon. ” naka ngiting sabi ni Pia at dahil hindi na rin kaya ng lola niya ang mga gastos sa pag-aaral niya ay naghanap na rin siya ng part time job para makatulong sa mga gastos. masyadong madiskarte ang babaeng 'to “ hindi na ako tatanggi, libre mona 'yan e. ”She just chuckled. Nakabalik na rin si Ms. Percy sa university kaya wala na si Damian at bumalik na rin sa trabaho niya, sa totoo lang, i really miss having him around at school. Like wow, nakakasama ko naman na siya pagdating sa bahay pero hinahanap ko parin ang presensya niya adik. “ H-hi Ms. Quizon, Good morning po. ” noong unang beses na nagkita kame para ko pa siyang tinuturing na ate, ngayong nasa harap ko siya, isa naman siyang professor “ Good morning Avril. ” she greeted back and smiled “ so, kamusta naman ang pagiging temporary na professor ni Damian dito? ” ang pag ngis
Kahit malakas ang apoy at puno na ng usok ang buong bahay ay sinubukan ko paring pumasok, hindi kona iniisip ang pwedeng mangyari, ang iniisip kona lang ay ang mailigtas si mama at papaTinakpan ko ang ilong ko upang hindi ko masyadong malanghap ang usok. Napapa atras ako sa tuwing may mahuhulog na kahoy na may apoy“ ma! Pa! ” “ ma! ”“ pa! ”“ Avril! Anak! Lumabas kana! Mapapahamak ka sa ginagawa mo! ” rinig kong sabi ni mama, napatingin ako sa kwarto at nakita sila ni papa roon, hindi sila makalabas dahil sa malaking kahoy na nakaharang sa pinto na may apoy“ ma! Sandali lang po, hihingi ako ng tulong, antayin niyo po ako. ” umiiyak na sabi ko at muling lumabas “ miss, anong ginagawa mo, hindi ka pwedeng pumasok sa loob, delikado yang ginawa mo. ”“ sir, please, tulungan niyo po ang mama at papa ko. Nasa loob po sila, hindi makalabas ng kwarto dahil sa nakaharang na malaking apoy. ” pagmamakaawa ko sakanila. natatakot ako na mas lalong lumala ang apoy sa loob“ kami na ang bahal
“ seryoso kaba talaga Avril? Iiwan mo nalang si Damian ng ganon ganon? Ngayon ka niya mas kailangan. ” naglalakad nako palabas ng university habang si Tim ay panay sunod sa'kin“ Tim, 'wag ngayon. ” wala ako sa mood para pag-usapan yan ngayon. Kahapon pa masama ang pakiramdam ko“ nakakulong na siya Avril. ” napatigil ako sa paglalakad at mahigpit na napakapit sa bag“ nagamit nila yung ebidensya na nakita nila. ”Nanatili akong nakatalikod sakanya, habang ang luha ang pinipigilan na wag bumuhos. “ alam mo ba yung sinabi niya sa'kin nung dumalaw ako? ”Napalunok ako ng sariling laway, bigla kona namang nararamdaman ang paninikip ng dibdib ko“ look after Avril for me. Keep her safe from those who might hurt her, mahihirapan akong protektahan siya ngayong nakakulong ako, but i'll make sure na ihaharap ko sakanya ang tunay na pumatáy sa mga magulang niya. ”Tuluyan nang bumagsak ang mga luha ko nang ulitin ni Tim lahat ng sinabi sakanya ni Damian Hanggang ngayon ay ako parin ang inii
we all have our own dreams in life. Ako, Ang pangarap ko ay maging Isang ganap na Architect. Aside from that, gusto ko ring bigyan ng magandang buhay ang magulang ko who have already sacrificed a lot for me. 'yun lang ang nais ko sa buhay, Lahat ay para rin lang saaking pamilya. Nbsb ako, wala na sa isip ko ang pag bo-boyfriend dahil sa mas nag fo-focus ako sa Pag-aaral, Iniisip ko lagi na kailangan kong suklian ang mga pag hihirap nila para saakin, kaya ayokong masira lahat ng pangarap ko, o ayokong sirain ng kahit na sino ang pangarap ko. “ Avril! Hali ka rito. ” tawag saakin ni Mama. Nagmamadaling lumabas naman ako ng kwarto “ bakit po? ” magalang na tanong ko. Magkayakap sila ni Papa habang ang mga ngiti ay abot hanggang tenga. Hindi ko tuloy maiwasang ma curious kung ano ang dahilan ng mga ngiting 'yon “ Ano pong meron? ” “ Tada! ” nilabas ni mama mula sa likod ang hawak nito. Nanlaki naman ang mga mata ko nang makita ang box ng cellphone “ saakin po ito? ” “ oo, P
