Gulat na napatingin si Hana kay Hector. "Hector, gusto mo bang pumunta ako sa ibang bansa para kumita ng malaking pera at hindi na bumalik ng ilang taon?"“Kalokohan!” Ngumisi si Hector. "Kung babalik ka minsan sa isang buwan, maaari ka bang kumita ng maraming pera?"“Pero...paano ang anak ko? Hindi ba't anak ko rin ang anak mo? Hana, ikaw ay isang babae na hindi man lang nag- aalaga sa sarili mong anak, ngunit sa halip ay nakitulog ka sa isang binata! Karapat-dapat ka bang maging ina? Karapat dapat ka ba? Alam mo ba kung saan ang kindergarten ng iyong anak na babae? Nakapunta ka na ba sa alinman sa mga kumperensya ng magulang at guro? Alam mo ba kung anong grade ang anak mo ngayong taon?" Malaki ang galit na ekspresyon ni Hector.Galit na galit si Hana. “Hector Caven! Makatwiran ba ang sinabi mo? Nakasama na kita simula pa bago ako mag-edad ng labingwalong taong gulang, at buong pusong naninirahan sa iyo mula noon! Hindi mo man lang ako binigyan ng kasal! Pero, ikaw naman? buntis a
Tumingin si Hana kay Hector ng nagsusumamong tingin. “utang na loob, nagmamakaawa ako, huwag mong tratuhin ng ganito ang anak natin! Siya ang pinaka- mamahal mo, hindi ba?"Ngumisi si Hector. "Syempre! Siya ang aking buhay! Anak ko siya. Caven ang apelyido niya! Hindi siya sayo! Bwisit ka! Makinig ka! Magtrabaho bilang isang trabahador sa ibang bansa. Bumalik pagkalipas ng limang taon pagkatapos kumita ng sapat na pera para gastusin ko at ng aking anak na babae. Nagtanong na ako sa ngalan mo. Maaari kang kumita ng dalawang daang libong dolyar sa isang taon! Pagkalipas ng limang taon, bumalik kapag nakagawa ka na ng isang milyong dolyar! Kung hindi…”“Sige… sige. Sige, magtatrabaho ako sa ibang bansa. Limang taon na lang, di ba? Kung may mangyaring masama sa aking anak pagkalipas ng limang taon sa aking pagbabalik, papatayin kita sa pamamagitan ng pagkagat sa iyo hanggang mamatay kung kailangan ko, Hector!”Mula noon, ipinadala si Hana sa ibang bansa upang magtrabaho bilang isang tra
Hindi pa rin binibitawan ni Hana ang kanyang anak. Hinawakan niya ang braso ng kanyang anak gamit ang dalawang kamay at tumingin kay Tessa na may pag- asa. Ang mga katangian ni Tessa ay halos kamukha ni Hana noong siya ay labing pitong taong gulang, ngunit si Tessa ay mas maganda kaysa kay Hana. Si Tessa ay walang pakialam sa mundo at nakasuot ng naka- istilong damit. Mukha siyang munting prinsesa.Si Hana ay nagkaroon ng hindi maipaliwanag na pagkabalisa sa loob niya. May nabara siya sa lalamunan at hindi nakakaintindi ng pagsasalita. “Tessa, nanay mo ako. Hindi mo ba ako nakikilala, Tessa? Ako ang bumili ng lahat ng magagandang damit na suot mo para sa iyo sa perang kinita ko. Tessa …”Biglang agresibong itinulak ni Tessa si Hana. “Wala kang kwentang babae! Bakit hindi ka pumunta sa impyerno! Paano ka magkaroon ng lakas ng loob? Napaka- kapal ba ng balat mo? Ikaw ang bumili ng damit na suot ko para sa akin? Ikaw ang uri ng babae na pinapahalagahan lamang ang iyong sariling kasiyaha
Bawat pangungusap ay tumutusok sa puso ni Hana.Nang hapong iyon, mag- isang bumalik si Hana sa nayon kung saan sila nakatira ni Hector. Sa huli, sinabi ng mga taganayon kay Hana na si Hector ay hindi nakatira doon nang napaka- tagal na panahon. Nakabili siya ng bahay sa intersection sa pagitan ng lungsod at mga suburb ng South City. Nagbukas pa siya ng isang tindahan doon at naging maganda ang lagay niya nitong mga nakaraang taon. Pagkatapos ay nagtago si Hana sa mahirap na bahay na orihinal na tinitirhan nila, at walang tigil na umiyak habang yakap- yakap ang ilan sa maliliit na damit na naiwan ng kanyang anak.Ano ang nagawa niyang mali para parusahan siya ng mga Langit ng ganoon? Nawalan siya ng ina habang lumalaki. Pagkatapos ay namuhay siya sa isang mahirap at miserableng buhay kasama ang kanyang ama. Pagkatapos niyang lumaki ng kaunti, pinakasalan ng kanyang ama ang kanyang madrasta, at sinimulan niya itong abusuhin. Sa wakas ay nailigtas siya ng isang taong nahihirapan, nguni
