ALFA POV Nagising ako na sobrang sakit ng katawan ko. Ang mga braso ko, ang mga binti ko, at ang mukha ko ay mga kumikirot. Yung pakiramdam na maiiyak ka sa sobrang sakit. Sobrang laking trauma nang nangyari sa akin kagabi. Bukod sa pinagtulungan akong bugbugin ng mga taong itinuring ko na mga kaibigan ay yung ikinulong nila ako sa isang madilim na lugar at itinali pa. kung saan walang nakakarinig o makarinig kahit ano pang gawin kong pagsigaw. Takot na takot ako at akala ko talaga ay wala nang dapat para ako ay sagipin mula sa nakakatakot na lugar na iyon. Dininig ng Diyos ang dasal ko dahil hindi lang isa kung hindi dalawang anghel ang ipinadala niya para ako ay saklolohan. Si Xander at Andrei. Tandang-tanda ko iyon kahit na mas nangibabaw sa akin ang labis na pagkapagod ay natandaan ko pa noong niyakap ako ni Andrei. Dinig na dinig ko ang labis niyang pag-aalala. Mas lalo ko tuloy napatunayan kung gaano ako kamahal ng kapatid ko. Na kahit magkapatid lang kami sa ama ay higi
"Sandali po! maghulos dili po kayo. Hindi po natin ito maayos kung ganiyan kayo. Ang mabuti pa po ay umuwi na muna kayo at kami na po ang bahala dito. Kung papatulan niyo po ang anak nila (si Andrei) ay mas kayo pa po ang makakasuhan dahil menor pa po ang batang ito. Aayusin po natin ito. bibigyan natin ng pananagutan ang nagkamali sa tamang paraan. hindi po ganito." wika ng Pulis sa mga magulang ng grupo ni Chloie. Hindi kasi ito mga naawat. Sa loob ng pamamahay ng mga Avedaño pa nito sinugod si Andrei at sinaktan. Bagay na mali sa batas natin. Mabuti na lang at naawat din kaagad ni Stefano at ng Pulis ang pananakit ng mga ito kay Andrei. Bilang ama, masakit na narinig na nakagawa ng ganoon klaseng kawalang hiyaan ang anak lalo pa at kilala nila ito na hindi makagagawa ng ganoong mga bagay. Mas masakit din para sa isang ama na sinasaktan ang kaniyang anak lalo pa sa sarili nilang pamamahay . "Sige. Naiintindihan ko na mali ang anak ko pero sa ginawa niyo ngayon mas mali kayo. Sig
ALFA POV I saw how sad he is, I know how badly he want to stay here, I can felt the tears Coming from his eyes. Nalulungkot ako dahil magkakahiwalay na kaming magkapatid. Nangyari ito dahil sa sobrang pagmamahal niya sa akin. Nagawa niyang manakit ng tao dahil ayaw na ayaw niyang nasasaktan ako ng kahit sino. Ngayon na ang alis nila ni Daddy pa-america. Wala akong magawa. Gustong-gusto kong lumuhod sa harap ni Daddy at magmakaawa na huwag nang paalisin si Andrei dito sa bansa. But as what Daddy said, What he said is Final. Hindi na magbabago. Sa totoo lang, naiintindihan ko naman na kailangang gawin yon para na rin sa ikabubuti ni Andrei. Kailangan niyang maka-graduate at hindi pwedeng mapag-iwanan. Bilang isang kapatid na lumaki ba sobrang close kasama niya, napakahirap sa akin na isipin na gigising ako nang hindi na siya kasabay kakain. Na papasok ako sa school na hindi na siya makikita sa recess at uwian. Nakakalungkot pero ito na, mangyayari na. Bago sila tuluyan
Si Stefano ang kasama ni Andrei na umalis patungong Amerika habang si Derie naman ang naiwan at kasama ni Alfa sa mansyon. Dahil minor pa itong si Andrei, kinailangan pang mamalagi ni Stefano doon ng mahigit isang buwan para ayusin ang pag-aaral nito at para na rin samahan ito at tulungan na makapag-adjust sa buhay na bagong haharapin ni Andrei doon. Mahirap ang kanilang naging sitwasyon pero kailangan nilang harapin. Tuloy lang ang buhay. Para sa mag-asawang Derie at Stefano ay ginagawa nila ito para na rin sa ikabubuti ng dalawa. Samantala, Hindi naka-move on sa ginawa sa kaniya ng kaniyang kaisa-isang kapatid. Andrei kissed her Without her permission and worst is ninakaw nito ang first kiss niya. Never in her entire imagination na hahalikan siya ni Andrei sa ganoong pamamaraan. Mainit, matamis, mapusok, hindi niya maintindihan. Hindi niya maintindihan ang naging pakiramdam niya during that kiss. Parang na-enoy niya but right after ay para siyang nasusuka dahil magkapatid
Lumipas pa ang mga araw at tiniis talaga ni Alfa si Andrei. She totally cuts all their Connection. No texts, no calls, no chats, no all. Nakabalik na si Stefano sa Pilipinas at naiwan nang mag-isa si Andrei sa Amerika. Pilit tinatanong ng mga ito ang anak na si Alfa kung ano ang nangyari at bakit hindi niya sinasagot ang tawag ng kapatid o magawa lamang itong kumustahin. Tipid ang naging sagot ni Alfa at hindi niya sinasagot ng diretso ang mga tanong ng magulang kung ano ba talaga ang naging problema? kataka-taka kasi na biglang naging ganoon na lang. Samantala, Ngayong gabi ay ang gabi kung saan magaganap ang seniors Ball nila Alfa. She prepared for this. Ito ang okasyon kung saan i-cecelebrate nila ang huling araw na pagiging mag-aaral nila sa sekondarya dahil bukas na rin ang araw ng kanilang pagtatapos ng high school. Alfa is very beutiful with her color baby Pink mini dress. Pink sandals at Pink na ribbon sa buhok nilang panali. Gliitered Pink naman ang kaniyang eyesh
Paano kung MAGMAHAL ka sa isang Taong "BAWAL" mahalin? tatanggapin mo ba siyang mawala para 'di magkasala o handa kang "MAGKASALA" huwag lang siyang "MAWALA"???? Forbidden love defies all boundaries, including time, distance, and societal restrictions, proving that love can conquer all. ______________________ Pero paano nga kung sa lahat ng taong mamahalin, bakit sa kapatid ko pa? Bakit sa hindi ko pa pwedeng mahalin? At first, akala ko ay pagmamahal lang ito bilang isang kapatid pero napatunayan ko na higit pa roon ang nararamdaman ko dahil sa kung anong nararamdaman ko noong nangahas akong halikan siya. May kuryente akong naramdaman at labis na kasiyahan sa aking puso matapos kong mapatunayan na iba na nga ang nararamdaman ko Literal na kakaiba dahil magkapatid kami sa ama. Na kahit pagbali-baliktarin ko ang mundo ay magkapatid kami kahit saan mo banda tignan. Na kung magpapatuloy itong nararamdaman ko ay ako lang itong mahihirapan. Tanggap ko na kung bakit niya a
STEFANO AVEDAÑO POINT OF VIEW Kahit pala ibigay mo sa kaniya ang lahat ng pangangailangan niya bilang anak, kahit ginawa mo pala ang lahat ng Best mo para hindi niya masabing may kulang, at kahit na iparamdam mo sa kaniya ng doble o Tripleng pagmamahal, may kulang at kulang pa rin siyang mararamdaman. hahanapin at Hahanapin niya pa rin ang tao na nagbigay sa kaniya ng buhay. Ito ang kaisa-isang hiling niya sa akin ngayong araw ng kaarawan niya. Sa dami ng maiisip niyang hilingin ay itong pinaka mahirap pa. Saan ko hahanapin ang babaeng hindi na nagpakita kailanman buhat nang iwanan niya ang anak namin. Hindi man lang nag-abala para dalawin o kumustahin man lang. "Kung iyon ang Wish mo anak ngayong birthday mo, sige, tutuparin iyon ng Daddy. Pero hindi ko pa maibibigay ngayon yon dahil hahanapin ko pa si Cassandra. Sa ngayon, mag-celebrate tayo. Saan mo gusto kumain?" Sa mga sinabi ko ay mas nag-focus siya sa pangalang Cassandra. "Nasaan na kaya ngayon si mommy Cassandra?
"Malaki na talaga sila, hindi na namin sila pwedeng turuan o utusan na mahalin o tanggapin na lang ang mga bagay na nariyan. Hindi namin sila pwedeng pilitin dahil may sariling desisyon na sila. Ito pala ang mahirap sa part namin bilang magulang. Ito yung masakit dahil kailangan naming tanggapin na darating ang araw na sila na ang masusunod sa buhay na gusto nila at kaming mga magulang ay walang ibang magagawa kung hindi ang suportahan na lamang sila sa kung anong gusto nilang gawin sa kaniya-kaniyang buhay. And that's life. Walang hangganan ang obligasyon namin bilang magulang pero may hangganan din pala ang pagiging anak nila." wika ni Stefano sa kaniyang isipan habang pilit na itinatatak sa isip ang mga bagay na dapat niyang maunawaan bilang magulang. "Hayop ka! Hayop ka, Paul! Hindi mo ba naisip ang mararamdaman ng batang iniwan ko roon? Wala akong pakialam kung kamuhian ako ng husto ni Stefano. Ang pakialam ko ay nasa batang tinanggalan mo ng pamilya. You think na anak pa rin an