Kanina ko pa hinahalungkat ang drawer rito. Nagbabakasakaling may mahanap akong magagamit ko para tumakas o kahit cellphone na baka naiwan nila. Pero ilang minuto na akong naghahalungkat ay wala man lang akong magamit o makita. Bagsak ang balikat na napaupo ako sa kama, “ Ano ba talaga ang kailangan nila sa'kin. ” Namimiss kona ang mga magulang. Uminit ang aking mga mata at naramdaman na lamang na may mainit na dumadaloy saaking pisngi. Agad akong naalerto nang may kumatok, tumayo ako at inabangan ang papasok. “ Señorita, Narito ang mga damit na ipinbili ni Señorito para sa'yo. ” iisang lalaki lang ang pumapasok sa kwarto nito mula nang makulong ako dito, Ito panigurado ang pinagkakatiwalaan ng señorito na tinutukoy nito. “ Please, Tulungan mo akong makatakas dito. ” pakikiusap ko habang hawak-hawak ang braso nito. Agad naman itong lumayo sa'kin. Hindi pa katandaan ang lalaking ito, Hindi ko alam pero mukhang kaedad ko lamang ito. “ señorita, 'wag niyo na po akong hah
“ she's still sleeping, 'wag niyo nang gisingin. ” rinig kong boses ng isang lalaki. Nagkukunwari na lamang akong natutulog, May naiisip na akong plano, bahala na kung ano man ang mangyari. Susubukan ko parin, gustong-gusto ko nang makatakas rito Minulat ko ang aking mga mata, nakatalikod ito habang inaayos ang lamesa para saaking Umagahan. Agad kong kinuha ang vase at malakas na hinampas 'yon sa ulo niya “ i am sorry.. ” bulong ko nang mawalan ito ng malay, Naniniwala parin akong mabait ito, kaya lang ay hindi niya ako matulungan dahil sa demónyong kapatid niya Agad ko nang kinuha ang pagkakataon na ito para tumakas, wala pang masyadong bantay rito, Ang iba naman ay abala sa paglalaro ng baraha at ang iba ay abala sa paglilinis ng mga armas nila Halos hindi na ako makahinga sa pag takas ko. Maingat ang bawat takbo ko hanggang sa makalabas na ako Doon ako tuluyang naka hinga at tila nabunutan ng tinik sa lalamunan. Nilibot ko ang aking paningin, Nasa kalagitnaan yata ng guba
“ boy? ” tawag ko sa lalaking laging nagdadala ng pagkain sa kwarto ko. Ngayon ay narito na naman siya para ihanda ang mga pagkain ko. Ako lang ang kumakain pero ang pagkain ay akala mo limang tao ang kakain “ yes señorita? ” magalang na tugon nito. Hindi ako sanay na señorita ang tawag sa'kin, bakit ba 'yan ang laging tawag nito sa'kin “ Avril, avril nalang ang itawag mo sa'kin. ” “ hindi magugustuhan ni señorito 'yan. ” napabuntong hininga na lamang ako. Ang daming ayaw ng señorito nilang 'yon. Masyadong malupit sa lahat “ hindi man lang ba ako pwedeng lumabas sa kwarto na 'to? Balak ba talaga ng señorito niyong 'yon na mabulok ako dito? ” tanong ko dahil 'yon naman talaga ang gusto kong itanong kanina Natahimik lamang ito, sa itsura palang na 'yon ay halatang hindi sinabi ng señorito nila na pwede akong lumabas ng kwarto “ anong gusto niyang gawin ko dito sa loob. ” wika ko sabay libot ng paningin sa buong kwarto “ sa dami ba naman ng bantay sa labas sa tingin niyo ta
“ seryoso kaba talaga Avril? Iiwan mo nalang si Damian ng ganon ganon? Ngayon ka niya mas kailangan. ” naglalakad nako palabas ng university habang si Tim ay panay sunod sa'kin“ Tim, 'wag ngayon. ” wala ako sa mood para pag-usapan yan ngayon. Kahapon pa masama ang pakiramdam ko“ nakakulong na siya Avril. ” napatigil ako sa paglalakad at mahigpit na napakapit sa bag“ nagamit nila yung ebidensya na nakita nila. ”Nanatili akong nakatalikod sakanya, habang ang luha ang pinipigilan na wag bumuhos. “ alam mo ba yung sinabi niya sa'kin nung dumalaw ako? ”Napalunok ako ng sariling laway, bigla kona namang nararamdaman ang paninikip ng dibdib ko“ look after Avril for me. Keep her safe from those who might hurt her, mahihirapan akong protektahan siya ngayong nakakulong ako, but i'll make sure na ihaharap ko sakanya ang tunay na pumatáy sa mga magulang niya. ”Tuluyan nang bumagsak ang mga luha ko nang ulitin ni Tim lahat ng sinabi sakanya ni Damian Hanggang ngayon ay ako parin ang inii
