Ang mga piraso, kasama ang mga katotohanan na si Sarah ang pinakamagaling na psychologist, ay naghinala rin siya.“Sarah Neeson, huwag kang nakakatawa. Wala akong sakit. Maayos ang estado ng kaisipan ko.”Nang nakita ni Catherine kung gaano katahimik si Shaun, bigla siya hindi mapalagay. Kaya, mabilis niya na pinaliwanag, “Iniinis niyo ako.”Tinigian siya ni Sarah nang may nakikiramay na mata .”Walang tao na may depresyon ang aamin sa sakit nila. At saka, nakunan ka. Inaabisuhan kita na mapagamot sa lalong madaling panahon.”Walang ibang gustong gawin si Catherine kundi sirain ang mukha ni Sarah sa huling paghinga niya.Subalit, alam niya na maniniwala lalo si Shaun kay Sarah kung mas magagalit siya ngayon. “Sarah Neeson, sa iyo na si Shaun, at pwede mo na rin kunin ang posisyon ng Mrs. Hill. Ngunit bakit hindi mo ako kaya pakawalan? Nagmamakaawa ako sa inyong dalawa na pakawalan ako, okay? Nangangako ako na iiwasan koo kay kapag nakita ko kayo sa susunod.”Hindi namalayan ni Sha
Kumatok nang matagal na oras si Catherine sa pinto, ngunit walang nagbukas nito.‘Di kalaunan, napagod siya kaya humiga na lang sya sa kama ng ospital, mamaluktot na parang bola.Mainit ang panahon, at walang electric fan o air conditioner sa loob.‘Di kalaunan, bumagsak siya sa init.Habang wala siyang malay, may pumasok na tao para bigyan siya ng iniksyon.Ginamit niya lahat ng enerhiya niya para pigilan sila.Subalit, diniin siya lalo ng mga lalaki sa kama.Isang hiringgilya ang pinilit sa balat niya.Maiinit na luha ang tumulo sa sulok ng mga mata niya.Sa ilang saglit, nahilo siya.Pakiramdam niya ay nababaliw na talaga siya.Kinamumuhian niya ito nang sobra.Ano ba ang ginawa niya sa dati niyang buhay para magmahal siya ng isang Shaun Hill, ang demonyo?Ha. Ginusto niya dati manatili at samahan si Shaun sa pag galing para hindi siya maipadala sa isang mental hospital.Haha, hindi ito nagpunta doon, ngunit siya naman ang nagpadala sa kanya doon.‘Shaun Hill. Sarah N
Tinignan ni Chase si Rodney, at pagkatapos ay sila Chester at Shaun na tahimik.Hindi niya maintindihan kung bakit parang nabrainwash sila.Kailan ito nagsimula?Parang nagbago ang lahat simula noong bumalik si Sarah.“Chester, Rodney, ayos lang dahil may sakit si Shaun, ngunit kayong dalawa ay normal na tao. Noong umakto ang sakit ni Shaun, tumanggi si Rin iwan siya. Alam niyo na pumangit siya at nakulong sa cellar, at pinuri niyo pa siya dati. Oo, hindi niyo siya ganun katagal kakilala, ngunit dapat intindihin niyo man lang siya kahit kaunti.”Sumigaw si Chase sa galit. “Noon, siya ang kumuha kay Shaun at pinigilan ang pamilyang Hill sa pagdala sa kanya sa mental hospital. Ngunit ngayon, pinadala mo siya sa isa. Lalaki pa rin ba kayo?”Sumimangot lalo si Shaun.Parang medyo pamilyar ang mga salita ni Chase.Sinubukan niya alalahanin ang mga memorya, ngunit sumakit lang bigla ang ulo niya, at hindi niya maalala.Sumimangot din si Rodney.Sinigawan siya ni Chase. “Rodney, ala
Nanginginig ang mga kamay ni Shaun nang kanyang itinaas ang puting tela. Tumumbad si Catherine na nakahigang tila ba’y natutulog. Kung hindi dahil sa madilim at kulay berdeng pasa nito sa kanyang lalamunan, mistulang natutulog lamang ang babae.Inilagay ni Shaun ang kanyang nanginginig na kamay sa may ilong ni Catherine upang tignan kung humihinga pa ito.Malamig ang kanyang pakiramdam.Patay na ba talaga ito?Matapos nito’y hinampas ni Shaun nang malakas ang kanyang ulo.Nananaginip lamang siya. Hindi totoo ang lahat. Iyon lamang ang makapagpapaliwanag ng mga pangyayari noon.Noong huli silang nagkita nito’y namumuna pa nga siya ng mga tao.Papaanong namatay na lang siya bigla?“Pwede bang umalis ka na, Shaun?”Mayroong tumulak sa kanya nang buong pwersa mula sa kanyang likuran.Kumaripas si Freya patungo sa gilid ng kama. Matapos nitong makita ang bangkay ni Catherine, tinignan nito nang masama ang lalaki. “Kasalanan mo ‘tong lahat. Ikaw ang nag-udyok upang mamatay si Cathe
