Mag-log inShare
CHAPTER 24
Huling Na-update:
2024-03-05 14:58:28
Kaugnay na kabanata
Promesa Rota CHAPTER 25
Days become weeks and weeks become months, hanggang sa hindi ko na alam ang eksaktong bilang. Hindi pa rin nagigising si Blue, at hindi pa rin ako tinatantanan ni Daddy. I didnt expect him to lock me here in the red room where I hated and feared the most. "Seniorita!" Lumingon ako sa gawing gilid kung saan ko narinig ang mahinang boses na 'yon ni Ara.Tatlong araw na akong nakakulong dito sa silid kung saan ako nilalatigo ni Daddy. Walang pagkain, walang tubig at higit sa lahat... tadtad ng sugat ang likod."Seniorita, ayos ka lang ba? Kaya mo bang umisod dito sa gawi ko? May maliit na butas akong ginawa rito." Napangiti ako ng dahil sa sinabi niyang 'yon, at kung hindi ako nagkakamali... Ara is doing it again. Isinusugal niya pati ang kaligtasan niya para lang sa akin."Ara..." Pinigilan ko ang mapahikbi dahil sa nararamdaman kong awa sa aking sarili. "I'm tired," I whispered."Seniorita, wala ang Daddy mo ngayon. Kaaalis naman ng Mama mo." Narinig ko ang mahina niyang hikbi at ang
Huling Na-update : 2024-03-13Promesa Rota CHAPTER 26
"Kung ako sa 'yo Seniorita ay hindi na ako uuwi rito sa Hacienda. Kung maayos naman ho ang buhay n'yo sa Manila doon ka na maglagi."Hindi ko na nagawang sagutin pa si Ara dahil sa kaiisip ng puwede kong idahilan sa ama ko, para payagan niya akong umalis. Hindi ako puwedeng tumakas dahil tiyak na si Ara ang malilintikan. At kahit saang lupalop naman ako magpunta, malamang na malalaman niya."Gusto mo bang samahan kita sa Manila, Seniorita?" muling sabi ni Ara na hindi ko pa rin pinansin.Natapos niyang gamutin ang sugat at lagyan ako ng benda ng tahimik lang kaming dalawa. Ewan ko ba, pakiramdam ko ay nasanay na ako sa ganitong eksena. Hindi na nga masakit. Hindi ko na rin madama ang kirot sa likod ko."Seniorita-""Don't say anything Ara," putol ko sa kaniya.Nang matitigan ko siya ay alam ko na kung ano ang sasabihin niya. Tulad noon, alam kong naaawa at nasasaktan siya para sa akin. Hindi niya maatim ang ginagawa sa akin ng ama ko. Oh great, hindi ko nga pala siya tunay na ama. I d
Huling Na-update : 2024-03-13Promesa Rota CHAPTER 27
[[Trigger warning!]]Pagkarating namin sa Manila ni Ara hindi pa rin talaga niya ako iniwan. Hanggang sa makapasok ako sa condo unit ko ay naroon pa rin siya. Kulang na nga lang ay itulak ko na siya palabas ng unit para lang iwan niya na ako."Seniorita gusto ko na lang din dito. Gusto ko kasama kita, ayaw kitang iwan... hindi ko kaya." Napahilot ako sa aking sintido at mariing tumitig sa kaniya. Kahit nananakit pa ang likod ko'y pinilit kong ipakita sa kaniya na kaya kong kumilos mag isa. Pero ang magaling kong tagapag-alaga ay sadyang makulit."Ara, umuwi ka na! Gagabihin ka sa biyahe, isa pa darating din naman si Zafy mamaya!""Pero-""Naiinis na ako sa 'yo Ara!" putol ko sa kaniya at pinanlakihan siya ng mata. "Kapag hindi ka pa umalis ngayon, tatalon na ako mula sa bintana at kasalanan mo 'yon!" dagdag ko pa na ikinaawang ng bibig niya.Sukat sa sinabi ko ay kaagad niya akong niyakap at hinalikan sa ulo. "Magpakabait ka Seniorita, magbabakasyon lang ako pero pangako babalikan ki
Huling Na-update : 2024-03-13Promesa Rota CHAPTER 28
I feel weak. My throat felt dry. And my wrist felt sore. Ganoon pa man ay pilit kong iminulat ang mga mata ko.Puting kisami. Mahinang tunog ng kamay ng orasan. Amoy ng kung anu-anong gamot. At ang apat na sulok ng puting silid. "Tangina nasa langit na ba ako?" nagtatakang tanong ko sa aking sarili.Nang bahagya kong ikiling ang aking ulo ay napansin ko ang nakayukong ulo rito sa kinahihigaan ko. Ito na ba si San Pedro?Kahit na nananakit ang pulsuhan ko sa kung ano mang dahilan ay marahan kong sinuklay ng daliri ko ang buhok ni San Pedro. Pasalamat na rin ako na sa langit ako napunta sa kabila ng lahat ng kasalanan ko. Mabuti na lang tinanggap nila ako rito. Mababa lang pala ang standard nila para makaakyat sa langit, pumasa ako e."Hey, gising ka na pala." Nangunot ang noo ko at ilang beses ikinurap ang mga mata. "How are you feeling?" Ang kulay abo niyang mga mata ay malamlam na nakatuon sa akin. Hindi ko tuloy maiwasang magtaka kung bakit pati siya ay narito?"Nico?" halos pabulo
Huling Na-update : 2024-03-14Promesa Rota CHAPTER 29
WHAT THE HELL!Anong pinagsasabi ng baliw na 'to?! Sinong nagkalat ng tsismis na buntis ako? At paano naman nangyaring siya ang ama aber? Yes, we did fuck before. But that doesn't mean I could get pregnant at just one time!"Hindi naman nakakagulat na mabuntis ka. I'm healthy, and of course-""At sino naman ang nagsabi sayo niyan?" putol ko sa kanya. "Ginagago mo ba ako o sadyang gago ka lang talaga!""No..." Dahan-dahan niyang kinalas ang bendang nakabalot sa katawan ko habang mariing nakatitig sa akin. "The doctor told me about your pregnancy a while ago Lenny, and I believed what that doctor found out. She's a doctor and capable of telling me your situation after all.""No! That's not true!" "Which one? Na buntis ka-""Na Ikaw ang ama!" muli kong putol sa kanya.Sa pagkakataong ito ay siya naman ang natigagal. Nagtatanong ang mga matang nakatitig lang siya sa akin. Sa totoo lang ay hindi rin ako sigurado, pero kung sasabihin kong siya nga talaga ay mas lalong magiging komplikado.
Huling Na-update : 2024-03-17Promesa Rota CHAPTER 30
"Fuck!" Kahit Hindi ko nakikita ay alam kong nagtatagis ang bagang ni Nico habang marahang tinatanggal ang benda sa katawan ko. "Hindi na tao ang gumawa sa 'yo nito!" aniya pa.Binalik ko kasi ang bendang nakabalot sa akin kanina upang lumabas at bumili nang pagkain sa labas. Ngayo'y heto, muling tinatanggal ni Nico para raw magamot niya. Akala ko ay wala na siya pagbalik ko rito sa unit, pero nandito pa rin ang baliw na to."Masakit ba?" tanong niya na inilingan ko lang. Baliwala na sa akin ang bagay na ito. Sanay na ako. Kung hapdi at kirot lang din naman, I over the top if ten was the highest.Hindi nga makatarungan ang panglalatigo sa akin ni Daddy mula noon hanggang ngayon, pero hindi ko rin magawang isuplong siya. Dahil tulad nga rin ng sinabi ni Mama, binihisan nila ako, pinakain, ibinigay ang lahat ng gusto at kinupkop kahit hindi nila ako tunay na anak.Hindi ko man naramdaman na mahal nila o kung minahal ba nila ako, at least sa loob ng ilang taon sila ang naging pamilya ko.
