’Posible iyan. Nakita ko sila magkasama ng madalas.‘‘Ibig bang sabihin nito na si Miss Lynch ay trinaydor?’”Ng marinig ni Patrick ang mga salitang iyon, ang kanyang gwapong mukha ay nagsimulang ipakita ang kanyang galit. “Linawin mo ito, siya ang sumugod at sumampal kay Linda. Matagal na akong nakipaghiwlay sa kanya.”“Alam mo ba kung ano ang dahilan bakit niya sinampal si Linda, kung gayon?”Ng marinig ang matalas na tanong ni Forrest, si Patrick. “Ano pa man ang rason, hindi tama na manampal ng kahit na sino.”Ngumiti si Freya, na mas nagmukhang pangit kaysa sa kanyan naiiyak na mukha.Siya ay talagang nahulog sa ganitong lalaki dati. Bulag ba siya?Tinapik ni Forrest si Freya sa balikat ng naaawa. “Hindi tama na manampal ng isang tao, ngunit bilang kanyang ex-boyfriend, hindi mo ba naiintindihan ang kanyang karakter? Siguradong hindi ka magaabala na intindihin siya. Para sayo, kahit hibla ng buhok ng babaeng ito ay mas higit pa kay Freya. Siguro, sa iyong mga mata, si Freya
”Kuya.” Mapait na umiyak si Freya. “Ang tanga ko naman! Hindi ko kayang ayusin ang maliit na mga bagay tulad nito at nilagay pa sa panganib ang aking mga kaibigan.”“Huwag mo na ito masyado pagisipan. Maliit lang ang iyong papel. Hindi ka ganun kalakas.”Walang masabi si Freya.Ang mga salitang iyon ba ay paraan ng pagpapasaya o pagatake sa kanya?“Seryoso ako,” Walang pakialam si Forrest, “Ang kabilang partido ay sobrang lakas na kaya niyang lokohin ang ilang mga mayayamang pamilya sa Australia. Malinaw, ang mga babaeng tulad mo ay malayo sa malakas.”“Ano ang magagawa ko, kung gayon?” Si Freeya ay sobrang malungkot.“Pwede kang bumalik sa Melbourne at mamahala sa kumpanya ng ating pamilya o magaral sa ibang bansa.” Nakatitig si Forrest sa kanyang mga mata. “Kapag ikaw ay naging top cosmetic chemist sa mundo, ang pamilya Snow ay hindi na magagawang ipagpatuloy na iblacklist ka kung gayon. Higit pa dito, Ang Osher Corporation ay magmamakaawa sayo na magtrabaho para sa kanila.”H
Tumingin si Chester kay Catherine at tinanong si Shaun, “Dadalo ka ba sa libing ni Shelley nitong Linggo?”Walang masabing kahit ano si Shaun.“Dapat kang dumalo kung hindi patuloy na hahanapan ka ng mali no Rodney.” Pagkasabi nito, tumayo si Chester. “Aalis na ako ngayon.”“Sandali lang.” Tumayo si Catherine. “Meron akong ipapakita sa inyo.”Pinindot niya ang phone record ni Linda at pinakita ito sa kanila. “Ito ay nangyari ng si Freya ay nagpunta sa ospital sa Melbourne para makuha ang DNA test report ni Shelley at Jeffrey. Isang babaeng nagngangalang Linda ang nakasalubong ni Freya at kilala din siya ni Rebecca. Ng kinuha ni Freya ang report, nakatanggap ng tawag si Linda mula sa Canberra—”“Ano ang ibig mong sabihin?” Hininto ni Chester ang kanyang sinasabi na may nandidilim na tingin.“Ibig kong sabihin may posibilidad na si Rebecca ang siyang tumawag kay Linda. Naghinala siya na gagamitin ko ang kanyang buhok para sa DNA test kay Jeffery. Alam niya na nagsimula na akong nag
Sa harapan ng punerarya.Isang libing ang isinagawa sa hindi kapansin pansing paraan.Nakasuot ng mga itim na suit, si Shaun at Chester ay lumabas sa kanilang kotse at naglakad papasok ng punerarya.Hindi nila napansin na may taong nagmamatyag sa kanila na may matagumpay na tingin sa itim na kotse malapit lang. Ito ay si Rebecca, na nagawang makatakas.‘Hehe. Maswerte, patago kong dinala pabalik si Shelley ng mas maaga. Hindi niyo kailanman maiisip na nagpapanggap akong si Shelley, tama?’Abot tenga ang ngiti ni Rebecca. ‘Shaun, Catherine, isipin niyo lahat ng sakit na dinulot niya sa akin. Dadalhin ko kayo sa impyerno.’“Mahusay ang ginawa mo.” Walang pakialam na sinabi ng lalaki sa passenger seat, “Patay na si Shelley, samantalang si Charity ay nakakulong. Higit pa dito, si Shaun, Catherine at pamilya Snow ay may alitan. Ang lahat ay naging mas maganda kaysa sa aking inaasahan.”Hinawakan ni Rebecca ang kanyang mukha. “Nasabi iyan, ang mukhang ito ay hindi pwedeng magamit pans
Tinikom ni Sarah ang kanyang labi nahihirapan ng walang sinasabing kahit ano.“Ayos lang ito, Rodney. Si Sarah ay merong mga rason,” Sumingit si Chester.Malagim na tumingin si Rodney kay Sarah at sa huli ay napabuntong hininga.“Bakit ka bumalik ng biglaan?” Si Shaun, na tahimik kanina pa, ay biglang nagsalita.Kiumirot ang puso ni Sarah ng tumingin siya sa pamilyar na gwapong mukha. Mabagal siyang lumingon papunta sa larawan ni Shelley sa likod niya. “Ito ay dahil hindi ko inaasahan ang kamatayan ni Shelley. Kinukunsidera na siya ay ang aking pinakamamahal na pinsan, dapat akong magbigay ng huling paalam sa kanya.”Tumahimik ang lahat.Si Alex ay biglang naglakad papunta kay Sarah. Niyakap siya at umiyak. “Sarah, bakit ngayon ka lang bumalik? Ang kamatayan ni Shelley ay sobrang malungkot at hindi patas.”“Tito, paano namatay si Shelley?” Tanong ni Sarah habang pinipigilan ang mga luha.Dahil dito, kaagad na tumitig si Alex kay Shaun. “Kasalanan ito ng kanyang asawa at ni Char
Hinigpitan ni Sarah ang hawak sa baso ng alak sa kamay niya. “Ngunit naisip niyo ba kung ano ang mangyayari sa isang bata, magandang babae matapos na makidnap?”Si Shaun, Chester at Rodney ay napahinto.Nanginig ang kamay ni Shaun habang hawak niya ang baso ng alak. Tumingin siya sa itaas at tumitig ka Sarah sa gulat.“Hindi ko na idedetalye. Ito ay masakit.” Kinurba ni Sarah ang kanyang mga labi at sumipsip ng alak. “Ako ay pinahirapan paulit ulit. Matapos ang ilang oras, nagawa kong tumakas, para lang malaman na… Ako ay kinunsidera na patay na tao. Ang aking visa ay binawi, kaya hindi ako makabalik. Sinubukan ko na kausapin ang pamilya Neeson, ngunit hindi nila ako pinansin. Sinabi nila diretso sa akin na iiwanan nila akong nakasampay at tuyo.”“Sumusobra na sila. Mga tao pa ba sila?” Hinagis ni Rodney ang baso at tumalon patayo.“Naisip kong kausapin si Shaunic, ngunit ako… ako ay hindi karapat dapat makasama niya.” Kumurap si Sarah, tumulo ang luha sa kanyang pisngi. “Siya ay
Naglakad palabas si Charity. Sa sandaling makita niya ng maayos ang babae, nanlaki ng biglaan ang kanyang mata. “Sarah buhay ka pa din?”“Oo. buhay pa ako. Bumalik na ako, Charity.” Mapaglarong tumingin si Sarah sa kanya. “Ano pa man, hindi ko inaasahan na mauuwi ka sa ganito. Tsk, ang baho mo.”“Bakit ka bumalik?” Nakatitig si Charity sa kanya na may sama ng loob. Kapag ang babaeng ito ay nasa paligid, ang mga tao sa paligid ni Charity ay laging pinupuntirya at nasasaktan.Si Charity ay nasa impresyon na ang Diyos ay kinuha na ang buhay ni Sarah. Ang hindi niya inasahan ay na si Sarah ay bumalik.“Nandito ako para kunin ang lahat ng pagmamay ari ko,” Kumurba ang labi ni Sarah at sinabi ng masaya, “Kinukunsidera na ang iyong ina ang sumira sa pamilya ko, ano sa tingin mo ang dapat kong gawin para pahirapan siya?”“Ano ang binabalak mong gawin?” Nakatitig si Charity sa kanya. “Sarah, ang ina ko ay hindi ka kailanman trinato ng masama. Trinato ka niya ng mas mabuti kaysa sa akin.”
Pinangako ni Charity sa sarili niya na hindi niya sila patatawarin hanggang sa kamatayan niya....Sa manor.Pakiramdam ni Catherine ay parang isang nakakulong na ibon.Pwede lang siya maglakad paikot-ikot sa manor at wala nang iba pa.Isang linggo na ang nakalipas mula nang makita niya si Shaun.Naisip niya na nakalimutan na ng lalaki ang tungkol sa pagbubuntis niya.Dahil depressed siya, nawalan siya ng gana kumain. Sobrang nag-alala tungkol dito si Old Master Hill at Old Madam Hill.“Tawagan si Shaun,” Utos ni Old Madam Hill sa kasambahay sa oras ng hapunan. “Hindi niya pwedeng balewalain ang asawa niya at mga anak kahit gaano pa kabusy sa trabahp. Ginusto ko silang matulog sa magkahiwalay na kwarto pero hindi ko siya inutusan na isantabi ang asawa niya.”Agad na tumawag ang kasambahay. “Sabi ni Eldest Young Master Hill na mag-oovertime siya.”“Kailangan niya pa ring magpahinga! Ano bang iniisip niya?!” Hinampas ni Old Master Hill ang kanyang kamao sa mesa.“Siguro talaga