May nadaanan akong isang flower shop kaya naisipan kong huminto para bumili ng bulaklak para kay Daddy. Isang linggo na ang nakalilipas nang lisanin niya ang mundong ibabaw. Namatay siya dahil sa labis na kalungkutan.
Ang aking ama na si Don Louise Avendaño ang Gobernador dito sa lalawigan ng Bulacan. Isa siyang magiting at tapat na pinuno sa kaniyang mga nasasakupan. Matulungin siya sa mahihirap at may puso sa mga nangangailangan. Sa kabila ng kabaitan niya ay puro sama ng loob ang inabot niya mula sa mga mamamayan. Namatay siya nang maraming galit sa kaniya. Sa mga bagay na alam kong hindi naman niya gawain o ginawa. As his son, I feel bad because I couldn't do anything to save him from extreme sadness. For me, he didn't deserve to die in that manner. What's sad is that even though he's gone, the people who are angry with him and want to bring down the remaining Avedaños in our area haven't stopped. Ako naman ang gusto nilang isunod. Due to the consecutive death threats I have been receiving, I know that I am now the target of his enemies. Enemies whom I do not know who they are. One thing is for sure. My life is in danger. Hindi ako umaalis ng bahay nang walang dalang baril. Kaya ko naman ang sarili ko basta huwag lang titira ang kalaban mula sa likod ko. Oras-oras ay kailangan kong maging alisto. Kung mapapatay nila ako ay para ko namang binigyan ang mga kalaban ng katagumpayan. Samantala, nakita ko ang pagkatulala ng babaeng florista nang makita ako. Hindi ko alam kung bakit pero sa tingin ko ay dahil sa nakasuksok na baril sa aking tagiliran. "Don't mind the gun. mabait ako." wika ko sa kaniya sabay abot ng tip. She said it would take about fifteen minutes to arrange the flowers, so I decided to go back to the car and wait there instead. Mula sa aking kotse ay nakatingin lang ako sa nasabing florista habang ginagawa nito ang bulaklak ba inorder ko. Makalipas ang kinse minuto ay kinatok na niya ang bintana ng kotse ko at doon na niya inabot ang bulaklak na binili ko. "Thank you!" I gave a slight smile and was about to close the window of my car when she suddenly stopped it with her hand. "Saglit lang po... p'wede ko po bang malaman ang pangalan niyo?" I furrowed my brow. It's like, hindi siguro taga rito ang babaeng ito kaya hindi niya alam ang pangalan ko. Kung taga dito kasi siya ay imposibleng hindi niya kilala ang mukhang ito. Sabagay, sa palagay ko ay hindi nga siya taga rito sa aming lugar kaya siguro ay ganon na lang ang naging reaksyon niya ng pumasok ako kanina. "Stefano. My name is Stefano Avedaño." sinagot ko na lamang ang tanong niya para makaalis na ako. Anyway, cute siya. Maganda ang babae na iyon at ngayon lang ako nakakita ng ganoong kagandang mukha sa lugar namin. Samantala, Dumiretso na ako sa memorial kung saan inilibing ang aking ama. Inalay ko sa kaniyang puntod ang binili kong bulaklak at saka nagtulis ng kandila. Nagluluksa pa rin ako sa biglaan na pagkamatay ng aking ama. Masakit sa akin na mag-isa na lang ako ngayon sa buhay. "Dad, bakit naman ganun? bakit ang unfair mo? You left me and then you left me a will na kailangan ko munang magpakasal bago ko makuha ang mamanahin ko? seriously, dad? Ngayon mo talaga ito hiniling? kung kailan maraming banta sa buhay ko? Ano ito, magpapakasal ako para makuha ang mamanahin ko tapos ano? malalagay naman sa bingit ng panganib ang babaeng pakakasalan ko? Dad, bakit may ganu'n pa? Ako lang naman ang anak mo pero bakit kailangan ko pang magpakasal muna? Dad, I need more money right now. Kailangan kong kumuha ng maraming tao para protektahan ako. Galit na galit sila sa akin samantalang wala naman akong kinalaman sa atraso mo sa kanila?" Hindi ko na napigilan na hindi umiyak sa harapan ng puntod ni Daddy. Ang unfair lang kasi nang nakasaad sa kaniyang last will. Wala sanang problemang magpakasal, e. Ang problema dito is yung magiging consequences sa babaeng minamahal ko. for sure, kapag pinakasalan ko siya ay dalawa na kaming pag-iinitan ng mga kalaban. dalawa na kaming malalagay sa panganib ang buhay at hindi kakayanin ng konsensiya ko na may mangyaring masama sa babaeng minamahal ko nang dahil lang sa pagiging Avendaño ko. ____________________ * * "Hello, babe? nasaan ka? p'wede ba tayong magkita? Miss na Miss na kita," text ni Cassandra sa akin. "Well, I miss you too, babe! kung ako lang ang masusunod ay gustong-gusto na kitang puntahan diyan sa inyo. Gusto kitang yakapin at angkinin ngayong gabi pero hindi puwede, eh! Alam mo naman na mainit sa akin ang mga tao. Galit na galit sila dahil anak ako ni Daddy. Babe, hindi ko kakayanin na pati ikaw ay madamay sa gulo ng pamilya ko. Mahal na mahal kita, alam mo yan!" reply ko naman sa kaniya. Aware si Cassandra sa gulo na kinakaharap ko ngayon. Tatlong linggo na kaming hindi nagkikita dahil iniingatan ko siya mula sa mga taong gusto akong patayin. Alam niyang wala rin akong sapat na kakayahan para protektahan siya dahil naka-freeze ang lahat ng pera namin sa bangko dahil sa kasong corruption ni Daddy. Isa lang ako pero marami ang kalaban. Hanga ako sa kaniya dahil sa kabila ng lahat ng problema ko ay hindi niya ako iniwan. Hindi man kami nagkakasama pero alam ko na palagi siyang nariyan lamang para sa akin. Samantala, nakauwi naman ako ng safe sa bahay namin. Malungkot akong pumasok sa aking kwarto at inilapat ang likod ko sa kama. Hindi ko mapigilan ang hindi mag-isip sa aking dapat na gawin. Ayoko nang habang buhay na ganito. Palaging natatakot at kinakabahan. Hindi ako pwedeng ganito lang. kailangan nang may gawin ako bago mahuli ang lahat. Kailangan ko nang magpakasal upang makuha ko ang natitirang pera ni Daddy na pwede kong withdrawin. Ang pera ng Avedaño na hindi kasama sa na-freeze ng gobyerno. Magpapakasal na ako!"Hindi mo ba kilala yong bumili na 'yon, Derie? Anak siya ng Gobernador natin. Ang lalaking iyon ay si Stefano Avedaño!" Pagsita ni Elsa sa dalaga matapos makaalis ni Stefano. "Ha? talaga po? Kung ganoon dapat po pala ay nagpakilala ako." wika pa ni Derie na tila hindi nakuha ang tono ng boses ng kaniyang amo. "Naku, at bakit pa? Masamang tao ang mga Avendaño. Hindi mo na kailangang kilalanin ang ganoong mga tao." Wika ulit nito sa dalaga na halos siraan na ang nga Avendaño. "Tita Elsa, mali po kayo. Hindi po masamang tao ang mga avendaño. Ako po mismo ang magpapatunay na mabuti sila. Manang, ang Gobernador po ang nagbayad ng operasyon ko para makakita ako." pagtatanggol ni Derie May sa mga Avedaño. Hindi niya alam kung bakit maraming mamamayan ng Bulacan ang galit na galit sa Gobernador at sa pamilya nito samantalang mabait naman ang pagkakakilala niya sa mga ito. Bilang isang mahirap, malaki ang utang na loob niya sa Gobernador na siyang tumulong sa kaniyang ama. "Siguro s
"Saan ka ba nanggaling? balit hindi ka umuwi? Alam mo bang magdamag akong nag-aantay sa pag-uwi mo? Hindi ako makatulog sa labis na pag-aalala. Ano ba, Derie? Bakit hindi ka magsalita?" Sermon sa akin ni Tita Elsa. Mataas ang boses niya pero alam kong totoo ngang inintay niya ako. Ito kasi ang unang beses ko na hindi umuwi ng gabi. Si Tita Elsa na ang tumayong parang pangalawa mi nang magulang dahil siya ang kumpkop sa akin noong wala akong ma takbuhan. Limang taon ba rin ako sa kaniya kaya alam kong para na ring anak ang turing niya siya akin. "P-pasensya na po, tita. Hindi na po mauulit. Medyo nasarap lang po ng kuwentuhan kami ng kaibigan ko kaya hindi ko na po nagawang umuwi. pasensya na po talaga." Kinailangan kong magsinungaling para hindi na humaba ang usapan. Kung aaminin ko kasi sa kaniya ang totoong nangyari kagabi at kung sino ang kasama ko ay tiyak na malilintikan ako. Wala naman kasing nangyaring masama. Ang totoo nga niyan ay napaka saya ko kagabi kasama si Stefano.
