"Dahil nahawakan ng nanay ko ang kahinaan mo, dahil ang nanay ko ay isang mantsa sayo na hindi mo matanggal."Tapos, Old Master Shaw, pwede bang magsabi ako ng ilang salita para sa nanay ko?"Si Old Master Shaw ay agad na tumango. "Sige. Sige, anak ko, pwede kang magsalita.""Ang nanay ko ay gumawa ng sampung libong pagkakamali, at siya ay walang hiya, ginugulo ka niya kahit may pamilya ka na. Yun ay kasalanan niya lahat. Mababa ang kanyang loob, at siya ay wala nang magawa. Sinira niya ang pamilya niyo, pero pwede bang..."Kapag nakakita ka ng isa pang pagpatay sa natitirang oras ng buhay mo, at nakakilala ka ng isang babae nung ikaw ay tumatakas... Kapag nagmakaawa ka sa babaeng ito na isalba ang buhay mo, at ang babaeng yun ay niligtas ka, pero ang likas na ugali mo ay nangingibabaw, at gusto mo agad makuha ang babae yun... Hindi mo yun kasalanan, likas na ugali mo lang yun bilang isang ganid na tao! Hindi mo yun makontrol! Hindi mo mapigilan ang sarili mo!"Pero pakiusap, wag
Ang mga salita ni Gloria ay nagpaiyak sa mga taong nandoon.Si Sabrina ay humihikbi.Si Marcus ay may naluluhang mukha.Kahit ang mga magulang ni Marcus ay namula ang mga mata.Si Sebastian, na laging malamig at walang awa, ay nadala din.Si Sebastian ay nagsalita sa mahinang boses, "Mama..."Pagkatapos nun, niyakap niya si Gloria ng isang kamay. "Mama, hindi ka na magdudusa. Simula ngayon, meron ka na pong anak mo, manugang mo, at kahit ang munti niyong malupit na apo ay nandyan para ipagtanggol kayo." Tumigil siya, at sinabi, "Pagkatapos ng ilang araw, kapag maayos na ang lahat, ililipat namin ang puntod ng lola ni Sabrina at bibigyan siya ng maayos na burol. Siya ay isang nakakahangang babae. Nagawa niya kayong palakihin sa loob ng sampung taon sa kabila ng malala niyang sakit."At hindi lang yun, nag-iwan pa siya ng napakaraming mahalagang bagay."Siya ay isang babae na karapatdapat sa ating paggalang." Pagkatapos ng mga salita ni Sebastian, niyakap ni Marcus ang binti
Walang sinuman ang makakaintindi sa nararamdaman niya.Ang dapat na kaaway niya ay ang taong nanloko sa kanya, pero minahal niya ito na parang anak niya sa loob ng anim na taon.Pero, trinato niya ang taong kamag-anak niya dapat na parang dumi, tinatapak tapakan siya sa buong oras.Sino kayang makakapagpakalma sa puso niya?Nang makita kung paano umiyak si Old Master Shaw, walang sinuman sa kainan ang nagkaroon ng pakialam.Ilang mga empleyado ang nagtuturo at nabubulungan sa likod niya, "Sabi ko na eh, dapat lang kay Old Master Shaw lahat yan!""Ayaw niya sa sarili niyang apo at anak, pero sa halip ay tinulungan niya ang ibang tao na saktan sila. Ha, napakagaling ng ginawa niya.""Tingnan mo siyang umiyak, gaano siya nakaaawa?""Anong nakakaawa sa kanya?! Siya ay mukhang napakarangal, pero siya ay walang kwenta!""Siya ay masyado talagang nakatutok sa imahe niya. Para sa kapakanan ng kanyang hustisya, kadakilaan at karangalan, para sa kapakanan ng asawa niyang sabi niya ay ma
Si Sabrina at Gloria ay tumalikod, at nakita nila na ang napaka mausisa at masayang si Aino ay nakatayo doon at nakatingin sa kanila.Nagliwanag ang mga mata ni Gloria.Siya ay lagi lang nakatingin dati sa munting batang yun galing sa malayo.Pero, kailanman hindi niya ito nakita nang malinaw.Nung oras na yun, ang munting bata ay nasa harap mismo niya.Lumuhod siya at hinila si Aino sa yakap niya. "Ang munti kong apo. Ang munting apo kong malambing. Ako... Habang nakatingin ako sa apo ko ngayon, lahat ng paghihirap ko ay para bang sulit lahat.Si Sabrina ay umiyak sa tuwa nang makita niya yun.Sinabi ni Kingston sa likod nila, "Madam, ang munting prinsesa ay hindi talaga dapat babalik nang ganito kaaga. Ang young master ang nag-utos sa akin na sunduin siya para pasayahin ang old madam."Tumango si Sabrina. "Salamat, Kingston. Maraming salamat sayo."Si Kingston ay umiling. "Madam, ako ay nandito ngayon. Kayo po ng nanay mo ay hindi nagkaroon ng magandang buhay hanggang sa ara
Ah, si Aino, ang munting batang yun, ay sobrang nakakatuwa.Siya ay handa pang ibigay ang lahat ng meron siya sa kanyang lola.Nung buong hapong yun, si Sabrina ay marami sanang gustong itanong sa nanay niya, pero si Aino ay palaging nasa tabi ng lola niya. Hanggang sa umabot na ng dis oras ng gabi, nung kinuwentuhan ni Gloria si Aino ng sunod sunod na istorya, saka lang nakatulog si Aino.Pagkatapos nun, hinila ni Sabrina ang kamay ng kanyang ina, nagtanong ng may pang-uusisa at kirot sa puso. "Ma, bakit parang ang lapit niyo lang lagi sa amin? Kahit na sinigaw ko na ang pangalan niyo ng napakaraming beses sa lugar namin, kailanman hindi kayo nagpakita. Bakit po? Alam niyo po ba kung gaano kahirap para sa akin na hanapin kayo?"Nang sinabi niya yun, tumulo ang luha sa mga mata ni Sabrina.Hinila ni Gloria ang anak niya at niyakap ito.Matapos ang mahabang oras, sinabi ni Gloria, "Anak ko! Ikaw lang ang nag-iisang anak na meron ako, kaya gusto ko yung pinaka makakabuti sayo."Ha
Sa kabilang linya, sobrang kalmado ng boses ni Marcus, “Sabrina, gustong hatiin ni lolo ang assets ng Shaw family, kasama na rin ang Shaw residence. Eighty percent ng mga asset niya ang mapupunta sainyo ni Aunt Gloria at gusto niya rin daw maglaan sa burial site ng lola mo, sinabi niya rin na…”Biglang natigilan si Marcus. Ayaw niya sanang biglain si Sabrina kasi alam niya na tatanggi ito pero buong mag damag na hindi nakatulog ang lolo niya. Siguro dahil na rin sa edad nito, halatang halata na na drain at kaninang umaga pa nga ay hapit-hapit itong mahimatay kaya siya na mismo ang nagkusang loob na tulungan itong masabi kay Sabrina ang mga gusto nitong sabihin. Sobrang kalmado rin ni Sabrina. “Director Shaw, ituloy mo lang. Nakikinig ako.”“Gusto raw kasing bigyan ni lolo ang lola mo ng magandang burial site. Gusto niya sanang magkasama sila kasi sobra niya raw nasaktan ang lola mo kaya kapag namatay siya, gusto niyang bumawi.”Hindi makapag salita si Sabrina. Sinilip niya ang
Matangkad at matipuno ang katawan niya; mataas ang ranggo niya. Mahal na mahal niya ang asawa niya dahil naniniwala siya na ang buhay niya ay para lang sa asawa niya. Bukod sa asawa niya, mahal na mahal niya rin ang buong pamilya nito. Isang araw, pumunta siya sa isang kindergarten…Naghihintay sakanya ang isang napaka mahiyaing bata. Sobrang sabik nito sa tatay pero wala itong magawa dahil nandoon man ang tatay nito, kitang-kita naman nito na ibang bata ang binubuhat at niyayakap nito. Noong araw din na yun, nag piano ito at dahil tatlo’t kalahating taon palang ito, sobrang liit pa ng mga daliri nito.Pero wala siyang masabi sa sobrang galing nitong tumugtog ng piano. Pero bago pa man din matapos ang kanta, umalis na siya. Noong panahon na yun, wala siyang kaalam-alam sa kung anong totoong naramdaman ng bata. Pero sobrang nagalit siya! Hahayaan niya ba na habang buhay nalang siyang tatakutin ng isang babae dahil lang sa isang pagkakamali?Siyempre hindi!Hindi si
Parehong lumingon sina Marcus at Old Master Shaw. Nakita nila si Gloria na may tungkod at nakasuot ng itim na raincoat. Nanlilisik ang mga mata nito habang nakatingin kay Old Master Shaw. “Anak…” Umiiyak na tawag ni Old Master Shaw. “Hindi ka ba nakakaintindi? Ang bait bait ko sayo kahapon. Paulit-ulit nalang kitang pinagpapasensyahan. Sa lahat ng ginawa mo sa amin ng nanay ko, kulang pa yang buhay mo bilang kabayaran. Pero dahil dugo mo pa rin ang dumadaloy sa akin, hindi kita pwedeng patayin!“Pinalampas na kita, pero umaabuso ka na talaga!”“Gusto ko lang namang bisitahin ang nanay mo…”“Hindi ka niya kailangan!” Umiiyak si Gloria sa sobrang galit. “Noong nabubuhay pa siya, noong niligtas ka niya, noong nahuli siya ng dahil sayo, noong pinanganak niya ako kahit hirap na hirap siya, yun yung mga panahong kailangan ka niya. Pero nasaan ka? Matatanggap niya naman na hindi mo siya kayang mahalin, pero yung trinato mo siya na masahol pa sa hayop? Kaya anong ginagawa mo dito nga