Pinangako ni Charity sa sarili niya na hindi niya sila patatawarin hanggang sa kamatayan niya....Sa manor.Pakiramdam ni Catherine ay parang isang nakakulong na ibon.Pwede lang siya maglakad paikot-ikot sa manor at wala nang iba pa.Isang linggo na ang nakalipas mula nang makita niya si Shaun.Naisip niya na nakalimutan na ng lalaki ang tungkol sa pagbubuntis niya.Dahil depressed siya, nawalan siya ng gana kumain. Sobrang nag-alala tungkol dito si Old Master Hill at Old Madam Hill.“Tawagan si Shaun,” Utos ni Old Madam Hill sa kasambahay sa oras ng hapunan. “Hindi niya pwedeng balewalain ang asawa niya at mga anak kahit gaano pa kabusy sa trabahp. Ginusto ko silang matulog sa magkahiwalay na kwarto pero hindi ko siya inutusan na isantabi ang asawa niya.”Agad na tumawag ang kasambahay. “Sabi ni Eldest Young Master Hill na mag-oovertime siya.”“Kailangan niya pa ring magpahinga! Ano bang iniisip niya?!” Hinampas ni Old Master Hill ang kanyang kamao sa mesa.“Siguro talaga
”Oo, hindi gaanong maraming babae na gustong mapait ang kape nila.”Umupo si Shaun sa sopa kaharap si Sarah. Bigla niyang naalala ang babae sa bahay. Si Catherine, bilang halimbawa, ay mahilig sa matatamis. Ang kape niya ay laging maraming asukal at krema.Napansin ni Sarah kung paanong parang nawawala ang lalaki sa mga iniisip nito. Ang lalaking ito ay nakaupo mismo sa kanyang harapan ngunit distracted ito. Halata, na may iniisip siyang ibang babae.Hindi niya gagawin ito sa nakaraan.Lumubog ang puso ng babae, bago niya isinara ang file, ngumiti siya. “80% akong may tiwala na tuluyan kong magagamot ang kondisyon mo at pigilan ang pagbalik nito sa hinaharap.”Isang sinag ng ilaw ang lumitaw sa mga mata ng lalaki. Hiniwalay niya ang mga labi niya para magsalita nang tawagan siya ni Elle.“Eldest Young Master Hill, umalis si Young Madam ng manor para pumunta sa korte.”Biglang nag-iba ang mukha ng lalaki. “Hindi ba’t sabi ko sa’yo na hindi siya pwedeng umalis ng manor ng mga oras
Hindi mafeframe si Charity kung hindi ipinagpatuloy ni Catherine ang DNA test.“Hindi ko inaasahang dadating kayong dalawa.” Ang sulok ng mga labi ni Charity ay kumibot. Isang katotohanan na hindi pa nila kilala ang isa’t isa ng mahabang panahon.“Naniniwala kaming inosente ka.” Ang mga pisngi ni Freya ay may marka na ng luha. “Talagang iaapela namin ang kaso at babantayan ang mga magulang mo para sayo.”“Salamat. Pero kung posible, pakiusap na ayusin ang pag-alis ng mga magulang ko sa Canberra sa lalong madaling panahon.” Bago pa niya matapos ang pangungusap niya, lumapit na at kinaladkad na siya ng law enforcement personnel.Lumingon siya at tumingin sa ibabaw ng mga balikat niya ng huling beses. “Maging maingat kay Sarah Neeson…”Dahil sa layo at sa namamaos na boses, nakita lang ni Catherine na gumagalaw ang mga labi niya pero hindi narinig ang kanyang sinabi. “Anong sinasabi niya? Sinasabihan niya ba ako na mag-ingat sa isang bagay?”“Sa tingin ko tama ka.” Ginaya ni Freya a
”Shaun, matagal na rin kitang hinahayaan lang. Buntis si Cathy sa mga anak mo. hindi ba pwedeng itrato mo siya ng mas maayos? Kailangan mo ba talagang iwan siya mag-isa sa manor araw-araw? Kailangan niya ng taong maaasahan,” Galit na sigaw ni Freya, “Pwede bang tigilan mo ang pagiging moody at mainitin ang ulo? Isa rin siyang tao na may limitasyon.”“Tumahimik ka! Wala kang karapatan makialam sa mga problema namin.” Tinulak siya palayo ni Shaun at binuhat si Catherine papasok ng sasakyan.Pinikit ni Catherine ang mga mata niya.Sa totoo lang, galit siya sa kung gaano kabastos ng lalaki sa kaibigan niya.Siyempre, siguro lagi niyang iniisip na masyado silang mababa para maging ka-lebel niya“Anong problema? Hindi ka man lang maabala na tumingin sa akin ngayon?”Kinurot ng lalaki ang baba ng babae habang ang anino ay natatabunan ang mukha ng lalaki. “Buksan mo ang mga mata mo.”Nakaramdam si Catherine ng katamlayan na kumalat sa katawan niya. Ang eleganteng mukha ng lalaki ay lumi
Matapos umalis ng doktor, humila si Shaun ng upuan sa tabi ng kama, pagod ang pakiramdam.Kailan ang huling beses na malapitan niyang tinignan si Catherine?Kamakailan, lagi silang nag-aaway tuwing nagkikita sila.Bigla niyang napansin na pumayat ang babae at mukhang mas mahina kaysa dati.Dapat ay mas tumaba siya sa oras ng pagbubuntis niya.Matapos ang sandaling pag-aatubili, si Elle, na nakatayo lang sa malapit, ay hindi mapigilang magsabi, “Eldest Young Master Hill, sa totoo lang, sa tingin ko ay medyo strikto ka kay Young Madam kamakailan—”Nagbigay ng malamig na sulyap ang lalaki sa babae bago niya matapos ang pangungusap.“Um… Naiintindihan ko ang rason mo kung bakit ayaw mong makipagkita si Young Madam sa mga kaibigan niya para pigilan ang pag-ooverthink niya. Pero nabuburyo siya at malungkot na nananatili palagi sa manor. Hindi ka umuuwi o kinakamusta man lang siya. Nakakaawa siyang tingnan na nakatayo sa may bintana araw araw na nakatingin sa labas…”Nakakaawa?Ikina
“Hindi siya nagpakita,” sagot ni Shaun.Suminghal si Old Master Hill sa narinig. “Sinusuportahan niya pa rin ba si Mason? Sobrang sama talaga ng loob ko sa kanya.”Ayaw na magbigay ni Shaun ng komento.Hindi tanga si Lea, minahal at pinagkatiwalaan niya lang nang sobra si Mason.“Wow, naghahapunan kayo. Grandpa, Grandma, hulaan niyo sino nakita ko sa pub kagabi?” Sina Willie at Liam ay biglang pumasok sa pinto. “Nakita ko si Sa-”Bigla siyang natigil nang nakita niya sina Catherine at Shaun sa hapag kainan. Lahat ng kulay sa mukha niya ay biglang nawala. Kailan pa nagsimula pumunta ang lalaki na ito sa villa?Sa kabilang banda naman, si Liam ay kalmadong tumingin sa lalaki bago pumwesto sa tabi ni Old Master Hill.“Sino nakita mo?” tanong ni Old Madam Hill.Huminga ng malalim si Willie bago sumagot, “Um… wala. Nagugutom na ako. Aunty Yasmine, maaari mo ba ipasa sa akin ang mangkok?”Tinignan siya ng masama ni Old Master Hill at suminghal sa panghahamak. “Alam mo lang tumambay
Nagpapahinga si Catherine sa garden. Umalis si Aunty Yasmine para kuhaan siya ng kumot.Ang lugar na kinauupuan niya ay may perpektong tanawin ng Sherman Mountain.Ang mahinang amoy ng tag-araw ay bumalot sa kanya habang may simoy ng hangin na humihipan.“Binabati kita sa pagbubuntis mo.” dahan-dahan lumapit si Liam sa kanya.Hindi na siya nag-abala tignan pa ito.“Hey, galit ka pa rin ba sa akin? Asawa ka na ng pinakamayaman na lalaki sa Australia.” umupo siya sa tabi ni Catherine. “Dapat ka magpasalamat sa akin. Magiging tagong minamahal ka kung hindi dahil sa akin.”Tinignan siya ng masama ni Catherine, walang masabi. Kailanman ay hindi siya nakakilala ng mas walang hiya na tulad niya.Sa totoo lang, hindi na masama ang loob niya sa pagset-up sa kanya noon. Maraming bagay na ang nangyari at maraming tao ang kinaiinisan niya.Nakaramdam ng awa si Liam sa pagkakita sa sugat sa mukha niya. “Um… Nagpunta ako dito para paalalahanan ka na mag-abang.”“Huh?”“Kay Shuan. Narinig k
Kalahating oras ng palabas, biglang tumunog ang phone ni Shaun.Kinuha niya ito sa bulsa niya. Nagnakaw ng tingin si Catherine doon at napansin na may tumatawag sa kanya na may pangalan na Nyasia. "Sasagutin ko lang ito sa labas."Naglakad siya palabas ng kwarto at sinagot ang tawag sa mababang boses. "May problema ba?""Hindi ba ako pwede tumawag dahil wala lang?" ang nalulungkot na boses ni Sarah ay rinig sa speaker."Hindi sa ganon...Ako…"Ang babae sa kabilang dulo ay tumawa ng marahan. "Niloloko lang kita. Nagresearch ako sa kaso mo buong araw at nakagawa ng plano ng panggagamot. Simulan na natin ang paggamot mamayang gabi.""Mamayang gabi?" nagulat siya."Uh-huh. Nakaisip ako ng trenta na plano ng paggamot sa ngayon at gagawin ito sa iba't-ibang oras ng araw. Ang kondisyon ay mas mapipigilan sa gabi at sa tingin ko ay mas relaks ang katawan ng tao sa ganon na oras, kaya mas madali para sayo ikonekta ang tunay mo na nararamdaman. Bukod doon, mas mahirap gamutin ang kondis
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging