Ganito kasi 'yon Anus nagbibiro lang ako no'n ikaw talaga masyadong ka naman seryoso. Saad ko pa sakin sarili habang ako'y natatawa. Kamusta ka na? Palagi ka atang seryoso. Dagdag na saad ko pa at ako'y natatawa ngunit napawi din at napakamot sakin sariling ulo at napabuntong hininga dahil hanggang ngayon ay hindi ko alam ang sasabihin kay Anus. Nag-pa-practice kasi ako ng sasabihin ko kay Anus at kanina pa ako dito sa may kuwadra at wala pa din akong mapili na sasabihin, tila mauubusan na ako ng laway sa kakasalita. Napakahirap talagang makipagbati. napakahirap mag-isip ng sasabihin. Hindi ko alam pati kung ano ba ang aking i-a-aksyon sa harapan niya. Gustong-gusto ko na talaga maayos ang gusot namin dalawa, at akala ko no'ng una ay magiging madali lang ang lahat ngunit hindi pala dahil ako'y nahihirapan ngayon; hirap na hirap. Ngayon ay nakasilip ako mula sa malaking puno hindi kalayuan sa may lamesa ni Anus na busy na busy 'to na nakatutok sakanyang laptop at madaming nagkala
Tamad na tamad akong bumangon sa araw na 'to! Sa isip-isip ko pa habang nakahiga pa din sa may higaan. Alam kong may pasok pa ako kala mayora sa kaniyang mansion at kailangan ko na dapat gumayak, lalo na't mukha akong tinanghali ng gising, ngunit para bang wala akong ka-amor-amor na pumasok ngayon doon. Sinampal ko ng marahan ang akin sariling pisngi dahil naisip kong, binabayaran ako ng maayos ni mayora ng maayos kaya kailangan kong magtrabaho din ng maayos. Bumangon na ako sakin higaan na napaupo muna at napapatulala na lang dahil iniisip ko pa rin ang nangyari kahapon. Napakasipag talaga ni Anus na pati ang ulan ay hindi siya mapipigilan dahil sa kaniyang trabaho na ginagawa. Dapat tularan ko ang kagaya niya. Sa isip-isip ko pa at napangiti na lang na parang timang. Napaisip din tuloy ako na baka hindi sakin galit si Anus dahil kinakausap niya naman ako kahapon na ang tanong ko sakanya ay sinasagot niya, hindi niya lang ako tinitignan dahil busy 'to. Ou nga ano, bakit hindi
Kinabukasan. Ngayon ay nagdidilig ako ng halaman kasama si Abe na tahimik lang, at makikita ko na lang ay natawa 'to mag-isa. Hindi ko alam kung may problema ba siya sa utak o' ewan pansin ko ang pagbabago ng kaniyang ugali, tapos hindi siya talaga kagaya ng dati na madaldal, makulit at mapangasar hindi ko alam kung ano ba ang nangyari kay Abe kung bakit ganito siya. Hindi ko na nga pinapansin pa ang kaniyang kinikilos dahil mukhang wala 'to sa sarili na hindi ako masagot ng seryoso. Sa isip-isip ko pa habang nagdidilig pa din. Ang lalake na ng mga bulaklak na dati ay buto pa lamang. Kay bilis talaga ng araw. Sa isip-isip ko pa habang pinagmamasdan ko ang mga bulaklak. Tiyak na matutuwa ang mayora sakanyang pagbabalik dahil kay rami ng tanim na bulaklak sa kaniyang hardin at ang gaganda pa ng mga ito. Sa isip-isip ko pa. Kailan kaya makakauwi ang mayora? Tanong ko pa sa isip-isip ko. Pumuslit muna ako saglit papunta sa kusina para puntahan ko si Aling Berta para matanong ko kun
"Ang ganda ng mga halaman, ano Calohi?" tanong sa'kin ni Abe habang ito'y nakangiti at tinitignan ang mga halaman. Tumango naman ako dito upang pag-sangayon. Ngayon ay nasa hardin kami at ginugupitan ang mga damo at ang mga sobrang halaman, para malinis tignan. Tama nga siya kayganda ng mga halaman, ang sarap titigan na hindi nakakasawa, tiyak na magugustuhan talaga 'to ng mayora kapag siya ay nakauwi na. "Oo nga pala Calohi, kailan ba ang uwi ng mayora?" tanong sa'kin ni Abe ng mahinahon habang kami'y naggugupit pa din ng damo. Wala talaga akong alam kung kailan ba ang uwi ng mayora dito, si Aling Berta lang naman ang nakakaalam dahil siya ang nakakausap nito, basta ang alam ko lang ay busy 'to sa may Cebu dahil nga sa daming proyekto na pinapagawa ng mayor. "Hindi ko alam Abe?" tanong ko din sakanya pabalik at napakibit balikat na lamang siya. "Itanong na lang natin kay Aling Berta, mamaya, baka alam niya" dagdag na sabi ko dito ng mahinahon na kaniyang kinatango. Hindi na siya
Gumising ako ng maaga para maglaba sa sapa, natambakan na din kasi ako dahil wala akong oras para dito dahil may trabaho ako sa mansion ng mayora. Araw ng sabado ngayon kung kaya't wala kaming pasok ngayon ni Abe sa mansion ng mayora. Nabalitaan ko din kay Abe na sa lunes na daw ang enrollan, hanggang ngayon hindi pa talaga ako nakakapag desisyon kung ako ba ay papasok sa school o' hindi, basta bahala na. Kailangan ko talagang mag-isip nang maigi at may dalawang araw na palugit na lang ako para magdesisyon, at kailangan ay hindi ko pagsisihan kung ano man ang magiging desisyon ko.Ngayon ay inaayos ko na ang akin lalabahan sa may sapa, pinaghihiwalay ko ang puti sa de-color, para hindi maghalo ang kulay at hindi malagyan ng chlorine ang de-color. "Magpahinga ka na muna kaya kaysa maglaba, ako na bahala diyan" rinig kong sabi ni mama na agad kong kinalingon, kung kaya't napatigil muna ako sa'kin ginagawa. Nakita ko ang pag-aalala nito sakanyang mukha habang nakatingin sa'kin, ngumi
"Anak nakahanda na yung susuotin mo para mamaya." Maligayang sambit ni mama. Ngumiti na lamang ako dito kahit na sa loob-loob ko ay ayoko naman talaga magpunta sa bahay ng gobernador. Iba ang kutob ko sa pagbisita namin doon. Hindi naman kami bigatin na tao para imbitahin na lang ng basta ng gobernador mismo sa kaniyang tahanan. "Tiyak na bagay sa'yo iyon Calohi anak. Mura nga lang ang bili ko doon sa dress na iyon sa palengke." Nakangiting pang kwento ni mama. "Talaga po ma, maraming salamat po nag-abala ka pa po." Mahinahong sagot ko."Hay nako anak hindi abala iyon ano, nakakahiya naman sa atin gobernador kung haharap kang panget ang kasuotan mo." Seryosong sambit ni mama na akin kinatango. Sa bagay may punto naman si mama talagang nakakahiya iyon kung haharap ka sa gobernador na madungis. "Tama ka po diyan mama." seryosong sagot ko. Ayoko talagang pumunta 'o sumama papunta sa bahay ng gobernador ngunit wala naman akong magagawa dahil gusto ni mama. Gusto ko na lang sanang r
Kinabukasan. Gabi na kami ni mama nang makauwi sa bahay, kung kaya't ako'y natanghali na sa pag-gising. Ang sakit ng ulo ko. Inaantok pa rin ako, kahit gusto ko man matulog muli ay hindi pwede dahil ako'y may pasok pa sa mansion ng mayora. Sayang din kung hindi ako papasok, dagdag kita rin iyon. Nakaupo ako sa'kin higaan at pahikab hikab habang nakatanaw sa may bintana. Sikat na ang araw sa may labas na siyang dahilan nang pagpasok nito sa akin bintana na tumatama sa'kin higaan. Bigla naman pumasok sa'kin isipan ang nangyari kagabi. Napapakamot na lang ako sa ulo dahil parang ibang iba si Anus kagabi, dahil sa kaniyang mga kilos. Lalo tuloy ako'y napapaisip kung may pagtingin ba talaga siya sa'kin, tama ba talaga ang akin nararamdaman? FLASH BACK Kanina pa ako naiilang sa tinginan ni Anus. Hindi ko rin alam sa'kin sarili kung bakit hindi ko kayang iwasan ang titig niya. Hindi ko rin alam kung bakit parang galit ang titig niya sa'kin. Dahil ba Hindi ako sumagot, no'ng tinatanong a