Huling Na-update : 2024-03-22Promesa Rota CHAPTER 31
Pagkarating ko sa ospital ay kaagad akong lumapit kay Blue. Aminado akong napakasaya ko ngayong gising na siya. Ngunit ganoon na lang din ang pagkagulat namin ng biglang lumabas sa bibig niya ang hindi namin inaasahang salita."Sino ka?" tanong niya kay Pauline. Lumukob sa akin ang labis na lungkot at pag-aalala ng makita ko ang sakit sa mga mata ni Pauline.I was shocked! Is he trying to make fun of us? No, his not! Hindi si Blue ang klase ng taong paglalaruan ang damdamin ng isang tao. But how the hell happened that he doesn't know who is Pauline?Of all people... bakit si Pauline pa? Bakit hindi niya maalala si Pauline? Puwede namang ako o kaya kahit na sino sa aming narito... pero bakit si, Pauline?Narito ang mga kaibigan namin ngunit wala ang taong gusto kong makita ng ilibot ko ang paningin ko sa apat na sulok ng kuwarto. Wala si Nico. Hindi ko alam kung alam niya bang gising na si Blue o hindi pa. O baka naman tulad ng hiniling ko sa kaniya, tuluyan na nga siyang lumayo."Hind
Huling Na-update : 2024-03-22Promesa Rota CHAPTER 32
It was Sunday and today was Zafy and Justine's son's christening. Dahil malapit lang naman ang Rancho namin kila Zafy ay hindi na ako sumamang umuwi sa Manila noong nakaraang linggo.And yes, I stayed in our Ranch with my Mom and Dad. Hindi naman nila ako pinalayas. Hindi rin ako nakatikim ng latigo kay Dad lalo na ng malaman niyang officially in a relationship na kami ni Blue. Naging masaya pa nga siya, sino naman kasi ang hindi? E 'yon nga ang misyon niya na sa akin niya ipinapagawa. Dad treats me like a real princess now. Halos lahat ay idunog niya sa akin. Kandarapa naman ang mga kasambahay namin upang asikasuhin ako na siyang utos ni Daddy. He was happy... but I'm not.Lahat ng plano niya ay unti-unti niya nang nakakamit sa pamamagitan ko. Unti-unti na rin akong nagiging successful.Kaya lang marami ang naging kapalit. Tulad ng panlalamig sa akin ni Zafy. Ang pag-iwas ng iba naming mga kaibigan sa amin ni Blue. Seyempre pa kasama na rin doon si Nico na matagal na nga akong hindi
Huling Na-update : 2024-03-25
Pinakabagong kabanata
Promesa Rota NOTE
Promesa Rota has ended. Salamat po sa oras na ibinigay nyo upang basahin ang kuwento ni Lenny. Sa totoo lang, hindi talaga kasama si Lenny sa The Neighborhood Series. And yes, Series po talaga ang story ng mga Macho Gwapitos na una kong isinulat sa W*****d. It was originally The Neighborhood Series, at ang story ni Lenny ay pasilip lang mula sa “Forget Me Not” na story ni Pauline at Blue, at “Te Quiero” na story naman ni Nico at Ely. Hindi ako sure kung mailalagay ko ba ang kuwento dito ni Nico dahil plano ko po sana ‘yon na ipasalibro.Muli, maraming salamat po sa inyong lahat na sumuporta at nagbasa. Sana ay suportahan at basahin nyo rin ang iba ko pang mga s. Salamat po heart heart.SNEAK PEEK of TE QUIERO:"I, Eliana Lopez promised to love and cherish you, from the beginning till end; for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, till death do us part. And I... set you free." ~Ely~ " ***Eliana 'Ely' Lopez woke up feel
Promesa Rota EPILOGUE
It was my last day here in Linden Hall as a Business Management student. After this boring ceremony, I will stay for almost two weeks before I go back to the Philippines. Kahit papaano ay marami naman akong natutunan na puwede kong dalhin at gamitin sa pagpapatakbo ng business namin. Sa loob ng halos tatlong taon na pananatili ko rito sa U.S wala naman akong ibang inatupag kun'di ang mag aral, kumain at matulog. Wala rin akong masyadong kaibigan dito na matatawag kong sanggang dikit tulad ng mga naging kaibigan ko sa Pilipinas noon. Ganoon pa man, may matatawag pa rin naman akong tropa and that was Azul Dela Vega. Pinoy rin kaya naman kaagad kaming nagkasundo. Nauna nga lang siyang nagtapos kaysa sa akin, kaya nauna na rin siyang bumalik sa Pinas."One cappuccino for Mr. Niccolo!" dinig kong sigaw ng kahera kaya naman kaagad akong tumayo at lumapit sa cashier. I just bought a cup of coffee to take-out and then plan to go back to my unit. Wala naman akong ibang gagawin kun'di ang ma
Promesa Rota CHAPTER 40
[Trigger Warning]My chest hurts so bad! Halos liparin ko na ang pinto palabas ng library room kung saan ko siya iniwan. Hindi ko kayang tignan ang malungkot niyang mga mata. Ang pag luha niya. Ang sakit na bumabalatay sa mukha niya habang binabanggit ang pangalan ni Zara. Pangalan ng panganay niyang anak na kinuha sa kanila... pangalan ko."Fuck! Not now, please!" Dali-dali ko nang tinakbo ang pagitan mula sa sala hanggang sa pinto ng hacienda Mejia."Seniorita!" tawag sa akin ni Ara pero hindi ko na siya nilingon pa.Kaagad akong sumakay sa aking sasakyan at nag maniobra paalis. Hindi ko na alam. Iba ang aking pakiramdam. Para akong nakalutang sa kawalan at naglalakbay ang diwa sa nakaraan."Oh God... not now!" My voice is shaking and I can feel that my body is trembling. As I looked at my hands on the steering wheel, it was shaking too. I have to calm down... I need to. But I can't, fuck!I drive as fast as I can just to stay away from where I am. Gusto kong makatakas sa nakaraan
Promesa Rota CHAPTER 39
"ALINNYTA CARMI AVILLA!"Hindi pa man ako nakakababa ay dinig na dinig ko na ang matining na boses ni Zafy. Nakakamiss din, pero nangingibabaw pa rin 'yong irita. Bukod kasi sa napaka tining at masakit sa tenga, binanggit niya pa talaga ng buo ang napakabantot kong pangalan!Pagbaba ko ng sasakyan ay kaagad akong sinalubong ni Zafy at niyakap ng mahigpit. "Na miss kitang bruha ka! Ano na? For good ka na ba dito? For bad? O tamang visit lang? Sumagot ka!"Kusang umikot ang eyeballs ko, wala pa rin siyang pinagbago. Napakataklesa pa rin kahit na happily married with two children's."Zafy puwede ba pagpahingahin mo muna ako. Okay lang ba 'yon? Puwede ba 'yon?" Inirapan ko siya."O.A mo ha! Pasalamat ka nga at sinalubong pa kita!""Oh edi thank you!" pasaring kong sagot. Akmang sasagot pa sana siya ng biglang bumukas ang pinto ng kotse at bumaba doon si Ara."Kumusta Seniorita Zafira?" aniya ng nakangiti. Zafy wanted to greet Ara, but here comes the cutest one."Holla!" my daughter said
Promesa Rota CHAPTER 38
"SENIORITA!"Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko ngunit muli ring napapikit ng dahil sa nakasisilaw na liwanag."Mommy..."But when I heard Nica's voice, doon ako tuluyang nagising. "Anong nangyari?" tanong ko habang palipat-lipat ng tingin kay Ara at kay Nica na halos mangulay papel ang mga mukha habang nakatitig sa akin."Mommy are you feeling better now?" balik tanong ni Nica sa akin. "You passed out a while ago... you scared me, mom."Nagtatakang napatingin ako kay Ara. Nag trigger na naman ang depression ko kaya nag papanic attack ako. Pero pagkatapos niyon ay hindi ko kaagad maalala kung ano ang eksaktong nangyari."Mabuti na lang at nagising si Nica," ani Ara. "Ginising niya ako kaagad, ayos na ba ang pakiramdam mo? May masakit ba sa'yo? Tatawag na ako ng doktor-""No... n-no need Ara, I'm okay." Napabuntong hininga ako. Hindi kaagad umepekto ang gamot kong pangpakalma kaya nagkaganon. Hindi na rin naman masakit ang dibdib ko. Maliban sa mga kalmot sa aking braso, leeg, a
Promesa Rota CHAPTER 37