Kahit malakas ang apoy at puno na ng usok ang buong bahay ay sinubukan ko paring pumasok, hindi kona iniisip ang pwedeng mangyari, ang iniisip kona lang ay ang mailigtas si mama at papaTinakpan ko ang ilong ko upang hindi ko masyadong malanghap ang usok. Napapa atras ako sa tuwing may mahuhulog na kahoy na may apoy“ ma! Pa! ” “ ma! ”“ pa! ”“ Avril! Anak! Lumabas kana! Mapapahamak ka sa ginagawa mo! ” rinig kong sabi ni mama, napatingin ako sa kwarto at nakita sila ni papa roon, hindi sila makalabas dahil sa malaking kahoy na nakaharang sa pinto na may apoy“ ma! Sandali lang po, hihingi ako ng tulong, antayin niyo po ako. ” umiiyak na sabi ko at muling lumabas “ miss, anong ginagawa mo, hindi ka pwedeng pumasok sa loob, delikado yang ginawa mo. ”“ sir, please, tulungan niyo po ang mama at papa ko. Nasa loob po sila, hindi makalabas ng kwarto dahil sa nakaharang na malaking apoy. ” pagmamakaawa ko sakanila. natatakot ako na mas lalong lumala ang apoy sa loob“ kami na ang bahal
“ alam mo, dapat pumunta ka rin sa café na pinagtatrabahuhan ko, hindi ka magsisisi pag natikman mo ang mga coffee don. Don't worry, treat kona 'yon. ” naka ngiting sabi ni Pia at dahil hindi na rin kaya ng lola niya ang mga gastos sa pag-aaral niya ay naghanap na rin siya ng part time job para makatulong sa mga gastos. masyadong madiskarte ang babaeng 'to “ hindi na ako tatanggi, libre mona 'yan e. ”She just chuckled. Nakabalik na rin si Ms. Percy sa university kaya wala na si Damian at bumalik na rin sa trabaho niya, sa totoo lang, i really miss having him around at school. Like wow, nakakasama ko naman na siya pagdating sa bahay pero hinahanap ko parin ang presensya niya adik. “ H-hi Ms. Quizon, Good morning po. ” noong unang beses na nagkita kame para ko pa siyang tinuturing na ate, ngayong nasa harap ko siya, isa naman siyang professor “ Good morning Avril. ” she greeted back and smiled “ so, kamusta naman ang pagiging temporary na professor ni Damian dito? ” ang pag ngis
“ good morning Mr. Miller ” abala kame sa pagsusulat nang biglang pumasok ang isang teacher “ good morning. ” bati pabalik ni Damian. Pasimple ko silang pinagmasdan nang lumapit sakanya ang babaeng teacher. “ dinalhan nga pala kita ng lunch, baka lang hindi ka pa kumakain. ” pa-sweet na sabi nito. Binalik ko sa notes ang aking atensyon. Nasa notes ang tingin ko pero nasa kanila ang pandinig ko Aba, hindi pa 'yan nakakapag lunch kaya hayaan mona dahil malaki na 'yan “ Thank you Ms. Narivine, nag-abala ka pa. ” agad akong napatigil sa pagsusulat at nanliliit ang mga mata na tinignan ito. Nakatingin din pala siya sa'kin Ngumisi lamang ito sa'kin at muling bumaling kay Ms. Narivine Nang-aasar ba ang baliw na 'to? “ my wife will surely love this. ” aniya. Nalaglag ang panga nito nang marinig 'yon mula kay Damian. Paniguradong nagulat ito nang marinig na may asawa na ang lalaking nakaagaw ng atensyon niya Tapos na po ang pila, may nanalo na. “ w-wife? ” “ yes. ” tugon niya at
With arms crossed and eyebrows lifted, naka upo ako habang hinihintay ang paliwanag ni Damian Matapos kasi ng first subject ay vacant na kame kaya sinundan ko ito rito sa office para marinig ang paliwanag nito Nasa opisina kame ni Ms. Quizon, at dahil siya rin naman ang pansamatalang pumalit kay Ms. Quizon ay gagamitin niya rin muna ang opisina nito “ the office is too small, i'm not sure if it's suitable for me. ” nilibot pa nito ang tingin sa buong office Napabuntong hininga naman ako, explanation ang ineexpect ko sakanya pero mukhang mas pinoproblema niya pa itong magiging temporary office niya “ Care to explain this to me, Mr. Miller? ” taas kilay na tanong ko Tumingin naman ito sa'kin at naglibot sa table upang umupo sa swivel chair, bago pa siya umupo ay tila sinuri niya pa 'yung swivel chair Hindi ko alam na may kaartehan pala ang lalaking 'to Nang maka upo na siya at tila nakapag relax naman ito saka tumingin sa'kin ng naka ngiti “ surprise? ” Mariin akong napapik