"Hindi niya sinabing liligawan niya ako pero umamin siya na may gusto siya sa akin. Pero bakit ang bilis? kahapon lang kami nagkasama tapos ngayon sinasabi na niyang interesado siya sa akin? Kahapon ang cold niya pero ngayon nagpapakita na siya ng pagtingin sa akin? Ano ba talaga? Dapat ko bang seryosohin ang mga sinabi niya?" wika ni Derie May sa kaniyang isipan. Balik-balik siya sa paglalakad. Hindi siya mapakali dahil nagwawala ang puso niya. kinikilig siya sa mga galawan ng binata ngunit naroon din ang kaniyang pagtataka. Bakit bigla bigla na lang itong nagpakita ng pagkagusto sa kaniya? Naiisip ni Derie May ba baka naglalaro lang ito ngunit iniisip niya rin na maaaring totoo nga ito sa mga pag-amin. Bagamat masyadong mabilis ang mga nangyayari ay tinignan na lang niya ito bilang... "Love is magic. Love is mysterious? kusa mo itong mararamdaman when the right persons comes. Siguro ako yung right person sa kaniya kaya agad niyang naramdaman ang mabilis na pagtibok ng puso niy
Derie May POV Naiintindihan ko naman ang reaksyon ni Kim tungkol sa umuusbong naming pagtitinginan ni Stefano. Talaga naman kasing ka-kwestyon kwestyon. Pero ang hirap kasing ipaliwanag sa iba lalo ba at ako itong nakakaramdam. Kami lang ni Stefano ang nagkakaintinhan. Inihatid na ako ng kasamahan ko sa flowershop kasabay ng mga bulaklak sa mansyon ng mga Avedaño. Para kay tita Elsa ay parte lamang ito ng negosyo pero para sa akin ay paraan ito ni Stefano para makasama ako. Malakas ang kutob ko na props niya lang ang mga biniling bulaklak. Gusto niya lamang akong makasama ngayon. Pagdating ko sa mansyon ay iniwan na ako ng kasamahan ko matapos niyang maibaba ang pagkarami-raming bulaklak. Ako naman ay napatingin sa lawak ng hardin na aking aayusan. Nagdadalawang-isip pa nga ako kung magsisimula na ba akong mag-ayos o pupuntahan ko na si Stefano sa loob dahil alam ko naman na ako ang iniintay niya. Ilang sandali pa ay dumating na nga si Stefano. Nakapamulsa pa siya habang n
Derie May POV Nanginginig ang buo kong katawan dahil sa dalawang dahilan. Una ay dahil sa lamig ng temperatura maysmroon dito sa loob ng kaniyang kuwarto, pangalawa ay dahil kinakabahan ko sa naiisip kong gagawin namin dito sa loob. Matapos niyang i-lock ang pintuan ay muli niya akong nilapitan. Sa pagkakataong ito ay iba na ang klase ng tinginan ang ibinibigay niya sa akin. Mula nang magkakilala kami ay ganito na siya tumingin sa akin. kaso mas iba ngayon. Para akong ikukumpara sa isang laruan na matagal na niyang gustong bilhin. "S-tefano... A-anong gagawin natin dito? H-hindi ba at parang sobrang bilis nito? H-huwag mong sabihin na...." bawat hakbang niyang pasulong ay ako naman ay paurong. Oo. Gusto ko siya kaya lang ay hindi ko naman kayang isuko sa kaniya ang aking bataan nang basta-basta lamang. Dalagang Filipina pa rin ako kaya kahit na sobrang guwapo niya ay hinding-hindi ako bibigay agad-agad. "Bakit? Nahihiya ka ba? Huwag ka nang mahiya dahil nobyo mo na ako ngay
Nakangiti pa nang umuwi si Derie. Nagpakita muna siya kay Elsa pagdating na pagdating niya. Kinamusta nito ang naging arrangement niya sa mansyon at nagtanong na rin ito tungkol sa naging pakitungo sa kaniya ni Stefano. Bagamat nagtataka si Elsa kung bakit napadpad na ng ilang beses si Stefano sa kanilang lugar ay hindi naman niya ito binigyan ng malaking kahulugan. "Okay naman po tita. Iniwanan lang po ako sa garden hanggang sa matapos. Nasa loob po ng bahay si Stefano kaya hindi na kami nakapag-usap." muling pagsisinungaling ni Derie May sa taong kumupkop sa kaniya. Hindi niya inamin ang totoong ginawa nila ni Stefano sa loob ng mansyon dahil alam niyang malilintikan siya rito. "Mabuti naman kung gano'n. Sige na, magpahinga ka na." Dahil nakasuot ng Jacket si Derie May ay hindi napansin ni Elsa ang mga pulang marka sa leeg nito na si Stefano ang gumawa. Nawala rin sa loob ni Derie May na may mga marka siya sa leeg. Nakita na lang niya ito nang nasa loob na siya ng banyo. Do
DERIE MAY POINT OF VIEW Wala akong mukha na maiharap ngayon kay Tita Elsa dahil sa mga nakita niya na ginawa namin ni Stefano dito sa loob ng Flower shop niya. I was half naked at hindi talaga tama ang mga nakita niya. Ngayon ay umaapoy sa galit si Tita Elsa. Ito ang unang pagkakataon na naabot ko ang kaniyang sukdulan kaya niya ako nasampal ng malakas. Kaagad kong pinagtabuyan paalisin si Stefano dahil ayokong marinig niya ang mga masakit na sasabihin ni Tita Elsa. Wala siyang mali dito. Ako yung may mali dahil ako ang nagpapasok sa kaniya rito. "Manloloko ka! kailan mo pa ako niloloko? kailan pa kayo palihim na nagkikita ng lalaking yon? Nakakadismaya ka, Derie. Hindi ko Lubos maisip na ganiyan ka pala kalandi! At dito pa talaga kayo naglandian sa loob ng shop ko?" Nasundan pa ng sabunot ang ginawa niya sa akin. Tinanggap ko na lamang ang galit niya. Anak ang turing niya sa akin at pagdidisiplina lamang itong pananakit niya sa akin. "Tita m-magpapaliwanag po ako. H-hindi
Naramdaman na lang ng dalagang si Derie na unti-unti nang lumalim ang kanilang nagiging paghahalikan. Nakaupo siya sa kandungan ni Stefano at tila kahit nahihirapan sa posisyon ay nagagawa pa rin niyang makipag sabayan ng halik sa nobyo. Hanggang Naramdaman na lang din ni Derie na hinubad na ni Stefano ang suot niyang jacket. Saglit itong tumigil sa paghalik at pinasadahan ng tingin ang buo niyang kabuuan. Napabuga pa ito ng hangin ng matigil ang tingin sa bandang hita ng dalaga. Stefano can't imagine na nakalabas ito ng bahay nila ng ganitong oras ng gabi na naka pantulog lang? Sa hindi niya malaman na dahilan ay agad siyang nakaramdam ng pag-aalala din. "Next time, I don't want you to go out wearing that. What if something happens to you on the road? Damn! I don't know what I'll do to someone who disrespects you." "Ha? K-kasi tumakas lang ako. Hayaan mo sa susunod ay hindi na mauulit." Napakagat ng labi si Derie May sa harap ng kaniyang nobyo. Medyo seryoso kasi ito at pinipigi