“Malapit ka na maging engaged sa pamilyang Campos. Huwag mo masyado isipin ang sinasabi ng iba tungkol sayo.” hinawakan ni Nicola ang kamay ni Melanie. “Kapag sinuportahan tayo ng Campos, ilang sandali lang bago harapin sina Shaun Hill at Catherine Jones.”Tumango si Melanie. Ibabalik niya ang insulto na ito ng ilang libong beses pabalik. “Mom, magdidiborsyo ba talaga kayo ni Dad?”“Hindi papayag ang lolo mo.”… Sa Hill Manor.Sa maagang umaga, muntik na mamatay sa galit si Old Master Hill dahil sa sertipiko ng kasal ni Shaun.“Ang pilyo na iyon, pinakasalan na pala si Catherine Jones noon pa.”Hinilot ni Old Madam HIll ang noo niya. Hindi niya pa ring nakukuha ang bearings niya. “Well, malaki na siya, at nagawa niya tayo lokohin. Nag-alala pa ako sa kasal niya na parang t*ng*.”Galit na sinabi ni Valerie, “Mom, ang sinabi ni Shaun sa telebisyon ay sobra na. Pinalaki siya ng pamilya natin at minahal, ngunit sa huli, pinalabas niyang matapobre ang pamilya natin.”“Nagsasalita
“Dad, masyado ka ideyalista. Kung hindi ako lalaban, papaalisin niya ako sa kompanya kapag nawala sila Grandma at Grandpa. Isang tao lang ang pwede sa Hill Corporation, at ang tao na iyon ay ako.” sabi ni Liam nang may malamig na singhal.“Okay, gusto ko rin na mamuno si Liam sa Hill Corporation. Gustong pakasalan ni Shaun si Catherine Jones, ngunit hindi matatag ang emosyon niya at muntik na niya saktan si Valerie noon. Mas lalong ayaw ko sa kanya ngayon.”Umiling si Lea. Kung kaya niya bumalik sa nakaraan, hindi niya talaga iluluwal si Shaun.… Pagkatapos ng tanghalian.Isang banayad at komportableng simoy ng hangin na mula sa bintana, ay mahinang umiihip kay Catherine. Ipinikit niya ang mga mata niya, ninanais niya matulog, ngunit bigla niya naramdaman na may humahalik sa mukha niya.Sino ito?Isang pamilyar na amoy ng cedar ang nagmula sa kabilang partido na hindi niya pinanindirian.Ang inaantok niyang mata ay dahan-dahan niyang binuksan, at nakita niya ang nakakasilaw n
“Sige, magiging tapat ako sayo.” kinuha ni Shaun ang kamay niya at nilagay ito sa ilalim ng baba niya. “Sa tuwing tinatawagan ko si Melanie, iyon ay dahil kamukha ka niya ng kaunti. Inaamin ko hindi pa ako nakakamove-on sa iyo simula noong bumalik ako sa Melbourne.”‘Hindi pa ako nakakamove-on sa iyo…’Iilan lang ang salitang iyon, ngunit pakiramdam ni Catherine ay ito lang ang pangungusap na sinabi niya na natural at nakakaantig sa kanya simula noong dumating siya dito sa Canberra.Bumilis ang tibok ng puso niyaNoong unang pagkilala niya kay Melanie, pakiramdam niya rin na medyo kahawig niya ito.Subalit, hindi niya inaasahan na iyon ang rason kung bakit niya nilapitan si Melanie.Kung sabagay, sobrang desidido siya noong umalis siya sa Melbourne.Sobrang nasaktan din siya sa kawalan ng tiwala ni Shaun.“Noong una, Iniisip ko dahil hindi mo ako minahal at nilapitan mo ako para akitin lang ako, magpapakasal ako sa babaeng kahawig mo at kalimutan iyon. Ngunit hindi ko inaasahan
“Sandali…” hinila siya pabalik ni Catherine.“Ano?” matagal na ang huli niyang pagkusa sa pagpigil sa kanya. Ang gwapong mukha ni Shaun ay nagniningning nang may nang aasar na ngiti. “Hindi mo kaya makita na umalis ako?”Kinagat ni Catherine ang labi niya at inangat ang manggas sa kaliwang kamay ni Shaun, at nakita na nakabalot ng benda ito. Siya ay… talagang nasugatan?“Maliit na sugat lang iyan.” isang hindi natural na itsura ang dumapo sa mata ni Shaun, at mabilis niya kinuha pabalik ang kamay niya.“Paano ka nagkaroon ng sugat?” tinitigan siya ni Catherine. Kung ito ay maliit na sugat lang, bakit siya nanginginig sa sakit sa simpleng magaan na dampi lang?“Nag-aalala ka ba sa akin?” ngumiti si Shaun. Ang malalim niyang boses ay puno ng tuwa. “Sumasakit ba ang puso mo para sa akin?”“...Lumabas ka na.” naiirita na si Catherine dahil sa hiya. Akala niya ay may pakialam ito sa kanya, ngunit…. ito ay dahil asawa pa rin siya nito sa papeles.Ngumiti ng may pagmamahal si Shaun at
