Mag-log inShare
CHAPTER 30
Huling Na-update:
2024-03-22 13:00:26Kaugnay na kabanata
Promesa Rota CHAPTER 31
Pagkarating ko sa ospital ay kaagad akong lumapit kay Blue. Aminado akong napakasaya ko ngayong gising na siya. Ngunit ganoon na lang din ang pagkagulat namin ng biglang lumabas sa bibig niya ang hindi namin inaasahang salita."Sino ka?" tanong niya kay Pauline. Lumukob sa akin ang labis na lungkot at pag-aalala ng makita ko ang sakit sa mga mata ni Pauline.I was shocked! Is he trying to make fun of us? No, his not! Hindi si Blue ang klase ng taong paglalaruan ang damdamin ng isang tao. But how the hell happened that he doesn't know who is Pauline?Of all people... bakit si Pauline pa? Bakit hindi niya maalala si Pauline? Puwede namang ako o kaya kahit na sino sa aming narito... pero bakit si, Pauline?Narito ang mga kaibigan namin ngunit wala ang taong gusto kong makita ng ilibot ko ang paningin ko sa apat na sulok ng kuwarto. Wala si Nico. Hindi ko alam kung alam niya bang gising na si Blue o hindi pa. O baka naman tulad ng hiniling ko sa kaniya, tuluyan na nga siyang lumayo."Hind
Huling Na-update : 2024-03-22Promesa Rota CHAPTER 32
It was Sunday and today was Zafy and Justine's son's christening. Dahil malapit lang naman ang Rancho namin kila Zafy ay hindi na ako sumamang umuwi sa Manila noong nakaraang linggo.And yes, I stayed in our Ranch with my Mom and Dad. Hindi naman nila ako pinalayas. Hindi rin ako nakatikim ng latigo kay Dad lalo na ng malaman niyang officially in a relationship na kami ni Blue. Naging masaya pa nga siya, sino naman kasi ang hindi? E 'yon nga ang misyon niya na sa akin niya ipinapagawa. Dad treats me like a real princess now. Halos lahat ay idunog niya sa akin. Kandarapa naman ang mga kasambahay namin upang asikasuhin ako na siyang utos ni Daddy. He was happy... but I'm not.Lahat ng plano niya ay unti-unti niya nang nakakamit sa pamamagitan ko. Unti-unti na rin akong nagiging successful.Kaya lang marami ang naging kapalit. Tulad ng panlalamig sa akin ni Zafy. Ang pag-iwas ng iba naming mga kaibigan sa amin ni Blue. Seyempre pa kasama na rin doon si Nico na matagal na nga akong hindi
Huling Na-update : 2024-03-25Promesa Rota CHAPTER 33
"How are you and Blue?" kaagad na bungad sa akin ni Daddy ng makauwi kami ni Ara sa bahay. "Fine Dad," baliwalang sagot ko at akmang magtutuloy-tuloy na sanang umakyat papunta sa silid ko."Stay for a while, let's talk." Natigilan ako.Minsan lang ganito si Daddy. Bihira pa sa eclipse kung yayain niya akong kausapin siya na para bang seryoso at kailangang makipag-heart to heart talk. Kaya naman kahit wala sa mood at talagang iniinda ko ang sampal na natamo ko kay Pauline ay tinabihan ko siya sa sofa."What do you want us to talk about, Dad?" Tumikhim na muna siya at walang emosyon na tinitigan ako."You need to marry Blue as soon as possible." Hindi na bago sa akin 'yon at inaasahan ko na talaga na 'yon ang sasabihin niya. "My company is going down. Habang ang mga Alejandro ay ginigipit naman ako. I wanted to massacre that Alejandro family kung hindi ka lang tumupad sa usapan."Natigilan ako at nanlamig ang katawan ngunit hindi ko pinahalata sa kaniya. Hanggang ngayon pala ay galit p
Huling Na-update : 2024-03-25Promesa Rota CHAPTER 34
"S-Sa Steves Hotel ako," halos pabulong kong sabi ng dire-diretso lang sa pagmamaneho si Nico. Kung sa condo niya siya uuwi, baka doon din ang punta niya dahil magkatabi lang ang unit namin.Gaya noong nakaraang gabi, galing ulit ako sa Macho Gwapito Subdivision. At gaya pa rin noong nakaraang gabi, umuwi ulit ako at naglakad palabas ngunit muling naisakay ni Nico. Kasama niya ulit si Ely, ang babaeng kasama niya rin dati na ngayon ay masarap ulit ang tulog sa likuran.Hindi naman ako pinansin ni Nico o tinapunan man lang ng tingin pero ng tignan ko siya ay maya't maya kung tumingin siya sa salamin. Tinitignan niya si Ely mula sa salamin na ngayon ay mahimbing pa rin na natutulog. Hindi ko na siya kinausap pa at muling bumaling sa bintana ng sasakyan. Kahit na mangalay ang leeg ko'y ayos lang, ang awkward naman kasi. Lagi na lang ganito, sa oras ng kagipitan nasasalubong ko siya sa daan."Bakit hindi ka hinatid ng boyfriend mo? Hindi ba siya aware na gabi na at naglalakad kang mag is
Huling Na-update : 2024-03-31Promesa Rota CHAPTER 35
SUNDAY…I was staring at my reflection in the mirror just to admire the beautiful white wedding gown that I wore. Yes, it was indeed beautiful and elegant. And yes... today is my wedding day.Pinilit kong ngumiti at umaktong masaya kahit na halatang-halata sa mga mata ko ang lungkot. Halatang hindi ako masaya, at halata rin na napipilitan lang. Sinong tanga ang magpapakasal ng hindi niya naman gusto? Edi ako! Sino pa nga ba?I've been always dreaming to be married to Blue... noon. Noong panahong akala ko ay siya ang gusto kong makasama hanggang sa dulo. At ngayon nga'y heto na... pero bakit hindi ako masaya? Bakit para akong kinakabahan at sa tingin ko ay may hindi magandang mangyayari? Hindi ako kampante."Ang ganda-ganda mo cousin," nakangiting usal ni Zafy na ngayon ay nasa tabi ko na rin. "Hindi ako makapaniwalang sa simbahan din pala ang bagsak niyo ni Blue," aniya pa.Kahit ako ay hindi makapaniwala. Pero bakit ganito? Bakit ngayon, iba ang pakiramdam ko? Bakit parang may mali?
Huling Na-update : 2024-04-26Promesa Rota CHAPTER 36
"All my life... I was living in the dark." pag-uumpisa ko na ikinalaki ng mata ni Zafira.Pareho kami halos ng kinalakihan at pamumuhay ni Zafy. We live in the same place. Kapareho kami ng kinagisnan at kinaugalian. Daig din namin ang mga preso dahil ilang taon kaming nabuhay na tanging nasa Hacienda lang. "What do you mean?" She asked curiously. "Makinig kang mabuti dahil hindi ko na muling uulitin ang mga sasabihin ko." Tumango lang siya bilang sagot at nakinig tulad ng sinabi ko. "When I was seven years old, my father changed. Nagbago ang pakikitungo niya sa akin. Hindi ko alam kung bakit at kung para saan ang mga ginagawa niya, basta lagi na lang siyang nagagalit. One mistake... I will pay." Napasinghap siya ng malakas ng dahil sa sinabi ko. "What's the payment?" She asked. I look at her and then smile, but I know that my smile doesn't reach my eyes. "Whipped," I told her smiling. Na para bang wala na lang sa akin ang ganoong parusa. Na para bang sanay na ako sa ganoong eksen
Huling Na-update : 2024-04-29Promesa Rota CHAPTER 37
[PRESENT...]"Mommy... are you oh-tay?"Nilingon ko si Nica, ang tatlong taon gulang kong anak. With her deep gray eyes, pointed nose, rosy cheeks, kissable lips, and curly eyelashes... she really looks like her father. Wala nga yatang nakuha sa akin kun'di ang kepyas.I smiled and pinched her rosy cheeks. "Yes, mommy's okay. You should sleep now Nica, hindi magandang magpuyat ang batang katulad mo.""Mommy, can you sing foh me?" I smiled again. Hanggang ngayon kasi ay medyo bulol pa siya. May mga salita at letra pa rin na hirap siyang bigkasin ng tama. "Ara used to sing a lullaby so that I would sleep fast, but you know what mommy... her voice is panget. Sakit sa ears, that's why natutulog nalan ako."Bahagya akong natawa saka siya hinawi ang buhok niyang bumagsak sa makinis niyang pisngi. "I don't sing, but maybe your Dad can sing-" Huli na ng maisip ko ang lumabas sa aking bibig. Nang tignan ko si Nica ay kunot ang noong nakatitig siya sa akin."Daddy?" nagtatakang tanong niya. "Wh
Huling Na-update : 2024-05-03Promesa Rota CHAPTER 38
"SENIORITA!"Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko ngunit muli ring napapikit ng dahil sa nakasisilaw na liwanag."Mommy..."But when I heard Nica's voice, doon ako tuluyang nagising. "Anong nangyari?" tanong ko habang palipat-lipat ng tingin kay Ara at kay Nica na halos mangulay papel ang mga mukha habang nakatitig sa akin."Mommy are you feeling better now?" balik tanong ni Nica sa akin. "You passed out a while ago... you scared me, mom."Nagtatakang napatingin ako kay Ara. Nag trigger na naman ang depression ko kaya nag papanic attack ako. Pero pagkatapos niyon ay hindi ko kaagad maalala kung ano ang eksaktong nangyari."Mabuti na lang at nagising si Nica," ani Ara. "Ginising niya ako kaagad, ayos na ba ang pakiramdam mo? May masakit ba sa'yo? Tatawag na ako ng doktor-""No... n-no need Ara, I'm okay." Napabuntong hininga ako. Hindi kaagad umepekto ang gamot kong pangpakalma kaya nagkaganon. Hindi na rin naman masakit ang dibdib ko. Maliban sa mga kalmot sa aking braso, leeg, a
Huling Na-update : 2024-05-26
Pinakabagong kabanata
Promesa Rota NOTE
Promesa Rota has ended. Salamat po sa oras na ibinigay nyo upang basahin ang kuwento ni Lenny. Sa totoo lang, hindi talaga kasama si Lenny sa The Neighborhood Series. And yes, Series po talaga ang story ng mga Macho Gwapitos na una kong isinulat sa W*****d. It was originally The Neighborhood Series, at ang story ni Lenny ay pasilip lang mula sa “Forget Me Not” na story ni Pauline at Blue, at “Te Quiero” na story naman ni Nico at Ely. Hindi ako sure kung mailalagay ko ba ang kuwento dito ni Nico dahil plano ko po sana ‘yon na ipasalibro.Muli, maraming salamat po sa inyong lahat na sumuporta at nagbasa. Sana ay suportahan at basahin nyo rin ang iba ko pang mga s. Salamat po heart heart.SNEAK PEEK of TE QUIERO:"I, Eliana Lopez promised to love and cherish you, from the beginning till end; for better, for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, till death do us part. And I... set you free." ~Ely~ " ***Eliana 'Ely' Lopez woke up feel
Promesa Rota EPILOGUE
It was my last day here in Linden Hall as a Business Management student. After this boring ceremony, I will stay for almost two weeks before I go back to the Philippines. Kahit papaano ay marami naman akong natutunan na puwede kong dalhin at gamitin sa pagpapatakbo ng business namin. Sa loob ng halos tatlong taon na pananatili ko rito sa U.S wala naman akong ibang inatupag kun'di ang mag aral, kumain at matulog. Wala rin akong masyadong kaibigan dito na matatawag kong sanggang dikit tulad ng mga naging kaibigan ko sa Pilipinas noon. Ganoon pa man, may matatawag pa rin naman akong tropa and that was Azul Dela Vega. Pinoy rin kaya naman kaagad kaming nagkasundo. Nauna nga lang siyang nagtapos kaysa sa akin, kaya nauna na rin siyang bumalik sa Pinas."One cappuccino for Mr. Niccolo!" dinig kong sigaw ng kahera kaya naman kaagad akong tumayo at lumapit sa cashier. I just bought a cup of coffee to take-out and then plan to go back to my unit. Wala naman akong ibang gagawin kun'di ang ma
Promesa Rota CHAPTER 40
[Trigger Warning]My chest hurts so bad! Halos liparin ko na ang pinto palabas ng library room kung saan ko siya iniwan. Hindi ko kayang tignan ang malungkot niyang mga mata. Ang pag luha niya. Ang sakit na bumabalatay sa mukha niya habang binabanggit ang pangalan ni Zara. Pangalan ng panganay niyang anak na kinuha sa kanila... pangalan ko."Fuck! Not now, please!" Dali-dali ko nang tinakbo ang pagitan mula sa sala hanggang sa pinto ng hacienda Mejia."Seniorita!" tawag sa akin ni Ara pero hindi ko na siya nilingon pa.Kaagad akong sumakay sa aking sasakyan at nag maniobra paalis. Hindi ko na alam. Iba ang aking pakiramdam. Para akong nakalutang sa kawalan at naglalakbay ang diwa sa nakaraan."Oh God... not now!" My voice is shaking and I can feel that my body is trembling. As I looked at my hands on the steering wheel, it was shaking too. I have to calm down... I need to. But I can't, fuck!I drive as fast as I can just to stay away from where I am. Gusto kong makatakas sa nakaraan
Promesa Rota CHAPTER 39
"ALINNYTA CARMI AVILLA!"Hindi pa man ako nakakababa ay dinig na dinig ko na ang matining na boses ni Zafy. Nakakamiss din, pero nangingibabaw pa rin 'yong irita. Bukod kasi sa napaka tining at masakit sa tenga, binanggit niya pa talaga ng buo ang napakabantot kong pangalan!Pagbaba ko ng sasakyan ay kaagad akong sinalubong ni Zafy at niyakap ng mahigpit. "Na miss kitang bruha ka! Ano na? For good ka na ba dito? For bad? O tamang visit lang? Sumagot ka!"Kusang umikot ang eyeballs ko, wala pa rin siyang pinagbago. Napakataklesa pa rin kahit na happily married with two children's."Zafy puwede ba pagpahingahin mo muna ako. Okay lang ba 'yon? Puwede ba 'yon?" Inirapan ko siya."O.A mo ha! Pasalamat ka nga at sinalubong pa kita!""Oh edi thank you!" pasaring kong sagot. Akmang sasagot pa sana siya ng biglang bumukas ang pinto ng kotse at bumaba doon si Ara."Kumusta Seniorita Zafira?" aniya ng nakangiti. Zafy wanted to greet Ara, but here comes the cutest one."Holla!" my daughter said
Promesa Rota CHAPTER 38
"SENIORITA!"Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko ngunit muli ring napapikit ng dahil sa nakasisilaw na liwanag."Mommy..."But when I heard Nica's voice, doon ako tuluyang nagising. "Anong nangyari?" tanong ko habang palipat-lipat ng tingin kay Ara at kay Nica na halos mangulay papel ang mga mukha habang nakatitig sa akin."Mommy are you feeling better now?" balik tanong ni Nica sa akin. "You passed out a while ago... you scared me, mom."Nagtatakang napatingin ako kay Ara. Nag trigger na naman ang depression ko kaya nag papanic attack ako. Pero pagkatapos niyon ay hindi ko kaagad maalala kung ano ang eksaktong nangyari."Mabuti na lang at nagising si Nica," ani Ara. "Ginising niya ako kaagad, ayos na ba ang pakiramdam mo? May masakit ba sa'yo? Tatawag na ako ng doktor-""No... n-no need Ara, I'm okay." Napabuntong hininga ako. Hindi kaagad umepekto ang gamot kong pangpakalma kaya nagkaganon. Hindi na rin naman masakit ang dibdib ko. Maliban sa mga kalmot sa aking braso, leeg, a
Promesa Rota CHAPTER 37
[PRESENT...]"Mommy... are you oh-tay?"Nilingon ko si Nica, ang tatlong taon gulang kong anak. With her deep gray eyes, pointed nose, rosy cheeks, kissable lips, and curly eyelashes... she really looks like her father. Wala nga yatang nakuha sa akin kun'di ang kepyas.I smiled and pinched her rosy cheeks. "Yes, mommy's okay. You should sleep now Nica, hindi magandang magpuyat ang batang katulad mo.""Mommy, can you sing foh me?" I smiled again. Hanggang ngayon kasi ay medyo bulol pa siya. May mga salita at letra pa rin na hirap siyang bigkasin ng tama. "Ara used to sing a lullaby so that I would sleep fast, but you know what mommy... her voice is panget. Sakit sa ears, that's why natutulog nalan ako."Bahagya akong natawa saka siya hinawi ang buhok niyang bumagsak sa makinis niyang pisngi. "I don't sing, but maybe your Dad can sing-" Huli na ng maisip ko ang lumabas sa aking bibig. Nang tignan ko si Nica ay kunot ang noong nakatitig siya sa akin."Daddy?" nagtatakang tanong niya. "Wh
Promesa Rota CHAPTER 36
"All my life... I was living in the dark." pag-uumpisa ko na ikinalaki ng mata ni Zafira.Pareho kami halos ng kinalakihan at pamumuhay ni Zafy. We live in the same place. Kapareho kami ng kinagisnan at kinaugalian. Daig din namin ang mga preso dahil ilang taon kaming nabuhay na tanging nasa Hacienda lang. "What do you mean?" She asked curiously. "Makinig kang mabuti dahil hindi ko na muling uulitin ang mga sasabihin ko." Tumango lang siya bilang sagot at nakinig tulad ng sinabi ko. "When I was seven years old, my father changed. Nagbago ang pakikitungo niya sa akin. Hindi ko alam kung bakit at kung para saan ang mga ginagawa niya, basta lagi na lang siyang nagagalit. One mistake... I will pay." Napasinghap siya ng malakas ng dahil sa sinabi ko. "What's the payment?" She asked. I look at her and then smile, but I know that my smile doesn't reach my eyes. "Whipped," I told her smiling. Na para bang wala na lang sa akin ang ganoong parusa. Na para bang sanay na ako sa ganoong eksen
Promesa Rota CHAPTER 35
SUNDAY…I was staring at my reflection in the mirror just to admire the beautiful white wedding gown that I wore. Yes, it was indeed beautiful and elegant. And yes... today is my wedding day.Pinilit kong ngumiti at umaktong masaya kahit na halatang-halata sa mga mata ko ang lungkot. Halatang hindi ako masaya, at halata rin na napipilitan lang. Sinong tanga ang magpapakasal ng hindi niya naman gusto? Edi ako! Sino pa nga ba?I've been always dreaming to be married to Blue... noon. Noong panahong akala ko ay siya ang gusto kong makasama hanggang sa dulo. At ngayon nga'y heto na... pero bakit hindi ako masaya? Bakit para akong kinakabahan at sa tingin ko ay may hindi magandang mangyayari? Hindi ako kampante."Ang ganda-ganda mo cousin," nakangiting usal ni Zafy na ngayon ay nasa tabi ko na rin. "Hindi ako makapaniwalang sa simbahan din pala ang bagsak niyo ni Blue," aniya pa.Kahit ako ay hindi makapaniwala. Pero bakit ganito? Bakit ngayon, iba ang pakiramdam ko? Bakit parang may mali?
Promesa Rota CHAPTER 34
"S-Sa Steves Hotel ako," halos pabulong kong sabi ng dire-diretso lang sa pagmamaneho si Nico. Kung sa condo niya siya uuwi, baka doon din ang punta niya dahil magkatabi lang ang unit namin.Gaya noong nakaraang gabi, galing ulit ako sa Macho Gwapito Subdivision. At gaya pa rin noong nakaraang gabi, umuwi ulit ako at naglakad palabas ngunit muling naisakay ni Nico. Kasama niya ulit si Ely, ang babaeng kasama niya rin dati na ngayon ay masarap ulit ang tulog sa likuran.Hindi naman ako pinansin ni Nico o tinapunan man lang ng tingin pero ng tignan ko siya ay maya't maya kung tumingin siya sa salamin. Tinitignan niya si Ely mula sa salamin na ngayon ay mahimbing pa rin na natutulog. Hindi ko na siya kinausap pa at muling bumaling sa bintana ng sasakyan. Kahit na mangalay ang leeg ko'y ayos lang, ang awkward naman kasi. Lagi na lang ganito, sa oras ng kagipitan nasasalubong ko siya sa daan."Bakit hindi ka hinatid ng boyfriend mo? Hindi ba siya aware na gabi na at naglalakad kang mag is