“ good morning. ” I greeted him with a smile when he woke up “ ang aga mo naman. ” aniya nang nakahiga parin at pinagmamasdan ako “ huh? Maaga ba masyado? ” napatingin naman ako sa wall clock. Oo nga dahil 5:30 am palang at tapos nakong maligo at mag bihis samantalang 7:30 pa naman ang klase namin Ngumiti naman ako, “ hayaan mona, mag breakfast na tayo? ” “ you seem very happy today. ” bumangon na ito “ excited na akong bumalik ulit Damian. ” naka ngiting sabi ko “ i see. ” nag lakad na ito patungo sa pinto. Hindi ko naman maiwasan na mapa ngiti habang pinag mamasdan ito. Wala, i just feel extremely happy today because of him “ hindi ba tayo mag b-breakfast? ” tanong nito nang mapansin akong nakatayo parin, Mabilis akong naglakad at sumunod na sakanya. “ did you cook this? ” tanong nito nang maka upo. Naka handa na lahat ng breakfast sa table at sobrang ayos pa ng mga pagkain kung tignan. But i actually didn't do it, lahat ng ito ay gawa ni Daryl “ hindi, si Daryl ang
“ Avril. ” tawag ni Damian nang makapasok sa kwarto “ hm? ” tugon ko habang abala sa pagtutupi ng mga damit ko “ teka, hindi ka yata umalis ngayon. ” saad ko nang mapansin na hindi ito umalis ng bahay Nagkibit balikat naman ito habang nakatayo parin sa may pinto, “ ayaw mo bang nakikita ako dito sa bahay? Sabihin mo lang kung ayaw mo kasi hindi ako aalis. ” napa ngiwi na lamang ako rito. I thought he was going to say he's leaving “ anyway, someone is visiting you. ” aniya kaya naman agad na nangunot ang noo ko sa pagtatakha “ sino? ” “ if you want to know, go downstair. ” Tinigil kona muna ang aking ginagawa at lumabas rito. Habang pababa sa hagdan ay napapa isip ako kung sino nga ba itong 'someone' na bumisita sa'kin, wala namang ibang may alam kung nasaan ako ngayon Masyado ring maingat si Damian kaya imposibleng may hinayaan siyang makapasok dito Nang tuluyang makababa ay napatitig ako sa isang babaeng nakatalikod habang pinagmamasdan nito ang malaking painting Nanlaki an
Isang buwan na mula nang huli kong makitang ngumiti si mama at papa, napa ngiti ako nang makita kung paano nila ngitian ang customer na bumibili. Nagtitinda na pala sila ng barbeque-han sa labas ng bahay. “ are we going to stare at them? ” tanong ni Damian Huminga naman ako ng malalim, “ namiss ko sila. ” bulong ko habang pinagmamasdan si mama at papa. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng kotse at lumabas habang hindi inaalis ang tingin ko kay mama at papa Nagsimula na akong maglakad papalapit sakanila nang biglang may masayang dalaga na lumapit sakanilang dalawa at niyakap ito Parang may kung anong tumusok sa dibdib ko nang makita ko sila kung gaano kasaya. Siya 'yung dalagang nakita ko sa litratong pinakita ni Damian Ang saya nila... I bit my lower lip upang pigilan ang pag buhos ng luha ko. Umatras ang mga paa ko at tatalikod na sana nang biglang hawakan ni Damian ang kamay ko “ let's go. ” aniya at naglakad na hanggang sa tumigil kame sa harap nila. Hindi pa nila kam
“ hinayaan mo na akong lumabas, ang ibig sabihin ba non malaya na akong lumabas kahit anong oras? ” “ yes. Pero dapat ay kasama mo ako. ” agad na nawala ang ngiti sa labi ko “ napaka clingy mo naman. ” naka ngising pang-aasar ko sabay sundot sa tagiliran nito “ Avril. ” “ uy, 'yung may pinaka mataas na rank sa mga mafia at cold hearted daw clingy pala oh. ” pang-aasar ko “ stop, oh! Avril! ” namumula na ito sa kakaliti ko sakanya “ Stop or we'll end up kissing in bed. ” this sounds like a warning. kaya agad akong tumigil at nanahimik sa gilid “ nasabihan kalang clingy e. ” “ it's not like that, i'm just- ” “ protecting you kaya dapat nasa tabi mo'ko lagi. ” pagtutuloy ko sa sasabihin nito. Napa buntong hininga naman siya “ alam kona 'yan. ” saad ko, There's nothing new, he always says that. “ Isn't what you said? You feel safer with me by your side. ” oo na, sinabi kona 'yan “ mmh, Damian? ” “ hm? ” Nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko nga ba ito. Ngayong hinahayaan