“Dahil wala siyang sinabi sayo, hindi ko rin pwesto na magsalita.” ngumiti ng magalang si Chester. “Hindi mo kailangan mag-isip nang sobra. Basta alam mo na mahal ka niya.”Alam ng lahat na mahal siya ni Shaun.Dahan-dahan binaba ni Catherine ang mata niya. Subalit gayon pa man, may masama siyang nararamdaman sa puso niya na hindi maalis. “Ngunit gusto ko malaman kung sino ang nanakit sa kanya. Natatakot ako na nagalit niya ang pamilyang Hill dahil sa akin…”“Hindi simpleng tao si Shaun, kaya walang magagawa ang mga Hill sa kanya. ‘Wag ka mag-alala. Ngayon, ikaw lang ang makakasakit sa kanya.” Nang naglakad si Chester papuntang pinto, lumingon siya at nginitan siya. “Nagkakaroon ka na rin ng pakialam kay Shaun. Ibig sabihin ba niyan pumayag ka na mapatawad siya?”Natigil si Catherine ng ilang segundo, at ang mukha niya ay namula ng hindi namamalayan.Tumawa ng marahan si Chester. “Nakikiusap ako na manatili ka sa tabi niya. Medyo mainit ang ulo ni Shaun, ngunit may kinalaman ito s
Noong sandaling iyon ay laking pasasalamat ni Catherine sa sarili na pinatay niya ang ilaw kanina, dahil kung hindi ay nakita ni Shaun ang kahihiyan sa kanyang mga pisngi. Tiyak na hindi kaaya-ayang tignan ang kanyang sira-sirang mukha.“Hindi ako…”“Alam kong pinipilay mo ako. Bakit hindi mo na lang tignan kung injured ako?” Malikot na tawa ni Shaun sa kanyang mga tainga.“Sige, tignan ko pagkatapos kitang sipain ulit.”Sa wakas ay iniangat niyang muli ang kanyang binti.Mabilis naman itong iniwasan ni Shaun at sa halip ay hinawakan niya ang binti ng babae habang nakataas ito. “Naku po, mahal ko, may balak ka ba talagang pilayin ako?”Nakaramdam ng pangingilabot si Catherine nang marinig niyang tawagin siya nang ganon ng lalaki. Hindi niya talaga lubos na maunawaan kung bakit tila’y walang pakialam ang lalaki sa kanyang hindi kaaya-ayang mukha. “Shaun, pwede na ba natin itigil ito? Gusto ko nang matulog.”“Natutulog sa isang kama ang mag-asawa.”Pagkatapos itong sabihin ni Sha
“Maliit na bagay lang naman ‘yon. Hindi naman sa pinapatakbo ko ang kumpanya nang dahil sa aking itsura, bagkus ay dahil sa aking kakayahan.” Pabirong sagot ni Catherine. “Sige na, pag-usapan natin ang kinalalagyan ng mga ongoing nating mga project sa iba’t ibang lugar…”Matapos ang isang oras na pag-uusap ay natapos ang pagtitipon.Pagbalik ni Catherine sa kanyang opisina, mayroong isang invitation card na nakalagay sa kanyang lamesa. Ito ay mula kina Melanie at Charlie, at sila’y magkakaroon ng isang engagement ceremony sa Pavilion Intercontinental Hotel bukas.Ano ang ipinapalabas ni Melanie sa pagpapadala ng imbitasyon?Habang pinag-iisipan niya ito’y may natanggap siyang tawag mula sa hindi kilalang numero. “Ate, nakita mo na ba ang aking invitation card?”“Huwag mo nga akong tawaging ganyan. Wala akong nakababatang kapatid na sinubukang agawin ang aking asawa.” Maaari nang maging matapang si Catherine dahil sa kanilang marriage certificate.“Ang kapal mo talaga, ‘no? Sino n
Naligo muna saglit si Catherine pagkabalik niya ng New Metropolis Park bago siya nagmadaling pumunta sa kanyang study dala-dala ang kanyang laptop.Nagpadala ng email patungkol sa sales data ng real estate mula sa iba’t ibang rehiyon ang lahat ng sangay ng kanyang kumpanya. Agad na nawala ang kanyang atensyon sa mga report matapos niyang itong sulyapan saglit. Hindi niya mapigilan ang sariling hanapin ang Shaunarah Corporation sa Internet.Lubos niyang ikinagulat ang mga resulta.Wala pang limang taon nang itinatag ang Shaunarah Corporation.Ngunit ang market value nito’y lumagpas na ng 200 billion dollars.Bukod pa rito, ang negosyo ng parehong Shaunarah Corporation at Hill Corporation na kumikita ng pinakamalaking salapit ay mga proyektong may kinalaman sa electronics.Walang dudang hindi matitibag ang posisyon ng Hill Corporation sa industriya, ngunit gayunpaman ay kinakaya pa rin ng Shaunarah Corporation na humabol at mangibabaw mula sa iba dahil kumikita ito ng halos isang-k
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging