Nagkukwentuhan ang dalawa habang nilalampasan ang sasakyan ni Alex. Wala ni isa sa kanila ang nakahalata na ang lalaking nakaupo sa kotse ay nakatitig sa kanila ng masama.Makalipas ang isang oras, bumalik sina Noah at Jane sa tulay na kanilang pinuntahan noong nakaraang araw. Tinulungan ni Noah si Jane na bumaba at ibinaba ang isang picnic rug, kasama ang ilang kumot na ilatag sa ilalim ng tulay. Lumingon siya para tingnan si Jane at sinabing, "Jane, maupo ka dito at hindi ka nilalamig. Hintayin mo akong bumalik mamaya ng tanghali."Tumango si Jane. "Okay. Wag mong sunugin ang sarili mo, Noah."Pumunta si Noah, at umupo siyang mag- isa sa ilalim ng tulay na parang isang tahimik na dalagita na hindi pa natuto sa mundo. Nanatili siya doon sa buong umaga, bumabangon upang mamasyal paminsan- minsan.Kapag siya ay naglalakad, sasabihin niya, "Baby ko, sana ay makahanap ng trabaho ang daddy mo ngayong umaga para kumita rin siya ng dalawang daan ngayon. Kung magkatotoo iyon, mas magiging
Ramdam ni Sebastian ang inggit sa kanyang tono. " Alex, hindi ikaw ito. Ikaw ay palaging isang magiliw na tao," sabi ni Sebastian pagkatapos ng ilang minutong katahimikan.Kung si Sebastian lang ang nasa parehong sitwasyon, baka napatay niya ang lalaki nang walang pag-aalinlangan, ngunit si Alex..."Anak ko yan! Dapat ko bang hayaan ang baby na tawagin ang ibang lalaki na 'Tatay'?" naghihisteryosong tanong ni Alex."Kung gayon ibalik mo si Jane!" Kalmadong sagot ni Sebastian."...""Ano ba Alex? Hindi ako pumayag na iuwi mo si Jane kahapon dahil nag- aalala ako na baka magpakamatay siya. Pero mas lumala ang sitwasyon mo simula noon, kaya binawi mo siya agad. Susubukan naming dalawa ni Sabrina. Ang aming makakaya ay kumbinsihin siya na makipagbalikan sa iyo."Napakamot ng ulo si Alex. " Huli na ang lahat, Sebastian.""Diba sabi mo magkasamang natulog yung dalawa kagabi?""Ngunit ang puso ni Jane ay pag-aari ng lalaking iyon ngayon..." Hindi napigilan ni Alex ang sarili na tapusi
"Salamat kapatid!!"Tumawa si Sebastian. "Magkadugo tayo, hindi na kailangang magpasalamat sa ating dalawa.""Ibaba ko na ang tawag.""Sige."Matapos tapusin ang tawag, tinawagan ni Sebastian si Kingston at sinabing, "Kailangan itong gawin nang palihim. Iligtas ang lalaking iyon nang hindi inaalerto si Alex at bigyan siya ng sapat na pera bago siya ipadala sa ibang bansa.""Mahirap ito para sa iyo, Master Sebastian. Iniisip ka ng mundo bilang isang walang awa na mamamatay- tao at ngayon ay inililigtas mo ang buhay ng isang tao, isang taong katunggali ng pag- ibig ng iyong matalik na kaibigan hindi bababa sa..." tugon ni Kingston.Ngumiti ng mapait si Sebastian. "Ano nga ba ang ginawa ng lalaking iyon na mali na karapat- dapat na mapatay natin? Gawin mo ang sinasabi ko at siguraduhing hindi na niya makikita si Jane kahit kailan.""Oo, Master Sebastian!"Naisip ni Sebastian sa sarili pagkatapos na ibaba ang tawag, 'Sana makahanap ka ng kaligayahan, Alex.'Samantala, tumingala si
Natigilan si Sebastian dahil sa gulat sa kabilang linya at nagtanong, "Alex, ano ang sinabi mo?"Sa kabilang banda, binaba na ni Alex ang tawag. Hindi niya akalain na lalapitan siya ni Jane habang kausap niya si Sebastian. Kumatok si Jane sa bintana at binuksan ito ni Andrew. Nang walang anumang babala, nakita ni Jane si Alex mula sa labas ng kotse.Mukhang composed si Jane sa paningin ni Alex. "Ilang araw ka na dito?" tanong niya.Si Alex naman, parang nahuli siyang may ginagawang mali. "J-- Jane..."Ngumiti ng masama si Jane. "Mr. Poole, bibigyan mo na lang ba ako ng mabilis na kamatayan?"Apat na buwan na ang nakalipas mula nang magkita sila at ang muling pagkikita ay parang ilang siglo na ang nakalipas. Nataranta si Alex na parang nasa isang uri ng pantasya; habang ang tono ni Jane ay tila malayong parang hindi pa sila nagkikita, na walang bakas ng oras na kanilang pinagsamahan sa nakalipas na walong taon. Hindi na rin nababanggit na pinanganak niya ang kanyang mga anak noon a
