Malakas na kinalampag ng may-ari ng kotse ang pinto ng kotse nang walang ingat niyang ipinarada ang sasakyan sa parking lot ng isang elite nightclub. Ang lalaking naka-white shirt ay nag-roll up ng kanyang shirt sleeves hanggang sa kanyang elbows at inalis ang ilang butones sa kanyang top shirt dahil ang kwelyo ng shirt ay parang sumasakal sa kanyang leeg. Nagmamadali siyang naglakad patungo sa club at umupo sa bar table. "Vodka one," utos niya sa bartender. Ang bartender na nagngangalang Chris ay ngumiti ng pilyo nang malaman niyang dumating na ang big boss. Ang isang lalaking nagngangalang Xander Martin ay naging tapat na customer sa club. Isa sa pinakamatapat na customer na nakilala ni Chris. "Handa na, Boss!" Inabot ni Chris ang isang bote ng Vodka sa bar table sa harap mismo ni Xander. "Mukhang naguguluhan ka," bulalas ni Chris para buksan ang usapan, alam ni Chris na kadalasan kapag nasa ganitong sitwasyon siya, ang guwapong lalaki na nasa harapan niya ngayon ay na
Tumakbo ang isang babae na paikot-ikot, kalahating giliid, sa isang madilim at desyerto na eskinita. Paminsan-minsan ay lumilingon siya sa likod na may ekspresyon ng pagkabalisa at takot. Nagpatuloy sa pagtakbo ang babae sa abot ng kanyang makakaya. "Ariana! TEKA! WAG MO NA ULIT SUBUKAN NA TUMAKAS SA AKIN ARIANA! KUNG AYAW MO MAMATAY!" Sigaw ng boses lalaki sa dulo ng hall. Binilisan ni Ariana ang lakad nang mas mabilis siyang habulin ng lalaki. Matapos matagumpay na makalabas sa madilim na eskinita at makarating sa pedestrian sidewalk na medyo abala sa trapiko at mga street vendor, nakita ni Ariana ang dalawang pulis na nagkataong nagpapatrol sa pulang ilaw. Hirap pa rin sa pagtakbo si Ariana. Napagtanto na ang pigura ni Denis ay tiyak na magpapatuloy sa paghabol sa kanya. Hindi titigil si Denis kahit tumakbo pa siya sa dulo ng mundo. Kaya, ang tanging paraan na makapagliligtas sa kanya mula sa paghabol ni Denis sa mga oras na ito ay ang hilingin sa security guard na paya
Anim na taon ang nakalipas... Sa isang laban, siguradong dalawang huling salita lang ang malalaman mo, ang panalo at pagkatalo. Ganun din sa negosyo. Ang mga matagumpay na negosyante ay hindi gumagawa ng mga bagay na ginagawa ng mga ordinaryong tao. Ang kanilang paraan ng pag-iisip at pagkilos ay may posibilidad na kakaiba, ang ilan ay itinuturing na espesyal sila. Ibinabahagi lamang nila ang kanilang mga pamamaraan nang hindi ipinapaliwanag ang kanilang pag-iisip kapag nagpapatakbo ng isang negosyo. Ang katotohanang ito ay tiyak na nakakagulat kung isasaalang-alang na maraming mga tao ay may posibilidad na sundin lamang ang saloobin ng mga negosyante nang hindi nalalaman ang sikreto sa likod ng tagumpay ng mga negosyanteng ito sa pagpapaunlad ng kanilang negosyo. Iba't ibang tao, iba't ibang paraan. Kung ang karamihan sa mga negosyante ay gumagamit ng mga pangkalahatang pamamaraan upang maitayo ang kanilang negosyo, ito ay iba sa ginawa ng isang matagumpay na negosyante n
"Umalis ka nga dito! Hindi kita anak! Alagaan mo ang sarili mo, hindi ko na siya asawa! GO!" itinulak palayo ang ina sabay indayog ng isang paa na patuloy na hinawakan ni Xander. Bumagsak ang katawan ng munting Xander sa aspalto ng kalsada na may ilang mga gasgas sa balat. Tumakbo muli si Xander nang magsasara na ang gate ng bahay ng kanyang ina. "MAMA... NANAY... UMUWI NA NANAY... MAY SAKIT SI TATAY... KAILANGAN ka NI TATAY..." sigaw ni Xander habang hawak ang bakal na gate, pinapanood ang kanyang ina na bumalik sa kanyang luxury car at iniwan siya mag-isa. "Ina..." ungol ni Xander sa huling pagkakataon, bago siya sumuko sa patuloy na pagmamakaawa sa kanyang ina, na ngayon ay masaya na sa kanyang bagong pamilya. "Bakit ang sama ng loob mo sa akin? Bakit hindi mo ako mahal? Ano bang nagawa kong mali, Mom?" Simula noon, hindi na muling bumisita si Xander sa tirahan ng kanyang ina. Wala na siyang gustong malaman pa tungkol sa kanilang pamilya, maliban sa kumpanyang Butterf
Isang pangungusap na isang mapangwasak na dagok kay Xander, isang malamig na tao na hindi man lang naisip sa dulo ng kanyang daliri noon tungkol sa pagkakaroon ng mga anak sa sinumang babae. Kaya naman hindi nakakalimutan ni Xander na makipaglaro sa lahat ng mga ladies of the night na naging bedfellows niya.Maliban sa isang babae. Oo, isang babaeng nakasama niya mga limang taon na ang nakakaraan sa isang nightclub na madalas niyang puntahan. Isang damn bitch na sumira sa mapayapang buhay ni Xander sa nakalipas na limang taon. Tumigas ang panga ni Xander, kasama ang dalawang kamao nito na nag-iinit. Siguro, kung hindi lang ito pampublikong lugar, gusto ni Xander na hilahin ang buhok ng babae na ngayon ay nakadapa sa ilalim ng kanyang mga paa para sabihin sa kanya kung ano ang nagpalakas ng loob ng babae na sabihin ang isang bagay na pribado sa harap ng napakaraming tao. Sa katunayan, ilang nurse sa emergency room ang agad na bumulong sa kanilang mga kapitbahay. Alam ni Xander
Inilipat na si Alexis sa ICU pagkatapos ng blood donation na ibinigay sa kanya ni Xander. At simula noon, hindi na gumagalaw si Xander sa gilid ng kama ni Alexis. Diretso ang tingin niya sa mukha ni Alexis na nakaharang ng breathing apparatus. Nasa kwarto din si Harvey. Nakatayo siya sa tapat ng kinauupuan ni Xander. Alam na ni Harvey ang nangyari doon at inaasikaso niya ang DNA test sa pagitan nina Alexis at Xander. Kabilang ang paghuhukay ng impormasyon tungkol sa isang babaeng nagngangalang Mia, ang ina ni Alexis. May gustong sabihin talaga si Harvey, ngunit ang katahimikan ni Xander sa kanyang pagmumuni-muni, na hindi man lang gumalaw sa mukha ni Alexis, ay hindi nagawang ipahiwatig ni Harvey ang kanyang kahulugan. Mukhang sarap na sarap si Xander sa titig niya. Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip ni Xander ng mga oras na iyon, pero ang sigurado ay ito ang unang pagkakataon na makakita ng kahit anong pagmamahal si Harvey sa mga titig ni Xander kay Alexis noong mga
Malinaw na nakalimbag dito ang maliit na sulat-kamay ni Alexis. Hi Miss Melody. Ang pangalan ko ay Alexis. Pumunta ako dito para humingi ng autograph kay Miss Melody. Birthday ng mama ko kinabukasan. Alam kong fan si Mama ni Miss Melody. Gusto kong iregalo sa nanay ko ang autograph ni Miss Melody. Salamat po. Muling tumulo ang luha ni Mia matapos basahin ang nilalaman ng sulat ni Alexis kay Melody. Talagang naantig ang kanyang puso. Nakaramdam na naman ng guilt sa kanyang kaluluwa. Hampasin siya ng sunod-sunod na mabibigat na suntok. Noong nakaraan, halos patayin niya ang batang ito. Itong inosenteng bata. Naging munting anghel na ang bata para kay Mia. Si Alexis ang palaging nagpapasaya sa kanya kapag malungkot si Mia. Lagi siyang pinapasaya ni Alexis kapag pagod si Mia. At si Alexis na totoong nagmamahal sa kanya. Sa totoo lang, totoo ang sinabi ni Ariana. "Kung papatayin mo ba ang bata sa sinapupunan mo, malulutas ba ang lahat ng problema? Babalik ba a
Lumipas ang dalawang linggo. Sa ngayon, wala pang ginagawa si Xander kay Mia. Hindi si Xander yung tipo ng lalaki na padalus-dalos. Bago lumabas ang resulta ng DNA test, ayaw ni Xander na gumawa ng kalokohan na magpapahiya sa sarili. Kaya naman kailangan niyang magtiyaga. At ngayong araw, nang bumalik si Harvey mula sa ospital pagkatapos kunin ang resulta ng DNA test ni Xander, nakilala niya ito sa gusali ng opisina ng kumpanya ng Martin Group na binigay ng balbas na lalaki ang resulta ng DNA test sa amo. "Ang bata na nagngangalang Alexis ay talagang biological child mo, Boss. Positive ang resulta ng DNA test mo," sabi ni Harvey sa kanya noon. Nakita ni Harvey si Xander na huminga ng malalim ng mga sandaling iyon. Bilang pinakamalapit na tao kay Xander, alam ni Harvey na hindi magandang balita ang balitang ito. Wala pang sinasabi si Xander. Nakatuon pa rin ang kanyang tingin sa pagsusuri sa file ng resulta ng DNA test sa kanyang kamay. "So, niloloko talaga tayo all this ti