Nanginginig siya sa takot kahit buhay na sugpo lang ang nasa harapan niya. Subalit, alam niya na mahilig ito sa sauteed shrimp na may broccoli at alam niya kung gaano ito kapili sa pagkain. Nag aalala siya na baka hindi tanggalin ng mga restaurant ang bituka sa hipon bago ito lutuin o kaya naman ay baka gumamit sila ng mga frozen na hipon, pumunta siya sa palengke upang kumuha ng pinakamalaman na hipon doon. Binili niya ang mga ito ng buhay at nilinis niya ito isa isa at tinanggalan ng bituka habang pinipigilan ang takot niya sa mga ito. Marami na siyang nagawang walang pag-iimbot sa sarili noong mga nakalipas na taon kaya paanong hindi niya magiging mahal ito?Malamang ay kailanman hindi ito maririnig ng iba, pero narinig ni Alex na sinabi ni Jane “ Mahal kita, Alex” ng ilang beses na sa dulo ay nara,daman niyang normal lang itong marinig.Ang rason kung bakit iniisip niyang hindi ito importante ay dahil palagi nitong sinasabi, “ Wag mong ubligahin ang iyong sarili, Alex, okay lang
“Hindi ako halimaw! Tao ako!” Sigaw ng madilim na imahe. Nang lumapit si Sabrina para mas makita niya ito, napagtanto niya na isa itong tao na nakabihis ng itim, itim na shirt, itim na trousers, at nakakurba sa may pintuan. Sa kanyang position, walang makakapagsabi kung siya ay halimaw o tao sa unang tingin.Tumingin pataas ang tao na may sobrang pagod na pagmumukha. “Namiss ko ulit iyun, Sabrina.”"Alex?"Tumawa siya na parang baliw. “Hindi mo naisip na magpapakita ako sayong pintuan ng dalawang beses na magkasunod na araw, hindi ba?Natulala si Sabrina. “Natuto si Jane kung paano maging malihim. Yung lugar na kung saan ka niya tinawagan nung nakaraang beses ay dinala ako sa isang sementeryo. Naghanap ako sa loob ng bawat talahib at likod ng mga puno sa bundok na iyun, ngunit bukod sa mga libingan at damo, wala kahit mga mababangis na hayop, kahit mga tao.”Nahimasmasan si Sabrina. Nag aalala siya dahil baka mas lalong lumalala ang mga bagay bagay kapag nahanap ni Alex si Ja
Ngunit, ang buntis na babae ay mabilis mapagod at may posibilidad na makaramdam ng pananakit ng likod at paa, ano ang dapat niyang gawin kung ganon?“Tiyo Alex, isa kang dirt ball! Dinumihan mo yung sofa namin! Hmph!” ang sabi ni Aino. Madalas siyang galit kay Alex nitong mga nakaraan away kaya mabilis siyang mainis dito sa kahit anong bagay. Kung ibang tao lang ang may sakit at nagdumi sa kanilang sofa, hindi ito sisisihin ni Aino. Sa katunayan ay maaawa pa siya rito at ikukuha pa ito ng isang basong tubig. Pero hindi kung ang taong iyon ay si Alex.Simula nung pinalayas niya si Jane, sinumpa na siya ni Aino. “Bilisan mo at umalis ka na sa bahay ko, kung hindi, bubugbugin kita!” Gigil na sabi ni Aino habang ang kanyang kamay ay nasa kanyang balakang. Kagigising lang ng batang babae suot ang kanyang onesie pajama at ang buhok niya ay nakatali ng messy bun. Ang partikular na matamis na amoy ang umaalingasaw sa batang katulad lang niya. Malambing ang kanyang boses pero matalim ang kan
“Hindi ko alam!” ubos na ang pasensya na sagot ni Sabrina. Naiirita pa din siya sa tawag na hawak ni Lori kanina,“Salamat, Sabrina! Nakipagbati na sa akin si Yvonne!” Ngumisi ng inosente si Marcus.Nahimasmasan si Sabrina at ngumiti. “Congratulations, pinsan Marcus, maging mabuti ka kay Yvonne. Isa siyang mabuting babae na walang drama at tinatagong kalokohan, isa lang siyang matalino at masiyahing babae.”“Alam ko, Sabbie. Alam ko,” panatag na sinabi ni Marcus, habang sobrang excited pa din siya.Gusto itaning ni Sabrina kung magkasama silang magtatanghalihan ni Lori, pero ng maisip niya ito, napagtanto niya na wala siyang karapatan tanungin ang tungkol dito. Iniba niya ang usapan. “Parang hindi kami makakasabay ni Ruth kumain ng tanghalian kay Yvonne ngayon. Kaya sa tingin ko ay kayong dalawa ang magkasama na manananghalian ngayon, tama ba?”“Syempre naman!”“Halika na at kailangan na nating bumalik sa trabaho.”Sa loob ng buong umaga, sobrang tutok si Sabrina sa kanyang tra
Tatlong babae lang lahat ang kailangan para magsaya. Umorder sila ng tuna sushi, mango cheese sushi at shrimp sushi na may kasamang tatlong maliit na bote ng mild sake. Nang hapon na iyun, nag usap silang tatlo habang sumisipsip sa kanilang sake at iyon lang ay sapat na para silay masiyahan.“Ngayon ang kulang na lang ay si Jane,” ang sabi ni Yvonne.“Hindi ako sure kung ang tiyo ni Ryan ay makikita pa si tiya Jane muli. Namimiss ko din siya. Kung hindi maikakasal si tiya Jane sa pamilya ng mga Poole at kailangan ko iyun gawin mag-isa, ang maliit na paputok na katulad ko ay mabilis lang matatakot,”“Sa ngayon ay wala siyang nahanap na kahit ano. Sa tingin ko ay maaaring ayaw ng bumalik ni Tiya Jane. Kung hindi ay hindi siya magtatago kay Alex ng paulit ulit,” komento ni Sabrina, na parang ang dating ay nahimasmasan siya.Parehas na tumingin sa kanya si Yvonne at Ruth. Nagtanong si Yvonne, “Sabrina, di ba sabi mo na buntis si Jane? Anong gagawin niya kapag hindi na siya bumalik?”
Nanigas si Sabrina. “Aling babae?”Nagpaliwanag agad si Marcus. “ Sabbie, kasalanan ko ito. Yung.. yung pinsan ko na si Lori.. Nagtratrabaho siya para sa isang finance firm. Kahit papaano ay nagawa niyang kumbinsihin ang aking tatay, ang iyong tiyo.”"..."Agad agad siyang hindi nasiyahan ng marinig ang pangalan ni Lori.“Hindi ko alam kung anong sinabi nya sa aking tatay, pero binigay ng aking tatay sa kanya ang business card niya. Matapos ay kinuha niya ang business card ko at pumunta siya sa Ford Group, na may binabanggit tungkol sa diskusyon ng investments."..." Dali daling nastormed out si Sabrina sa mga sinabi nito na mga salita na parang kasing bilis ng kidlat."Sabrina, Sabrina!" Ang tawag sa kanya ni Yvonne.Nakarating na sa entrance si Sabrina. Lumingon siya kay Yvonne at Ruth. “Tulungan niyo akong abisuhan ang opisina na kailangan ko ng kalahati ng day off!”Pagkatapos noon, nawala na siya. Tumawag siya ng taxi at agad na dumiretso sa Ford Group. Dati ng gusto pu
Tumango ang receptionist. “Okay!”Habang nagtsitismisan ang dalawa, nagtuloy tuloy si Sabrina. Ang mga takong niya ay tumatam sa sahig ng kalmado, mabagal at maindayog na bilis na para bang ang mga hakbang ay tunog na galing sa babae na nagtratrabaho sa mataas na management at mayroong kapangyarihan sa Ford Group.Ang mga hakbang na katulad non ay nakuha ang atensyon ni Lori, na nakaupo sa opisina ni Sebastian ng mga oras na iyon, na pakiramdam niya ay napakataas niya. Kaya niyang sabihin na may babaeng empleyado ang naglalakad patungo sa opisina ni Sebastian, at kung huhusgahan sa tunog nito, mataas ang posisyon ng babaeng empleyado. Ang pag aanunsyo ng kanyang presensya sa babaeng empleyado sa tamang oras ang eksantong plano ni Lori.“Direktor Ford, napag-aralan mo na ang aking proposal ng mahigit sa isang oras na. Hindi ba dapat ay binibigyan mo na ako ng precise na sagot ngayon? Umupo si Lori sa harapan ni Sebastian ng nakayuko ng bahagya, ang malalim na V-neck ng kanyang dami
“Sino-sino ka?? Direktor Ford, Direktor Ford, anong nangyayari??! Ah…! Nararamdaman pa ni Lori ang sakit sa pagkakahila ng kanya buhok at wala na din siyang oras para malaman kung sino ang gumawa nito. Ang kaya niya lang gawin ay maging kalmado at lumaban. Sino ka ba? Paano ka naging padalos dalos? Ikaw… Direktor Ford…”Hinigpitan ni Sabrina ang hawak niya sa buhok ni Lori, at dahil masyadong mataas ang takong niya para makapag lakad ng mas maayos, pumasok siya at sinipa ito papasok sa opisina ni Sebastian. Kahit ganon, mas matangkad pa din siya ng kaunti kay Lori. Kaya, nung hinawakan niya ang buhok ni Lori at kinaladkad palabas, hindi makalaban si Lori kaya nag-iisip na lang siya ng paraan para magmakaawa kay Sabrina habang siya ay nakararamdam ng matinding sakit. Ganun ganun na lang ay nagpatuloy si Sabrina na kaladkarin siya palabas.“Babae, hindi ako madalas pumupunta sa opisina ng aking asawa dahil wala naman akong rason para gawin yun! At ngayon binigyan mo ako ng tamang pagk