Walang sinabing kahit na ano si Lincoln sabay hinto. "..."Tumalikod siya at tumingin kay Sabrina. "Sabbie, sinusubukan ko lang ipaghiganti ka.""Mali ka." Sabi ni Sabrina, "Kasing edad ko si Selene, kaya kahit apihin niya ako, paano magiging masaya iyon? Kahit ikaw, bilang tatay, hindi siya sinusuportahan, paano niya ako aapihin?"Hindi sumagot si Lincoln sa kanya, habang napatahimik siya. "...""Ikaw mismo ang hindi nag-celebrate ng birthday ko kada taon, ikaw din ang gumugutom sa akin araw araw, ikaw din ang nagsabi sa akin na may utang ako sayo. Ikaw din ang tumangging sabihin sa akin na ikaw ang tatay ko, ikaw ang nagpanatili sa akin sa labas para hindi ako makasali sa door frame para tingnan kayong tatlo na masayang namumuhay bilang pamilya!""Pinigilan mo akong dumalo sa unibersidad at sa halip, pinadala ako sa kulungan. Tapos personal mo akong pinalaya para ipadala ako kay Sebastian. Ngayon na kayang talunin ni Sebastian at mga problema at kaya makamit ang tagumpay, muli,
Walang emosyon si Sabrina nang sinabi niya ang mga salitang ito. Wala man lang siyang nahagilap na nostalgia.Sa pagkakataong iyon, iyon ang nagpaplala kay Lincoln na parang binibitay siya.Hindi na ulit tumingin si Sabrina sa kanya, sa halip sabi niya kay Kingston, "Asisstant Yates, ang galit sa pagitan namin ng tatlong miyembro ng Lynn family ay malinaw nang nabura. Pakiusap ihatid sila palayo sa ilalim ng utos ko. Ipapaliwanag ko sa'yo ang detalye sa hukuman kung paano ako finrame ni Lincoln, kung paano pinakulong ang mommy ko, at kung paano niya sinubukang ipahanap ako.""Opo, Madam," sagot ni Kingston.Nang papangunahan na sana ni Kingston si Lincoln at ang dalawang miyembro ng pamilya palayo, sabi ni Sabrina sa kanya muli, "Assistant Yates, sandali."Magalang na sinabi ni Kingston, “ Madam, ano pa ang magagawa ko para sa iyo? ”Tumingin si Sabrina sa Old Master Shaw, na ang luha ay dumaloy sa kanyang mukha sa mga rivulets. Sa nagdaang sampung minuto o higit pa, nakikipag-us
Nanatiling tahimik si Old Master Shaw habang nakatingin lang kay Sabrina.Tinanong ulit siya ni Sabrina, naka-pokus sa kanyang tanong, "Old Master Shaw, maliwanag na ba 'yon sa'yo?"Nautal ang matanda, "Ako...ako ang lolo mo...""Mapagbiro ka pala, Old Master Shaw. Pwede bang patapusin mo muna ako?" tanong ulit ni Sabrina.May sasabihin pa sana si Old Master Shaw, pero pinigilan siya ni Marcus.Malumanay na sabi ni Marcus sa kanyang lolo, "Lolo, matagal ka nang may utang na galit kay Sabrina, kaya hayaan mo muna siyang tapusin ang gusto niyang sabihin."Tumango ang matanda. “ Alam ko na ngayon na, pagkatapos noon, wala kang pagpipilian. ”“ Mahusay! ” Tumawa si Sabrina. “ Kalaunan, narinig mo na hinikayat ko si Nigel Connor. Pagkatapos hayaan mong sabihin ko sa iyo ngayon, mula pa sa simula, si Nigel ang siyang humahabol sa akin; Hindi ko kailanman kinuha ang inisyatibo sa kanya.“ Ngunit sa paglaon, desperado ako; lahat kayo ay dapat na pinilit ako ng mga taong may mataas na l
Sabi ni Old Master Shaw, "Ako ay...Ikaw ang apo ko...""Imposible 'yan!" ismid ni Sabrina, ang itsura sa kanyang mukha ay parang nakakatuwa ang sitwasyon, na parang nakatingin siya sa unicorn na gumagala sa paligid ng silid.Tumalikod siya at tumingin kay Kingston at sa tatlong miyembro ng Lynn family. Tapos, sabi niya kay Old Master Shaw, "Gusto ko lang malinaw na ipaliwanag sa'yo. Una, hindi ko sinaktan ang apo niyo at ang pamilya niya, pangalawa, sa susunod, pakiusap pakawalan mo na ako."Kapag bigla ka na lang nagbigay ng madaming rason, ibat ibang klase ng rason, huwag mo akong sisihin na hindi ko pinapansin ang kabutihan niyo sa pagsagip sa asawa ko at sa biyenan ko."Tsaka, mula sa verification process ngayon lang, nakita ko na hindi tayo magkadugo."“ Ako si Lincoln Lynn at anak na babae ni Gloria Shaw, habang ang iyong apo ay ipinanganak sa kanyang ina at kasintahan ng kanyang ina; na kung bakit hindi ko siya nauugnay. Ngayon, hindi mo na kailangan ang aking mga bato, di
May isang tao lang na maglalakas loob na hindi pansinin ang mga salita niya, at ito ay si Sebastian.Bukod kay Sebastian, walang sinuman ang magtatangka na suwayin siya."Sige na, pumunta na kayo doon para matanong na kayo," sabi ni Old Master Shaw.Umalis na ang dalawang escort.Si Old Master Shaw ay tumingin sa kanilang tatlo at sinabi sa mahina at matandang tono, "Hindi ko kayo hahayaang mamatay agad! Dahil ang militar ay nadamay na, hindi na magiging madali para sa inyo ang mamatay. Ipapatikim ko sa inyo ang sakit na mas malala pa kaysa sa kamatayan."Sabi ni Selene. "Lo... Lolo, hindi niyo na po ba ako mahal?"Si Old Master Shaw ay biglang ngumiti nang malamig. "Tinatawag mo akong lolo mo? Gusto mo bang maramdaman kung paano makagat ng isang dosenang mga aso na kasing laki ng baka?"Ang mukha ni Selene ay namutla sa takot. "Lolo... Paano po kayong naging ganyan kalupit... Boohoo.""Malupit?" Ang malamig na ngiti ay nanatili sa mukha ni Old Master Shaw. "Kumpara sa lahat ng
Nang tumingin siya sa likod, si Gloria ay ngumiti kay Marcus. "Napakabait na pamangkin! Salamat. Marami ang tinulong mo kay Sabrina simula nung nakilala ka niya, kaya dapat talaga kitang pasalamatan."Si Marcus ay nagsimulang umiyak. "Tita Gloria, payag po kayong tanggapin ako bilang pamangkin niyo?"Si Gloria ay nakangiti pa rin. "Stupidong bata, tayo ay magkadugo. Bakit naman hindi kita tatanggapin? Kahit na hindi dahil sa katotohanan na magkadugo tayo, ikaw ay may mabuting puso, kaya bakit naman ako magkukunwari o magtatago ng kahit ano sayo?"Si Marcus ay parang nakakita mismo ng pag-asa sa sarili niya. "Tita Gloria, kung payag po kayong tanggapin ako, edi...""Hindi!" Ang sagot ni Gloria ay diretso.Walang nasabi si Marcus.Ang lolo ni Marcus ang nagsabi sa kanya na magmakaawa sa tita niya ngayon lang. Hindi kayang tumingin ni Marcus sa nagmamakaawang tingin ng lolo niya.Siya lang ang makakatulong sa lolo niya.Sa hindi inaasahan, ang tita niya ay malamig at matalino, at
"Dahil nahawakan ng nanay ko ang kahinaan mo, dahil ang nanay ko ay isang mantsa sayo na hindi mo matanggal."Tapos, Old Master Shaw, pwede bang magsabi ako ng ilang salita para sa nanay ko?"Si Old Master Shaw ay agad na tumango. "Sige. Sige, anak ko, pwede kang magsalita.""Ang nanay ko ay gumawa ng sampung libong pagkakamali, at siya ay walang hiya, ginugulo ka niya kahit may pamilya ka na. Yun ay kasalanan niya lahat. Mababa ang kanyang loob, at siya ay wala nang magawa. Sinira niya ang pamilya niyo, pero pwede bang..."Kapag nakakita ka ng isa pang pagpatay sa natitirang oras ng buhay mo, at nakakilala ka ng isang babae nung ikaw ay tumatakas... Kapag nagmakaawa ka sa babaeng ito na isalba ang buhay mo, at ang babaeng yun ay niligtas ka, pero ang likas na ugali mo ay nangingibabaw, at gusto mo agad makuha ang babae yun... Hindi mo yun kasalanan, likas na ugali mo lang yun bilang isang ganid na tao! Hindi mo yun makontrol! Hindi mo mapigilan ang sarili mo!"Pero pakiusap, wag
Ang mga salita ni Gloria ay nagpaiyak sa mga taong nandoon.Si Sabrina ay humihikbi.Si Marcus ay may naluluhang mukha.Kahit ang mga magulang ni Marcus ay namula ang mga mata.Si Sebastian, na laging malamig at walang awa, ay nadala din.Si Sebastian ay nagsalita sa mahinang boses, "Mama..."Pagkatapos nun, niyakap niya si Gloria ng isang kamay. "Mama, hindi ka na magdudusa. Simula ngayon, meron ka na pong anak mo, manugang mo, at kahit ang munti niyong malupit na apo ay nandyan para ipagtanggol kayo." Tumigil siya, at sinabi, "Pagkatapos ng ilang araw, kapag maayos na ang lahat, ililipat namin ang puntod ng lola ni Sabrina at bibigyan siya ng maayos na burol. Siya ay isang nakakahangang babae. Nagawa niya kayong palakihin sa loob ng sampung taon sa kabila ng malala niyang sakit."At hindi lang yun, nag-iwan pa siya ng napakaraming mahalagang bagay."Siya ay isang babae na karapatdapat sa ating paggalang." Pagkatapos ng mga salita ni Sebastian, niyakap ni Marcus ang binti