“Noong huling hindi ako nakialam, tinulak mo si Catherine at namatay ang kambal. Sumakalawa ko lamang ito nalaman,” Galit ang tinig ng Old Master Hill. “Bakit ka humantong sa ganito? Maaaring salawahan kang lalaki, ngunit hindi mo pwedeng tratuhin nang ganito ang asawa at mga anak mo. Kahit ang nanay mo’y hindi naging ganitong kalupit.”“Totoo,” Buong poot na tinuloy ng Old Madam Hill. “Noong nagdadalang-tao ang iyong asawa, hinayaan mong makiapid si Sarah sa inyong relasyon. Bukod sa pinabayaan mo ang asawa mo, ikinulong mo pa siya hanggang sa mental hospital ang kanyang kinahinatnan. Nakaranas ka rin namang maipasok sa isang mental hospital noong bata ka. Papaano mo ito nagawa sa asawa mo? Ngayong wala na siya, ayaw mo pa rin siyang pakawalan. Balak mo pa rin bang ipakita sa kanya kung gaano mo kamahal si Sarah hanggang sa sarili niyang burol?”“Nagmamakaawa ako sa’yo, pakawalan mo na siya.” Nanikluhod si Freya at mapait na nagdalamhati. “Hindi na siya sumaya sa buong pamamalagi ni
Pinaparusahan ba ng Diyos si Shaun dahil sa pagtulong niya sa bastardong si Thomas?“P-pasensya na. Hindi ko inaasahang hahantong ang lahat sa ganito.” Bakas ang takot ni Sarah dahil sa pagpapakita ng galit ng lalaki. Hindi niya pa nakitang ganito ang lalaki.Kung nangyari lamang ito noon, marahil ay nakaramdam agad si Shaun ng pagsisisi dahil sa pagiging malupit nito sa kanya.Ngunit malinaw na hindi pa rin nalalampasan ni Shaun ang pagkamatay ni Catherine. “Oo. Hindi mo inaasahan iyon dahil wala kang alam kundi ispoil si Thomas. Ilang tao na ba ang nagdusa at namatay dahil sa kanya sa loob ng ilang taon?”Tama nga si Catherine.Para kay Shaun, walang kwenta ang buhay ng lahat ng tao bukod kay Sarah.Handa itong pakawalan kahit na ilan pang beses ang kanyang moralidad para sa kanya.“Shaunic, ako ang may kasalanan ng lahat.”Napaluhod si Sarah at walang humpay ang pag-iyak. “Hindi ko inaasahang hahantong sa ganito ang lahat.”“Kailangan ko munang mapag-isa.” Pumasok si Shaun
Pinatunog ni Sarah ang kanyang dila at sinabing, “Bakit ako magsisinungaling sa’yo? Hindi makayanan ni Catherine ang katotohanang may relasyon kami ni Shaunic. Isa pa, pinilit ng kapatid ko ang kanyang sarili kay Freya. Ngunit hindi makayanan ni Shaunic na makita siyang masangkot sa gulo nang gano’n, kaya’t pinalaya niya ang aking kapatid at pinigilan si Freya na makialam. Sa tindi ng galit ni Catherine ay nakipag-away siya kay Shaunic. Tinulak siya ni Shaunic at tuluyang nakunan si Catherine. Sa tindi ng kanyang trauma ay sinabi ko kay Shaunic na ipadala siya sa isang mental hospital para magpagamot. Sa dami ng injection at pagpapagamot na ibinigay sa kanya, nagpakamatay siya sa huli.”Binitaw ni Sarah ang bawat salita na para bang nagkukwento lamang ito ng lagay ng panahon.Subalit kakaiba ang tunog nito para sa mga tainga ni Charity.Ipinilit ni Thomas ang kanyang sarili kay Freya?Nagpakamatay si Catherine?Bagama’t hindi niya pa lubos na kilala sina Freya at Catherine, alam n
Noong mga panahong iyon ay nagkaroon ng isang pambihirang udyok si Chester upang ibunyag ang tunay na kulay ni Charity sa likod ng malamig na patsada nito.‘Di kalauna’y kusa niya ring ibinunyag ang babae.Noong gabing iyon, kalmado ang kanyang itsura, ngunit pinagtaksilan siya ng namumuong hiya sa kanyang mga mata. Malinaw pa rin para sa kanya ang alaala ng itsura ng babae noong gabing iyon hanggang ngayon.Sa kasamaang palad… nagbabago ang lahat ng tao.…Makalipas ang tatlong taon.Sa Estados Unidos.Dahan-dahang inalis ni Catherine ang bandage sa kanyang mukha sa harapan ng salamin upang ibunyag ang kanyang maliit at kaaya-ayang mukha. Pagkatapos nito’y marahan niyang hinawakan ang kanyang balat. Matapos ang ilang taong pagpapagamot, kuminis at umayos din ang kanyang balat na noo’y napakadalang ilantad.Hindi isang pagmamalabis kung sasabihin mukha siyang isang labing-walong taong gulang na dalaga noong sandaling iyon.“Wow. Ang ganda mo naman, mommy!”Umupo ang isang bat
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging