“Iiwanan mo ako ng pera? Totoo ba ‘yan? Parang noong una tayong kinasal, malinaw mong sinabi sa akin na wala akong makukuha ni kapiranggot na barya.” Tawa ni Catherine.Ikinagulat naman ito ni Harvey at nagnakaw ito ng tingin kay Shaun. Iniisip niyang isang matipunong lalaki ang Eldest Young Master Hill pagdating sa babaeng iniibig nito, ngunit lumalabas na mas malala pa ito sa ibang mga lalaki. Siya ang pinakamayamang lalaki sa buong bansa ngunit ayaw niyang bigyan ng kahit kapiranggot na barya ang kanyang asawa pang-sustento man lang.Masyado naman ‘tong madamot.Naramdaman ni Shaun ang pandidiri ng lalaki sa kanya at biglang nandilim ang kanyang itsura. Inilabas niya ang kanyang wallet mula sa kanyang bulsa at inihagis ito patungo kay Catherine. “Sige, ibibigay ko na ang lahat ng perang gusto mo simula ngayon, okay?”“‘Wag na lang. Kakaunti na lang ang mga lalaking inilalagay ang kanilang pera sa kanilang card ngayon. Karamihan ay ginagamit ito para sa mga investment.” Ni hindi
“Sumunod ka na lang. Minsan lang ito mangyari sa atin. Para rin ito sa mga darling natin.” Tinulungan ni Shaun na tumayo si Catherine upang ilagay sa kanya ang pad.Habang nangyayari ang lahat ay wala nang iba pang gustong gawin si Catherine kundi iuntog ang kanyang sarili hanggang sa bawian siya ng buhay.Nang makabalik siya sa kama, singpula ng kanyang mukha ang prutas na nasa lamesa.Nairita si Catherine sa kanyang nakikita at gusto niya tuloy kumain ng isa, ngunit agad na tumayo si Shaun nang makita nitong kinuha ng asawa ang kutsilyo upang hiwain ang prutas. “Maupo ka na lang, ako na ang bahala.”Sa madaling kwento, namalagi sa ward si Shaun simula hapon hanggang gabi. Hindi nito pinayagang humawak ng kahit ano si Catherine dahil palagi niya itong binibilinan na bumalik sa pagkahiga at matulog.At dahil sa sunod-sunod niyang pagtulog, 6:00 am pa lamang kinabukasan ay nagising na siya.Nang binuksan niya ang kanyang mga mata, nakita niyang kahati na niya sa kanyang unan si Sh
“Kumalma ka, Shaun. Si Doctor Lyles na ang pinakamagaling sa field na ito sa buong bansa,” Pagdedepensa ni Chester.“Papaano akong kakalma? Ni hindi ko nga maalalang buntis ang aking asawa. Baka nga bukas hindi ko na maalalang asawa ko siya!” Bakas sa mukha ni Shaun ang kanyang pagkairita.Gumalaw ang mga labi ni Doctor Lyles ngunit hindi na lamang ito nagsalita.Gayumpaman, iniisip ni Shaun na tama ang kanyang sinabi.Galit itong tumayo at idinabog ang mga gamit sa kalapit na lamesa.“Shaun, kumalma ka.” Pinigilan nina Chester at Doctor Lyles ang nagwawalang lalaki, ngunit itinaboy lamang sila ni Shaun.Kinagat ni Catherine ang kanyang labi at nilapitan niya ang lalaki. “Shaun Hill, tinatakot mo ba ang dalawang batang dala-dala ko?”Nanigas si Shaun sabay tingin sa tiyan ni Catherine. Kinuyom niya ang kanyang mga kamao sa sakit. “May sakit ako. Baka dumating na lang ang araw na hindi ko sila makilala kapag nakita ko sila sa susunod.”“Hindi mangyayari ‘yon. Nakakuha na ako ng
“Nasa manor ka ba ngayon? Hinog na ang mga ubas, kaya’t pupunta ako para dalhan ka at mangamusta na rin. Hindi mo rin naman ako kikitain kung hindi ako ang magkukusang pupunta sa’yo.”“Mukhang maganda nga ang ubas. Kapag kumain nito ang isang buntis na babae, marahil ay lalaki rin ang mga mata ng magiging anak niya,” Pagninilay ni Shaun.“Ha… ano’ng sinabi mo?” Natigilan ang Old Madam Hill sa narinig nito.“Tama ang ‘yong narinig. Magiging ganap na akong ama.” Kumulot ang mga sulok ng labi ni Shaun. Masaya ang tinig ng kanyang boses, “At kambal pa sila.”“Shaun Hill, bakit ngayon lang namin ito narinig?” Halos mabingi na si Shaun sa tinig ng Old Madam Hill.Kambal, Mahabaging Diyos!Hindi pa nagkaroon ng kambal ang mga Hill noon.Napaayos din ng upo ang nagbabasa lamang ng dyaryo gamit ang kanyang presbyopic glasses na si Old Master Hill upang marinig nang maayos ang balita.“At bakit ko naman ‘yon sasabihin sa inyo? Akala ko ba’y ayaw ninyo kay Catherine?” Umupo nang de-kwatro
Hindi makakayanan ni Shaun kapag sa magkahiwalay na kwarto sila matutulog ni Catherine, kahit na isang araw lamang iyon.Balak sanang ipaliwanag ni Catherine ang kanyang sarili, ngunit lumambot ang kanyang puso nang marinig niya ang mga sinabi ni Old Madam Hill. Tumango na lamang ito. “Willing naman akong lumipat panandalian sa manor. Marami na rin namang karanasan si lola at ilang beses na rin siyang nanganak. Kaya’t panatag akong alam niya ang kanyang sinasabi.”“Tama,” Binigyan siya ni Old Madam Hill ng tingin ng pagsasang-ayon.Sa unang pagkakataon ay bahagya siyang natuwa sa mga ikinikilos ni Catherine.Nakatuon ang tingin ng mga mabibigat na mata ni Shaun sa maliit na mukha ni Catherine.Alam nito ang iniisip ng babae. Gusto siya nito iwasan at ayaw siya nitong makatabing matulog.“Hindi ako papayag.”“Wala nang silbi kung hindi ka papayag,” Utos ni Old Master Hill. “Anuman ang mangyari, ligtas dapat na iluluwal ang unang kambal ng mga Hill.”Shaun, “...”Pucha naman! Hi
Hindi mapagkakailang kinamumuhian ni Valerie si Catherine. Kasalanan nito kung bakit inalis siya ni Shaun sa kanyang posisyon bilang director-general ng Hill Corporation matapos nitong manungkulang muli sa kumpanya. Ibinabasa siya nito sa isang hindi makataong posisyon. Sumakit ang kanyang mga ngipit dahil sa matinding poot sa tuwing iniisip niya si Catherine Jones.“Aunty, bakit naman hindi ako pwede rito? Asawa naman ako ni Shaun.” Itinaas ni Catherine ang kanyang kilay sabay ngiti.“Pwede ba, ‘wag mo akong tawaging ‘Aunty’! Hindi bagay sa’yo. Parang gusto kong masuka.” Nababalisang sagot ni Valerie.“Tama, isa ka lang namang ‘di hamak na anak sa labas. Hindi ka namin kinikilala.” Pagmamataas ni Queenie.“‘Wag niyo naman pasamain ang aking loob,” Mahinang sagot ni Catherine.Tinawanan lamang ito ni Catherine “Ano naman kung pasamain ko ang iyong loob? Ano naman kung hahampasin kita?”Itinaas niya ang kanyang kamay habang nagsasalita, ngunit agad siyang pinigilan ni Queenie. “
Nabalisa na rin si Queenie. “Lola, patawarin niyo na po si mama. Hindi niya po sinasadyang—”“Matanda na kami ng lolo niyo. Gusto na lang namin mamuhay nang payak. Hindi namin hahayaan ang ganyang pag-uugali. Queenie, kung gagayahin mo ‘yang nanay mo, ‘wag ka na rin bumalik sa susunod.”Napupuno na si Old Madam Hill.Kinaway niya ang kanyang kamay upang hayaan ang housekeeper na ihatid sila palabas ng manor.“Lola, pasensya ka na…” Nagsisisi ang itsura ni Catherine.“Ano ka ba? Wala ‘yun. Malinaw kong nakikita na siya ang nang-a-agrabyado sa’yo. Totoong hindi kita gaanong gusto, ngunit nasasabi ko pa naman kung ano ang tama sa mali.”Prangkang sinabi ni Old Madam Hill.Hindi ito ikinalungkot ni Catherine at sa halip ay pinagaan ng pakikitungo nito ang kanyang kalooban.“Sabihin mo lang sa akin kapag may umusig pa sa’yo sa susunod. Ikaw ang asawa ni Shaun, at sandaling panahon na lamang at ikaw na ang mamamahala sa manor na ito, kaya’t maaari mo itong ikutin kapag may oras ka up
“Sige lang. Nakapatay na ang phone ni lola ng mga ganitong oras.” Ibinalot ni Shaun ang asawa sa kanyang mga bisig, at hinaplos ng kanyang kaliwang kamay ang tiyan nito. “Patingin nga kung lumaki man ang mga anak natin ngayon.”“Isang buwan pa lang naman sila. Wala masyadong pagbabago.” Itinaboy ni Catherine ang kamay ng lalaki. “Bumalik ka na. Gusto ko nang matulog.”“Hindi mo pa sinasagot ang aking tanong.” Tinitigan ni Shaun ang asawa. “Sino ang gustong maging ninang ng aking mga anak? Kung si Freya Lynch ‘yan, ayoko dahil nakababahala ang kanyang IQ. Kung si Charity Neeson nama’y mas lalong ayoko…”“Shaun Hill, pumunta ka ba rito upang makipagtalo sa akin?” Nagsimula nang magalit si Catherine kaya hinampas niya ang lalaki gamit ang isang unan. “Akin ang mga batang ito. Ako ang magdedesisyon kung sino ang magiging ninang nila. Kung patuloy mo akong guguluhin, hindi ko ito iluluwal.”“Ano’ng sabi mo?” Biglang nandilim ang itsura ni Shaun. “Catherine Jones, pag-isipan mong mabuti
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging