Ang tanging alam niya lang ay tumugtog ng piano, pero kaya niya lang tumugtog at hindi pa siya ganun kagaling para magturo.Ni hindi niya kayang suportahan ang sarili niya, pero kailangan niya pa rin bantayan ang Shaw family at iwasan silang habang patuloy siyang hinahanap ng mga ito.Nung oras na yun, hindi naisip ni Gloria na hinahanap siya ng Shaw family. Sa halip, naisip niya na, kahit na mahanap siya ng mga ito, papatayin din siya ng mga ito.Si Gloria ay nasa kanyang katalinuhan at siya ay sobrang desperado. Kung meron pa siyang ibang paraan, hindi niya dadalhin ang anak niya kay Lincoln. Naisip niya na, bilang totoong ama ni Sabrina, kahit anong mangyari, hindi naman siya magiging malupit sa kanya, di ba?Hangga't makakatanggap ng edukasyon ang bata, makakapasok ng unibersidad at, sa hinaharap, ay kayang itayo ang sarili niya sa siyudad na ito, makakatakas na siya sa parehong tadhana na pinagdaanan ng nanay at lola niya bago siya.Si Gloria ay lumuhod at mahinahong sinabi k
Sa puntong ito ng istorya niya, ang mga luha ay tumulo sa pisngi niya nang may malalaking patak. Ang boses niya ay paos, tulad ng isang lumang orasan na matagal nang gumagana.Tumingin siya kay Lincoln, na mukhang natalo at parang isang malamya at mahinang tao sa gilid. Nanatili siyang kalmado at tinanong si Lincoln nang malamig, "Lincoln Lynn, pagkatapos ng maraming taon, ang anak ko ay halos tatlumpung taong gulang na. Gusto ko lang malaman, bakit galit na galit ka sa kanya?"Walang nasabi is Lincoln. "..."Sa oras na ito, masasabi ba niyang pinagsisihan niya ang kanyang ginawa?Nung nakilala niya si Amelia dati, ito ay dahil lang mukha siyang maganda. Siya ay praktikal at may kakayahan din, at ang pinaka importante sa lahat ay tahimik siya, matapat, at ginagawa niya nang maayos ang trabaho niya. Alam niya ang kaya niyang gawin at gayundin ang hindi niya kayang gawin.Higit sa lahat, si Lincoln ay isa ring banyaga. Nagkaroon siya ng masalimuot na kabataan, kaya nung oras na yun,
Biglang tumawa si Gloria at sinabi, "Ha...haha, talaga? Kung ganon bakit mo tinago ang katotohanan sa lahat at sinabi mo na si Selene ay ampon niyo ni Jade?"Sabi ni Lincoln, "Si Jade ay nagsilang ng kambal; isa sa kanila ay namatay ilang araw matapos siya isilang, pero si Selene ay nabuhay. Nung una, gusto naming maghanda ng isang malaking pagdiriwang, pero kalaunan nalaman ko na may meron pala tayong ari-arian. Iniwan mo ang kasal natin nang wala kang dala, pero ang ari-arian natin ay nakapangalan pa rin sa akin..."Ang ngiti ni Gloria ay mukhang malungkot nang sinabi niya, "Nag-alala ka na baka hingin ko sayo ang ari-arian; nag-alala ka na baka idemanda kita sa korte, at naging kayo ni Jade nung ako ay buntis na; kayong dalawang ay hindi man lang nagkaanak, kaya nag-alala ka na baka gamitin ko ang mga bata bilang ebidensya? Kaya nagsinungaling ka sa lahat at sinabi mong si Selene ay hindi mo totoong anak!"Tumango si Lincoln. Tumingin siya kay Gloria at umungol habang nagmamakaaw
Nang makita na si Jade ay sobrang kabado, si Sabrina ay tumawa nang malakas. "Haha!"Sobrang kinamumuhian niya si Lincoln, kaya siya ay determinadong isiwalat ang buong katotohanan. "Lincoln, dahil gusto mong protektahan ang pamilya mo, dahil sa relasyon niyo ni Jade na puno ng pagmamahalan, dahil minamahal at iniingatan mo ang iyong anak... Kaya, kayong pamilya ng tatlo, sinakripisyo niyo ako."Walang sinabi si Lincoln kahit ano. "...""Gusto mo bang malaman ang isang bagay? Si Sabrina ay tumingin kay Lincoln, na nakahiga lang sa sahig. Ang mata niya ay maliwanag nang may tuwa.Tinaas niya ang kanyang ulo at tumingin kay Sabrina.Dahan dahan niyang sinabi, "Isang araw, ako ay papunta na sa bahay niyo. Sa interseksyon bago ako lumiko, nakita ko si Jade na may kasamang ibang lalaki, sa loob ng maliliit na puno sa likod ng kotse. Sila ay nandoon sa loob ng mahigit isang oras."Ang mga mata ni Lincoln ay nanlaki sa galit at tumingin siya kay Jade. "Jade..."Agad siyang sumigaw, "Hi
"Sinubukan mo ang makakaya mo para pakawalan siya sa bilangguan sa parole ng isang araw at ginamit siya. Tapos, nang nalaman mo na ang lalaking sinagip ng anak mo ay ang isa sa pinaka makapangyarihang lalaki sa South City, sinubukan mo ulit ang lahat ng makakaya mo para sirain ang anak mo."Hanggang ngayon, kinakain ka pa rin ng mga pakulo mo, oras at oras ulit, at kahit ang pagpapalaki ng lumang insidente na nangyari sa bilannguan sa buong taon na iyon para pilitin ang anak mo sa kamatayan niya, at kukuhain mo bigla ang kidney niya."Ginawa mo ang lahat ng ito sa pekeng anak na pinanganak ng asawa mo habang niloloko ka niya. Noong ginagawa mo ang mga bagay na 'to, bumuti ba ang pakiramdam mo?" nanatiling kalmado si Sabrina, nakasilay ang ngiti sa kanyang mga labi.Tumibok ang ugat sa noo ni Lincoln sa mga salita niya. Bawat insidente, bawat aksyon na gawin niya, pinapahamak niya lang ang sarili niyang anak para mabenipisyuhan ang babaeng lumoko sa kanya!Nabaliw si Lincoln. “ Ah!
Ang puso ni Lincoln ay tumutulo ng dugo."Papa..." Tumakbo si Selene sa kanya at niyakap ang paa niya. Marahas niyang sinipa si Selene ng isang sipa.Lagi niyang pinanghahawakan sa publiko na si Selene ang ampon niyang anak, lagi rin siyang naniwala roon. Si Jade lang ang nagsabi sa kanya ng katotohanan sa sumunod na araw pagkatapos malaman ang sintomas ni Selene."Lincoln, may sasabhin ako sa'yo. Sa katunayan... hindi natin ampon na anak si Selene. Galing siya sa dugo at laman natin. Kung hindi mo ako pinaniniwalaan, pwede mo siyang dalhin para magpa-DNA test." Ang unang pagkakataon na sinabihan ni Jade si Lincoln ng isang piraso ng balita, hindi siya nakagalaw.Una nang nais ni Lincoln na ipaglaban ang mga karapatan sa pangangalaga ng kanyang anak na babae upang siya at si Jade ay maaaring magtaas ng sama-sama. Ngunit, sinabi sa kanya ni Jade na galit siya sa tuwing nakikita niya siya at anak na babae ng kanyang asawa. Bukod, ano ang dapat mag-alala tungkol sa mula noong siya a
Akala niya na ang sipa ang konsiderang parusa niya kay Sabrina, para manatili siya sa kinaroroonan niya ngayon at pagnilayan ang mga ginagawa niya at napagtanto na nagkamali siya. Kung may intensidad pa rin siyang tumititig sa kahit na sino nang ganyan, hindi na niya tuturuan ito ng leksyon.Kinaumagahan, pumunta si Lincoln sa lugar kung saan nananatili si Sabrina, naglabas ng sampung dolyar sa kanyang bulsa, at nilahad ito sa kanya. "Para sa'yo 'to. Kunin mo."Tumingin si Sabrina sa kanya pero hindi kinuha ang pera.Binato niya ang pera sa lupa sa harap niya, at tanong niya, "Alam mo ba ang ginawa mong mali?"Yumuko si Sabrina pero hindi nagsalita.“ Kunin ang sampung dolyar na ito at bilhin ang iyong sarili ng isang mahusay na agahan, ” Sinabi ni Lincoln sa isang tono na tunog na parang pareho siyang kinasusuklaman at tinatrato siya tulad ng isang charity case. Hindi kinuha ni Sabrina ang pera. Siya ay walang salita at lumakad sa kanya, patungo sa paaralan, kahit na hindi na
Nang marinig na sabihin ni Jade ito, pakiramdam ni Lincoln ay nanalo siya sa lotto. Hinawakan niya ang kamay ng kanyang asawa at sabi, "Sakto! Hangga't kayang sagipin ng kidney ni Sabrina ang buhay ni Selene pwede nating kunin ang parehong kidney niya."Iyon ang sinabi ni Lincoln kay Jade hindi ganoon katagal. Tapos ay kinuskos pa niya ang kanyang mga palad at masayang sabi, "Oo, oo tama, pwede nang masagip ang anak ko! Hahaba na naman ang dugo ng Lynn family. Huh, hindi ko inaasahan na magiging biological daugter ko si Selene..."Sa isipang ito, biglang tanong ni Lincoln kay Jade, "Paano natin naging anak si Selene? Hindi ba namatay na ang anak natin pagkatapos siyang ipanganak ilang taon na ang nakalipas?"Umiyak si Jade habang sinasagot siya, "Lincoln, kambal ang pinanganak ko; namatay ang isa, pero nakaligtas ang isa. Pinadala ko siya sa malayo kong pinsan."Nagtanong si Lincoln sa pagkalito, “ Bakit ... Bakit mo gagawin ang isang bagay na ganyan? Alam mo ba kung gaano ako sa