This is a work of fiction.Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the authors imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
Note: Grammatical and typographical errors.
My characters in this story are not perfect as the other stories you read, so if you don't want to read this kind of story where in the characters have imperfection, flaws, this is a realistic story.
Be kind to the other characters, i don't need a toxic reader please, lawakan ang pagiisip at pagiintindi sa mga bagay bagay.
They get what they deserve in this world.
I'm a new writer, so expected na hindi masyadong maganda ang storya na ito hihi. But i will try my best in this story, thank you!
Story started: 7/9/21
Story ended.....
Allrightsreserved® Christine
Enjoy reading!
"Okay class dismiss" teacher jess said while she's fixing her things on her table. Kanina kopa hinihintay na mag uwian na dahil naboboring na ako, hindi ako makapag focus sa lesson dahil kay pia, daldal kase ng daldal. Bulong ng bulong ng kung ano ano, sinasabi pa sakin na nagugutom na raw siya, sinabi konalang sa kanya na kakain kami mamaya kapag nag dismiss na si maam. Samantalang yung dalawa ay katulad ko rin, mukhang hindi nakikinig, kanina pa kalikot ng kalikot sa bag, parang nag cecellphone pa. Tumayo na kami pagkaalis ng teacher namin, kanina pa ako nagugutom kaya siguro hindi ako makapag focus sa tinuturo, hindi kase ako nakapag breakfast kanina eh. Dahil sa pagmamadali 6:20 kase ako nagising at 7:30 ang klase namin. "Livia lagot ka ah nagcecellphone ka habang nagkaklase si maam" saad ni pia habang nakataas ang hintuturo at tinutok iyon sa kaibigan namin.
"Aria ang tagal mo naman, kanina pa kami naghihintay sayo rito" iritang sambit sa akin ni livia habang nakakunot pa ang noo. "Agree, ang tagal mo nagkuskos kaba ng mabuti sa pagligo mo kaya ka natagalan? hahaha" sabay tawa nito sumabay narin ang dalawa kaya nagtawanan na sila, mga siraulo. "Mga baliw malamang nag ayos pa ako, tsaka naaantok pa ako nung tumawag kayo, ay oo nga pala bakit ang aga niyo ngayon? anong meron?" kunot noong saad ko sa kanila. Tumingin ako sa likod nila, may apat na lalaki na nakatayo, parang mga kasing edad lang namin iyon, bago ba sila? o kaibigan din nila pia to? Agad kong pinandilatan sila ng mga mata and i mouthed to them "sino sila?" sabay sabay naman silang lumingon sa likod kung saan ang apat na lalaki na halatang bored na. Lumapit sa akin si pia at bumulong "mga
Kanina pa kami naglalakad dito sa plaza nitong lalaking to, ilang beses na kaming nagkita pero hindi ko parin alam pangalan niya. Tanungin ko kaya? oh baka mas yumabang pa siya kung tatanungin ko pangalan niya.Baka isipin niya na interesado ako sa kanya, ang kapal naman ng mukha niya kung nagtanong lang ako sa pangalan niya may gusto na ako sa kanya.Walang nagtangkang magsalita sa aming dalawa kanina pa, ang awkward tuloy ng pakiramdam. Hindi ba talaga siya magsasalita? napakatahimik niya naman."Say what you want to say" he said.I was surprised by his sudden speech, i looked at him and saw that he was already staring at me. I have suddenly turned away because of the way he look at me."May gusto lang sana akong itanong... wag ka sana mag isip ng kung ano ha?" I said and i saw that he seemed to b
Kanina pa kami naglalakad dito sa plaza nitong lalaking to, ilang beses na kaming nagkita pero hindi ko parin alam pangalan niya. Tanungin ko kaya? oh baka mas yumabang pa siya kung tatanungin ko pangalan niya.Baka isipin niya na interesado ako sa kanya, ang kapal naman ng mukha niya kung nagtanong lang ako sa pangalan niya may gusto na ako sa kanya.Walang nagtangkang magsalita sa aming dalawa kanina pa, ang awkward tuloy ng pakiramdam. Hindi ba talaga siya magsasalita? napakatahimik niya naman."Say what you want to say" he said.I was surprised by his sudden speech, i looked at him and saw that he was already staring at me. I have suddenly turned away because of the way he look at me."May gusto lang sana akong itanong... wag ka sana mag isip ng kung ano ha?" I said and i saw that he seemed to b
"Aria ang tagal mo naman, kanina pa kami naghihintay sayo rito" iritang sambit sa akin ni livia habang nakakunot pa ang noo. "Agree, ang tagal mo nagkuskos kaba ng mabuti sa pagligo mo kaya ka natagalan? hahaha" sabay tawa nito sumabay narin ang dalawa kaya nagtawanan na sila, mga siraulo. "Mga baliw malamang nag ayos pa ako, tsaka naaantok pa ako nung tumawag kayo, ay oo nga pala bakit ang aga niyo ngayon? anong meron?" kunot noong saad ko sa kanila. Tumingin ako sa likod nila, may apat na lalaki na nakatayo, parang mga kasing edad lang namin iyon, bago ba sila? o kaibigan din nila pia to? Agad kong pinandilatan sila ng mga mata and i mouthed to them "sino sila?" sabay sabay naman silang lumingon sa likod kung saan ang apat na lalaki na halatang bored na. Lumapit sa akin si pia at bumulong "mga
"Okay class dismiss" teacher jess said while she's fixing her things on her table. Kanina kopa hinihintay na mag uwian na dahil naboboring na ako, hindi ako makapag focus sa lesson dahil kay pia, daldal kase ng daldal. Bulong ng bulong ng kung ano ano, sinasabi pa sakin na nagugutom na raw siya, sinabi konalang sa kanya na kakain kami mamaya kapag nag dismiss na si maam. Samantalang yung dalawa ay katulad ko rin, mukhang hindi nakikinig, kanina pa kalikot ng kalikot sa bag, parang nag cecellphone pa. Tumayo na kami pagkaalis ng teacher namin, kanina pa ako nagugutom kaya siguro hindi ako makapag focus sa tinuturo, hindi kase ako nakapag breakfast kanina eh. Dahil sa pagmamadali 6:20 kase ako nagising at 7:30 ang klase namin. "Livia lagot ka ah nagcecellphone ka habang nagkaklase si maam" saad ni pia habang nakataas ang hintuturo at tinutok iyon sa kaibigan namin.
This is a work of fiction.Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the authors imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. Note: Grammatical and typographical errors. My characters in this story are not perfect as the other stories you read, so if you don't want to read this kind of story where in the characters have imperfection, flaws, this is a realistic story. Be kind to the other characters, i don't need a toxic reader please, lawakan ang pagiisip at pagiintindi sa mga bagay bagay. They get what they deserve in this world. I'm a new writer, so expected na hindi masyadong maganda ang storya na ito hihi. But i will try my best in this story, thank you!