Chapter 33

HINDI na alam kung panaginip na ba iyon o imahinasyon parin. I want something so bad that even when my body is tired, my mind can't stop thinking about it.

Sa aking panaginip ginamit ko ang pera na ibinigay ni Diana para makapagaral sa gusto kong kurso. Umalis ako sa bahay at naghanap ng matitirhan. Kaya ko ang mag-isa. Hindi ko kailangan ng gabay nino man para maging responsable.

Nang nakapagtapos ako ay naghanap ako ng maayos na trabaho. Pinagbutihan ko dahilan ng mga mabilisang promosyon hanggang sa nakabili na rin ako ng sariling matitirhan.

The details were very vivid. The evolution of the clothes I wear, the small but efficient apartment where I live, and the few friends I would probably earn... kahit paano naibsan ang sakit at naging abala ako roon.

But sometimes, things won't fall the way you expect them to be.

"Walang hiya ka!"

Nagising ako kinaumagahan sa sigaw na iyon. Kasabay pa ang paghila sa buhok ko dahilan ng pagkakahulog ko sa aking kama.

By instinct, nahawakan ko aga