"Kahit patawarin ka ni Master Alex, hindi ko matitiis ang isang babaeng tulad mo dahil nagdala ka ng kahihiyan sa amin bilang mga babae."Nabigla man si Alex sa walang awang mga salita, hindi man lang tumugon si Jane. Sa buong dalawang gabi at isang araw na ginugol niya sa mansyon ni Huron, dumaan siya sa mga pagpapahirap mula sa anim na babae na pag- aari ni Huron, at sa maraming paraan, mas malikhain sila kaysa sa kanya pagdating sa pagpapahirap sa kanya. Ipapaluhod siya ng mga babae sa lupa at imasahe ang kanilang mga binti para sa kanila. Paminsan- minsan ay kinukurot at pinipilipit nila ang kanyang mga braso. Ang pinakamatanda, si Orla Parkinson, ang pinakamasama sa kanilang lahat. Noong nakaraang araw, kumuha siya ng isang pares ng matalim na pliers at ikinapit ito sa putol na binti ni Jane nang walang pumapansin sa maghapon.Napaka- sakit ng sakit kaya nalaglag si Jane sa lupa at humahagulgol, ngunit tinapakan lang ni Orla ang kanyang buhok at sinabing, "Babae, iniutos ng akin
Habang nagsasalita si Orla, tumanggap ng malakas na sipa mula sa likuran ang matambok niyang pang- ibaba. Si Alex ang may gawa nito. Sinipa niya ang bawat lakas na mayroon siya at pinalipad si Orla patungo sa dingding sa may pintuan.Noon pa lang, nagkataon na papasok si Huron. Nauntog muna si Orla sa pader bago tumalbog papunta kay Huron, na ikinatumba din niya sa lupa. Dahil nakasanayan na ni Huron ang pagiging mayabang sa sarili niyang bahay, agad siyang umupo at tumahol, "Sino ba ang naglakas- loob na manggulo sa teritoryo ko?? Talagang pupuntiryahin ko ang iyong ulo!"Pagkaraang matapos ang kanyang pangungusap, nakita niya ang lalaking nakasuot ng mahabang asul- navy na trench- coat na nakatayong mahigpit na parang bakal na tore. Ang mabangis na titig ng lalaki ay tumagos kay Huron at agad itong bumagsak pabalik sa lupa ng walang lakas."Ma-- Master Alex, kelan ka dumating?" nauutal niyang sabi, "Ikaw... Hindi mo sinabi sa akin, pupunta sana ako sa airport para tanggapin ka...
Natakot ang lahat ng lalaki sa lalaking nakatayo sa likod ng lalaking bumubugbog kay Huron. Ang lalaki ay nakasuot ng navy blue na trench- coat at kasing lakas ng isang hari. Ang makapangyarihang lalaki ay naka- squat sa harap ng babae na walang pinagkaiba sa hitsura ng isang aktwal na aso, ang kanyang malinis at malalaking mga kamay ay dumampi sa kanyang marumi at nakakadena na mga pulso. "Paano na, Alex? Ito ay... Sapat na ba ang saya para sa iyo?" Biglang binawi ni Jane ang kanyang mga braso na nakadena. Blanko pa rin ang ekspresyon niya na walang bakas ng luha sa kanyang mga mata. Nakatitig lang siya kay Alex at nagpatuloy sa tonong napakalma na para bang pinag- uusapan niya ang mga bagay ng ibang tao. "Ako... Hindi mo siguro maisip na sa isang sibilisadong lipunan, ganito pa rin ang pakikitungo sa mga tao, hindi ba? Nasanay na ako. Noong maliit pa ako, lahat ng mga kapatid ko ay may mga higaan at silid, habang Kailangan kong matulog sa corridor. Kapag wala na silang maisip na la
"Jane, hindi kita pinaglalaruan. Hinding- hindi ko ginawa. Naniniwala ka ba?" Nanghihinayang sabi ni Alex.Ngumuso si Jane pagkatapos ng isang pause. "Ay... Posible ba iyon?" Inangat niya ang ulo para tingnan si Alex gamit ang blangko niyang mga mata bago ibinalik ang tingin sa sarili. "Maaaring magkaiba tayong dalawa ng langit at lupa. Dinala lang ako sa iyo, lahat ay nakadena na parang aso bilang isang tropeo, at ngayon ay hinihiling mo akong umuwi sa iyo? Ito Oras, ito ay mga tanikala ng aso. Ano ang susunod na mangyayari? Oh, tama, nasaan ang iyong asawa, si Lily Parker? Siya... Wala siya rito sa iyo?""Mrs. Poole, ikaw ang Mrs. Poole," sabi ni Garrett, na kakaputol lang ng mga tanikala kay Jane, habang pinipigilan ang kanyang mga luha.Dahan-dahang lumingon si Jane kay Garrett."Mrs. Poole, si Garrett. Naaalala mo ako, hindi ba? That time sa bundok, ako ang nagpaalis sa inyo ni Mr. Hill. Ako rin ang Garrett na minsan mong binisita ang asawa at bahay. Ang posisyon ni Master Ale