WARNING MATURED CONTENT R-18 (READ YOUR OWN RISK) ––––––––––––––––––––––––––––––––––––Ilang araw na ang nakakalipas ngunit hanggang ngayon hinding hindi ko malilimutan ang akin nakita. Ngayon napatunayan ko sa'kin mismong sarili na talagang gusto ko si Anus dahil ako'y nakaramdam ng sakit, nang makita ko na may kasama siyang iba at mismo pa sa kaniyang ibabaw ng katawan. Parang pinipiga ang akin puso na hindi ko maunwaan. Ang sakit-sakit, nakakapanghina ng tuhod.Hindi ko siya pinapansin kahit na lumalapit ito sa'kin ng kusa at kumukuha ng tiyempo para makausap ako. Ang gulo niya talaga. Hindi ko mabasa basa ang nais niyang ipahiwatig. Bakit kasi hindi na lang siya lumayo? Tutal naman ay may iba na siya. Tiyaka mayroon na akong dahilan para layuan siya at pigilan ang akin nararamdaman para sa kaniya, iyon may iba siya. Iisipin ko na lang nang iisipin na hindi talaga ako magugustuhan ni Anus dahil iba ang tipo nito. "Kanina pa iyan si Anus patingin tingin dito Calohi."
Araw nang lunes ngayon at lahat ng estudyante ay naghahanda para sa exam. Inagahan ko na nga din ang pasok ko para ako'y makapag review pa sa school habang wala pa ang guro namin. Ilang oras ang lumipas at puro pag re-review lang kami ng mga kaklase ko hanggang sa dumating na ang guro namin. "Itago na ang mga notes ninyo tayo ay magsisimula na." Sambit ng guro namin. Agad kong tinago ang notes ko at sabay tingin sa unahan kung nasaan ang guro namin. May hawak itong test paper. Madami pa siyang ipinaliwanag bago niya ibigay ang test paper. "Start." Aniya nito. Nagsimula na kaming mag exam. Hindi naman masyadong mahirap ang mga tanong lalo na kung nag review ka talaga. Hindi din kalaunan ay natapos na namin ang pag eexam. Sumunod naman ang sunod namin guro. Tulad nang nauna namin guro ay panay explain ito. Hindi din kalaunan ay natapos na kami kung kaya't ngayon ay recess na. "Sakit sa ulo pero sa wakas na tapos na tayo sa dalawang subject, bali dalawa na lang uwian na." Aniya ng
Gusto ko man siyang sagutin na ngunit parang nag aalangan ako dahil sa nangyari ka hapon. Galit at inis ang nararamdaman ko doon sa babae at lalo na kay Anus. "Ayos ka lang?" Tanong ni Ran.Ngumiti ako sa kaniya ng hilaw dahil aminado ako na hindi ako okay. Sobra akong naiinis kay Anus at doon sa ka trabaho niyang babae. Napaisip naman ako na lalaki si Ran at siguro masasagot niya ako sa tanong ko sa kaniya. Bago ako nagsalita ay napahinga na muna ako ng malalim. "Ran may tanong ako." Sambit ko ng seryoso. Napatango naman si Ran. "Ran ikaw bilang lalaki anong gagawin mo kung gusto mo talaga ang isang babae?" Dagdag ko. Nakita ko naman na nag iisip pa si Ran at tila pinapaganda ang isasagot sa'kin. "Kung gusto ko ang isang babae magpapansin ako sa kaniya." Seryosong sagot ni Ran. Tila nadismaya naman ako sa kanyang sinagot. Tama naman siya pero bakit hindi matanggap ng sistema ko ang sagot niya lalo na't naiisip ko na pa laging kasama ni Anus si Melody. "Paano kung ka trabaho mo
Sinamahan ako ni Ran hanggang sa makauwi ako sa may bahay walang kibuan kaming dalawa habang nakauwi. "Ingat ka salamat." Sambit ko kay Ran.Hindi ko makita ang ekspresyon ng mukha ni Ran dahil ako'y nakayuko. Tinalikuran ko na din siya at hindi na hinintay pa ang kaniyang sasabihin. Gusto lang ay magpahinga. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Pagkapasok ko pa lamang sa'kin kwarto ay agad kong sinubsob ang akin mukha sa may unan. Bakit kasi niligawan niya pa ako at pumayag naman ako na manligaw siya? Hindi naman pala totoo ang mga pinapakita niya sa'kin no'n at pinaparamdam. Bakit kaya ako'y nagtiwala sa kaniya ng lubos na kahit hindi dapat. Hindi dapat ganoon, kung talagang ayaw niya sa tao dapat hindi niya pinaglalaruan dahil hindi biro ang nararamdaman ng isang tao lalo na't kung seryoso ito sa kaniya. Ang sakit-sakit sa pakiramdam na makita siyang masaya sa iba. Sana ako na lang si Melody. Ang hirap naman sa sitwasyon ko kasi hindi ko alam kung may karapatan ba talaga ako.
"Tama na iyan bes hindi talaga siya ang para sa iyo." Rinig kong sambit ng babae hindi kalayuan sa kinauupuan ko. Nandito ako ngayon sa may labas ng gate ng school. Nakita ko yung tatlong babae yung isa ay mukhang naiyak habang nakayuko ang dalawa naman ay todo sa pagpapakalma sa kanilang kaibigan. Tila nakikita ko ang akin sarili sa babaeng umiiyak. Hindi man kami parehas ng sitwasyon sigurado ako doon ngunit parehas kaming umiyak;umiyak sa lalaking hindi naman kami mahal talaga. "Kumusta naman ang kaibigan kong wala ng paramdam?" Rinig kong sambit ni Abe. Hindi ko namalayan na nandito pala siya sa tabi ko dahil sa panonood ko doon sa babaeng umiiyak. Gusto kong ikwento ang lahat kay Abe ngunit pinigilan ko na lang ang akin sarili dahil baka sugudin niya si Melody sa mansion nila Anus. Ayoko naman mag eskandalo pa kung talagang ayaw niya na sa'kin at hindi siya seryoso ay hahayaan ko na lang. Kailangan kong irespeto ang gusto niya kahit hindi ako sang ayon sa desisyon niya. "Ay
Hindi makapag-focus ang isip ko sa panonood ng basket ball. Hanggang ngayon kasi nalulungkot pa din ako dahil umaasa akong manonood si Anus sa rampa ko lalo na't alam niya naman. Ang dami nga siguro nila talagang ginagawa kasi hindi niya na din akong magawa na bisitahin man lang sa bahay tulad ng ginagawa niya pa lagi kahit na gabi pa. "Problemado ka ba?" Tanong ni Ran. Napabuntong hininga akong napasulyap kay Ran na nasa tabi ko na pala. "Hindi naman." Sinungaling tugon ko.Kahit hindi ko man aminin ay talagang problemado ako. Paano kasi itong si Anus para bang nag bago na simula no'ng dumating si Melody. Kailangan ko ba talagang intindihin na may trabaho sila? Ilang araw na silang magkasama pa lagi. Malay ko ba kung anong ginagawa nila sa ibang oras. Napapapikit ako sa'kin iniisip. "Congrats pala sayo ka hapon napanood ko." Nakangiting sambit ni Ran. Ngumiti naman ako sa kaniya ng hilaw. Kung sino talaga iyong hindi mo inaasahan pa laging nandiyan. "Salamat." Tugon ko. Hindi
Gusto ko man siyang sagutin na ngunit parang nag aalangan ako dahil sa nangyari ka hapon. Galit at inis ang nararamdaman ko doon sa babae at lalo na kay Anus. "Ayos ka lang?" Tanong ni Ran.Ngumiti ako sa kaniya ng hilaw dahil aminado ako na hindi ako okay. Sobra akong naiinis kay Anus at doon sa ka trabaho niyang babae. Napaisip naman ako na lalaki si Ran at siguro masasagot niya ako sa tanong ko sa kaniya. Bago ako nagsalita ay napahinga na muna ako ng malalim. "Ran may tanong ako." Sambit ko ng seryoso. Napatango naman si Ran. "Ran ikaw bilang lalaki anong gagawin mo kung gusto mo talaga ang isang babae?" Dagdag ko. Nakita ko naman na nag iisip pa si Ran at tila pinapaganda ang isasagot sa'kin. "Kung gusto ko ang isang babae magpapansin ako sa kaniya." Seryosong sagot ni Ran. Tila nadismaya naman ako sa kanyang sinagot. Tama naman siya pero bakit hindi matanggap ng sistema ko ang sagot niya lalo na't naiisip ko na pa laging kasama ni Anus si Melody. "Paano kung ka trabaho mo
