Mag-log inShare
CHAPTER 24
Kaugnay na kabanata
Promesa Rota CHAPTER 25
Days become weeks and weeks become months, hanggang sa hindi ko na alam ang eksaktong bilang. Hindi pa rin nagigising si Blue, at hindi pa rin ako tinatantanan ni Daddy. I didnt expect him to lock me here in the red room where I hated and feared the most. "Seniorita!" Lumingon ako sa gawing gilid kung saan ko narinig ang mahinang boses na 'yon ni Ara.Tatlong araw na akong nakakulong dito sa silid kung saan ako nilalatigo ni Daddy. Walang pagkain, walang tubig at higit sa lahat... tadtad ng sugat ang likod."Seniorita, ayos ka lang ba? Kaya mo bang umisod dito sa gawi ko? May maliit na butas akong ginawa rito." Napangiti ako ng dahil sa sinabi niyang 'yon, at kung hindi ako nagkakamali... Ara is doing it again. Isinusugal niya pati ang kaligtasan niya para lang sa akin."Ara..." Pinigilan ko ang mapahikbi dahil sa nararamdaman kong awa sa aking sarili. "I'm tired," I whispered."Seniorita, wala ang Daddy mo ngayon. Kaaalis naman ng Mama mo." Narinig ko ang mahina niyang hikbi at ang
Promesa Rota CHAPTER 26
"Kung ako sa 'yo Seniorita ay hindi na ako uuwi rito sa Hacienda. Kung maayos naman ho ang buhay n'yo sa Manila doon ka na maglagi."Hindi ko na nagawang sagutin pa si Ara dahil sa kaiisip ng puwede kong idahilan sa ama ko, para payagan niya akong umalis. Hindi ako puwedeng tumakas dahil tiyak na si Ara ang malilintikan. At kahit saang lupalop naman ako magpunta, malamang na malalaman niya."Gusto mo bang samahan kita sa Manila, Seniorita?" muling sabi ni Ara na hindi ko pa rin pinansin.Natapos niyang gamutin ang sugat at lagyan ako ng benda ng tahimik lang kaming dalawa. Ewan ko ba, pakiramdam ko ay nasanay na ako sa ganitong eksena. Hindi na nga masakit. Hindi ko na rin madama ang kirot sa likod ko."Seniorita-""Don't say anything Ara," putol ko sa kaniya.Nang matitigan ko siya ay alam ko na kung ano ang sasabihin niya. Tulad noon, alam kong naaawa at nasasaktan siya para sa akin. Hindi niya maatim ang ginagawa sa akin ng ama ko. Oh great, hindi ko nga pala siya tunay na ama. I d
Promesa Rota CHAPTER 27
[[Trigger warning!]]Pagkarating namin sa Manila ni Ara hindi pa rin talaga niya ako iniwan. Hanggang sa makapasok ako sa condo unit ko ay naroon pa rin siya. Kulang na nga lang ay itulak ko na siya palabas ng unit para lang iwan niya na ako."Seniorita gusto ko na lang din dito. Gusto ko kasama kita, ayaw kitang iwan... hindi ko kaya." Napahilot ako sa aking sintido at mariing tumitig sa kaniya. Kahit nananakit pa ang likod ko'y pinilit kong ipakita sa kaniya na kaya kong kumilos mag isa. Pero ang magaling kong tagapag-alaga ay sadyang makulit."Ara, umuwi ka na! Gagabihin ka sa biyahe, isa pa darating din naman si Zafy mamaya!""Pero-""Naiinis na ako sa 'yo Ara!" putol ko sa kaniya at pinanlakihan siya ng mata. "Kapag hindi ka pa umalis ngayon, tatalon na ako mula sa bintana at kasalanan mo 'yon!" dagdag ko pa na ikinaawang ng bibig niya.Sukat sa sinabi ko ay kaagad niya akong niyakap at hinalikan sa ulo. "Magpakabait ka Seniorita, magbabakasyon lang ako pero pangako babalikan ki
Promesa Rota CHAPTER 28
I feel weak. My throat felt dry. And my wrist felt sore. Ganoon pa man ay pilit kong iminulat ang mga mata ko.Puting kisami. Mahinang tunog ng kamay ng orasan. Amoy ng kung anu-anong gamot. At ang apat na sulok ng puting silid. "Tangina nasa langit na ba ako?" nagtatakang tanong ko sa aking sarili.Nang bahagya kong ikiling ang aking ulo ay napansin ko ang nakayukong ulo rito sa kinahihigaan ko. Ito na ba si San Pedro?Kahit na nananakit ang pulsuhan ko sa kung ano mang dahilan ay marahan kong sinuklay ng daliri ko ang buhok ni San Pedro. Pasalamat na rin ako na sa langit ako napunta sa kabila ng lahat ng kasalanan ko. Mabuti na lang tinanggap nila ako rito. Mababa lang pala ang standard nila para makaakyat sa langit, pumasa ako e."Hey, gising ka na pala." Nangunot ang noo ko at ilang beses ikinurap ang mga mata. "How are you feeling?" Ang kulay abo niyang mga mata ay malamlam na nakatuon sa akin. Hindi ko tuloy maiwasang magtaka kung bakit pati siya ay narito?"Nico?" halos pabulo
Promesa Rota CHAPTER 29
WHAT THE HELL!Anong pinagsasabi ng baliw na 'to?! Sinong nagkalat ng tsismis na buntis ako? At paano naman nangyaring siya ang ama aber? Yes, we did fuck before. But that doesn't mean I could get pregnant at just one time!"Hindi naman nakakagulat na mabuntis ka. I'm healthy, and of course-""At sino naman ang nagsabi sayo niyan?" putol ko sa kanya. "Ginagago mo ba ako o sadyang gago ka lang talaga!""No..." Dahan-dahan niyang kinalas ang bendang nakabalot sa katawan ko habang mariing nakatitig sa akin. "The doctor told me about your pregnancy a while ago Lenny, and I believed what that doctor found out. She's a doctor and capable of telling me your situation after all.""No! That's not true!" "Which one? Na buntis ka-""Na Ikaw ang ama!" muli kong putol sa kanya.Sa pagkakataong ito ay siya naman ang natigagal. Nagtatanong ang mga matang nakatitig lang siya sa akin. Sa totoo lang ay hindi rin ako sigurado, pero kung sasabihin kong siya nga talaga ay mas lalong magiging komplikado.
Promesa Rota CHAPTER 30
"Fuck!" Kahit Hindi ko nakikita ay alam kong nagtatagis ang bagang ni Nico habang marahang tinatanggal ang benda sa katawan ko. "Hindi na tao ang gumawa sa 'yo nito!" aniya pa.Binalik ko kasi ang bendang nakabalot sa akin kanina upang lumabas at bumili nang pagkain sa labas. Ngayo'y heto, muling tinatanggal ni Nico para raw magamot niya. Akala ko ay wala na siya pagbalik ko rito sa unit, pero nandito pa rin ang baliw na to."Masakit ba?" tanong niya na inilingan ko lang. Baliwala na sa akin ang bagay na ito. Sanay na ako. Kung hapdi at kirot lang din naman, I over the top if ten was the highest.Hindi nga makatarungan ang panglalatigo sa akin ni Daddy mula noon hanggang ngayon, pero hindi ko rin magawang isuplong siya. Dahil tulad nga rin ng sinabi ni Mama, binihisan nila ako, pinakain, ibinigay ang lahat ng gusto at kinupkop kahit hindi nila ako tunay na anak.Hindi ko man naramdaman na mahal nila o kung minahal ba nila ako, at least sa loob ng ilang taon sila ang naging pamilya ko.
Promesa Rota CHAPTER 31
Pagkarating ko sa ospital ay kaagad akong lumapit kay Blue. Aminado akong napakasaya ko ngayong gising na siya. Ngunit ganoon na lang din ang pagkagulat namin ng biglang lumabas sa bibig niya ang hindi namin inaasahang salita."Sino ka?" tanong niya kay Pauline. Lumukob sa akin ang labis na lungkot at pag-aalala ng makita ko ang sakit sa mga mata ni Pauline.I was shocked! Is he trying to make fun of us? No, his not! Hindi si Blue ang klase ng taong paglalaruan ang damdamin ng isang tao. But how the hell happened that he doesn't know who is Pauline?Of all people... bakit si Pauline pa? Bakit hindi niya maalala si Pauline? Puwede namang ako o kaya kahit na sino sa aming narito... pero bakit si, Pauline?Narito ang mga kaibigan namin ngunit wala ang taong gusto kong makita ng ilibot ko ang paningin ko sa apat na sulok ng kuwarto. Wala si Nico. Hindi ko alam kung alam niya bang gising na si Blue o hindi pa. O baka naman tulad ng hiniling ko sa kaniya, tuluyan na nga siyang lumayo."Hind
Promesa Rota CHAPTER 32
It was Sunday and today was Zafy and Justine's son's christening. Dahil malapit lang naman ang Rancho namin kila Zafy ay hindi na ako sumamang umuwi sa Manila noong nakaraang linggo.And yes, I stayed in our Ranch with my Mom and Dad. Hindi naman nila ako pinalayas. Hindi rin ako nakatikim ng latigo kay Dad lalo na ng malaman niyang officially in a relationship na kami ni Blue. Naging masaya pa nga siya, sino naman kasi ang hindi? E 'yon nga ang misyon niya na sa akin niya ipinapagawa. Dad treats me like a real princess now. Halos lahat ay idunog niya sa akin. Kandarapa naman ang mga kasambahay namin upang asikasuhin ako na siyang utos ni Daddy. He was happy... but I'm not.Lahat ng plano niya ay unti-unti niya nang nakakamit sa pamamagitan ko. Unti-unti na rin akong nagiging successful.Kaya lang marami ang naging kapalit. Tulad ng panlalamig sa akin ni Zafy. Ang pag-iwas ng iba naming mga kaibigan sa amin ni Blue. Seyempre pa kasama na rin doon si Nico na matagal na nga akong hindi
Pinakabagong kabanata