Sa halip, mas gumanda pa siya kaysa dati. Nag- ugat ang kagandahan sa kanyang kalmado, sa kanyang pagbubuntis, sa maliliit na pekas sa kanyang mukha at sa katotohanang wala na si Alex sa kanyang isipan. Noong magkasama pa sila, tinitingnan ni Jane si Alex na puno ng paghanga at pagmamahal -- walang hangganang pagmamahal; at ngayon, ang tanging natitira sa kanyang mga mata nang tumingin siya kay Alex ay defensiveness at determinasyon. Hindi man lang niya itinaas ang kanyang boses, ngunit ang kanyang kalmado ay kahawig ng nakakatakot na kapayapaan bago ang bagyo. Maging si Alex ay hindi nangahas na hilahin si Jane paakyat sa kanyang sasakyan sa mga sandaling iyon. Pinasadahan niya ng tingin si Jane bago mapansin ang bag ng mga natirang pagkain na hawak ni Jane sa kamay niya."Hindi na kailangan pang tingnan! Hindi ko binili ito ng pera. Mabait naman ang may- ari ng restaurant na iimpake ko ang mga natirang pagkain para dalhin."Nagkataon, ang buong restaurant ay na -book para sa hapon
Tumingala si Jane kay Alex nang may pang-aalipusta. "Anong sabi mo?"Pinigilan niyang hawakan si Jane, para hubarin ang sarili niyang jacket at isuot ito kay Jane at binuhat siya papunta sa sasakyan, dahil sa takot na maudyok siya, kalmado siyang sumagot, "Tama ka, Jane. Ilang araw na kitang sinusundan. Nag-aalala ako na baka matakot kita kapag nagpadalos-dalos ako. Sinasabi ko sa'yo ngayon, hindi ako nandito para patayin ka. Nandito ako para iuwi ka.""..." Tumingin si Jane kay Alex. Isang ngiti ang sumilay at nawala nang paulit-ulit bago niya binato na lang bigla ang mga tira-tira sa kanyang kamay papunta sa lupa.Agad nagsimulang tumilapon ang mga tira-tira palabas ng bag at napatingin si Alex pababa sa pagkain na nasa loob ng bag. May mga balat ng hipon, kalahati ng karneng nakasabit lang sa mga buto, at kahit ang isang piraso ng tinapay na halos nanguya na. Sumakit ang puso niya sa nakikita na parang may humihiwa rito. "Ito ang... Ito ang inuuwi mo para kainin? Hindi ba tinat
"Alam mo ba na gumugol ako ng dalawang oras kakatalon mag-isa taas at baba nang nakabuka ang mga hita ko sa banyo? Alam mo ba kung ilang beses ko nang hinugasan ang sarili ko mag-isa? Alam mo ba kung gaano karaming emergency, o mahabang gamitan ng contraceptive pills ang ininom ko? Nasanay na ang katawan ko sa mga 'yon, pero hindi ka pa rin gumagamit ng proteksyon! Hindi mo ba napagtanto kung gaano kadali akong mabuntis noong isa at dalawang taon? Gusto kong dalhin ang mga anak mo, Alex, pero sa punto na sikreto akong gumagawa ng mga bagay na hindi mo ako hahayaan, para lang matakot kita sa bata! Kasama mo ako ng halos walong taon! Kilala kita! Isang tinatanggi na hindi nasilang na bata, magiging maganda kung kukuyugin ka ng lahat! Iyon ang kamay na bakal na sinusundan ng mga elite sa komunidad! Mayro'ng matandang Master ilang dekada ang lumipas. Ang biyenan ni Sabrina Ford at ngayon naman, ikaw! Pare-parehas lang kayo! Kuha ko na, Alex! Hindi kita bina-blackmail gamit ang anak ko! Aks
Desperadong hinawakan ni Noah si Jane. "Gaano ka ba kakulit, Jane? Wala pang sinasabi si Mr. Poole na papatayin ka niya at gusto mo na agad patayin ang sarili mo. Iniisip mo ba yung bata sa sinapupunan mo?"Tumingin si Jane kay Noah nang lumuluha. "Alis! Umuwi ka na! Huwag mo akong guluhin. Hindi mo ako matutulungan dito!""Sa'yo ako! Ako ang lalaking papakasalan mo sa oras na manganak ka na! Paano kita maiiwanan dito??"'... Hindi ba alam ng dalawang 'to na nakatayo ako rito?' Isip ni Alex habang galit silang nilapitan at binuhat si Noah gamit ang isang kamay mula sa likod ng kwelyo niya.Mukhang maskulado si Noah habang mukha namang mas payat si Alex, pero sa paraan ng pag-angat niya kay Noah ay madali lang sa kanya na parang pumupulot siya ng maliit na sisiw. Walang awa niyang binato si Noah sa tabi at agad lumabas ang dugo sa gilid ng bibig ni Noah. Tumitig si Noah kay Alex nang may awa at takot. Alam niyang galing sa mayamang elite ang lalaking 'to sa Kidon City at narinig n