"Let's go Calohi Avryl Tan." May diin sambit ni Anus. Napanganga ako sa'kin narinig mula kay Anus. Ngayon lamang ako nakaramdam ng kaba na tawagin ang buo kong pangalan. napalingon naman ako kay Ran na naglalakad na pa layo. Muli ay ibinalik ko ang paningin ko kay Anus na seryoso lang na nakatingin sa'kin. "Calohi Avryl Tan." Sambit ng seryoso ni Anus. "H-ha?" Nababalisang tanong ko. Tila wala ako sa sarili at naubusan ng sasabihin kay Anus dahil hindi mag-sink in sa isip ko ang nangyayari."Calohi." Aniya ng seryoso. "H-ha?" Wala sa sariling sabi ko. "Tara na." Aniya ng seryoso. Wala sa sarili akong lumakad papunta sa kaniya at sumakay sa kaniyang motor. Ibinigay niya naman ang helmet na aking kinuha kaagad. Lumingon pa ako sa paligid at nagbabakasakali na makita ko si Ran ngunit tuluyan na talaga itong umalis. Mabilis na pinaandar ni Anus ang kaniyang motor. Tahimik lamang ang naging biyahe namin hanggang sa makarating na kami sa bahay.Akala ko sa mansion nila kami pupunta
Habang ako'y nagtatrabaho sa may hardin, pasulyap-sulyap din ako sa may mansion dahil simula ng makarating kami ni Abe dito kaninang umaga, hindi ko pa ito nakikita.Siguro tulog pa 'yon. Sa isip-isip ko pa at tiyaka nag-focus na lamang sa pagtatanim ng halaman. Nang matapos kami ni Abe sa hardin at ngayon ay tanghalian na at hanggang ngayon ay hindi ko pa din nakikita si Anus na bumaba sa kwarto niya.Iba na ang aking kutob na baka wala talaga siya sa kwarto niya, at hindi ko alam kung nasan siya dahil wala naman siyang sinabi sakin. Sa isip-isip ko pa."Aling Berta nasan po si Anus?" tanong ko kay Aling Berta ng sumabay siya samin mananghalian. Iniisip ko din na baka nagpunta 'to ng manila, ngunit bakit hindi siya nagpaalam sakin? Sa isip-isip ko pa at bumibigat ang aking pakiramdam."Naku! Ano 'yan, bakit mo hinahanap si Anus may hindi ba ako alam?" rinig kong sabat ni Abe na hindi ko pinansin dahil nakaabang ako sa isasagot ni Aling Berta."Hindi niya ba nasabi sayo na pupunta s
Habang ako'y nagtatrabaho sa may hardin, pasulyap-sulyap din ako sa may mansion dahil simula ng makarating kami ni Abe dito kaninang umaga, hindi ko pa ito nakikita.Siguro tulog pa 'yon. Sa isip-isip ko pa at tiyaka nag-focus na lamang sa pagtatanim ng halaman. Nang matapos kami ni Abe sa hardin at ngayon ay tanghalian na at hanggang ngayon ay hindi ko pa din nakikita si Anus na bumaba sa kwarto niya.Iba na ang aking kutob na baka wala talaga siya sa kwarto niya, at hindi ko alam kung nasan siya dahil wala naman siyang sinabi sakin. Sa isip-isip ko pa."Aling Berta nasan po si Anus?" tanong ko kay Aling Berta ng sumabay siya samin mananghalian. Iniisip ko din na baka nagpunta 'to ng manila, ngunit bakit hindi siya nagpaalam sakin? Sa isip-isip ko pa at bumibigat ang aking pakiramdam."Naku! Ano 'yan, bakit mo hinahanap si Anus may hindi ba ako alam?" rinig kong sabat ni Abe na hindi ko pinansin dahil nakaabang ako sa isasagot ni Aling Berta."Hindi niya ba nasabi sayo na pupunta s