5–The Great

Chapter 5- The Great

Demetrius Skye von Heuffman

I gripped tightly the stirring wheel as I parked my car in front of the mansion. Nangagalaiti ako sa pagiging bigo. Pitong taon na ang nakakalilipas ngunit di pa rin namin nahanap ang importanteng tao sa buhay ng Big Boss namin. Ang nag-iisa niyang anak na matagal nang nawawala. Ang tanging taong tinitiis niya upang di dalawin ni Kamatayan.

He's been fighting his leukaemia for years. He endured it and used all his means, just to see her lost daughter again. He won't leave this earth unless his dream is fulfilled. Pinamana niya sa akin ang pagiging Mafia Boss niya bilang anak ng matalik niyang kaibigan na nagligtas noon sa kanya bago ito mamatay sa isang raid. Tinuring niya akong anak, pinalaki at hinubog. Sa kanya ko natutunan kung paano lumaban, maging matapang at kayang pumatay kung sakali mang may mananakit o komontra sa amin. Hinabilin niya sa'kin na alagaan ko ang anak niya kung sakali man mahanap ko na ito.

Matagal na panahon na, hinalughog, sinupil at ini-isa isa ang mga taong involve sa pagkawala ng Mafia Princess subalit nabigo pa rin kami. We are just wasting our efforts in vain. We never found any traces of her. Iyong mga taong may mga pakana ay isa-isang nagpakamatay, o di kaya pinatay.

Sa huli na diskubre namin si Lutz Gonzaga. Siya ang kahuli-hulihang nagtago ng bata kaso ang problema, matigas siya. Ayaw niyang ipaalam kung nasaan si Evana Alexandrina Luchesse! Sinabi niyang pinatay niya pero hindi ako naniniwala. Sa huli ay pinatay ko siya sa sobrang iritasyon ko. Wala rin kaming mapapala kung patatagalin pa.

My time is running out. My master is dying, and I don't know when death will take him away. I don't know anymore. I'm losing my patience.

How can I find her?

Only the red birth mark on her thigh is the key. Ilang babae na ang dinala ko sa malamig na lugar na may ganoong marka pero di nagma-match ang DNA.

Susuko na ba ako?

Then, there's a girl who caught my attention. Napatingin ako sa malayo nang sinakop ng mukha ng babaeng iyon ang isipan ko. She's not just any woman, but the one who had etched herself into my memory like a hunting melody.

Unang kita ko sa kanya para bang may koneksyon kami. Nakaakit ang kanyang kagandahan pero di iyon ang nagpahuli sa akin. Kundi ang kanyang bilogin at inosenteng mga mata pero may tinatagong angas.

Nang mag-abot ang aming tingin, sa bilis ng pangyayari, natanto ko na hindi sa kanyang mga mata nanggaling kundi sa kanyang kaluluwa na pinagsisigawan ang mga sekretong bumubulong na mas malakas pa sa mga salita.

As if she is telling me that she's the one I've been looking for.

Nag-abot kami ng tingin noon sa airport sa Qatar na sinundan noong nagkabanggaan kami sa Red Studio. I really hate this feeling. Why I suddenly have an intuition on her?

Ganoon na ba ako karupok para ma-love at first sight sa babaeng dalawang beses ko lamang nakita. Empaktong puso 'to! Gusto ko siyang kontrolin pero ayaw sumunod. Pinaiintriga niya ako sa babae. Dapat ko itong makilala sa lalo madaling panahon!

Bumalik ako sa hwesyo nang may kumatok sa bintana. Hinawi ko ang buhok. Bumuga ng hangin bago tinanggal ang seatbelt at bumaba ng sasakyan.

"Boss, gusto kaagad ng Don ang presensiya niyo," bungad ni Sylvestre, ang kanang kamay ko. All-around ang trabaho niya at loyal ko siyang alalay.

Bumalik ako ng Pilipinas dahil sa kanya. Gusto niya kasing bumalik dito at nagbabaka-sakaling dito namin matagpuan si Evana. Tatlong araw pa lamang ako rito pero tambak na ang problema ko. Hindi kasi nag-iingat ang mga kasapi rito, lalo na't may war on drugs ngayon. Marami na ang nahuli. At ewan kung tatagal pa kami rito. Kapag lumala ang sitwasyon ay ibebenta ko ang Red Entertainment at uuwi ng Italy. May naisip na rin akong kompanya na kukuha no'n. Bagay na bagay 'yon sa HAG Entertainment.

"Kamusta na s'ya?" Untag ko nang lumabas.

Ngumuso siya. Pinakita ang dismaya. "Walang pagbabago. Nanganganib na ma-coma siya."

"Tsk!" Napamulsa ako. "Kailan kaya natin makikita ang anak niya? Naawa na ako sa kanya."

Tanging lungkot na mukha ang tinugon niya. Humugot ako ng malalim na hininga bago humakbang papasok ng mansyon ng Luchesse.

Maaliwalas at wala ka tao-taong mansyon ang bumungad sa akin maliban sa personal maid ni Gaspare Luchesse at sankatutak na gwardya na naka-black suit. Binati ko si Linda.

"Kamusta ang don?"

"Ayon, ayaw kumain."

Sumikip ang dibdib ko sa pagkadismaya. Sa halip na sumagot ay dumiretso ako sa silid niya.

"What hell are you doing here?" Asik niya. Kasalukuyan siyang nakaupo sa kama. Malamang napagod sa kakahiga.

"Narinig ko na di naman kayo kumain. Kung di kayo susunod, di niyo na talaga makikita si Evana," sabi ko.

Lumitaw ang kirot sa kanyang mukha. "Kung di ka sana makupad sa paghahanap, malamang nakita ko na s'ya. Che c*zzo questa vita! Quando morirò? Perché dovrò soffrire così? Sono stancato già! (Tarantadong buhay ito! Kailan pa kaya ako mamatay? Bakit kailangan ko pang magdusa? Napapagod na ako!)"

"Papa!" Nataranta kong bulalas. Nagdedeliryo ulit siya. "Isipin niyo si Evana. Gagawin ko ang lahat makita s'ya ulit. Pangako."

"Ewan kung hanggang kailan ako sa mundo. Masakit ang loob ko sa pagkidnap nila sa anak ko. Magbabayad ang mga Nero. Sisiguraduhin kong uubusin ang mga lahi nila. Magbabayad sila."

Napahilamos ako ng mukha. Ang pamilya Nero ang dahilan sa pagkawala ni Evana at ng kanyang ina. Ito ang matinding karibal ng Cosa Nostra. Dati silang kasapi pero nagbago iyon nang pinagtaksilan siya ni Andrea Nero. Nadala kasi ito sa pera at kapangyarihan.

"Pa, sa ngayon, kailangan niyong kumain. Ako na bahala sa mga Nero. Sisiguraduhin kong mangyayari ang gusto niyo," pamimilit ko.

"Don't disappoint me this time," aniya sabay gawad ng matalim niyang tingin. May sakit man siya o wala ay di nagbabago ang pagiging mapanganib niya. Siya ang tipong, isang mali mo lang ay matutudas ka kaagad.

"Nabalitaan ko na buhay pa ang isa sa kumidnap kay Evana. Nandito lang din siya sa Manila. Bukas o makalawa ay mahuhuli na namin siya."

Tumango siya na napakunot ng noo. Naging buto't balat siya at nawalan na ng buhok. Sanhi ito paulit-ulit niyang chemotherapy.

"Isa rin ito sa rason kaya bumalik tayo sa Manila. Gusto ko na ako mismo ang maglalampaso sa gonggong na iyon."

"May posibilidad din na nandito lang sa Pilipinas si Evana."

"Umaasa ako na pinalaki siya ng maayos. Tiyak ikamamatay ko kapag malaman kong biktima siya ng human trafficking. Masasama nga tayong tao pero ayaw nating malagay sa panganib ang mga mahal natin sa buhay."

Humugot ako ng malalim na hininga. Ipagdadasal ko na lang na nasa maayos siyang lagay. Anim na taon si Evana no'ng kinidnap. Bumabyahe siya noon kasama ang ina pabalik ng Manila nang may humarang sa kanilang sasakyan. Pinagbabaril sila at noong malaman na buhay ang bata ay tinangay ng mga ito. Ginawang paon laban sa Don ng Cosa Nostra. Mabuti't malakas ang pwersa ni Gaspare na supilin ang kalaban pero di niya nagawang bawiin ang anak. Pinagpasa-pasahan ng mga Nero at ang huling balita ay nasa mga Gonzaga.

Subalit palagi akong umaasa sa milagro, may chance na maaari magkrus kami ng landas.

"Allora, deve continuare a cercarla. Rimarrò qua e faccio tutto a sopravvivere. Spero che la troverà immediatamente. Non lo so quando la morte mi prenderà. (Ok, ipagpatuloy mo ang paghahanap. Subukan kong mabuhay pa. Umaasa ako na mahahanap mo siya kaagad. Di ko alam kung kailan ako kukunin ni Kamatayan.)" Humahangos niyang pahayag bago bumalik sa pagkakahiga.

"Faccio tutto possibile per te, Papà. Per adesso, deve riposare e non dimenticare a mangiare. Stai sempre buono, va bene? (Gagawin ko lahat para sayo, Pa. Sa ngayon, magpahinga ka at 'wag mong kalimutan kumain. Magpakabait ka, okay?)

Hindi siya umimik. Iniwan ko siya pagkatapos no'n. Tinapos ko ang ibang gawain hanggang naisipan kong pumunta sa Red District. Matagal na rin na di ko dinadalaw ang mga kaibigan ko roon. Oras din siguro para mag-relax.

Pasado alas dyes nang dumating ako. Sinalubong ako ng ingay at makukulay na ilaw ng Nevermore VIP Night Club. Gaya ng dati ay di sila nauubusan ng customer. Gustong lugar ito ng mga manyak dahil may libreng stripping show. Sanay na ako sa mga babaeng hubo't hubad at di na ako madadala sa pang-aakit nila. I don't like to involve my feelings in any woman. Mahirap magmahal lalo na't di normal ang buhay ko. Pinili kong maging single para di magagamit ng mga kalaban ko ang pamilya ko. Nakakarupok ang pagkaroon ng love life. Nag-iisa na lamang ako sa mundo at di ako interesado makilala ang pamilya ko.

Pagkarating ko sa bar counter ay si Yeovil agad ang nakita ko. Mabilis akong um-order ng paborito kong inumin.

May tumikhim na babae. Hindi ko napansin na nasa harap ko pala siya. Kunwari di ko siya nakita.

"Congrats. Naging sa'yo na rin sa wakas ang Night Club," wika ko.

Lalong lumapad ang ngiti ng bartender matapos niyang ibalita na pagmamay-ari na niya ang club.

"Salamat, boss. Saka salamat sa mga stripper na sinupply niyo noon. Malaki-laki ngayon ang kita," aniya sabay abot ng isang baso na whiskey.

Inangat ko ang mga balikat na kinuha 'yon. "Mahal ko ang club na ito kaya deserve mong umunlad. Saka alagaan mo mabuti ang strippers, ilayo mo sila sa sakit. Hindi ako palagi rito para supply-an ka."

"Ahem," anang babae. Naubasan ng pasensiya sa pagiging madaldal ko. "Pwede rin ba akong um-order?"

"Ay, sorry, miss. Ano po sa inyo?" Natarantang usal ng kaibigan ko.

"Isang tequila sunrise," malamig nitong lahad.

Umupo ako sa bakanteng upuan malayo sa kanya saka sinimsim ang alak. Subalit di ko maiwasan na di siya obserbahan. Para bang pamilyar siya, parang nakita ko na siya. Saktong pag-ikot niya nang masalubong ko ang kanyang mga mata. Siya ang babaeng nabangga ko dalawang beses niya. Sa di malamang dahilan ay bumilis ang tibok ng puso ko.

Tumayo ako para lapitan siya ngunit biglang may nagbarilan. Hinila ko s'ya't kiladkad palabas.