Chapter 6

Inilipat na si Alexis sa ICU pagkatapos ng blood donation na ibinigay sa kanya ni Xander. At simula noon, hindi na gumagalaw si Xander sa gilid ng kama ni Alexis.

Diretso ang tingin niya sa mukha ni Alexis na nakaharang ng breathing apparatus.

Nasa kwarto din si Harvey. Nakatayo siya sa tapat ng kinauupuan ni Xander. Alam na ni Harvey ang nangyari doon at inaasikaso niya ang DNA test sa pagitan nina Alexis at Xander. Kabilang ang paghuhukay ng impormasyon tungkol sa isang babaeng nagngangalang Mia, ang ina ni Alexis.

May gustong sabihin talaga si Harvey, ngunit ang katahimikan ni Xander sa kanyang pagmumuni-muni, na hindi man lang gumalaw sa mukha ni Alexis, ay hindi nagawang ipahiwatig ni Harvey ang kanyang kahulugan.

Mukhang sarap na sarap si Xander sa titig niya. Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip ni Xander ng mga oras na iyon, pero ang sigurado ay ito ang unang pagkakataon na makakita ng kahit anong pagmamahal si Harvey sa mga titig ni Xander kay Alexis noong mga oras na iyon. At hindi naman itinatanggi mismo ni Harvey na ang physical similarity nina Xander at Alexis ay masasabing halos 85%.

"Kailan lalabas ang DNA test?" Biglang tanong ni Xander.

"Mga susunod na dalawang linggo," mabilis na sagot ni Harvey.

"Nasaan na ang babaeng iyon?" tanong ulit ni Xander.

"Mukhang naghihintay pa siya sa labas, Boss,"

"Anong impormasyon ang nakuha mo sa ngayon?"

Parang may tinitingnan si Harvey sa cellphone niya. "Mia Angeles ang pangalan ng babae. Isa siyang single mother at kasalukuyang nagtatrabaho sa Butterfly hotel office. From her life history, around six years ago, naging intern siya sa kumpanya namin sa loob ng tatlong buwan bago siya tuluyang nawala nang walang salita," paliwanag ni Harvey.

"Paruparo?" Biglang nawala ang kunot sa noo ni Xander nang banggitin ni Harvey ang pangalan ni Butterfly.

"Simula kailan siya nagtrabaho doon?" nagpatuloy ulit siya. Tila nag-uumpisa nang makakuha ng insight si Xander sa bulok na sabwatan na ginawa ng babaeng nagngangalang Mia laban sa kanya.

"Medyo matagal, Boss. Mga tatlo hanggang apat na taon. May posibilidad na doon na siya nagtatrabaho mula nang gumaling mula sa panganganak kay Alexis" sagot ni Harvey, na ipinarating ang kanyang argumento mula sa mga resulta ng imbestigasyon ng kanyang pinagkakatiwalaang mga tao.

Tumawa ng mahina si Xander. Halata namang kasabwat siya ni Butterfly. Siya ay dapat na isang espiya na ipinadala ng masamang kumpanya upang sirain siya.

Mayabang na tumayo si Xander. Nagsimulang bumangon muli ang kanyang galit.

"Send people to investigate that woman further. I want to know, how much has she knew about me all this time?" sabi ni Xander bago tuluyang humakbang palabas ng ICU. Gayunpaman, agad na hinarang ni Harvey ang mga hakbang ng lalaking naka-white shirt.

"Ano ito?"

Mukhang awkward si Harvey. Paminsan-minsan ay nagkakamot siya ng ulo na hindi man lang makati.

"Ng, actually, simula kanina..." Ibinaba ni Harvey ang kanyang pangungusap. Awkward siyang tumawa.

"Anong problema Harvey?" naiinip na ulit ni Xander.

"Actually, may Miss Melody sa labas na naghihintay sa Boss. Alam na niya ang tungkol kay Alexis, Boss," huling sabi ni Harvey.

Isang marahas na buntong-hininga ang pinakawalan ni Xander. Sa totoo lang, sa bad mood niya ngayon, hindi siya dapat istorbohin pa ni Melody.

"Ano, sasabihin ko ba kay Miss Melody na ayaw ng Boss na maabala sa ngayon?" sabi ulit ni Harvey.

"No need, I'll talk to him," alam ni Xander, si Melody ay hindi isang babaeng madaling lokohin. Matalino si Melody. Kaya naman hanggang ngayon ay wala pa ring nakikitang kasalanan si Xander sa babae para palayasin niya si Melody sa buhay niya.

Sa mabibigat na hakbang ay lumabas ng ICU room si Xander.

Hanggang sa dumating ang sandali ay agad na bumagsak ang tingin ni Xander sa isang babaeng naka-office uniform na nag-iisip na nakaupo sa isang bench na naghihintay sa ICU room.

Siya ang ina ni Alexis.

Noong gabing iyon, nang marinig nila ang balitang nasa ospital ngayon si Xander. Agad na kinuha ni Melody ang kanyang mahalagang oras upang pumunta sa ospital. At hindi mahirap para kay Melody na makakuha ng impormasyon tungkol sa mga dahilan kung bakit nasa ospital ngayon ang kanyang kasintahan.

Nagmamadaling naglakad si Melody papunta sa ICU kung saan kasalukuyang ginagamot si Alexis.

At sa pagkakataong iyon ay bumagsak ang kanyang tingin sa isang babae na walang siglang nakaupo sa isa sa mga naghihintay na bangko sa labas ng ICU.

Bulong ni Melody sa kanyang katulong na titig na titig kay Mia.

"Siya ba yun?"

"Oo, siya si Miss Angeles," sagot ni Trisna ang Assistant niya.

Parang walang kuwenta ang tingin ni Melody at isang mapang-uyam na ngiti ang nakaukit sa maganda at guwapong mukha nito. Gayunpaman, hindi si Melody kung hindi niya kayang pagtakpan ang nararamdamang inis kay Mia. Paano ka hindi maiinis, kung biglang may isang dayuhang babae na buong tapang na nagsabi na ang ama ng kanyang biological child ay si Xander, ang kanyang katipan?

Ngunit, kahit na ano, ang kasta ng babae ay malinaw na inversely proportional sa kanya. Kahit si Melody ay masasabing si Mia ay isa lamang hamak na empleyado na hindi man lang karapatdapat na tawaging kanyang katunggali. Kaya parang sayang lang ang oras kung mag-aalala siya sa babaeng nagngangalang Mia.

"Excuse me Miss, ikaw ba si Miss Angeles?" tanong ni Melody sa malambing na boses. Ngumiti siya ng matamis sa harap ni Mia.

Halatang nagulat si Mia nang makita ang biglang presensya ng isang tao sa kanyang harapan, at mas nagulat siya nang malaman niyang ang taong ito ay si Melody, isang nangungunang aktres na madalas niyang napapanood na gumanap sa TV kasama si Alexis.

Mabilis na pinunasan ni Mia ang kanyang mga luha at agad na tumayo na may nahihiyang ngiti. Magsasalita pa sana siya pero naunahan siya ni Melody.

"Concerned din ako after hearing about the tragedy that happened to Alexis. Lalo na after malaman na isa si Alexis sa mga bisita sa concert ko kaninang hapon," paliwanag ni Melody.

"Anong ibig mong sabihin, Miss?" tanong ni Mia na mukhang naguguluhan.

"Oo, kaninang hapon nasa concert ako sa isang hotel sa Manila at sinabi ng isa sa mga crew na nakita niya si Alexis doon. May dalang sulat si Alexis para sa akin, at isang litrato. Binigay niya ito sa crew. Kumbaga, si Alexis ay "Isa sa mga tagahanga ko, ito ang sulat na isinulat sa akin ni Alexis. At ito ang litrato ko na pinirmahan ko," nagbigay ng sulat si Melody kay Mia kasama ang larawan niya.

Nanginginig ang mga kamay na tinanggap ni Mia ang dalawang papel. "T-thank you..." mahinang sabi ni Mia. Tulala siyang naglakad para salubungin ang anak sa ICU. Gulong-gulo talaga ang isip niya ng mga oras na iyon, hanggang sa may nakalimutan siya.

Kahit anong gawin ko hanggang sa lumayo si Alexis pero hindi ko alam! tanga! I'm such a stupid mother!

Patuloy ang pagmumura ni Mia sa sarili.

Alam niyang pagkatapos ng klase ay nagpaalam si Alexis sa kanya na lalabas para maglaro dahil hindi makakauwi ngayon ang caretaker ni Alexis kaya iniwan ni Mia si Alexis kasama ang kaibigan na kapitbahay din niya sa flat. Gayunpaman, sinabi ni Lulu, ang kanyang kaibigan, na gustong bisitahin ni Alexis si Uncle Damian. Siya ay isang tindera ng meatball sa isang tindahan sa gilid ng kalsada sa harap ng flat. At all this time, napakabait ni Damian kina Mia at Alexis.

Madalas na ginugugol ni Alexis ang kanyang oras sa pagtulong kay Damian sa kanyang tindahan.

At hindi talaga akalain ni Mia na aabot ng ganito si Alexis.

Napahinto ang mga hakbang ni Mia nang magtama ang kanyang tingin sa isang pares ng matatalim na mata na kasalukuyang diretsong nakatingin sa kanya. Kalalabas lang ng pigura sa ICU.

Oh Diyos ko, ano ang dapat kong gawin?

Paano ko makakalimutan na may Xander pa sa kwartong iyon?

Hindi! kailangan kong pumunta!hindi ako handa!

Hindi pa talaga ako handang harapin ulit si Xander ngayon!

Sabi ni Mia sa sarili.

Huminto ang mga hakbang niya habang alam niyang naglalakad na ngayon si Xander papunta sa kanya.

Parang mahuhulog ang puso ng 28 years old na babae nang nakatayo sa harapan niya si Xander.

Nakatingin lang sa ibaba si Mia. Wala siyang lakas ng loob na itaas ang ulo sa sandaling iyon.

Hanggang sa matapos iyon, sa isang mabilis na paggalaw, sa wakas ay pinili ni Mia na tumalikod, na nagbabalak na umalis.

"Akala ko ba gusto mong makita ang kalagayan ni Alexis?" sabi ni Xander nung mga oras na yun. Ang kanyang tono ay flat, kahit malamig.

Nakatalikod pa rin si Mia kay Xander.

"Y-yes. I want to go to toilet first," mabilis na sagot ni Mia at agad na umalis.

"Xander, okay ka lang?"

Naririnig pa rin ni Mia ang mga nag-aalalang salita na sinabi ni Melody noong mga oras na iyon. Agad na sumugod ang magandang babae patungo sa kanyang kasintahan na si Xander.

"I'm fine," walang pakialam na sagot ni Xander.

Magsasalita pa sana si Melody ngunit agad na lumipat ang tingin ni Xander kay Mia dahilan para hindi ito makapagsalita. May bahid ng selos ang kanyang titig.

"Agad kong ipinagpaliban ang shooting schedule ko nang malaman kong nasa ospital ka ngayong gabi," sabi ni Melody gamit ang kanyang mahina at matikas na mga kamay na ikinabalik ng mukha ni Xander upang tumingin sa kanya.

Ngumiti ng mahina si Xander. Sa totoo lang, hindi talaga siya komportable sa presensya ni Melody sa ngayon. Dagdag pa noong kailangan niyang bumalik para makita si Mia.

Hanggang sa dumating ang panahon, hindi na niya napigilan ang hindi mapigilang pag-usisa ni Xander.

Kausap pa siya ni Melody nang biglang humakbang ang mga paa ni Xander para habulin si Mia.

Iniwan ng lalaki si Melody na agad na tumahimik sa harap ng pinto ng ICU na may matalim na titig na puno ng emosyon.

Paano mo hindi balewalain ang presensya ko dahil lang sa babaeng iyon, Xander? Bulong ni Melody sa sarili.

Pati ang paghinga ng babae ay tila pira-piraso.

Hindi talaga matanggap ni Melody.

Alam ni Mi na hinahabol siya ni Xander kaya binilisan ng babae ang mga hakbang.

Ayaw na niyang magkagulo pa kay Xander.

Ang mamuhay lang ng payapa kasama si Alexis ay naging masaya na siya. Ayaw ni Mia na maabala ni Xander ang kapayapaan ng kanyang buhay.

Bagaman, ang lahat ng mga bagay na ito ay isa na lamang maling pag-asa para sa kanya.

Alam ni Mia na hindi siya papayagan ni Xander sa pagkakataong ito.

Gayunpaman, kung may pagkakataon pa siyang lumayo sa lalaki, gagawin ito ni Mia.

Hinahabol pa ni Xander si Mia na nawala sa likod ng escalator. Nang hindi alam ng lalaki, nagtatago si Mia sa ilalim ng escalator.

Matapos malaman na ang sitwasyon ay medyo ligtas. Lumabas si Mia kanyang pinagtataguan. Siya ay pasuray-suray sa kanyang mga paa parang nanghina ang kanyang mga paa. Pumunta si Mia sa medyo tahimik na lugar.

Ang kanyang mahinang katawan ay nahulog sa isang bangko sa hardin sa likod ng ospital.

Nanginginig pa ang mga kamay niya. Natakot talaga siya. Sa wakas ay nabunyag na rin ang malaking sikreto na pinaghirapan niyang itago.

Naramdaman ni Mia na pawisan ang mga kamay niya. Nahulog ang isang sulat na hawak pa rin niya.

Dahan-dahan itong kinuha ni Mia at sinimulang basahin ang laman ng sulat.