Sa kalagitnaan ng gabi, kinurot ni Hector si Hana nang sobrang agresibo na kung saan- saan siya nabugbog. Nang gabing iyon, umiyak siya buong gabi habang niyayakap ang kanyang anak na babae. Sa taong iyon, wala pang dalawampung taong gulang si Hana. Para bang si Hana, na bata pa, ay naninirahan sa nagbabagang impiyerno. Kinailangan niyang gumising ng maaga at gabing umuwi araw- araw para mabantayan ang kanyang stall sa kalye. Kinailangan pa niyang magtago kay Hector pag- uwi niya sa gabi.May mga pagkakataon na naisipan niyang umalis na lang sa lugar na nakasakay ang kanyang anak at hindi na babalik sa buhay na ito. Gayunpaman, napakabuti ni Hector sa kanilang anak na babae. Itinuring niya ang kanilang anak na parang buhay niya. Maaari pa nga siyang umalis nang hindi kumakain at umiinom dahil tutok na tutok siya sa pagtingin sa kanyang anak habang niyuyugyog ang duyan nito. Napakalapit din ng anak na babae kay Hector. Ito ay isang uri ng pang- aliw kay Hana dahil at least may mag- aal
Napaka- amo niya kay Hana. Dahil doon, sa wakas ay nagtago si Hana sa braso ng binatang iyon isang araw at umiyak sa matinding hinaing. Sinabi niya sa binata na siya ay may mahusay na akademikong pagganap noong siya ay nasa paaralan, ngunit siya ay pinalayas ng kanyang madrasta upang kumita ng pera bago siya nagtapos ng middle school. Pinilit siya ng kanyang madrasta na magtrabaho bilang bargirl at manligaw sa matatandang lalaki. Labing- anim lang siya noon. Ayaw niyang makulong sa isang nightclub, kaya tumakas siya pagkatapos niyang masaktan ang isang tao. Siya ay iniligtas ni Hector habang siya ay tumatakas. Mula noon, tumalon siya sa isa pang nagniningas na impiyerno.Nagkaroon siya ng sariling mga anak. Walang kwentang tao ang asawa niya at may dinadala pang sakit. Mula nang maipanganak niya ang kanyang anak na babae, nabubuhay siya nang walang katuparan, at halos sampung taon na ang lumipas.Napaiyak siya sa yakap ng binata. Nang matapos siyang umiyak ay tumingin siya sa binata
Gulat na napatingin si Hana kay Hector. "Hector, gusto mo bang pumunta ako sa ibang bansa para kumita ng malaking pera at hindi na bumalik ng ilang taon?"“Kalokohan!” Ngumisi si Hector. "Kung babalik ka minsan sa isang buwan, maaari ka bang kumita ng maraming pera?"“Pero...paano ang anak ko? Hindi ba't anak ko rin ang anak mo? Hana, ikaw ay isang babae na hindi man lang nag- aalaga sa sarili mong anak, ngunit sa halip ay nakitulog ka sa isang binata! Karapat-dapat ka bang maging ina? Karapat dapat ka ba? Alam mo ba kung saan ang kindergarten ng iyong anak na babae? Nakapunta ka na ba sa alinman sa mga kumperensya ng magulang at guro? Alam mo ba kung anong grade ang anak mo ngayong taon?" Malaki ang galit na ekspresyon ni Hector.Galit na galit si Hana. “Hector Caven! Makatwiran ba ang sinabi mo? Nakasama na kita simula pa bago ako mag-edad ng labingwalong taong gulang, at buong pusong naninirahan sa iyo mula noon! Hindi mo man lang ako binigyan ng kasal! Pero, ikaw naman? buntis a
Tumingin si Hana kay Hector ng nagsusumamong tingin. “utang na loob, nagmamakaawa ako, huwag mong tratuhin ng ganito ang anak natin! Siya ang pinaka- mamahal mo, hindi ba?"Ngumisi si Hector. "Syempre! Siya ang aking buhay! Anak ko siya. Caven ang apelyido niya! Hindi siya sayo! Bwisit ka! Makinig ka! Magtrabaho bilang isang trabahador sa ibang bansa. Bumalik pagkalipas ng limang taon pagkatapos kumita ng sapat na pera para gastusin ko at ng aking anak na babae. Nagtanong na ako sa ngalan mo. Maaari kang kumita ng dalawang daang libong dolyar sa isang taon! Pagkalipas ng limang taon, bumalik kapag nakagawa ka na ng isang milyong dolyar! Kung hindi…”“Sige… sige. Sige, magtatrabaho ako sa ibang bansa. Limang taon na lang, di ba? Kung may mangyaring masama sa aking anak pagkalipas ng limang taon sa aking pagbabalik, papatayin kita sa pamamagitan ng pagkagat sa iyo hanggang mamatay kung kailangan ko, Hector!”Mula noon, ipinadala si Hana sa ibang bansa upang magtrabaho bilang isang tra
Hindi pa rin binibitawan ni Hana ang kanyang anak. Hinawakan niya ang braso ng kanyang anak gamit ang dalawang kamay at tumingin kay Tessa na may pag- asa. Ang mga katangian ni Tessa ay halos kamukha ni Hana noong siya ay labing pitong taong gulang, ngunit si Tessa ay mas maganda kaysa kay Hana. Si Tessa ay walang pakialam sa mundo at nakasuot ng naka- istilong damit. Mukha siyang munting prinsesa.Si Hana ay nagkaroon ng hindi maipaliwanag na pagkabalisa sa loob niya. May nabara siya sa lalamunan at hindi nakakaintindi ng pagsasalita. “Tessa, nanay mo ako. Hindi mo ba ako nakikilala, Tessa? Ako ang bumili ng lahat ng magagandang damit na suot mo para sa iyo sa perang kinita ko. Tessa …”Biglang agresibong itinulak ni Tessa si Hana. “Wala kang kwentang babae! Bakit hindi ka pumunta sa impyerno! Paano ka magkaroon ng lakas ng loob? Napaka- kapal ba ng balat mo? Ikaw ang bumili ng damit na suot ko para sa akin? Ikaw ang uri ng babae na pinapahalagahan lamang ang iyong sariling kasiyaha
Bawat pangungusap ay tumutusok sa puso ni Hana.Nang hapong iyon, mag- isang bumalik si Hana sa nayon kung saan sila nakatira ni Hector. Sa huli, sinabi ng mga taganayon kay Hana na si Hector ay hindi nakatira doon nang napaka- tagal na panahon. Nakabili siya ng bahay sa intersection sa pagitan ng lungsod at mga suburb ng South City. Nagbukas pa siya ng isang tindahan doon at naging maganda ang lagay niya nitong mga nakaraang taon. Pagkatapos ay nagtago si Hana sa mahirap na bahay na orihinal na tinitirhan nila, at walang tigil na umiyak habang yakap- yakap ang ilan sa maliliit na damit na naiwan ng kanyang anak.Ano ang nagawa niyang mali para parusahan siya ng mga Langit ng ganoon? Nawalan siya ng ina habang lumalaki. Pagkatapos ay namuhay siya sa isang mahirap at miserableng buhay kasama ang kanyang ama. Pagkatapos niyang lumaki ng kaunti, pinakasalan ng kanyang ama ang kanyang madrasta, at sinimulan niya itong abusuhin. Sa wakas ay nailigtas siya ng isang taong nahihirapan, nguni
Kahit na hindi kinikilala ng kanyang anak na babae si Hana bilang kanyang ina, ang kanyang anak na babae ay mahina pa rin si Hana. Hindi niya matiis na makinig sa posibilidad na masira ang buhay ng kanyang anak at kailangang sumunod sa yapak ng kanyang ina sa hinaharap. Hangga't magkaroon ng magandang kinabukasan ang kanyang anak, mamuhay ng masayang buhay, makapag- asawa at magkaanak, pati na rin ang asawang nagmamahal sa kanya, pakiramdam ni Hana ay hindi ito mahalaga kahit mamatay ito. Magiging sulit din ito kahit na habang buhay siyang hindi kinilala ng kanyang anak bilang kanyang ina. Marahil ganoon ang naging kapalaran ni Hana sa buhay na ito, at handa siyang magbitiw sa kanyang kapalaran. Gayunpaman, ang catch ay kung ang kanyang anak na babae ay maaaring maging masaya at masunurin pumunta sa kolehiyo. Pagkatapos nito, maghanap ng trabaho at maghanap ng mabuting mapapangasawa.Tumingin si Hector kay Hana, na ang paninindigan ay hindi magiging mas malambot, at sinabing, "Mula ng
Ang mag- asawa, ang magkapitbahay, ay naghanda ng pansit bilang almusal para kay Hana. Marami pang kapitbahay ang dumating para bisitahin si Hana. Lahat sila ay hinikayat siya na dapat siyang manatiling buhay. Darating ang araw na kikilalanin siya ng kanyang anak. Medyo pinainit nila ang puso ni Hana at binigyan din siya ng pag- asa na magpatuloy sa buhay. Mula noon, nanatili si Hana sa South City. Sa sumunod na apat na taon, umupa siya at nanatili sa isang bahay malapit sa kolehiyo ni Tessa. Pagkatapos noon, nakakuha din siya ng apat na trabaho sa malapit, at nakakuha siya ng walong libong dolyar sa isang buwan. Nakaipon siya ng limang libong dolyar niyan para kay Tessa.Nang maglaon, nagtapos si Tessa sa kolehiyo at nakapasok sa Ford Group bilang intern. Matapos maging matatag ang trabaho ni Tessa, saka lang lumayo si Hana. Gayunpaman, lilitaw pa rin siya sa harap ng kanyang anak paminsan- minsan para lamang sa ilang mga sulyap sa kanyang anak na babae, kahit na kailanganin ni Hana