Biglang tumayo si Alex.“Guro.” Nagbigay ng kaunting paalala si Garrett kay Alex.Napatahimik tuloy si Alex, at bahagyang ngumiti kay Orla.Si Orla, na tinatakpan ang kanyang phone mic, ay biglang sumabog sa tuwa. Masasabi niya na ang kanyang natural at walang pigil na pag- uugali ay nanalo sa puso ni Alex. Pagkatapos ay nagpatuloy si Orla sa higit na pagsisikap."Ginoo. Poole, kailangan mong maghintay ng ilang sandali. Maaaring tumagal ng ilang minuto bago makarating ang sasakyan ni Mr. Hall."Pagkatapos sabihin iyon, inalis niya ang kanyang kamay sa telepono at nagtanong, “Ano ang iyong tinatayang oras ng pagdating? Naghihintay na si Mr. Poole sa bahay. Bilisan mo."Sa kabilang dulo ng linya, nag- aalalang nagtanong si Huron, "Uno, maaari mo bang sabihin sa akin kung galit si Master Alex?""Hindi galit si Master Alex, ngunit kailangan mong magmadali," sabi ni Orla.Agad na bumulong si Huron, “Uno! Kailangan mong i- drag si Master Alex para sa isa pang limang minuto. Kailangan
Si Orla lang ang nanatili.Medyo matino siya.Si Orla ay isang high achieving graduate ng Northeast Institute of Foreign Languages, at nagkaroon din siya ng magandang kinabukasan noon.Gayunpaman, nagkaroon siya ng kasintahan noong siya ay nasa kolehiyo, at pinagbawalan ng ina ng kanyang kasintahan ang batang lalaki na sumama sa mga batang babae mula sa nayon sa kabundukan. Kahit maganda at naka- istilong hitsura si Orla, hindi rin siya nakakuha ng approval. Sa huli, nakipaghiwalay ang bata kay Orla.Dahil sa galit, nagkusa si Orla at nakipagrelasyon kay Huron. Isa lang ang layunin niya, na si Huron ang tumayo para sa kanya. Pagkatapos ay binugbog ni Huron ang bata at nabali ang kanyang mga binti. Nabasag din ni Huron ang isang organ na naging dahilan kung bakit imposibleng magkaroon ng supling ang bata sa buhay na ito.Pagkatapos noon, nakasama ni Orla si Huron. Siya ay orihinal na nagplano na iwanan si Huron pagkatapos na makasama siya sa loob ng isang taon at pagkatapos mabayar
Hindi napigilan ni Garrett na nakasunod sa likuran ni Alex.Si Alex naman ay napaiyak din.Nakita nila na si Jane ay nakasuot ng punit- punit na damit, kalahating kurba ang likod, at inalalayan ang buntis na tiyan. Inakay pa talaga siya ni Cindy na para bang naglalakad ng aso. Tatlong puntos, ang leeg ni Jane at ang kanyang mga pulso, ay nakakadena kasama ng isang bakal na kadena. Ang dulo ng kadena ay hinawakan sa kamay ni Cindy.Kanina lang ginawang tanga ni Orla si Cindy sa harap ni Alex. Nang nag- aalala na siya na wala nang paraan para makaganti kay Orla, nakita niya sa matatalas na mata na inaakay ni Huron si Jane palabas ng mansyon at papasok na sila. Nagmadaling lumabas si Cindy at pumunta sa harapan ni Huron. “Ibigay mo siya sa akin. Mukhang hindi masyadong masaya si Master Alex."Sa oras na iyon, nakikinig pa rin si Huron sa mga salita ni Cindy. Akala niya magkaibigan sina Cindy at Alex. Sa sandaling iyon, nang ibigay niya ang kadena kay Cindy, sinubukan pa ni Huron na pa
"Kahit patawarin ka ni Master Alex, hindi ko matitiis ang isang babaeng tulad mo dahil nagdala ka ng kahihiyan sa amin bilang mga babae."Nabigla man si Alex sa walang awang mga salita, hindi man lang tumugon si Jane. Sa buong dalawang gabi at isang araw na ginugol niya sa mansyon ni Huron, dumaan siya sa mga pagpapahirap mula sa anim na babae na pag- aari ni Huron, at sa maraming paraan, mas malikhain sila kaysa sa kanya pagdating sa pagpapahirap sa kanya. Ipapaluhod siya ng mga babae sa lupa at imasahe ang kanilang mga binti para sa kanila. Paminsan- minsan ay kinukurot at pinipilipit nila ang kanyang mga braso. Ang pinakamatanda, si Orla Parkinson, ang pinakamasama sa kanilang lahat. Noong nakaraang araw, kumuha siya ng isang pares ng matalim na pliers at ikinapit ito sa putol na binti ni Jane nang walang pumapansin sa maghapon.Napaka- sakit ng sakit kaya nalaglag si Jane sa lupa at humahagulgol, ngunit tinapakan lang ni Orla ang kanyang buhok at sinabing, "Babae, iniutos ng akin
Habang nagsasalita si Orla, tumanggap ng malakas na sipa mula sa likuran ang matambok niyang pang- ibaba. Si Alex ang may gawa nito. Sinipa niya ang bawat lakas na mayroon siya at pinalipad si Orla patungo sa dingding sa may pintuan.Noon pa lang, nagkataon na papasok si Huron. Nauntog muna si Orla sa pader bago tumalbog papunta kay Huron, na ikinatumba din niya sa lupa. Dahil nakasanayan na ni Huron ang pagiging mayabang sa sarili niyang bahay, agad siyang umupo at tumahol, "Sino ba ang naglakas- loob na manggulo sa teritoryo ko?? Talagang pupuntiryahin ko ang iyong ulo!"Pagkaraang matapos ang kanyang pangungusap, nakita niya ang lalaking nakasuot ng mahabang asul- navy na trench- coat na nakatayong mahigpit na parang bakal na tore. Ang mabangis na titig ng lalaki ay tumagos kay Huron at agad itong bumagsak pabalik sa lupa ng walang lakas."Ma-- Master Alex, kelan ka dumating?" nauutal niyang sabi, "Ikaw... Hindi mo sinabi sa akin, pupunta sana ako sa airport para tanggapin ka...
Natakot ang lahat ng lalaki sa lalaking nakatayo sa likod ng lalaking bumubugbog kay Huron. Ang lalaki ay nakasuot ng navy blue na trench- coat at kasing lakas ng isang hari. Ang makapangyarihang lalaki ay naka- squat sa harap ng babae na walang pinagkaiba sa hitsura ng isang aktwal na aso, ang kanyang malinis at malalaking mga kamay ay dumampi sa kanyang marumi at nakakadena na mga pulso. "Paano na, Alex? Ito ay... Sapat na ba ang saya para sa iyo?" Biglang binawi ni Jane ang kanyang mga braso na nakadena. Blanko pa rin ang ekspresyon niya na walang bakas ng luha sa kanyang mga mata. Nakatitig lang siya kay Alex at nagpatuloy sa tonong napakalma na para bang pinag- uusapan niya ang mga bagay ng ibang tao. "Ako... Hindi mo siguro maisip na sa isang sibilisadong lipunan, ganito pa rin ang pakikitungo sa mga tao, hindi ba? Nasanay na ako. Noong maliit pa ako, lahat ng mga kapatid ko ay may mga higaan at silid, habang Kailangan kong matulog sa corridor. Kapag wala na silang maisip na la
"Jane, hindi kita pinaglalaruan. Hinding- hindi ko ginawa. Naniniwala ka ba?" Nanghihinayang sabi ni Alex.Ngumuso si Jane pagkatapos ng isang pause. "Ay... Posible ba iyon?" Inangat niya ang ulo para tingnan si Alex gamit ang blangko niyang mga mata bago ibinalik ang tingin sa sarili. "Maaaring magkaiba tayong dalawa ng langit at lupa. Dinala lang ako sa iyo, lahat ay nakadena na parang aso bilang isang tropeo, at ngayon ay hinihiling mo akong umuwi sa iyo? Ito Oras, ito ay mga tanikala ng aso. Ano ang susunod na mangyayari? Oh, tama, nasaan ang iyong asawa, si Lily Parker? Siya... Wala siya rito sa iyo?""Mrs. Poole, ikaw ang Mrs. Poole," sabi ni Garrett, na kakaputol lang ng mga tanikala kay Jane, habang pinipigilan ang kanyang mga luha.Dahan-dahang lumingon si Jane kay Garrett."Mrs. Poole, si Garrett. Naaalala mo ako, hindi ba? That time sa bundok, ako ang nagpaalis sa inyo ni Mr. Hill. Ako rin ang Garrett na minsan mong binisita ang asawa at bahay. Ang posisyon ni Master Ale
"Maaaring hindi ka maniwala sa akin, ngunit dalawampung araw na ang nakalipas, iniwan kita upang mamuhay kasama si Noah sa hilagang- silangan na rehiyon para sa kapakanan ng iyong kaligayahan," dahan- dahan at taos- pusong paliwanag ni Alex, "Alam mo, Jane, ikaw ay naging sa tabi ko sa tagal na panahon at ikaw ang laging nagbibigay, ikaw ang laging may konsiderasyon sa nararamdaman ko kahit kailan hindi ko ginawa para sayo. Nakokonsensya ako sayo, kaya naman nung nakita kitang sumisigaw. kay Noah, at kung gaano ka kasaya, kahit na namumulot ka ng mga natira sa lupa, nagpasya akong palayain ka dahil nakita ko kung gaano ka kasaya at kontento. May gusto akong gawin para sa iyo. Ang labing- isang milyon na ibinigay ko sa iyo ay sinadya lang para umayos ka. Bumalik ako kaagad pagkatapos ibigay sa iyo ang pera dahil nagmamadali akong hawakan ang lahat ng gawaing hawak ko. Ibibigay ko sila kay Sebastian, at babalik sa hilagang- silangan rehiyon. Ako ay titira sa isang lugar na malapit sa iyo