Kahit na hindi kinikilala ng kanyang anak na babae si Hana bilang kanyang ina, ang kanyang anak na babae ay mahina pa rin si Hana. Hindi niya matiis na makinig sa posibilidad na masira ang buhay ng kanyang anak at kailangang sumunod sa yapak ng kanyang ina sa hinaharap. Hangga't magkaroon ng magandang kinabukasan ang kanyang anak, mamuhay ng masayang buhay, makapag- asawa at magkaanak, pati na rin ang asawang nagmamahal sa kanya, pakiramdam ni Hana ay hindi ito mahalaga kahit mamatay ito. Magiging sulit din ito kahit na habang buhay siyang hindi kinilala ng kanyang anak bilang kanyang ina. Marahil ganoon ang naging kapalaran ni Hana sa buhay na ito, at handa siyang magbitiw sa kanyang kapalaran. Gayunpaman, ang catch ay kung ang kanyang anak na babae ay maaaring maging masaya at masunurin pumunta sa kolehiyo. Pagkatapos nito, maghanap ng trabaho at maghanap ng mabuting mapapangasawa.Tumingin si Hector kay Hana, na ang paninindigan ay hindi magiging mas malambot, at sinabing, "Mula ng
Ang mag- asawa, ang magkapitbahay, ay naghanda ng pansit bilang almusal para kay Hana. Marami pang kapitbahay ang dumating para bisitahin si Hana. Lahat sila ay hinikayat siya na dapat siyang manatiling buhay. Darating ang araw na kikilalanin siya ng kanyang anak. Medyo pinainit nila ang puso ni Hana at binigyan din siya ng pag- asa na magpatuloy sa buhay. Mula noon, nanatili si Hana sa South City. Sa sumunod na apat na taon, umupa siya at nanatili sa isang bahay malapit sa kolehiyo ni Tessa. Pagkatapos noon, nakakuha din siya ng apat na trabaho sa malapit, at nakakuha siya ng walong libong dolyar sa isang buwan. Nakaipon siya ng limang libong dolyar niyan para kay Tessa.Nang maglaon, nagtapos si Tessa sa kolehiyo at nakapasok sa Ford Group bilang intern. Matapos maging matatag ang trabaho ni Tessa, saka lang lumayo si Hana. Gayunpaman, lilitaw pa rin siya sa harap ng kanyang anak paminsan- minsan para lamang sa ilang mga sulyap sa kanyang anak na babae, kahit na kailanganin ni Hana
Si Tessa ay orihinal na dumating sa nayon na may sama ng loob. Noong una ay gusto niyang hatulan ang babaeng iyon na labis niyang kinasusuklaman kaya't gustong- gusto niyang punitin siya sa isang iglap. Gayunpaman, sa sandaling iyon, ang buong nayon ay pinapagalitan siya."Ang bawat subo ng gatas na mayroon ka ay binayaran ng perang kinita ng iyong ina para sa iyo!"“Naloko ang nanay mo para sundan ang tatay mo! Bata pa siya nang ipanganak ka niya. Hindi pa siya labing- walo! Noong isinilang ka ng nanay mo sa delivery bed, sinusundan ka ng tatay mo kasama ang isang balo!”“Nagpadala kami ng sopas ng kamatis sa nanay mo, pero hindi man lang nakagat ang nanay mo. Ang lahat ng iyon ay kinuha ng iyong ama upang ipagpalit sa pera, at pagkatapos ay isusugal niya ang perang iyon!”“Napakapayat ng nanay mo kaya wala siyang gatas sa ina. Gutom na gutom ka kaya umiyak ka!"“Wala pang isang buwan mula nang ipanganak ka, kinailangang buhatin ka ng iyong ina at maghugas ng pinggan para sa iba
Ito ay talagang hindi lamang isang sakit sa atay! Ito ay talagang isang maruming sakit!“Lahat kayo nagsasalita ng walang kapararakan! Lahat kayo walang kwenta! Malinaw na dinapuan ng aking ama ang sakit dahil sa pagod! Binuhat niya ako mag- isa. Kailangan niyang gampanan ang papel ng isang ama at isang ina. Talagang mahirap para sa kanya! Nagkasakit siya dahil sa pagod!" Umiiyak na sigaw ni Tessa sa karamihan.Nagtawanan ang lahat ng naroon, lalo na iyong mga mas bata.“Niloloko mo lang sarili mo, ha? Malalaman mo kung ano ang kondisyon ng iyong ama kung pupunta ka sa ospital upang suriin! Huwag kalimutan, ang iyong ama ay may kondisyon, ngunit ang iyong ina ay wala! Ang dahilan kung bakit nahawa ang tatay mo ay nahuli niya ito habang nagloloko sa labas habang ipinagbubuntis ka ng nanay mo!”“Kung gusto mong pag- usapan ang tungkol sa pag- iisip sa ibang tao sa labas, mas nauna itong ginawa ng iyong ama kaysa sa iyong ina! Ang iyong ama ang nagdala nito sa kanyang sarili!"“Nakak