[PRESENT...]"Mommy... are you oh-tay?"Nilingon ko si Nica, ang tatlong taon gulang kong anak. With her deep gray eyes, pointed nose, rosy cheeks, kissable lips, and curly eyelashes... she really looks like her father. Wala nga yatang nakuha sa akin kun'di ang kepyas.I smiled and pinched her rosy cheeks. "Yes, mommy's okay. You should sleep now Nica, hindi magandang magpuyat ang batang katulad mo.""Mommy, can you sing foh me?" I smiled again. Hanggang ngayon kasi ay medyo bulol pa siya. May mga salita at letra pa rin na hirap siyang bigkasin ng tama. "Ara used to sing a lullaby so that I would sleep fast, but you know what mommy... her voice is panget. Sakit sa ears, that's why natutulog nalan ako."Bahagya akong natawa saka siya hinawi ang buhok niyang bumagsak sa makinis niyang pisngi. "I don't sing, but maybe your Dad can sing-" Huli na ng maisip ko ang lumabas sa aking bibig. Nang tignan ko si Nica ay kunot ang noong nakatitig siya sa akin."Daddy?" nagtatakang tanong niya. "Wh
Promesa Rota CHAPTER 36
"All my life... I was living in the dark." pag-uumpisa ko na ikinalaki ng mata ni Zafira.Pareho kami halos ng kinalakihan at pamumuhay ni Zafy. We live in the same place. Kapareho kami ng kinagisnan at kinaugalian. Daig din namin ang mga preso dahil ilang taon kaming nabuhay na tanging nasa Hacienda lang. "What do you mean?" She asked curiously. "Makinig kang mabuti dahil hindi ko na muling uulitin ang mga sasabihin ko." Tumango lang siya bilang sagot at nakinig tulad ng sinabi ko. "When I was seven years old, my father changed. Nagbago ang pakikitungo niya sa akin. Hindi ko alam kung bakit at kung para saan ang mga ginagawa niya, basta lagi na lang siyang nagagalit. One mistake... I will pay." Napasinghap siya ng malakas ng dahil sa sinabi ko. "What's the payment?" She asked. I look at her and then smile, but I know that my smile doesn't reach my eyes. "Whipped," I told her smiling. Na para bang wala na lang sa akin ang ganoong parusa. Na para bang sanay na ako sa ganoong eksen
Promesa Rota CHAPTER 35
SUNDAY…I was staring at my reflection in the mirror just to admire the beautiful white wedding gown that I wore. Yes, it was indeed beautiful and elegant. And yes... today is my wedding day.Pinilit kong ngumiti at umaktong masaya kahit na halatang-halata sa mga mata ko ang lungkot. Halatang hindi ako masaya, at halata rin na napipilitan lang. Sinong tanga ang magpapakasal ng hindi niya naman gusto? Edi ako! Sino pa nga ba?I've been always dreaming to be married to Blue... noon. Noong panahong akala ko ay siya ang gusto kong makasama hanggang sa dulo. At ngayon nga'y heto na... pero bakit hindi ako masaya? Bakit para akong kinakabahan at sa tingin ko ay may hindi magandang mangyayari? Hindi ako kampante."Ang ganda-ganda mo cousin," nakangiting usal ni Zafy na ngayon ay nasa tabi ko na rin. "Hindi ako makapaniwalang sa simbahan din pala ang bagsak niyo ni Blue," aniya pa.Kahit ako ay hindi makapaniwala. Pero bakit ganito? Bakit ngayon, iba ang pakiramdam ko? Bakit parang may mali?
Promesa Rota CHAPTER 34
"S-Sa Steves Hotel ako," halos pabulong kong sabi ng dire-diretso lang sa pagmamaneho si Nico. Kung sa condo niya siya uuwi, baka doon din ang punta niya dahil magkatabi lang ang unit namin.Gaya noong nakaraang gabi, galing ulit ako sa Macho Gwapito Subdivision. At gaya pa rin noong nakaraang gabi, umuwi ulit ako at naglakad palabas ngunit muling naisakay ni Nico. Kasama niya ulit si Ely, ang babaeng kasama niya rin dati na ngayon ay masarap ulit ang tulog sa likuran.Hindi naman ako pinansin ni Nico o tinapunan man lang ng tingin pero ng tignan ko siya ay maya't maya kung tumingin siya sa salamin. Tinitignan niya si Ely mula sa salamin na ngayon ay mahimbing pa rin na natutulog. Hindi ko na siya kinausap pa at muling bumaling sa bintana ng sasakyan. Kahit na mangalay ang leeg ko'y ayos lang, ang awkward naman kasi. Lagi na lang ganito, sa oras ng kagipitan nasasalubong ko siya sa daan."Bakit hindi ka hinatid ng boyfriend mo? Hindi ba siya aware na gabi na at naglalakad kang mag is
