Mag-log inShare
บทที่ 29 สองพี่น้อง
Huling Na-update:
2025-04-23 18:14:31
Kaugnay na kabanata
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 30 แหล่งข้อมูล
บทที่ 30แหล่งข้อมูล“คุณพี่สาวขา น้องสาวคนสวยขอนอนด้วยคนน้า” สายป่านเคาะประตูห้องนอนของพี่สาว พลางกดเสียงหวาน ๆ เพื่อหวังออดอ้อนอย่างที่ชอบทำอยู่เป็นประจำตกดึกเงียบสงัดขึ้นมาทีไร เป็นต้องหอบหิ้วหมอนผ้าห่มมานอนกับพี่สาวเพียงคนเดียวอยู่เสมอ รวมถึงความเคยชินที่มีคนนอนกอดข้างกาย เธอมีไตรพัฒน์เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต ครั้นวันนี้เขาไม่อยู่เธอก็จะขอนอนกอดพี่สาวเพื่อขอไออุ่นมาทดแทน“ตลอดเลยนะยัยป่าน” เส้นด้ายเปิดประตูก็เห็นน้องสาวยืนยิ้มแฉ่งอยู่ตรงหน้า แสร้งทำเสียงดุใส่ แต่ลึก ๆ ก็นึกเอ็นดูกับความอ้อนน่ารักเหลือเกิน“แฮ่ ก็นาน ๆ ได้นอนกอดพี่ด้ายทั้งทีนี่นา มาค่ะ มานอนกันพี่ด้าย ป่านง่วงแล้ว” สายป่านเดินเข้ามาในห้อง จัดแจงวางหมอนผ้าห่มก่อนจะทิ้งตัวลงนอน และไม่วายตบมือปุ ๆ ที่ฟูกเรียกรั้งให้พี่สาวตามเข้ามาติ๊ง!ติ๊ง!เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจึงทำให้สายป่านพลิกตัวหันไปหยิบมันขึ้นมาดูการแจ้งเตือนของข้อความ พอเห็นรายชื่อของคนที่ส่งเข้ามาก็ถึงกับยิ้มตาหยีขึ้นมาทันทีMESSAGE – Triphat Triphat : พรุ่งนี้ฉันจะกลับแล้ว Triphat : เดี๋ยวตอนเย็นไปรับที่บริษัท Triphat : เตรียมเสื้อผ้ามานอนที่บ
Huling Na-update : 2025-04-23RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทนำ
บทนำจุดเริ่มต้นของวงจรมาเฟียเกิดขึ้นในค่ำคืนนั้น...กระสุนปืนโหมถล่มไม่ต่างจากหยาดฝนที่สาดเทชุ่มฉ่ำ หากมันไม่ใช่หยดน้ำ แต่กลับเป็นหยาดโลหิตสีแดงสดที่ไหลหลั่งราวกับสายธารปัง!ปัง!ปัง!ลำปืนจ่อยิงโดยเป้าหมายการเพ่งเล็งนั้นอยู่ที่ ‘ไตรพัฒน์’ เพียงจุดเดียว กลุ่มคนนับสิบเบนศูนย์หน้าปรี่มายังตัวมาเฟียหนุ่มหมายเอาชีวิต แต่ด้วยทักษะและประสบการณ์ที่เพียรพบกลับทำให้รอดพ้นดงลูกตะกั่วมาได้อย่างหวุดหวิดไตรพัฒน์วิ่งหนีไปตามตรอกซอยหลังจากที่ออกมานอกตัวร้านสังสรรค์ อาศัยความชำนาญพื้นที่และความคล่องแคล่วของร่างกายให้พาตัวเองเข้ามาหลบหลีกในตรอกแคบ ๆ มืดมิดไร้แสงไฟ ในขณะเดียวกันมืออีกข้างที่ไม่ได้ประคองลำปืนก็คอยติดต่อหาลูกน้องคนสนิทที่รับหน้ากับศัตรูอีกกลุ่มไปด้วย“ฉิบ!” เสียงสบถด่ากร้าวดังเค้นลอดไรฟันที่มันเต็มไปด้วยความกรุ่นโกรธมาเฟียหนุ่มทาบฝ่ามือลงบริเวณบาดแผลจากการถูกยิงเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา มันถูกทำแผลเป็นอย่างดีแต่ก็ปริแตกเนื่องจากใช้กำลังแรงในการหลบหนีศัตรูที่หวังพรากชีวิตให้สิ้นเขาทิ้งตัวลงสู่พื้นพลางผ่อนลมหายใจออกหนัก ๆ เพื่อหวังควบคุมสติของตัวเองที่ลดน้อยลงทุกที หากไม่มีบาดแผลการถูกย
Huling Na-update : 2025-04-12RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 1 เด็กเสิร์ฟ
บทที่ 1เด็กเสิร์ฟบรรยากาศความวุ่นวายภายในร้านสังสรรค์เกิดขึ้นนับตั้งแต่ถึงเวลาเริ่มงานเมื่อตอนหกโมงเย็น ไม่ว่าพนักงานเสิร์ฟ เด็กโฮสต์ บาร์เทนเดอร์ หรือพนักงานครัว ต่างก็เดินวุ่นกันขวักไขว่ เนื่องจากลูกค้าแน่นเอี้ยดเต็มร้านจนบริหารการทำงานแทบไม่ไหวนอกจากจะเป็นวันศุกร์ที่เหมาะสำหรับการดื่มกินแล้ว มันยังเป็นวันจัดงานเลี้ยงของบรรดาไฮโซที่ปิดร้านเพื่อฉลองเนื่องในวันเกิดของค่ำคืนนี้“พี่เอ็ม ป่านมาแล้วค่ะ ขอโทษที่มาช้านะคะรถติดมากเลยค่ะ” เสียงปนหอบเอ่ยขึ้นหลังจากที่นำพาร่างกายมาถึงด้านในตัวร้านได้สำเร็จ“ไม่เป็นไร ๆ พี่ต่างหากที่ต้องขอโทษที่รบกวนป่าน วันนี้ไม่ใช่วันทำงานของเราแท้ ๆ แต่ก็ยังอุตส่าห์เข้ามาช่วยงาน” ผู้จัดการของร้านกล่าวด้วยสีหน้าลำบากใจ“ไม่เป็นไรค่ะพี่เอ็ม ป่านร้อนเงินพอดี อยู่บ้านก็ว่าง นี่พอป่านเห็นข้อความในกลุ่มป่านรีบอาบน้ำแต่งตัวมาเลยนะเนี่ย” สายป่านส่ายหน้าพลางหยิบผ้ากันเปื้อนยีนซึ่งเป็นยูนิฟอร์มของร้านมาสวมใส่เธอหยิบกระจกพกพาที่อยู่ในกระเป๋ามาส่องความเรียบร้อยของใบหน้า แต่งแต้มด้วยลิปสติกสีชมพู ลามไปถึงผมเผ้าที่ถูกเก็บรวบไว้อย่างเรียบร้อย และเพียงไม่ถึงสองนาทีก็อยู
Huling Na-update : 2025-04-12RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 2 บุคคลอันตราย
บทที่ 2บุคคลอันตราย“อ้าวป่าน เป็นอะไรน่ะ ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ”ขาเล็กก้าวตึง ๆ เข้ามาในตัวร้านด้วยความกรุ่นโกรธและแรงโทสะที่อยู่เต็มอก แต่ก็ต้องชะงักเมื่อถูกเรียกรั้งจากผู้จัดการของร้าน น้อยครั้งนักที่จะเห็นหญิงสาวอยู่ในอิริยาบถแบบนี้“ไม่มีอะไรหรอกค่ะพี่เอ็ม ป่านขึ้นไปข้างบนก่อนนะ เมื่อกี้นี้แอบอู้งานอะ คุณเวย์บ่นแล้วมั้งเนี่ย” สายป่านเอ่ยก่อนจะเดินแยกไปยังชั้นบนซึ่งมีโต๊ะเจ้าของร้านที่เธอรับหน้าที่ดูแลอยู่ เนื่องจากเมื่อครู่นี้เธอใช้เวลาทำงานในการระงับความเดือดดาลของตัวเองไปไม่น้อยถึงจะเดินกลับเข้ามาขาเล็กก้าวฉับ ๆ อย่างทะมัดทะแมง ซึ่งจุดหมายก็คือโต๊ะเวย์คินที่กำลังนั่งดื่มสังสรรค์ ระดับสายตาปราดเห็นว่าตอนนี้ที่โต๊ะนั้นมีคนมานั่งเพิ่มหนึ่งคนจากเดิมที่มีเพียงสอง ถัดไปไม่ไกลก็มีชายชุดดำหยัดยืนอยู่สายป่านหรี่สายตาเพื่อปรับให้มองเห็นบุคคลที่มาใหม่ให้ชัดเจน เธอมองไปยังชายชุดดำก็พบว่าท่าทางของเขาแทบไม่ต่างจากลูกน้องมาเฟียที่เคยเห็นในละคร ท่าทางเรียบนิ่ง ขึงขัง สายตากวาดมองพื้นที่รอบข้างราวกับสำรวจความเรียบร้อยและความปลอดภัยแต่ทั้งหมดทั้งมวลกลับทำให้เธอเลิกคิดสนใจก่อนจะเดินตรงเข้าไปยั
Huling Na-update : 2025-04-12RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 3 คนโชคร้าย
บทที่ 3คนโชคร้ายSAIPAN’S PART ;“หุบปาก! อยากตายหรือไง!”เสียงตะคอกตอกหน้าพร้อมกับมือใหญ่ที่ปิดทาบทับริมฝีปากทำให้ฉันรีบเก็บกลั้นเสียงกลืนกลับสู่ลำคอ“อึก...”“ถ้าเธอร้องไอ้พวกคนนั้นมันก็จะกลับมาฆ่าทั้งเธอและฉัน!”สิ้นประโยคร่างกายของฉันถูกกระชากรั้งให้อยู่ในอ้อมแขนของเขา และเพียงเสี้ยววินาทีก็ถูกนำพาให้วิ่งไปหลบซ่อนที่ตรอกซอยเล็ก ๆคนตัวใหญ่จับให้ฉันนั่งทรุดตัวลงกับพื้น ตามมาด้วยร่างกายใหญ่โตที่ทิ้งผ่อนลงมา เสียงหอบหายใจดังถี่กระชั้น ฉันจึงผินใบหน้าไปมองคนข้างกายถึงได้พบว่า บริเวณหน้าท้องฝั่งซ้ายของเขามีหยาดเลือดสีแดงสดที่ไหลหลั่งออกมา“คะ...คุณ คุณถูกยิงเหรอ!” ฉันเบิกตากว้างกับสิ่งที่เห็น แถมใบหน้าของเขาก็ซีดเซียวไร้สีเลือดเปลี่ยนไปถนัดตา“อึก...หุบปากอย่าส่งเสียง! ฉันรับรองว่าฉันจะไม่ทำให้เธอตายแน่นอน” เสียงเข้มเอ่ยบางเบาที่ฉันฟังแทบไม่ได้ศัพท์จนถึงขั้นต้องโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้รับรู้ดีว่าสถานการณ์ในตอนนี้ทำให้เราพูดคุยกันมากไม่ได้ แต่บาดแผลและอาการบาดเจ็บของเขาก็สำคัญไม่แพ้กัน“ฮึก...นี่มันอะไรกัน ฉันจะโทรแจ้งตำรวจ ฉันจะ...” ฉันพยายามตั้งสติและหาหนทางหนีไปจากพื้นที่ตรงนี้ สิ่งแรก
Huling Na-update : 2025-04-12RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 4 สายสืบ
บทที่ 4สายสืบพลั่ก!ตุ้บ!“อะ...โอ๊ย!” เสียงร้องโอดโอยดังขึ้นเป็นอันดับแรกที่ถูกผลักลงพื้นด้วยแรงมหาศาลร่างกายของฉันถูกผลักให้เข้ามาในที่แห่งหนึ่งซึ่งฉันเองก็ไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่าตอนนี้มันอยู่ที่ไหน เพราะหลังจากที่ฉันถูกบังคับให้ขึ้นมาบนรถ รอบดวงตาก็ถูกปิดสนิทด้วยผ้าสีดำ ทั้งรอบข้างก็รู้สึกได้ทั้งการเดินทางว่ามีคนนั่งควบคุมซ้ายขวาอยู่ตลอดครั้นเมื่อถึงที่หมายฉันก็ถูกดึงรั้งและลากเข้ามาในที่ตรงนี้ แม้ว่าจะมองไม่เห็นแต่ก็รู้สึกได้ว่ามันคือห้องห้องหนึ่งที่น่าจะถูกปิดตายมานานกลิ่นสาบและอับชื้นตีคลุ้งเข้าจมูก รวมไปถึงพื้นห้องที่สัมผัสได้ว่ามันเป็นพื้นปูนเปลือยไม่ใช่กระเบื้องทว่าก่อนที่ได้จินตนาการไปมากกว่านี้ ผ้าที่บดบังการมองเห็นก็ถูกเปิดออก ก่อนที่แสงสลัวสีส้มอ่อน ๆ จะสาดส่องส่งผลให้ระดับสายตาพอมองเห็นว่าที่แห่งนี้คือห้องเล็ก ๆ ที่ไม่มีแม้แต่สิ่งของหรือเฟอร์นิเจอร์“อึก...พาฉันมาที่นี่ทำไม” คำถามโพล่งออกไปด้วยความสั่นระริก ในขณะที่ร่างกายก็พยายามถดหนีกระทั่งติดชิดกับกำแพง“ใครเป็นคนส่งเธอมา!”ไม่ได้รับคำตอบ แต่มันกลับเป็นเสียงตวาดกร้าวดุดันที่แผดลั่นออกมาประโยคนั้นยิ่งทำให้ร่างก
Huling Na-update : 2025-04-13RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 5 บังเอิญ
บทที่ 5บังเอิญการทำงานท้าทายสภาพร่างกายจบสิ้นลง เมื่อตอนที่เข็มนาฬิกาบ่งบอกว่าเข้าสู่ช่วงสายของวันแล้วฉันหอบพาร่างกายอันแสนหนักอึ้งให้ออกมาจากร้านสะดวกซื้อที่รับหน้าที่เป็นพนักงานพาร์ทไทม์ในช่วงกะเช้า ระหว่างทางเดินตามฟุตพาทตรงไปยังบ้านก็ใช้มือเล็ก ๆ คอยตบคอยบีบนวดตามบ่าไหล่ไปด้วย ส่วนมืออีกข้างที่ว่างก็กดจิ้มไปยังหน้าจอโทรศัพท์ เพื่อต่อสายโทรหาพี่สาวที่ตอนนี้หลงเหลือเป็นที่พึ่งในชีวิตเพียงคนเดียว“ฮัลโหลพี่ด้าย ฮัลโหลได้ยินป่านไหม” โทรหาพี่สาวได้ไม่นานก็เห็นว่าปลายสายกดรับ นั่นจึงทำให้ฉันรีบกรอกเสียงออกไปทันที[ได้ยิน แกโทรมามีอะไรหรือเปล่า]“ก็พี่ด้ายเล่นหายไปหลายวันแบบนี้ป่านก็ต้องโทรตามสิ นี่พี่อยู่ไหนเนี่ย รู้ไหมว่าป่านโทรหาหลายสายแต่พี่ไม่รับเลย แล้ววันนี้พี่จะกลับบ้านหรือเปล่า พี่ไม่ได้กลับบ้านหลายวันเลยนะ งานยังไม่เสร็จอีกเหรอ”คนที่กำลังสนทนาด้วยนั่นก็คือพี่สาวแท้ ๆ ของฉันที่ชื่อ ‘เส้นด้าย’ ที่ตอนนี้เดินทางไปทำงานเป็นไกด์ให้กับนักท่องเที่ยวที่ต่างจังหวัด หลังจากที่เราสองคนแยกย้ายกันไปทำตามหน้าที่ของตัวเองซึ่งก็คือการทำงานหาเงินเลี้ยงชีพ จวบจนตอนนี้ก็เข้าวันที่สี่ได้แล้วมั้
Huling Na-update : 2025-04-13RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 6 บังเอิญ…อีกแล้ว!?
บทที่ 6บังเอิญ…อีกแล้ว!?หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปงานเปิดตัวรถนำเข้าถูกจัดขึ้นที่ฮอลล์ของห้างสรรพสินค้าชื่อดัง โดยมีแขกมาร่วมงานไม่ต่ำกว่าพันชีวิต เนื่องจากงานในวันนี้เป็นที่จับตามองของกลุ่มลูกค้ากระเป๋าหนัก รวมไปถึงวงการข่าวมากมายที่ต่างก็ให้ความสนใจไม่ต่างจากวันรวมตัวคนดังระดับประเทศรถยนต์คันหรูราคาแปดหลักจอดเรียงรายอยู่ในพื้นที่ ซึ่งการจัดงานในวันนี้อยู่ภายใต้การดูแลของบริษัท Triumph Auto Service โดยผู้บริหารผู้รังสรรค์และเนรมิตทุกอย่างนั่นก็คือไตรพัฒน์ไตรพัฒน์เดินเข้ามาในงานพร้อมลูกน้องติดตามด้านหลังจำนวนสามคน หนึ่งในนั้นมีมารุตมือขวาคนสนิทที่คอยตรวจสอบความเรียบร้อยของงาน เช่นเดียวกับความปลอดภัยของผู้เป็นนายจวบจนภารกิจในวันนี้จะจบสิ้นไปได้ด้วยดีการรวมตัวผู้คนมากมายภายในงานแห่งนี้ย่อมมีความเสี่ยงกับผู้ทรงอิทธิพลอย่างไตรพัฒน์มาก นอกจากจะไม่สามารถควบคุมแขกร่วมงานได้แล้ว ความเสี่ยงต่อการถูกทำร้ายก็มีมากกว่าปกติหลายเท่าตัว หากแต่งานที่ถูกจัดขึ้นย่อมก็เป็นกิจกรรมสำคัญที่ทำให้ไตรพัฒน์หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะออกจากที่มืดและกลายเป็นจุดล่อเป้ากับศัตรูที่หวังพรากชีวิต“ตอนนี้ทุกอย่างปกติดีครับ ผม
Huling Na-update : 2025-04-13
Pinakabagong kabanata
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 30 แหล่งข้อมูล
บทที่ 30แหล่งข้อมูล“คุณพี่สาวขา น้องสาวคนสวยขอนอนด้วยคนน้า” สายป่านเคาะประตูห้องนอนของพี่สาว พลางกดเสียงหวาน ๆ เพื่อหวังออดอ้อนอย่างที่ชอบทำอยู่เป็นประจำตกดึกเงียบสงัดขึ้นมาทีไร เป็นต้องหอบหิ้วหมอนผ้าห่มมานอนกับพี่สาวเพียงคนเดียวอยู่เสมอ รวมถึงความเคยชินที่มีคนนอนกอดข้างกาย เธอมีไตรพัฒน์เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต ครั้นวันนี้เขาไม่อยู่เธอก็จะขอนอนกอดพี่สาวเพื่อขอไออุ่นมาทดแทน“ตลอดเลยนะยัยป่าน” เส้นด้ายเปิดประตูก็เห็นน้องสาวยืนยิ้มแฉ่งอยู่ตรงหน้า แสร้งทำเสียงดุใส่ แต่ลึก ๆ ก็นึกเอ็นดูกับความอ้อนน่ารักเหลือเกิน“แฮ่ ก็นาน ๆ ได้นอนกอดพี่ด้ายทั้งทีนี่นา มาค่ะ มานอนกันพี่ด้าย ป่านง่วงแล้ว” สายป่านเดินเข้ามาในห้อง จัดแจงวางหมอนผ้าห่มก่อนจะทิ้งตัวลงนอน และไม่วายตบมือปุ ๆ ที่ฟูกเรียกรั้งให้พี่สาวตามเข้ามาติ๊ง!ติ๊ง!เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจึงทำให้สายป่านพลิกตัวหันไปหยิบมันขึ้นมาดูการแจ้งเตือนของข้อความ พอเห็นรายชื่อของคนที่ส่งเข้ามาก็ถึงกับยิ้มตาหยีขึ้นมาทันทีMESSAGE – Triphat Triphat : พรุ่งนี้ฉันจะกลับแล้ว Triphat : เดี๋ยวตอนเย็นไปรับที่บริษัท Triphat : เตรียมเสื้อผ้ามานอนที่บ
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 29 สองพี่น้อง
บทที่ 29สองพี่น้อง“ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร เขามาหาแกทำไม”ทันทีที่สายป่านจับมือพี่สาวเข้ามาในบ้าน เสียงหนักแน่นดุดันก็เอ่ยถามขึ้น เฉกเช่นเดียวกับดวงตาคมที่กดมองอย่างเอาคำตอบเมื่อกลุ่มรถคันหรูจะขับออกไปจากบริเวณตัวบ้าน ก่อนหน้านั้นเส้นด้ายซุ่มหลบอยู่ไกล ๆ จวบจนมั่นใจว่าจุดหมายของขบวนรถเหล่านั้นคือบ้านของตัวเองที่น้องสาวอาศัยอยู่กระทั่งเห็นภาพกอดแนบชิดระหว่างสายป่านและผู้ชายร่างสูงตระหง่าน มองเพียงเสี้ยวเดียวก็ล่วงรู้ว่าชายผู้นั้นเป็นใครและมีอิทธิพลมากแค่ไหน หากแต่คำถามที่เอ่ยออกไปก็เพราะอยากรู้ว่าน้องสาวเพียงคนเดียวที่หลงเหลือในชีวิตนั้นจะคิดปิดบังกับสิ่งที่รับรู้มาก่อนหน้าหรือไม่ถึงแม้ว่าจะไม่ได้มาให้เห็น ไม่ได้ติดต่อถามไถ่ แต่คนอย่างเส้นด้ายย่อมรู้เรื่องราวของน้องสาวเป็นอย่างดี“พี่ด้ายเห็นเหรอ” สายป่านมองพี่สาวตาแป๋ว หากแต่มันสั่นเครือไม่ต่างจากเด็กถูกจับได้ว่าแอบทำผิด“เห็นสิ รถจอดเรียงซะขนาดนั้น” เส้นด้ายปรับเปลี่ยนสีหน้าให้เป็นปกติ เนื่องจากเมื่อครู่นี้เผลอทำสายตาขึงขังมาดดุออกไป ทำให้น้องสาวแสดงอาการหวั่นกลัวออกมาให้เห็นจนเกรงว่าจะทำให้ความจริงที่ตั้งใจเค้นถามนั้นถูกปิดบัง“คือ
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 28 รออยู่
บทที่ 28รออยู่ภายในซอยบ้านทาวเฮาส์เล็ก ๆ เกิดความวุ่นวายขนาดย่อม เมื่อมีรถยนต์คันหรูมากกว่าห้าคันที่กำลังจอดเรียงรายเป็นแถวยาวความดำขลับวาววับของรถยนต์กระแทกเตะตา ทำให้ผู้คนละแวกใกล้เคียงต่างก็ชะเง้อหน้าสอดส่องเป็นการใหญ่ ซ้ำยังจับกลุ่มนินทาซุบซิบ จนคนที่เป็นต้นตออย่างสายป่านถึงกับอยากผลักไสไล่ส่งและมุดหน้าหนีให้รู้แล้วรู้รอด“คุณไตรมาหาป่านทำไมเหรอคะ แล้วทำไมถึงยกโขยงกันมาเยอะแบบนี้” สายป่านอ้าปากค้าง กวาดสายตามองไปตามตัวรถยนต์ที่จอดเรียงยาว กินพื้นที่หลายเมตรจากหน้าตัวบ้านไปจนเกือบถึงหน้าปากซอยจากที่ตอนแรกกำลังปัดกวาดทำความสะอาดอยู่ลานหน้าบ้าน ก็ยอมรับว่าตื่นเต้นดีใจที่ได้เห็นรถหรู ๆ ผ่านตา แต่ใครจะไปคิดว่ารถหรูเหล่านั้นกลับหยุดจอดที่หน้าตัวบ้านหลังเล็ก ๆ ของเธอ ซึ่งคนที่เดินตรงมาปรากฏตัวก็เป็นไตรพัฒน์พร้อมกับลูกน้องคนสนิทของเขา“ฉันจะไม่อยู่สักสามสี่วัน เลยตั้งใจมาเจอหน้าเธอก่อน” มาเฟียหนุ่มเอ่ยบอกเสียงราบเรียบ มือสองข้างล้วงกระเป๋าและกดคอมองคนตัวเล็กที่มีส่วนสูงเท่าระดับอกของเขาเท่านั้น“ไปไหนเหรอคะ ไปต่างประเทศเหรอ”อยู่ใกล้ชิดกับเขาจนเริ่มเคยชินเลยทำให้เธอพอรู้ว่าไตรพัฒน์มีธ
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 27 หลงเธอ
บทที่ 27หลงเธอวันหยุดของนักศึกษาฝึกงานเวียนวนมาอีกครั้ง และเช่นเคยนอกจากมันจะเป็นวันหยุดที่สายป่านไม่ต้องไปทำงานแล้ว สถานที่ที่เธอขลุกตัวอยู่ตลอดทั้งวันก็คงไม่พ้นบ้านของไตรพัฒน์แม้กระทั่งการพูดคุยสนทนาในเรื่องธุรกิจระหว่างไตรพัฒน์กับน้องชายเขาก็ไม่วายลากเธอเข้ามาด้วย ทำให้ในตอนนี้หญิงสาวนั่งนิ่งตัวเกร็ง เพราะฟังไม่เข้าใจและไม่รู้จะทำตัวยังไงกับสถานการณ์ตรงหน้าแล้วจะให้เธอมานั่งอยู่ด้วยทำไมทั้ง ๆ ที่คุยเรื่องสำคัญกันอยู่...สายป่านบ่นในใจพลางกลอกตาไปมา“ผมเอาเงินเข้าเซฟเรียบร้อยแล้วนะ งานเมื่อคืนก็ไม่มีปัญหา ราบรื่นทุกอย่าง” ตุลธรนั่งไขว่ห้างพลางโน้มตัวเคลื่อนกระดาษที่ระบุคำสั่งซื้อ พร้อมกับรายงานผลกับการส่งสินค้าเมื่อคืน เนื่องจากได้รับมอบหมายให้ทำการแทนผู้เป็นพี่“มันตุกติกบ้างหรือเปล่า”“ก็ไม่นะ ปกติทุกอย่าง ไอ้เสี่ยมันยังบอกอีกว่าจะสั่งเรื่อย ๆ”“อืม ดีมาก มึงทำได้ดีมากไอ้ตุลย์” ไตรพัฒน์พยักหน้ารับให้กับผลงานที่น้องชายรับหน้าที่ได้ดีอีกเช่นเคยมันไม่ใช่ครั้งแรกที่มาเฟียหนุ่มส่งต่อให้ผู้เป็นน้องทำ และมันก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่งานเสร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี เพราะตั้งแต่ที่เขาเริ่มให้ตุลธรเ
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 26 หน้าที่ผู้หญิงของมาเฟีย
บทที่ 26หน้าที่ผู้หญิงของมาเฟียรถยนต์คันหรูจอดที่หน้าตัวบ้านหลังใหญ่ก่อนที่มาเฟียหนุ่มจะเปิดประตูและเดินลงจากรถ ทำให้พริตตี้สาวสวยที่นั่งติดสอยมาด้วยรีบสาวเท้าก้าวตามเข้าไปติด ๆสายป่านแทบเปลี่ยนจากการเดินเป็นวิ่งเมื่อขายาว ๆ ของไตรพัฒน์ก้าวทิ้งระยะห่างไปจากตัวเธอมากพอสมควร ไม่รู้ว่าเขาเดินเร็วหรือว่าเธอขาสั้น หรือไม่ก็อาจจะตั้งใจแกล้งให้เธอหอบเหนื่อยกระวนกระวายแบบนี้“คะ...คุณไตร พาป่านมาที่นี่ทำไมคะ” สองขาเล็กสับไปมาจนแทบสะดุด ขณะที่ปากก็ร้องถามปนความหอบ จวบจนเดินตามเขาเข้ามาถึงห้องนอนถึงจะได้ยอมลดระดับความเร็ว“...”“แล้วผู้ชายคนนั้นเขาเป็นใครคะ ไม่ถูกกันเหรอ แล้วคุณไตรได้ทำร้ายเขาหรือเปล่า” สายป่านถามถึงผู้ชายที่ทำตัวรุ่มร่ามกับเธอในงานมอเตอร์โชว์ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ถูกกับไตรพัฒน์มาตั้งแต่ต้น แต่เธอถูกลูกน้องของเขาพาตัวออกมาจากงานเลยไม่ทันเห็นว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง“อย่าพูดถึงมัน!”“โอเคค่ะ แต่ป่านขอกลับบ้านนะ ป่านต้องกลับบ้าน” หญิงสาวตอบรับเพราะดูเหมือนว่าความหงุดหงิดกำลังก่อตัวขึ้นมาอีกครั้งเพียงเพราะพูดถึงผู้ชายคนนั้น“...”“นี่มันก็ดึกมากแล้ว พรุ่งนี้ป่านก็ต้องไปทำงา
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 25 คุณพริตตี้ (2)
บทที่ 25คุณพริตตี้ (2)“มาทำอะไรที่นี่” เสียงทุ้มดุดันเอ่ยขึ้นหลังจากที่เดินนำฉันมายังจุดลับตาซึ่งฉันเองก็ทำได้เพียงสงบปาก เดินตามเขามาเงียบ ๆ กระทั่งถึงที่หมายนั่นแหละถึงได้ยินน้ำเสียงแข็งกร้าว เฉกเช่นเดียวกับดวงตาคมเข้มที่กดจ้องมองมาอย่างเอาคำตอบ“ปะ...ป่านมาทำงานไงคะ แต่งหน้าแต่งตัวจัดเต็มขนาดนี้” ปากพูดพลางก้มหน้ามองสำรวจร่างกายตัวเองที่แต่งองค์ทรงเครื่องครบครัน“...” ไม่ได้รับคำตอบใดกลับมาอีก ฉันจึงเชยใบหน้าขึ้นมองก็เห็นว่าคุณไตรกำลังมองฉันด้วยความเรียบนิ่ง ไร้ซึ่งอารมณ์และความรู้สึก หากแต่ลึก ๆ กลับได้รับกระแสความโหดเหี้ยมที่มันแผ่ซ่านออกมา“มันเป็นงานด่วนน่ะค่ะ ตอนนั้นป่านถึงบ้านเรียบร้อยแล้วนะ แต่เจ๊สวยกำลังลำบากป่านเลยต้องมาช่วย นี่ก็ตั้งใจจะส่งข้อความไปบอกคุณอยู่พอดี แต่คุณไตรก็ดันเดินเข้ามาดักไว้ก่อนนี่แหละค่ะ”ฉันบอกเสียงอ่อน เช่นเดียวกับดวงตาหวานเชื่อม เพราะไม่ได้มีเจตนาที่จะปิดบังเขาเลยสักนิด เห็นนัยน์ตาดุ ๆ กับใบหน้าเข้มขรึมก็อดที่จะกังวลไม่ได้ แต่หลังจากที่อธิบายความจริงออกไปก็สังเกตเห็นว่าคุณไตรเริ่มคลายปมคิ้วลงไปได้บ้างแบบนี้ก็แปลว่าเขากำลังอ่อนลงให้กันอยู่ใช่ไหมน
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 24 คุณพริตตี้ (1)
บทที่ 24คุณพริตตี้ (1)เวลาเลิกงานก็คือการกลับบ้านมาสักผ้าที่กองพะเนินจนแทบล้นหัวฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าให้อยู่ในชุดลำลองใส่สบาย ก่อนจะยกตะกร้าผ้าที่เตรียมพร้อมสำหรับการซักล้าง เนื่องจากวันหยุดเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมานั้นฉันอยู่บ้านคุณไตรจนไม่ได้กลับมาจัดการ มันก็เลยกลายเป็นว่าตอนนี้ฉันจำต้องเจียดเวลามาแบ่งให้กับภาระงานบ้านพวกนี้ยังไงล่ะ“ตอนนี้ฉันควรจะนั่งกินข้าวแล้วก็นั่งดูทีวีไม่ใช่หรือไงเนี่ย เฮ้อ...ชีวิตไอ้ป่านมันช่างน่าสงสารจริง ๆ” คำบ่นเริ่มหลุดออกมาในขณะที่มือสองข้างก็ขยี้เนื้อผ้าไปกับฟองโฟมจากน้ำยาซักล้างเบา ๆความจริงแล้วที่บ้านก็มีเครื่องซักผ้านั่นแหละ แต่ชุดที่ฉันกำลังซักนั้นเป็นเสื้อนักศึกษากับชุดชั้นใน มีพวกชุดนุ่งเล่นประปรายมาบ้าง ฉันเลยตัดสินใจเลือกที่จะซักมือร่วมทั้งหมด เพราะถ้าหากแยกประเภทและลองคำนวณคร่าว ๆ แล้ว การซักมือน่าจะช่วยประหยัดค่าไฟและค่าน้ำได้มากกว่าเว้นก็แต่กำลังแรงนี่แหละที่โคตรเปลือง!ครืด...ครืด...เสียงเพลงจากมือถือที่เปิดคลอใกล้ ๆ หยุดชะงักลงเนื่องจากมีสายโทรเข้ามา ฉันหันไปมองพลางใช้ข้อศอกกดปุ่มรับสายและเปิดลำโพง กระทั่งเสียงแหลม ๆ กรีดกรายดังขึ้นก็ทำเอาร
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 23 คนของเขา
บทที่ 23คนของเขา“คะ...คุณไตร ป่านต้องกลับบ้านแล้วนะ” ฉันบอกเสียงแผ่วเบาเนื่องจากคุณไตรกำลังกดสายตาจดจ่อกับเอกสารตอนนี้ฉันอยู่ในห้องทำงานของคุณไตรซึ่งก็หมายความว่าฉันกำลังอยู่ในบ้านของเขาเหมือนเดิมนั่นแหละฉันอยู่ที่บ้านของเขามาสองวันแล้ว ซึ่งก็เป็นคุณไตรอีกนั่นแหละที่ไม่ยอมให้ฉันกลับ หลังจากที่ความสัมพันธ์ของเราสองคนเกิดขึ้นโดยที่ฉันเองก็ไม่สามารถนิยามความหมายได้ไม่ว่าจะเป็นกำแพงของเราสองคนที่เคยมีกั้นกลาง ความลึกซึ้งข้ามขั้นสถานะ ทุกสิ่งทุกอย่างกำลังฟ้องชัดว่าในตอนนี้สถานะของฉันกับเขาได้เปลี่ยนไปแล้ว“กลับทำไม” คุณไตรเอ่ยขึ้นพลางละสายตาจากแผ่นกระดาษ ดวงตาคมเข้มดำขลับที่มองมาทำเอาฉันถึงกับลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่“ก็พรุ่งนี้ป่านต้องไปทำงาน ป่านต้อง...”“งั้นก็ย้ายมาอยู่ที่นี่”ไม่ทันที่ฉันจะเอ่ยจบ เสียงเข้มของคุณไตรก็แทรกขึ้น พร้อมกับร่างกายสูงใหญ่ที่หยัดตัวจากเก้าอี้และเดินเข้ามาหา ก่อนที่เขาจะนั่งลงบนโซฟาข้างกายฉัน“ไม่ค่ะ” ฉันส่ายหน้าและรีบตอบปฏิเสธ“ทำไม”“ป่านก็มีบ้านของตัวเองนะ แล้วอีกอย่างมันก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ป่านจะต้องย้ายมาอยู่ที่นี่”“ก็ย้ายมาอยู่กับฉัน นอนกับฉัน นี่ไง
RISK LOVE ร้ายเสี่ยงรัก บทที่ 22 อีกครั้ง NC18++
บทที่ 22อีกครั้ง NC18++SAIPAN’S PART ;“อื้อ...” ความมึนตึงเมื่อยขบปลุกตื่นให้ฉันหลุดจากห้วงความฝัน ขยับตัวเหยียดแขนขาพลางส่งเสียงพึมพำในลำคอเบา ๆ ด้วยอาการงัวเงียฉันยังคงหลับตาพริ้ม แต่หัวสมองก็ตื่นรับรู้ไปเกือบทั้งหมด เพียงแต่ความเหนื่อยล้าอ่อนกำลังที่ปรากฏกลับทำให้ฉันแทบไม่อยากขยับเขยื้อนร่างกายเลยสักนิดเพราะหมอนนุ่ม ๆ ผ้าห่มอุ่น ๆ แถมอุณหภูมิภายในห้องก็ยังหนาวจนตัวสั่น การกกตัวนอนอยู่บนเตียงนี่แหละถือว่าเป็นสิ่งที่ควรทำมากที่สุด“อืม ให้ไอ้ตุลย์จัดการได้ อืม...แค่นี้”ทว่าเสียงเข้มคุ้นหูกลับดังเข้าสู่โสตประสาท ฉันถึงกับเบิกตาถลนก่อนจะพลิกตัวหันไปยังต้นเสียงถึงได้พบว่าเป็นคุณไตรที่กำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่ใกล้ ๆพรึ่บ!ฉันดีดตัวขึ้นจากเตียงแทบจะทันที ขณะสายตาก็กวาดมองสิ่งรอบข้างจนรู้ว่าที่นี่ไม่ใช่ห้องนอนของตัวเอง แต่มันกลับเป็นห้องนอนในบ้านของคุณไตรต่างหาก!มันเป็นห้องเดียวกันกับวันที่ฉันโดนวางยา!“ตื่นแล้วเหรอ” คนตัวใหญ่วางโทรศัพท์ลงที่ลิ้นชักข้างเตียงก่อนที่เขาจะนั่งลงและขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ เขาเอ่ยถามเสียงนุ่มนวล พานทำให้หวนนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับเขาม
