ตอนที่ 26 เจ็บแต่จบ

ปฏิญญาเดินมานั่งลงที่โซฟาสีดำกลางห้องโถงด้วยหัวใจที่วูบโหวงพิกล ภาพที่เธอเห็นยังติดตาทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดซ้ำๆ ที่เห็นภาพนั้นฉายวนไปวนมา เด็กสาวเอามือปาดน้ำตาที่ไหลออกมา แล้วพยายามสั่งตัวเองให้หยุดอาการน่าสมเพชนี้เสียที ความเป็นจริงเธออยากจะเดินออกไปจากที่นี่ แต่มาคิดอีกทีเธอก็อยากจะเคลียร์ให้มันจบสักที กับความสัมพันธ์ที่ไม่มีสถานะแบบนี้

เออเนสเดินออกมาด้วยสีหน้าเรียบเฉย พร้อมกับผู้หญิงของเขาที่เดินตามหลังออกมาด้วยสีหน้าที่ดูไม่สบอารมณ์นัก คงจะหงุดหงิดที่ถูกขัดจังหวะ เออเนสนั่งลงที่โซฟาฝั่งตรงข้ามกับเธอ ส่วนผู้หญิงคนนั้นก็ยืนอยู่ใกล้ๆ กับเออเนส

"ฉันทำขนมมาให้ค่ะ"

ปฏิญญาเอ่ยสั้นๆ พร้อมกับส่งถุงขนมอาลัวสีสวยให้เขา เออเนสรับถุงขนมแล้ววางไว้บนโต๊ะกระจกใสตรงหน้า หญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านหลังของเออเนสเดินมานั่งใกล้ๆ กับเขา แล้วมองหน้าของปฏิญญาแว่บหนึ่ง หล่อนเอ่ยถามเออเนสด้วยน้ำเสียงที่มีจริต

"เด็กคนนี้คือใครคะเออเนส ทำไมมาหาคุณถึงที่นี่ได้ ปกติคุณไม่เคยพาใครมานอกจากมินนี่นิคะ" เธอเอ่ยถามชายหนุ่มในขณะที่ยังมองใบหน้าของเด็กสาวเขม็งอยู่

"แค่เด็กในบ้านน่ะ เขาเอาขนมไทยมาให้" คำตอบของเออเนสทำให้หัวใจด