"Maaaring hindi ka maniwala sa akin, ngunit dalawampung araw na ang nakalipas, iniwan kita upang mamuhay kasama si Noah sa hilagang- silangan na rehiyon para sa kapakanan ng iyong kaligayahan," dahan- dahan at taos- pusong paliwanag ni Alex, "Alam mo, Jane, ikaw ay naging sa tabi ko sa tagal na panahon at ikaw ang laging nagbibigay, ikaw ang laging may konsiderasyon sa nararamdaman ko kahit kailan hindi ko ginawa para sayo. Nakokonsensya ako sayo, kaya naman nung nakita kitang sumisigaw. kay Noah, at kung gaano ka kasaya, kahit na namumulot ka ng mga natira sa lupa, nagpasya akong palayain ka dahil nakita ko kung gaano ka kasaya at kontento. May gusto akong gawin para sa iyo. Ang labing- isang milyon na ibinigay ko sa iyo ay sinadya lang para umayos ka. Bumalik ako kaagad pagkatapos ibigay sa iyo ang pera dahil nagmamadali akong hawakan ang lahat ng gawaing hawak ko. Ibibigay ko sila kay Sebastian, at babalik sa hilagang- silangan rehiyon. Ako ay titira sa isang lugar na malapit sa iyo
Madali itong sinabi ni Alex kaya natakot ang lahat ng tao sa bahay sa punto na bumigay ang mga paa nila."Master Alex..." sinubukang kumilos ni Cindy na pamilyar kay Alex. "Lahat ng ginawa ko ay aprubado ni Mrs. Poole, buntis din si Mrs. Poole sa anak mo. Nagpapahinga siya ngayon sa bahay kaya hindi ko na siya inistorbo."Hanggang noon, walang ideya si Cindy na si Lily ay ipinadala ni Axel sa ibang bansa limang araw na ang nakakaraan. Ang dahilan kung bakit hindi niya agad nakontak si Lily ay dahil gusto niyang mapalapit kay Alex sa likod ni Lily. Hindi man siya maaaring maging asawa ni Alex, kahit papaano ay maging manliligaw niya ito. Kung sinunod niya ang plano at nakipag- ugnayan kay Lily, hinding- hindi siya papayagan ni Lily na makipag- ugnayan kay Alex, at malamang na maging lubhang maingat laban sa kanya. Nitong mga nakaraang araw, hindi tinawagan ni Lily si Cindy at lalo siyang natuwa dito. Hindi niya akalain na maaaring may nangyari kay Lily. Hanggang sa sandaling iyon, ini
"Pakiusap , inosente ako...""Ako... Ako rin, inosente rin ako. Pakiusap, Master Alex, iligtas mo ang aking hindi karapat- dapat na buhay.""Ako rin…""M--Ms. Sheen, ikaw... Sa buong dalawang gabi at isang araw na nakakulong ka dito, ni minsan ay hindi kita binu- bully, ako... hindi ako nagkamali sa iyo." Sa sandaling iyon, gumapang ang pinakabatang babae na nanatili sa tabi ni Huron patungo kay Jane na nakaluhod. Kumapit siya sa braso ni Jane at nagmamakaawa. Kung siya ay mamamatay pa rin, maaari rin niyang bigyan ng pagkakataon ang pagmamakaawa para sa kanyang buhay. "Miss... M--Mrs. Poole, ako... Mahirap ang pamilya ko at nanghiram ng pera kay Huron at wala kaming kakayahan na ibalik ito. Kaya naman ako... Alam kong galing ka rin sa mahirap na sitwasyon, kaya nalang bakit noong binu -bully ka nila, ako... hindi ako sumama sa kanila. B... Baka nakalimutan mo na 'yon, pero noong gabi bago ang kahapon ng gabi, nilagyan pa kita ng isang pirasong tinapay."Niyuko ng dalaga ang ulo ka
Lumapit ang isa pa sa kanyang mga nasasakupan at muling nag- ulat, "May isang bastos na matandang lalaki sa labas, na nagsasabi na bombahin niya ang lugar na ito sa lupa kung hindi natin ibibigay si Mrs. Poole.""..." Sumulyap si Alex kay Jane at nalaman niyang tila nag- alinlangan sandali ang ekspresyon nito.Si Huron, Cindy, at Orla, na malapit nang kaladkarin palabas at ililibing ng buhay, ay sabay- sabay na nagsimulang sumigaw."Master Alex, makakabawi ako sa iyo!""Master Alex, kilala ko si Lenny.""Master Alex, si Lenny ang aking tao. Maaari akong tumulong sa pakikitungo sa kanya...""..." Hindi sumagot si Alex sa tatlo sa halip ay itinaas niya ang kanyang braso bilang senyales sa kanyang mga tauhan. "I -lock silang lahat sa sala at sundan mo ako para makita kung ano ang nangyayari! Kung isa lang itong lokal na basura gaya ni Huron, aalagaan din natin siya para hindi na ako bumalik dito sa White. Karagatan na naman!"Pagkatapos noon, hinubad ni Alex ang kanyang itim na jac